مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال:1388 | دوره:16 | شماره:4 (مسلسل 54) |تعداد مقالات:15

مقدمه و هدف: لوسمی حاد پرومیلوسیتی (Acute promyelocytic leukemia) یکی از انواع لوسمی های حاد با جابجایی کروموزوم 15 و [T(15, 17)] 17 است که توانایی تبدیل به سلول های بالغ را نداشته و دائما تکثیر می شوند. در سال های اخیر غیر از شیمی درمانی ترکیبی، جهت درمان این نوع از سلول های سرطانی نابالغ از روش جدید تمایز درمانی به وسیله عوامل تمایز دهنده استفاده می شود .چون استفاده از غلظت های بالای تمایز دهنده ها بدلیل اثرات جانبی امکان پذیر نیست لذا سعی می شود با به کار بردن ترکیباتی همراه با این مواد، قدرت تمایزی آنها افزایش یابد. در این مطالعه اثر زهر زنبور عسل و 1، -25 دی هیدروکسی ویتامین D3 به تنهایی و همراه با هم بر روی تمایز سلول های سرطانی HL-60 بررسی شده است.روش کار: در این مطالعه تجربی در محیط آزمایشگاهی، غلظت های سمی و غیرسمی زهر زنبور عسل و 1، -25 دی هیدروکسی ویتامین  D3بر روی سلول های HL-60 با استفاده از روش های شمارش سلولی با تریپان بلو و MTT assay  مورد سنجش قرار گرفت. بعلاوه ایجاد تمایز روی این رده سلولی توسط رنگ آمیزی رایت ـ گیمسا و تست NBT بررسی شد. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون آماری one-way ANOVA استفاده گردید.نتایج: نتایج به دست آمده نشان داد که زهر زنبور و 1، -25 دی هیدروکسی ویتامین D3 هر دو در الگویی وابسته به دوز و زمان در غلظت های بالا موجب مرگ سلولی و در غلظت های پایین موجب مهار تکثیر این سلول ها می گردند. دی هیدروکسی ویتامین  D3در غلظت 5 nM در طول 72 ساعت موجب تمایز این سلول ها به سمت مونوسیت می شود. زهر در غلظت 2.5 m g/ml فقط باعث مهار تکثیر می شود و تاثیری بر تمایز سلول ها ندارد در حالی که در ترکیب با غلظت 5nM از 1، -25 دی هیدروکسی ویتامین D3 قدرت تمایزی و ضدتکثیری آن افزایش می یابد.نتیجه نهایی: زهر زنبور عسل در غلظت های غیرسمی و مهار کننده تکثیر می تواند همراه با 1، -25 دی هیدروکسی ویتامین D3 توان ضدتکثیری و تمایزی آن را به سمت مونوسیت افزایش دهد.

مقدمه و هدف: این مطالعه در بیماران با نئوپلازی های اینترااپی تلیال با گرید بالا، به منظور تعیین کارایی فروزن سکشن نمونه های کونیزاسیون جهت بررسی حاشیه ضایعه و رد کارسینوم انوازیو انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی بیست بیمار با نئوپلازی های اینترااپی تلیال با گرید بالا که همگی تحت کونیزاسیون سرویکس و فروزن سکشن قرار گرفته بودند به صورت مقطعی در حد فاصل فروردین 1387 تا شهریور 1388 وارد مطالعه شدند. خصوصیات دموگرافیک درج شده در پرسشنامه و نتایج حاصل از فروزن سکشن و نمونه های دائمی با یکدیگر مقایسه شدند و با استفاده از آزمون های آماری t زوجی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.نتایج: نتایج حاصل از فروزن سکشن و سکشن دائمی در 15 مورد (%75) کاملا یکسان بود. از 5 مورد باقی مانده 2 مورد درجه CIN کم تر، 2 مورد بیشتر و یک مورد یکسان تلقی گردید. مقایسه این دو دسته نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین این دو گروه وجود ندارد (Pvalue=0.716) و نتایج این دو با یکدیگر کاملا مرتبط هستند (CI=95%).نتیجه نهایی: این مطالعه ارزش و دقت تشخیصی فروزن سکشن را در ارزیابی نئوپلازی اینتراپی تلیال با گرید بالا در سرویکس ضمن کونیزاسیون اثبات می کند.

مقدمه و هدف: اندازه گیری فشار داخل چشمی علاوه بر نقش مهمی که در تشخیص و اداره بیماران گلوکومی دارد یکی از پارامترهای اساسی در هر معاینه چشم پزشکی است، به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین دقت دو روش مختلف تونومتری با دستگاه غیرتماسی پالس ایر و تونوپن در مقایسه با دستگاه گلدمن که به عنوان روش استاندارد طلایی پذیرفته شده است طراحی و انجام گردید.روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، پس از انجام معاینات کامل چشم پزشکی فشار داخل چشمی 150 بیمار با 3 دستگاه گلدمن، پالس ایر و تونوپن اندازه گیری شد. میانگین مقادیر اندازه گیری شده با هر 3 دستگاه و اختلاف مقادیر اندازه گیری شده با دو دستگاه پالس ایر و تونوپن با دستگاه گلدمن محاسبه و با استفاده از روشهای آماری توصیفی و آزمونهای t و آنالیز رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.نتایج: متوسط فشار داخل چشمی اندازه گیری شده دو دستگاه پالس ایر بیشتر از گلدمن و تونوپن بود (p=0.03). بین مقادیر اندازه گیری شده با هر سه دستگاه ضریب همبستگی قابل قبولی وجود داشت (r2=0.71). اختلاف مقادیر اندازه گیری شده بین دو روش پالس ایر و گلدمن با مقدار صفر مطلق تفاوت معنی داری نداشت (p=0.19) ولی این اختلاف بین مقادیر اندازه گیری شده در تونوپن با گلدمن معنی دار بود (p=0.02). هر دو دستگاه تونوپن و پالس ایر در محدوده فشارهای بالا بطور کاذب مقادیر کمتری را نشان دادند.نتیجه نهایی: هر دو روش پالس ایر و تونوپن در محدوده فشارهای داخل چشمی طبیعی در مقایسه با گلدمن از دقت قابل قبولی برخوردارند ولی در موارد مشکوک از جمله در بیماران مبتلا به گلوکوم یا هیپرتانسیون چشمی بهتراست کماکان به نتایج روش گلدمن به عنوان استاندارد طلایی تکیه نمود.

مقدمه و هدف: مطالعه حاضر به بررسی پروفایل شخصیتی بیماران سرطانی و مقایسه آن با افراد عادی با هدف بررسی ویژگیهای شخصیتی مرتبط با ابتلا به سرطان پرداخته است تا با شناخت دقیق این ویژگیها، افراد بتوانند در زمینه مقابله با مشکلات، مهارتهای زندگی، شیوه روبرو با مشکلات و وفق دادن ویژگیهای شخصیتی خود با مسایل روزمره آموزشهای لازم را ببینند.روش کار: این مطالعه یک  مطالعه علی مقایسه ای است. جامعه آماری آن شامل تمام بیماران سرطانی مراجعه کننده به مرکز هماتولوژی و انکولوژی تبریز می باشد که از میان این افراد 100 نفر بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و پرسشنامه شخصیتی NEO را تکمیل نموده اند. جهت مقایسه این بیماران 95 نفر از کارکنان و دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب و با این افراد همتا شده اند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار کامپیوتری و توسط آزمون مانوای یک راهه آنالیز گردیدند.نتایج: یافته ها نشان داد که میزان نوروزگرایی در بیماران سرطانی بیشتر از افراد عادی است (p<0.00) همچنین میزان انعطاف پذیری در افراد عادی بیشتر از بیماران سرطانی می باشد که این تفاوت معنی دار است (p<0.00). میزان برونگرایی در افراد عادی بیشتر از بیماران سرطانی می باشد (p<0.05) اما بین دلپذیر بودن و باوجدان بودن بیماران سرطانی و افراد عادی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه نهایی: با توجه به نتایج، نقش عوامل شخصیتی در سلامت روان آشکار می شود. بر اساس این مطالعه می توان مطرح نمود که افراد مبتلا به سرطان دارای شخصیتی نوروزگرا، غیرمنعطف و درونگرا بوده و این افراد نیازمند مداخلات روانشناسی هستند.

مقدمه و هدف: بستری شدن در بیمارستان می تواند به طور چشمگیری الگوی خواب را مختل کند. با توجه به شیوع مشکل بی خوابی و مصرف گسترده بنزودیازپین ها و سایر داروهای خواب آور در بیماران بستری این مطالعه با هدف تعیین کیفیت خواب و چگونگی استفاده از داروهای خواب آور در بیماران بزرگسال بستری در بخشهای داخلی بیمارستان اکباتان همدان در سال 1386 انجام پذیرفت.روش کار: مطالعه به روش توصیفی، تحلیلی ـ مقطعی انجام گرفت و به ارزیابی کیفیت خواب در 300 بیمار بالای 18 سال بستری در بخش های داخلی که رضایت به شرکت در مطالعه داشتند پرداخت. پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگ (PSQI) برای ارزیابی کیفیت خواب بیماران در دو زمان بدو مراجعه و حین ترخیص تکمیل شد. همچنین ارتباط فاکتورهای موثر در کیفیت خواب مانند سن، جنس، وضعیت تاهل، تحصیلات و مصرف داروهای خواب آور در دو مرحله قبل و در طول مدت بستری در بیمارستان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزارSPSS  و با استفاده از آزمونهای آماری t-test و ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: در بدو مراجعه %36 بیماران کیفیت خواب مطلوب (امتیاز کمتر از 5) داشتند، در حالیکه این درصد در حین ترخیص باز هم کاهش یافته به %18.3 رسید. میانگین کلی امتیاز کیفیت خواب در بدو مراجعه 6/7 و در هنگام ترخیص 4/9 بود که نشانگر بدتر شدن کیفیت خواب می باشد و این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (P<0.05). %23 از بیماران در مدت بستری در بیمارستان داروی خواب آور استفاده می کردند در حالیکه قبل از بستری هیچ داروی خواب آوری استفاده نمی کردند. در همه بیماران از بنزودیازپین ها به عنوان داروی خواب آور استفاده شده بود. در گروه سنی 30-18 سال اختلاف معنی داری در بدتر شدن کیفیت خواب نسبت به سایر گروههای سنی حین ترخیص وجود داشت.نتیجه نهایی: بیماران در حین ترخیص، کیفیت خواب بدتری را نسبت به بدو مراجعه تجربه کردند. به نظر می رسد علیرغم استفاده گسترده از داروهای خواب آور مشکل بدتر شدن خواب در بیمارستان ها همچنان پابرجا مانده است.

مقدمه و هدف: علیرغم شیوع زیاد افسردگی و پرفشاری خون، در مورد ارتباط این دو بیماری با یکدیگر توجه زیادی مبذول نشده است. برخی مطالعات نشان داده اند افسردگی می تواند یک عامل خطر برای پرفشاری خون باشد. از طرفی بیماران مبتلا به پرفشاری خون در معرض خطر بیشتری از نظر بیماری های قلبی عروقی هستند. با توجه به روشن نبودن فراوانی افسردگی در بیماران مبتلا به پرفشاری خون این مطالعه جهت روشن ساختن ابعاد این مشکل انجام گردید.روش کار: در مطالعه توصیفی مقطعی حاضر 525 بیمار مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر همدان طی سال 1387 مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تشخیص افسردگی از پرسشنامه استاندارد بک (Beck) استفاده گردید. ملاک تعیین افسردگی کسب نمره بالاتر از 18 در این آزمون بود. اطلاعات از طریق پرسشنامه استخراج گردید و با نرم افزاز spss-10 و آزمون های آماری مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: فراوانی افسردگی در بیماران مبتلا به پرفشاری خون 6/48 درصد گزارش گردید. بین سن بیماران و افسردگی همبستگی مثبت وجود داشت (r=0.56 pv=0.000). افسردگی در بین زنان شایع تر از مردان بود که از نظر آماری معنادار تلقی گردید (c2=34 pv<0.05). فراوانی افسردگی در افراد متعلق به طبقه اجتماعی پایین تر و در افراد همسر مرده بترتیب نسبت به افراد با طبقه اجتماعی بالاتر و افراد متاهل بیشتر بود (pv<0.05).نتیجه نهایی: بیماران مبتلا به پرفشاری خون در معرض خطر افسردگی نیز هستند و احتمال وقوع همزمان این دو بیماری در طول عمر، در زنان به مراتب بیش از مردان است و با توجه به وجود همبستگی مثبت بین پرفشاری خون و افسردگی بنظر می رسد پرفشاری خون یک عامل خطر برای بروز افسردگی بحساب می آید. با توجه به فراوانی بالای افسردگی در این مطالعه، به نظر می رسد غربالگری افسردگی و مشاوره روانپزشکی در مبتلایان به فشارخون بایستی بطور جدی تر مورد توجه واقع شود.

مقدمه و هدف: مفصل شانه شایع ترین مفصل بدن است که دچار دررفتگی میشود. روشهای مختلف جراحی جهت درمان دررفتگی های مکرر شانه شرح داده شده است و به مرور زمان تغییرات مختلفی در تکنیکهای جراحی آن اعمال شده است. این مطالعه با هدف تعیین نتایج جراحی دررفتگی قدامی مکرر شانه به روش بنکارت تغییر یافته انجام شد.روش کار: در این مطالعه Case Series از خرداد 84 تا آذر 86 بیست بیمار تحت عمل جراحی به روش بنکارت تغییر یافته قرار گرفتند و به مدت حداقل 18 ماه پیگیری شدند. نتایج بدست آمده با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی بررسی تجزیه و تحلیل گردیدند.نتایج: %85 شرکت کنندگان مرد و %15 زن با میانگین سنی 7/24 (46-14) سال بودند. متوسط تعداد دررفتگی قبل از جراحی در بیماران 6 مورد بود (از 3 تا 11 عدد). در طی پیگیری، دو مورد عود دررفتگی مشاهده شد. میانگین امتیازRowe ،94  بود. عفونت و عوارض نورولوژیک مشاهده نشد. محدودیت روتاسیون خارجی به طور متوسط 5 درجه بود.نتیجه نهایی: با توجه به نتایج بدست آمده و تطابق با سایر مطالعات، روش جراحی بنکارت تغییر یافته می تواند به عنوان روشی مناسب در درمان دررفتگی عادتی قدامی شانه مطرح باشد.

مقدمه و هدف: کارایی نفرولیتوتومی از راه پوست در درمان سنگهای ادراری به خوبی شناخته شده است. این عمل جراحی معمولا تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. چون بی حسی نخاعی نسبت به بیهوشی عمومی مزیتهایی دارد، این مطالعه به این منظور انجام شد که نشان دهد آیا بی حسی نخاعی از طریق همکاری بیشتر بیمار حین تغییر وضعیت و در طول عمل می تواند برای جراح و متخصص بیهوشی و خود بیمار راحت تر باشد؟روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی از آذر 1383 لغایت اسفند ماه 1387 در مجموع 112 بیمار تحت عمل نفرولیتوتومی از راه پوست با بی حسی نخاعی قرار گرفتند. متوسط سن آنان 36 سال (از 22 تا 48 سال) بود. برای انجام بی حسی نخاعی ابتدا سرنگ به اپینفرین آغشته می شد و سپس بین 2 تا 5/3 میلی متر مارکائین برای انجام بی حسی نخاعی مورد استفاده قرار می گرفت و در صورت نیاز از داروهای ضددرد و یا آرام بخش و یا هر دو نیز استفاده می شد. مابقی عمل طبق روال معمول انجام می گردید.نتایج: در %82 از بیماران سنگها به طور کامل خارج شدند و بقیه با سنگ شکنی برون اندامی درمان شدند. متوسط زمان عمل 126 دقیقه (90 تا 220 دقیقه) بود، 40 بیمار (%36)، نیاز به داروهای مسکن، آرام بخش و یا هر دو بخصوص در سنگهای بزرگ تر داشتند. در %6 از بیماران سنگ در پل فوقانی کلیه وجود داشت. تنها در یک بیمار نیاز به تزریق خون پیدا شد. در این مطالعه عارضه قابل توجهی مشاهده نشد.نتیجه نهایی: نفرولیتوتومی از راه پوست با بی حسی نخاعی این فرصت را به ما می دهد تا از بیداری و همکاری بیمار در هنگام تغییر وضعیت استفاده کرده و از بروز بعضی عوارض که ممکن است در بی هوشی عمومی رخ بدهد، جلوگیری بعمل آوریم، زیرا در این روش بیمار بیدار است و در صورت وجود خطری می تواند از پیش خبر بدهد.

مقدمه و هدف: تغییرات در پاسچر نرمال می تواند بر روی کنترل پاسچر موثر باشد. علیرغم اینکه کایفوسیس یکی از ناهنجاریهای شایع ستون فقرات است، بررسی عملکرد تعادلی افراد مبتلا به کایفوسیس کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی ویژگیهای کنترل پاسچر دینامیکی و استاتیکی افراد مبتلا به کایفوسیس و مقایسه آن با گروه همسان کنترل است.روش کار: در این مطالعه علی ـ مقایسه ای پس از وقوع نوزده نفر با روش غیرتصادفی با انحنای بیش از حدطبیعی فقرات پشتی (زاویه بیش از 40 درجه) به عنوان گروه کیفوتیک و تعداد 19 نفر که فاقد انحنای غیرطبیعی فقرات پشتی بودند به عنوان گروه کنترل، به شکلی انتخاب شدند که به لحاظ قد و وزن با گروه اول همسان باشند. زاویه کایفوسیس آزمودنیها با خط کش منعطف به عنوان یک روش اندازه گیری غیرتهاجمی و معتبر اندازه گیری گردید. برای ارزیابی تعادل دینامیکی و استاتیکی، به ترتیب از سیستم ثباتی بایودکس و روش سیستم شمارش تعداد خطای بالانس استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری مربوط به سیستم ثباتی بایودکس از روش آنالیز واریانس با داده های مکرر و جهت تحلیل داده مربوط به تعادل استاتیکی از تست t مستقل استفاده گردید (P<0.05).نتایج: در بررسی تعادل دینامیکی، میانگین انحرافات پاسچرال در شاخصهای ثباتی در گروه کایفوتیک در مقایسه با گروه کنترل، در زمان حذف اطلاعات بینایی (بستن چشمها)، بیشتر بود که نشانگر عملکرد تعادلی ضعیفتر است. با ناپایدار شدن سطح اتکا، عملکرد تعادلی گروه کیفوتیک در هر دو وضعیت چشم باز و چشم بسته به طور معنی داری از گروه کنترل ضعیفتر بود. در بررسی عملکرد تعادلی استاتیکی، تفاوت معنی داری در تعداد خطای به دست آمده توسط گروههای شرکت کننده در مطالعه زمانیکه بر روی دو پا به صورت کنار هم و قطاری ایستاده بودند مشاهده نگردید. اما زمانیکه آزمودنیها بر روی یک پا قرار می گرفتند، افراد مبتلا به کایفوسیس در مقایسه با گروه کنترل عملکرد تعادلی ضعیفتری بر روی هردو سطح سفت و نرم داشتند (ارزش P به ترتیب 0.044 و 0.000).نتیجه نهایی: یافته های این مطالعه نشان داد که تعادل استاتیکی، با تغییر در راستای طبیعی قرارگیری ستون فقرات، دچار اختلال می گردد ولی این امر به وضوح و به طور جدی توانایی فرد با دفورمیتی ستون فقرات ناحیه پشتی را در کنترل تعادل دینامیکی کاهش می دهد.

مقدمه و هدف: یکی از عمده ترین آلاینده های محیط زیست پساب های صنعتی حاوی فلزات سنگین است. کروم از جمله فلزات سنگین می باشد که در پساب صنایع مختلف از جمله پساب صنایع آبکاری وجود دارد و بشدت برای انسان و محیط زیست سمی و خطرناک است. هدف از این مطالعه بررسی جذب فلزات سنگین مثل کروم شش ظرفیتی از محیط های آبی با استفاده از خاک اره اصلاح شده درخت راجی به عنوان جاذب ارزان قیمت بود.روش کار: این مطالعه یک مطالعه بنیادی - کاربردی می باشد که در آزمایشگاه شیمی آب و فاضلاب دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام گردید. در این مطالعه حذف کروم شش ظرفیتی با استفاده از خاک اره اصلاح شده درخت راجی با تغییراتpH ، زمان تماس، مقدار ماده جاذب و غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی در سیستم ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت، و نتایج توسط نرم افزار Excel تجزیه و تحلیل گردید.نتایج: نتایج حاصل از انجام آزمایشات مشخص ساخت که کارایی حذف کروم شش ظرفیتی با افزایش pH و غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی،کاهش می یابد. به طوری که در شرایط ثابت، زمان تعادل 3 ساعت، مقدار ماده جاذب 0.6 g/100CC و غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی 60 mg/L، با افزایش pH از 2 به 12، کارایی حذف از %99.67 به %29.78 کاهش یافت. همچنین با افزایش غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی از  20 mg/Lبه 100 mg/L، در شرایط ثابت، کارایی حذف از %99.37 به %40.24 کاهش یافت. سایر نتایج بیانگر آنست که با افزایش زمان تماس و مقدار ماده جاذب، کارایی حذف افزایش می یابد. به طوری که با افزایش مقدار ماده جاذب از 0.2 g/100CC به 1 g/100CC در شرایط ثابت زمان تعادل 3 ساعت، غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی 60 mg/L و pH=7، کارایی حذف از %34.65 به %99.99 افزایش یافت. همچنین در شرایط ثابت غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی 60 mg/L، pH=7 و مقدار ماده جاذب  0.6 g/100CCبا افزایش زمان تماس از 5 دقیقه به 180 دقیقه کارایی حذف از %48.53 به %99.76 افزایش یافت. دادهای تجربی تعادل جذب با مدل های ایزوترم جذب فروندلیخ و لانگمیر مورد بررسی قرار گرفت، نتایج نشان داد که سینتیک فرآیند جذب از مدل سینتیک شبه درجه دو، و داده های تعادلی از مدل ایزوترمی لانگمیر پیروی می کنند.نتیجه نهایی: در مجموع نتایج حاصل از انجام آزمایشات مشخص ساخت که می توان از خاک اره اصلاح شده درخت راجی به عنوان یک روش موثر و ارزان قیمت در جهت حذف کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی استفاده کرد.