به منظور جلوگیری از اضمحلال روسازی و نیز ارتقای سطح کیفی,ترمیم و بهسازی، راهها انجام می پذیرد. هزینه های عملکردی شامل: مصرف سوخت, زمان سفر, تصادفات, استهلاک لاستیک و.... می باشد که کاهش آنها دراثر ارتقای سطح کیفی راه, در انجام ارزیابی اقتصادی, بعنوان منافع پروژه مطرح می شود. در این مقاله منافع حاصل از بهسازی راهها که شامل کاهش هزینه ها می باشد با هم مقایسه می شود و سپس با نتایج بدست آمده از روش نسبت فایده به هزینه (B/C) و روش ارزش خالص کنونی (NPV) و الویت بندی هریک در ارزیابی اقتصادی, تعیین می شود. برای تحقق این منظور, الگوی فوق به کمک نرم افزار نوشته شده با زبان برنامه نویسی (Visual Basic), تهیه شد و خروجی آن درقالب یک مطالعه موردی در محور فسا- زاهدشهر ارایه شده است که بررسی هریک از این عوامل در اقتصادی بودن پروژه های بهسازی, از ویژگیهای الگوی ارایه شده در این پژوهش است.