رشد و یادگیری حرکتی ورزشی
سال:1399 | دوره:12 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

توانایی تشخیص مسیر اشیای در حال حرکت و سازماندهی پاسخ حرکتی به گونه ای که هدف با جسم متحرک در یک نقطه به طور همزمان به هم برسند، زمان بندی پیش بینی انطباقی نامیده می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر عامل رنگ و جنسیت بر تکلیف زمان بندی پیش بینی انطباقی است. به این منظور 60 آزمودنی در دامنه سنی 8 تا 10 سال با نمونه گیری تصادفی ساده در دو گروه (30 دختر و 30 پسر) شرکت کردند و خطای زمانی آزمودنی ها به وسیله دستگاه زمانبندی پیش بینی انطباقی ثبت شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری تی مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنا داری 05/0 استفاده شد. براساس نتایج پژوهش تفاوت معناداری بین دختران و پسران در تکلیف زمان بندی پیش بینی انطباقی وجود نداشت (289/0=p) و کمترین خطای زمانی مربوط به پس زمینه آبی رنگ بود. همچنین بین خطای زمانی با پس زمینه آبی، با دیگر رنگ ها تفاوت معناداری مشاهده شد (001/0=p و 22/17= (59 و 2) F). به طور کلی نتایج نشان داد که جنسیت بر عملکرد زمان بندی پیش بینی انطباقی تاثیری ندارد و رنگ پس زمینه آبی می تواند در تسهیل عملکرد و کاهش خطای زمانی در پیش بینی فضایی و زمانی محرک ها اثرگذار باشد.

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر دستورالعمل های کانون توجه بر حافظه فضایی کودکان بود. به این منظور 30 نفر از کودکان دختر مدارس ابتدایی سطح شهر تهران با میانگین سنی 12-7 سال و براساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی به سه سطح کانون توجه (درونی، بیرونی و عدم کانون توجه) تقسیم شدند. در گروه توجه درونی، آزمودنی ها بر حرکت دست تمرکز کردند. کانون گروه توجه بیرونی معطوف بر مسیر حرکت و هدف بود و به گروه کنترل هیچ گونه تاییدی مبنی بر کانون توجه داده نشد. آزمودنی ها در مراحل تمرین (در مجموع 50 کوشش) و آزمون های اکتساب، یادداری و انتقال شرکت کردند. مرحله اکتساب در پنج روز متوالی صورت گرفت. ابزار مورد استفاده برای سنجش حافظه فضایی، دستگاه حرکت خطی (مدل LM-01) بود. آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح 05/0 P

هدف این مطالعه بررسی نگرش کودکان و نوجوانان، والدین و مربیان در خصوص ورزش و فعالیت بدنی بود. این مطالعه به روش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا انجام گرفت. به این منظور داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند با 12 ورزشکار کودک و نوجوان، هشت والد و پنج مربی در شهر اصفهان جمع آوری شد. همه مصاحبه ها ضبط و سپس به صورت متن پیاده سازی و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی تجزیه وتحلیل شدند. یافته های پژوهش در دو طبقه انگیزش درونی و بیرونی قرار داده شدند. عوامل انگیزشی درونی شامل انگیزه های روانی و انگیزه نیاز به پیشرفت و عوامل انگیزشی بیرونی شامل انگیزه های فراغتی، بهزیستی و سلامتی، دریافت حمایت از سوی خانواده، مربی و محیط، انگیزه های بیرونی، انگیزه های اجتماعی، اثر رسانه و الگو، بهبود مهارت های زندگی، مشغول بودن و منحرف نشدن بود. با توجه به نتایج می توان گفت ورزشکاران نوجوان با اهداف مختلفی به ورزش روی می آورند که مهم ترین آنها انگیزه های روانی است. برای ترغیب بیشتر کودکان و نوجوانان به سمت ورزش به والدین و مربیان توصیه می شود این انگیزه ها را تقویت کنند.

مهارت ویژه مهارتی کاملا خاص است که در بین مجموعه مهارت های عمومی تر قرار می گیرد و همان گونه که از تعریف واژه ویژه بر می آید، استثنایی در میان قواعد کلی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی حضور مهارت ویژه در رشته تیراندازی با تفنگ بادی در شرایط اضطراب رقابتی در دو سطح ماهر و مبتدی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه تیراندازان زن و مرد شهر سمنان که از این میان نمونه ای از 40 تیرانداز انتخاب شدند. در این پژوهش دو گروه زن با میانگین سنی (33/21) و دو گروه مرد با میانگین سنی (44/23) قرار داشتند که هدف گیری با تفنگ بادی را در 5 فاصله (8، 9، 10، 11 و 12 متر از سیبل) اجرا کردند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد و ترسیم جداول و نمودار) و استنباطی (رگرسیون و تحلیل واریانس تک متغیره) استفاده شد. به منظور محاسبه نمرات پیش بین و رسم مدل برای نمایش تفاوت بین نمرات پیش بین با نمرات عملکرد واقعی از رگرسیون خطی ساده با سطح معناداری 05/0 درصد استفاده شد. تفاوت معناداری بین نمرات پیش بین و نمرات واقعی در تمامی گروه ها در شرایط اضطراب رقابتی یافت شد (05/0

چشم ساکن به عنوان خیرگی ویژه بینایی به مکانی از فضای حرکتی، شاخصی از کنترل حرکت درنظر گرفته می شود. هدف از تحقیق حاضر تعیین ارتباط مدت چشم ساکن و مکان تثبیت خیرگی با عملکرد بود. نمونه تحقیق 60 پسر راست دست بودند. از چارت بینایی اسنلن برای سنجش بینایی استفاده شد. تکلیف هدف گیری، ضربه پات گلف بود و اطلاعات بینایی از طریق عینک ردیابی حرکات چشم و اطلاعات حرکتی از طریق دوربین فیلم برداری ثبت شد. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط بین چشم ساکن و عملکرد را نشان داد. همچنین ارتباط بین مکان تثبیت خیرگی با چشم ساکن و عملکرد به وسیله آزمون ضریب همبستگی اتا مشخص شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس نیز تفاوت معناداری را بین مکان های تثبیت بینایی در متغیرهای چشم ساکن و عملکرد نشان داد. به عبارتی طول مدت و مکان تثبیت بر عملکرد حرکتی موثر است. مولفه های بینایی می توانند در کنترل حرکتی نقش موثری داشته باشند.

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر چرخه بیوریتم بر توان جسمانی دختران والیبالیست بود. جامعه آماری تحقیق تمامی دختران والیبالیست به تعداد 120 نفر با دامنه سنی 20-17 در سال 1397 در شهر بشرویه بود. بدین منظور 30 نفر از ورزشکاران دختر والیبالیست به عنوان نمونه از بین افراد حایز شرایط ورود به پژوهش به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. نوع پژوهش از لحاظ هدف کاربردی بوده و از لحاظ ماهیت و روش، نیمه تجربی است و به صورت میدانی انجام گرفته است. شایان ذکر است با توجه به تاریخ تولد هر آزمودنی نمودار بیوریتم آنها ترسیم شد و افراد با توجه به نمودار بیوریتم و روزهای افت و اوج، چرخه خود را مشاهده کردند و در آزمون های آمادگی جسمانی از جمله پرتاب توپ مدیسنبال، برای ارزیابی توان عضلانی بالاتنه، آزمون چابکی و پرش عمودی سارجنت، جهت ارزیابی توان عضلانی پایین تنه شرکت کردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آمار توصیفی، از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و آزمون t وابسته استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین توان عضلانی بالاتنه آزمودنی ها در روزهای شارژ و دشارژ براساس چرخه بیوریتم تفاوت معناداری وجود دارد (035/0=p). همچنین بین توان عضلانی پایین تنه آزمودنی ها در روزهای شارژ و دشارژ براساس چرخه بیوریتم تفاوت معناداری وجود دارد (004/0=p). بین چابکی دختران والیبالیست در روزهای شارژ و دشارژ براساس چرخه بیوریتم تفاوت معناداری وجود دارد (004/0=p).

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر توزیع تمرین بر اکتساب، یادداری با فواصل متفاوت یک و هفت روز و همچنین قضاوت از یادگیری دقت فورهند درایو تنیس روی میز بود. به همین منظور 32 نفر از دانشجویان دختر با میانگین سنی 24-18 که واحد تخصصی یک و دو تنیس روی میز را گذرانده بودند، به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تمرینی فاصله دار و انبوه تقسیم شدند. تکلیف مورد استفاده در این تحقیق ضربه فورهند درایو تنیس روی میز بود. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون، در مرحله اکتساب گروه تمرینی انبوه 240 ضربه را در یک روز و گروه تمرینی فاصله دار 60 ضربه را در 4 روز متوالی اجرا کردند. بعد از مرحله اکتساب از شرکت کنندگان خواسته شد تا به پیش بینی و قضاوت از عملکرد خود در آزمون یادداری بپردازند. سپس نیمی از افراد گروه های تمرینی در آزمون یادداری یک روزه و نیمی دیگر از افراد گروه های تمرینی در آزمون یادداری هفت روزه شرکت کردند. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس دوراهه با اندازه های تکراری تحلیل شد. نتایج تفاوت معناداری را در گروه تمرینی فاصله دار نسبت به گروه انبوه در اکتساب، یادداری یک و هفت روز و قضاوت از یادگیری نشان داد (05/0