علوم زیستی گیاهی
سال:1397 | دوره:10 | شماره:38 |تعداد مقالات:6

پژوهش حاضر به منظور ارزیابی سور فکتانت آنیونی SDS در شرایط مختلف محیطی بر دینامیک رشد جلبک دونالیلا ویریدیس انجام گردید. تاثیر این ماده با غلظت های 0/1، 1 و 10 میلی گرم بر لیتر و اسیدیته 7، 8، 9 و 10 بر محیط کشت دونالیلا مورد بررسی قرار گرفت. نرخ رشد جلبک در هر سه محیط حاوی دوزهای مختلف از این ماده در روز های ششم وهفتم مطالعه مقدار کمتر از 20٪ را نسبت به کنترل نشان می دهد. نرخ رشد نسبت به شاهد در محیط کشت با غلظت 1 میلی گرم در لیتر SDS وpH 8 در روز هفتم به حد 92٪ نزدیک گردید. فرآیند تخریب زیستی سور فکتانت علاوه بر متابولیسم سلولی بستگی به طول زنجیره آلکیله نیز خواهد داشت. زنجیره آلکیله با طول کوتاه SDS بیشترین در صد تخریب در جمعیت سلولی را ازخود نشان می دهد. نتیجه ابن که کاهش دانسیته سلولی ناشی از سورفکتانت در محیط کشت منجر به تاثیر در چرخه سلولی دونالیلا گردیده که بشدت وابسته به فسفریلاسیون ERK از MAPKs است. در این تحقیق مدل ها در جهت پیشگویی ساختمان و عملکرد پروتئین بیشتر از الگوریتم همردیفی توالی ها بهره مند گردیده است. توالی های ERK نشان می دهند که رزیدو های آن ها قویا درریزجلبک های تک سلولی در گیاهان وپستانداران عالی تر محافظت شده اند. میزان همانندی بین توالی های مدل شده را با پروتئین کیناز های الگوی ERK1 و ERK2، در RMSD 30/2 و 09/2 آنگستروم با پوشش دهی با لاترین توالی محاسبه شده است.

بیماری سپتوریوز برگی گندم، که عامل آن قارچ Mycosphaerella graminicola می باشد، یکی از مخرب ترین بیماری های گندم است. ارقام مقاوم و سموم شیمیایی دو روش معمول جهت کنترل این بیماری می باشند. دراین تحقیق تاثیر عصاره گیاه دارویی مرزنجوش بر القا مقاومت در دو رقم حساس و مقاوم گندم بررسی گردید. آزمایش در دو شرایط کنترل (بدون عصاره) و تیمار(عصاره) روی دو رقم گندم چمران (مقاوم) و یاواروس (حساس) در گلخانه انجام گرفت. دو روز بعد از تیمار عصاره، آلودگی دو رقم با ایزوله قارچ سپتوریوز دهلران جلیزی به مقدار 105  7 اسپور در میلی لیتر آلوده شدند. RNA و سنتز cDNA از نمونه های برگی در سه زمان 6، 12و 24 ساعت بعد از آلودگی جهت آنالیزهای بعدی تهیه گردید. نتایج نشان داد که میزان بیان ژن PR1 در زمان های مختلف بین دو رقم مقاوم و حساس بعد از عصاره پاشی و آلودگی با ایزوله قارچ بسیار متفاوت است، به طوری که این میزان بعد از 6 ساعت به 5/2 برابر رقم حساس رسید. اما میزان بیان ژن Ppi بعد از 6 ساعت تیمار، در رقم یاواروس تقریباً 5/2 برابر رقم چمران مشاهده شد. به کاربردن عصاره مرزنجوش باعث افزایش بیان ژن PR1 در رقم مقاوم گردید در حالی که بیان ژن Ppi در رقم حساس افزایش یافت. لذا با توجه به اینکه بیان ژن Ppi پس از 24 ساعت بعد از آلودگی در رقم حساس سه برابر رقم مقاوم شد. پیشنهاد می شود که به کار بردن عصاره متانلی گیاه دارویی مرزنجوش می تواند سبب القا مقاومت و فعال شدن سیستم دفاعی گیاه در مقابل پاتوژن قارچی M. graminicola باشد.

بن سرخ (Allium jesdianum) یکی از گونه های انحصاری ایران است که متاسفانه در سال های اخیر به دلیل برداشت های بی رویه در لیست گیاهان در معرض خطر قرار گرفته است. این پژوهش بر پایه طرح آشیانه ای با سه تکرار از هشت رویشگاه گاماسیاب، کاکارضا، پرسک، ذلقی، ونایی، مله، سرنجه و کمندان در استان لرستان طی دوسال انجام گردید. نتایج نشان داد که بیشترین وزن تر اندام هوایی (65/10 گرم) و وزن خشک اندام هوایی (1/4 گرم) مربوط به رویشگاه ونایی بود. بافت خاک این رویشگاه لومی-رسی-شنی بوده و در مقایسه با سایر رویشگاه ها از محتوی کربن آلی و پتاسیم بالاتری برخوردار بود. بیشترین میزان ارتفاع بوته (16/41 سانتی متر) در سال اول و در رویشگاه کاکارضا ثبت شد. خاک این رویشگاه بیشترین محتوی فسفر را داشت. مراحل فنولوژی بن سرخ (شروع رشد رویشی، گلدهی و بذردهی) در رویشگاه مله واقع در جنوب استان لرستان زودتر از سایر رویشگاه ها رخ داد. نتایج نشان داد که تقویم زمانی و مدت زمان لازم برای طی مراحل فنولوژی در رویشگاه های مختلف متفاوت است. مجموع انرژی گرمایی مورد نیاز برای مرحله بذردهی بیش از سایر مراحل فنولوژی بود و بیشترین میزان انرژی گرمایی برای این مرحله، در سال دوم و در رویشگاه کمندان ازنا به میزان 2/129 درجه سانتیگراد ثبت شد. نتایج این پژوهش می تواند در بهره برداری صحیح، اصلاح و اهلی سازی این گونه نادر و در معرض خطر، مفید باشد.

در این ﻣ ﻄ ﺎ ﻟ ﻌ ﻪ ، ﺻ ﻔ ﺎ ت رﻳ ﺨ ﺖ ﺷ ﻨ ﺎ ﺳ ﻲ گل، ریخت شناسی و ریز ریخت شناسی میوه سرده Sanguisorba L. (Rosaceae)، شامل دو گونه S. minor، S. officinalis و سه زیر گونه S. minor Subsp muricata (Spach) Briq.، S. minor subsp minor Scop. و S. minor subsp lasiocarpa (Boss & Hausskn) از ایران با استفاده از ﻣ ﻴ ﻜ ﺮ وﺳ ﻜ ﻮ پ های دیجیتالی ( Dinolite) و الکترونی ﻧ ﮕ ﺎ ره (SEM) مورد مطالعه قرار گرفته است. در ابتدا، نمونه های گیاهی جمع آوری و شناسایی شدند. نتیجه این مطالعه منجر به شناسایی گونه S. officinalis برای محدوده فلور ایران شد. علاوه بر این، جزییات صفات گل و میوه برای تاکسون های جمع آوری شده به دقت ارزیابی شدند. بر اساس یافته های این تحقیق، ، شکل گل آذین، تعداد و شکل برگه ها ی درونی، کاسبرگ ها، کلاله و خامه؛ ابعاد برچه؛ تعداد پرچم و طول میله؛ شکل، عمق حفره ها، الگو ی چین خوردگی, ضخامت دیواره آنها، تعداد باله، کرکداربودن یا کرک دارنبودن، تراکم کرک روی بدنه و درون حفره ها به ترتیب از برجسته ترین صفات ریخت شناسی گل و میوه می باشند. در حالی که طول و نوع کرک، نوع موم و الگوی تزئینات موم کوتیکولی مهمترین صفات و ریز ریخت شناسی فندقه می باشند. بر اساس تحقیق حاضر، اطلاعات ریخت شناسی و ریز ریخت شناسی گل و میوه در سرده Sanguisorba L. دارای اهمیت تاکسونومیک می باشند و می توانند برای رده بندی در سطح فرا سرده ا ی و گونه ا ی مورد استفاده قرار گیرند. براساس صفات مهم تشخیصی کلید شناسایی ارائه شده است.

والک (Allium akaka subsp. akaka) گیاهی دارویی از خانواده Amaryllidaceaeاست. این گیاه بومی ایران بوده و به دلیل برداشت بی رویه در معرض خطر انقراض قرارگرفته است. والک دارای ویژگی خواب بذر است و تاکنون مطالعه ای برای تکثیر درون شیشه ای آن انجام نشده است. در این مطالعه تأثیر تنظیم کننده های رشد بر کالوس زایی و باززایی در این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر درصد ساکارز و حضور تنظیم کننده رشد ABA بر تولید سوخ در برگساره های باززا شده ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بالاترین کالوس دهی (7/93%) در 1/0 میلی گرم بر لیتر NAA به همراه 5/0 میلی گرم بر لیتر TDZ مشاهده شد. بیش ترین درصد باززایی (6/91%) نیز در 1 میلی گرم بر لیتر NAA یا IBA به همراه 1 میلی گرم بر لیتر TDZ حاصل گردید، درحالی که بالاترین میزان تولید برگساره (7/9 برگ) متعلق به تیمار 5/0 میلی گرم بر لیتر NAA به همراه 5/0 میلی گرم بر لیتر TDZ بود. بیش ترین درصد تولید سوخ از برگساره ها (100%) در محیط کشت حاوی 1 میلی گرم در لیتر ABA به همراه 6% ساکارز بدست آمد. گیاهچه های تولید شده به گلدان منتقل شدند.

استفاده گسترده از ترکیب فنلی وانیلین در صنایع غذایی و دارویی، احتمال راه یافتن به آبها و اعمال تاثیرات آن بر فیزیولوژی و زیست جلبکهای آبزی را افزایش می دهد. به دلیل اهمیت میکروجلبک سبز-آبیSpirulina platensis از نظر غذایی و دارویی، تاثیر وانیلین در طی یک دوره 42 روزه در داخل دو محیط کشت (Z) Zarrouk وJohnson (J)، در روزهای صفر، 21، 27 و 33 رشد بر شاخص های فیزیولوژیک جلبک مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین مقدار وزن خشک در محیط کشت Z و سپس Z حاوی وانیلین (ZV) بدست آمد، درحالیکه بیشترین میزان رشد (بر حسب کدورت نوری) در محیط کشت Z و سپس J مشاهده شد. همبستگی مثبت و قوی (R2=0. 94, p<0. 01) میان میزان کدورت نوری سوسپانسیون در 560 نانومتر و مقدار وزن خشک مشاهده شد. وانیلین سبب کاهش مقدار رشد و بیوماس خشک در کلیه روزهای نمونه برداری و بالعکس افزایش مقدار لیپید و پروتئین سلولی در هر دو محیط کشت گردید. مقادیر رنگدانه های کلروفیل، کاروتنوئید، فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، فیکواریترین و آستاگزانتین، میزان فنل، کربوهیدرات و MDA درمحیط کشت J فاقد وانیلین، غالبا بیشتر بودند و این محیط، در غالب اوقات بیشینه ترکیبات تولید شده را به خود اختصاص داد. اما محیط کشت Z (در مقایسه با ZV)، در برخی موارد حالت عکس نشان داد. بر اساس نتایج، اگرچه وانیلین می تواند سبب کاهش رشد و بیوماس جلبکی گردد، اما در مواردی که افزایش برخی تولیدات ارزشمند سلولهای جلبک نظیر آنتی اکسیدان ها، رنگدانه ها، ترکیبات لیپیدی، پروتئین، کربوهیدرات و فنل در سلولهای جلبکی مد نظر باشد، ممکن است بتوان از اثرات تحریک کنندگی آن بهره گرفت.