مقدمه و هدف: سایتوکاین هایی که به وسیله جنین و مخاط رحم تولید می شوند مسوول تنظیم تعامل بین مادر و جنین هستند که پذیرش رحم را افزایش می دهند و منجر به افزایش میزان موفقیت در لقاح آزمایشگاهی (In Vitro Fertilization; IVF) می شوند. هدف از این مطالعه تعیین رابطه بین سطح سایتوکاین ها IL-1b, TNF-a, IP-10 و MCP در ترشحات اندومتر با میزان موفقیت روش IVF می باشد.روش کار: در این مطالعه مورد- شاهدی تو در تو،50 زن داوطلب درمان ناباروری، کاندیدای IVF مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان فاطمیه همدان انتخاب شدند. آسپیراسیون ترشحات اندومتر در کلیه بیماران پیش از انتقال جنین و با کارگذاری ترانس سرویکال کاتتر و ساکشن سرنگ 2 میلی لیتری انجام شد. اندازه گیری سطح سایتوکاین موجود در نمونه ها با روش ELISA صورت گرفت.نتایج: بین 50 زن انتخاب شده، 5 تن در شروع طرح به علت contact bleeding حین نمونه گیری از مطالعه خارج گردیدند و نمونه های 45 تن از نظر سایتوکاین های IL1, IP10, MPC-1و TNF-a آزمایش شدند. مقایسه سطح سایتوکاین ها درترشحات اندومتر نشان داد که میانگین IP10, MPC و TNF-a در گروه با حاملگی بالینی موفق (n=9) به ترتیب 24.2±14.9 و 348.7±11.3 و 257±113.36 بطور معنی داری کمتر از گروه باحاملگی ناموفق (36(n= به ترتیب102±129.8 ، 635±354 و 1099±906 می باشد. هر چند تفاوت معنی داری بین سطح سایتوکاین IL1 بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه نهایی: در بیماران تحت درمان IVF با لانه گزینی ناموفق، افزایش میزان سایتوکاین های MPC1،IP10 و TNF-a مشاهده شد. کاهش میزان این سایتوکاین ها می تواند مارکر پیشگویی کننده با ارزشی برای IVF با حاملگی موفق محسوب شود.