مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال:1379 | دوره:7 | شماره:1 (مسلسل 15) |تعداد مقالات:12

بمنظور تعیین اثر افدرین عضلانی جهت جلوگیری از افت فشارخون در بی حسی نخاعی این مطالعه انجام پذیرفت.این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دو سوکور شاهددار تصادفی شده می باشد و جامعه آماری آنرا 100 بیمار که جهت انجام عمل جراحی که نیاز به بی حسی نخاعی داشتند و در سال 1376 به بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی همدان مراجعه کرده بودند، تشکیل می داد. 50 بیمار افدرین عضلانی 0.5 mg/kg (2cc) در عضله دلتوئید بلافاصله قبل از انجام بی حسی نخاعی دریافت کردند و 50 بیمار نیز حجم مساوی آب مقطر دریافت کردند (2 cc). به هر دو گروه قبل از بی حسی نخاعی 10 cc/kg سرم نرمال سالین تزریق شده بود.پایداری قلبی عروقی در گروهی که افدرین دریافت کرده بودند بطور معنی دار بیشتر بود (P=0.000002) و تعداد افرادی که فشار شریانی آنها کمتر از 20% فشار پایه شد به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (P=0.000009).با توجه به این مطالعه تزریق 0.5 mg/kg افدرین عضلانی قبل از بی حسی نخاعی یک راه ساده و موثر در کاهش وقوع افت فشار خون در بی حسی نخاعی است.

این پژوهش با هدف تعیین شیوع کوررنگی مادرزادی در دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر همدان در سال 75-74 انجام پذیرفت.از بین دانش آموزان مدارس ابتدایی نمونه ای تصادفی به حجم 706 نفر انتخاب گردید. اطلاعات دموگرافیک شامل جنس، سن، وضعیت اقتصادی - اجتماعی و میزان تحصیلات ثبت گردید. عارضه کوررنگی مادرزادی توسط صفحات ایشی هارا (Ishihara Test) اندازه گیری و همراه داده های مربوط به بیماری های چشمی که توسط متخصص تشخیص داده شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که 4.4 درصد از واحدهای مورد پژوهش دارای کوررنگی مادرزادی بوده اند. این میزان در دانش آموزان پسر 7 درصد و در دانش آموزان دختر 0.35 درصد بود. آزمون آماری نشان داد که میزان کوررنگی مادرزادی در دو جنس دارای اختلاف معنی دار میباشد (P<0.05). توزیع میزان کوررنگی در گروههای مختلف سنی و طبقات مختلف اقتصادی اجتماعی تفاوت معنی داری نداشته است.با توجه به بالا بودن میزان کوررنگی در جامعه مورد پژوهش، انجام تست کوررنگی ایشی هارا در بدو ورود به دبستان جهت کلیه دانش آموزان پیشنهاد می گردد.

وجود تجمع مایع در پریکارد بیماران مبتلا به هیپوتیروئیدی اولیه درمان نشده بین 80% - 30% گزارش شده است. این مطالعه با هدف بررسی وجود تجمع مایع پریکارد در هیپوتیروئیدی اولیه انجام گرفت.جامعه مورد مطالعه این پژوهش را 51 بیمار مبتلا به هیپوتیروئیدی که علایم بالینی واضحی داشتند و تست عملکرد تیروئید آنها مختل و هیپوتیروئیدی اولیه تایید شده بود و از سال 77-74 در بخش داخلی بیمارستان مباشر کاشانی همدان بستری بوده اند تشکیل می داد. در بیماران مبتلا به هیپوتیروئیدی با علایم بالینی واضح که بر اساس تست آزمایشگاهی T.S.H بالاتر از حد طبیعی و مقدار T4 پایین تر از محدوده طبیعی داشته اند اکوکاردیوگرافی از نظر تجمع مایع پریکارد انجام شد.تعداد 17 نفر مرد و 34 نفر زن حداقل سن 16 سال و حداکثر 75 سال با میانگین سن 47.41 سال بودند. در 29 مورد (56.9%) تجمع مایع پریکارد به درجات مختلف دیده شده در بقیه موارد پریکارد نداشتند.وجود مایع در پریکارد بستگی به شدت و مدت زمان هیپوتیروئیدی دارد و از علایم شایع در بیماران هیپوتیروئیدی اولیه و در مراحل مختلف بیماری پیشرفته و میگزودما می باشد ولی همراه با هیپوتیروئیدی که در مراحل اولیه بیماری باشد نادر است.

تحقیقات نشان داده اند که فک پایین طی حرکات گوناگون به اندازه معینی تغییر شکل می یابد. عده ای از محققین علت این تغییر شکل را انقباض عضلات پتریگویید خارجی (External pterygoid muscles) می دانند. هدف از تحقیق حاضر تعیین میزان تغییر عرض فک پایین (Mandibular arch width change) طی باز کردن و بستن دهان در ناحیه اولین پرمولر و مولر دوم و ارزیابی این تغییر بر حسب سن، جنس، نوع اکلوژن (بر اساس طبقه بندی انگل) و هدایت طرفی فک (Lateral Guidance) بوده است.این مطالعات طی زمستان 1375 و بهار سال 1376 روی 65 نفر از مراجعه کنندگان به بخشهای مختلف دانشکده دندانپزشکی همدان صورت گرفت. روش اجرای این تحقیق به این صورت بود که ابتدا در دو حالت دهان باز و بسته از فک پایین قالبگیری می شد. پس از تهیه کستها تمپلتهای آکریلی در دو ناحیه پرمولر اول و مولر دوم ساخته شده و عرض مندیبل با استفاده از کولیس دیجیتال با دقت 0.01 mm اندازه گیری شده و تغییر عرض فک پایین در هر یک از دو ناحیه فوق محاسبه می گردید.متوسط تغییر عرض فک پایین در ناحیه اول پرمولر و مولر دوم در زنان و مردان 60-13 ساله به ترتیب 0.1456±0.1095 mm و 0.2605±0.1908 mm بدست آمد.نتیجه نهایی اینکه تغییر عرض فک پایین در زنان کمتر از مردان می باشد، با افزایش سن این تغییر کاهش می یابد و در اکلوژن کلاس II کمتر از کلاس I است.

مواد اصلی تشکیل دهنده سنگهای کلیه شامل اگزالات کلسیم، فسفات کلسیم، اسید اوریک و سیستین و یا مخلوطی از این مواد با فسفات آمونیوم منیزیم می باشد که این مواد به کمک ماتریکس هایی کریستالیزه شده و تشکیل سنگ کلیه را می دهند. تشخیص مواد اصلی بوجود آورنده هر سنگ عامل مهمی در طرح ریزی درمان فرد مبتلا می باشد و تصمیم گیری درباره روش درمان صحیح بیمار نیاز به آگاهی از ترکیبات تشکیل دهنده سنگ دارد این مطالعه با هدف تعیین ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده سنگهای مجاری ادراری انجام گرفت.در این پژوهش که روی 267 مورد سنگ مجاری ادرار انجام گرفت سنگها از نظر ماکروسکپی و ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده مورد تجزیه قرار گرفتند.اکثریت ترکیبات تشکیل دهنده سنگها از اگزالات کلسیم 95.9% و کلسیم غیراگزالات 97% و اسیداوریک 53.2% بودند.اطلاعات بدست آمده از آنالیز شیمیایی سنگها می تواند در طرح ریزی درمان و اصلاح رژیم غذایی جهت جلوگیری از بروز مجدد سنگ کاربرد داشته باشد.

استامینوفن که با نام علمی (پاراستامول) نیز شناخته می شود. امروزه به عنوان دارویی کم خطر، ضد التهاب و ضد درد در سطح وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعات به عمل آمده نشان می دهد که این دارو که به شکل قرص و قطره و به صورت خوراکی مصرف می شود، پس از جذب از طریق دستگاه گوارش و متابولیزه شدن در کبد می تواند به واسطه های پایدار سمی بالقوه ای تبدیل گردد. از سوی دیگر استامینوفن و متابولیت های آن می توانند به راحتی از سد جفتی بگذرند و به جنین منتقل شوند و در دوره های حساس اندام زایی به ناهنجاریهای متفاوت جنینی منجر گردند.این تحقیق که بر روی موش سوری (White mice) صورت گرفته است، مشخص نمود که با تجویز حداقل دوز موثر درمانی نسبت به انسان (48.5 mg/kg)، در روزهای حساس اندام زایی جنینی (روزهای 7 تا 11 حاملگی موش)، می تواند سبب ناهنجاریهای متعددی در جنین گردد که از آن جمله می توان به کاهش محسوس وزن جنین ها و کاهش سری – دمی Crown to Rump (CR) جنین های تجربی نسبت به کنترل، اگزانسفالی، باز ماندن جدار توراکس و جدار شکم، میکروملیا، اسپینابیفیدا و جذب اشاره نمود. با افزایش دوز مصرفی دارو به میزان (97 mg/kg)، علاوه بر اینکه شواهدی از ناهنجاریهای اولیه مشاهده گردید. نتایج این مرحله از تحقیق نشان داد که به موازات این افزایش، بر دامنه و شدت ناهنجاریها نیز افزوده می شود.

آگاهی از سن جنین از اهمیت خاصی برخوردار است. یکی از راهها جهت تخمین سن جنین، ارزیابی مشخصات آناتومیک جنین با استفاده از دستگاه سونوگرافی است و یکی از پارامترهای مورد استفاده برای این کار اندازه گیری قطر بین دو پاریتال (BPD) است که هدف از این مطالعه را نیز دربر دارد.این مطالعه روی 386 زن باردار که دارای تاریخ آخرین قاعدگی مشخص بودند، انجام شد. جهت مشخص کردن رابطه بین قطر دو پاریتال و سن جنین و همچنین دقت این پارامتر در پیش بینی سن جنین از آنالیز رگرسیون استفاده شد. مشخص گردید که سن قاعدگی را می توان با فاصله اطمینان ±3.5 هفته با استفاده از این پارامتر تخمین زد همچنین مدلهای رگرسیونی برای سه گروه سنی (26-20)، (32-26)، (42-32) هفته بدست آمد. نتایج نشان می دهد که با پیشرفت حاملگی میزان دقت در تخمین سن کاهش می یابد.نتیجه نهائی اینکه BPD می تواند پارامتر مناسبی برای تخمین سن قاعدگی باشد.

هدف از این مطالعه ارزشیابی یافته های آندوسکپی در ضایعات معده بر اساس تشخیص های پاتولوژیک می باشد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی گذشته نگر است که بر روی 950 بیمار مبتلا به ضایعات معده مراجعه کننده به بخش پاتولوژی بیمارستان امام خمینی (ره) تهران انجام شد. توسط متخصصین از بیماران به روش آندوسکپی نمونه برداری شد و قطعات بیوپسی در فرمالین 10% فیکس گردید و همراه با گزارش تشخیص به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال گردید و با اسلایدهای میکروسکوپی و تشخیص پاتولوژی مقایسه شدند.نتایج به دست آمده نشان داد که توزیع انواع بدخیمی های معده شامل: squamous-cell carcinoma %6- adenocarcinoma %93.4 و 0.6% لنفوم می باشد. در ضایعات خوش خیم حداکثر موارد مربوط به گاستریت با 72.7%، اولسر 21.6% و پولیپ و دیسپلازی با میزان کمتری مشاهده گردید. 78% ضایعات بدخیم در جنس مذکر و 22% در جنس مونث مشاهده شد. از نظر وضعیت شغلی چه در ضایعات خوش خیم و چه بدخیم کشاورزان حداکثر را دارا بودند.نتیجه نهایی اینکه میزان اعتبار آندوسکپی در تشخیص ضایعات بدخیم 81% و در ضایعات خوش خیم معده 89% است.

بالا بودن میزان نیتریت و نیترات در آب آشامیدنی و مصرف آن توسط انسان می تواند سلامتی فرد را به خطر اندازد. این مطالعه با هدف اندازه گیری میزان نیتریت و نیترات موجود در شبکه توزیع آب آشامیدنی شهر همدان در فصول مختلف و مقایسه آن با استاندارهای موجود، در سال 1377 انجام شد.پس از انجام مطالعه مقدماتی حجم نمونه لازم 232 مورد برآورد گردید. جهت بررسی کیفیت آب از نظر میزان آلودگی آن به نیتریت و نیترات از استاندارد توصیه شده سازمان بهداشت جهانی استفاده شد.نتایج نشان داد که میانگین یکساله نیتریت و نیترات آب آشامیدنی شهر همدان بترتیب 0.03 و 17.72 میلیگرم در لیتر بوده که بر اساس استاندارد توصیه شده در حد مجاز می باشد. جهت مقایسه فصلی نیتریت و نیترات، آزمون آماری مقایسه میانگین ها انجام شد. میانگین نیترات بدست آمده در فصل تابستان نسبت به سایر فصول بیشتر و اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p<0.05).در پایان از یافته های اینگونه نتیجه گیری شد که موضوع آلوده بودن آب آشامیدنی شهر همدان به نیتریت و نیترات فعلا منتفی است.

PABD یکی از روشهای Autologous blood transfusion است که طی آن از خون خود بیمار که قبل از عمل جراحی با رعایت فاصله زمانی مناسب دریافت شده، جهت جبران خون از دست رفته بیمار در طی عمل جراحی استفاده می شود. از مزایای بسیار مهم این روش پیشگیری از انتقال عفونتهای مختلف منتقله از طریق خون و فرآورده های خونی و پیشگیری از واکنشهای ازدیاد حساسیت به آنتی ژنهای HLA تایپ است. داوطلبین انجام PABD از میان بیماران ارتوپدی، جراحی قلب، کودکان، افراد مسن، زنان باردار و بیماران الکتیو جراحیهای پلاستیک می باشند. مقاله حاضر گزارش 2 مورد از بیماران داوطلب جراحی پلاستیک در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی همدان می باشد که روش PABD برای اعمال جراحی Abdominoplasty و Reduction Mammoplasty بر روی آنان اجرا شد و بیماران پس از انجام موفقیت آمیز این عمل جراحی با حال عمومی خوب بیمارستان را ترک کردند.

هیداتیدوزیس (اکینوکوکوزیس) یک عفونت انگلی در انسان است و شایعترین عامل آن اکینوکوکوس گرانولوزوس می باشد. کیست هیداتیک بیشتر کبد و ریه را درگیر می کند و بندرت در ارگانهای دیگر از جمله طحال، پانکراس و پستان درگیری ایجاد می نماید. بیمار این گزارش، دختر 17 ساله ای بود که به علت توده ای در پستان راست که رشد آهسته ای داشت و از یک ماه قبل گاهگاهی دچار درد پستان می شد به بیمارستان مراجعه کرده بود. بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفت و یک توده کیستیک با کیستهای دختر و مایع شفاف مشاهده شد. کیست به طور کامل خارج شد. جواب آسیب شناسی تشخیص کیست هیداتیک را تایید کرد.