Journal of Kermanshah University of Medical Sciences
Year:2014 | Volume:18 | Issue:4|Papers Count:11

هدف این مطالعه، بررسی دیدگاه بیماران بستری در بخش های اورولوژی درباره «اهمیت» و «رعایت» حریم خصوصی بود. 210 بیمار به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با مقیاس 18 آیتمی حریم بیمار و به روش مصاحبه حضوری جمع آوری شد. روایی و پایایی ابزار به کمک اعتبار محتوا و آلفای کرونباخ محاسبه شد. از دیدگاه بیماران، اقدام فوری درمانی (%100)، فراهم کردن محیط تمیز (%100) و پوشاندن نواحی غیرضروری بدن (%93) دارای «اهمیت» بیشتری بود. حریم خصوصی تنها در 34 درصد بیماران «رعایت» شده بود. میزان رعایت حریم بیمار بسیار پایین است و باید به این امر توجه بیشتری شود.

زمینه: تمکین درمانی پایین در بیماران مسلول از تهدیدکننده های اصلی برنامه مبارزه با سل است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر تمکین درمانی بیماران سلی از طریق مدل اعتقاد بهداشتی انجام شده است.روش ها: در این مطالعه مقطعی 110 بیمار مسلول مراجعه کننده به مرکز مبارزه با سل زابل به روش سرشماری انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای شامل سازه های مدل اعتقاد بهداشتی و مرور پرونده پزشکی بیماران بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون تی مستقل، آنوا و رگرسیون چندگانه در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی شرکت کننده ها 55.7 با انحراف معیار 18.6 بود. 89 درصد بیماران سل ریوی و 11 درصد سل خارج ریوی داشتند. تحلیل رگرسیونی نشان داد که آگاهی، تهدید درک شده، خودکارآمدی و منافع درک شده پیشگویی کننده های معنادار برای تمکین درمانی بودند و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در مجموع 29 درصد از واریانس رفتار بیماران را توضیح می داد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه بر ضرورت افزایش آگاهی و تغییر باور بیماران درباره خطرات عدم تمکین درمانی در بیماران تاکید می کند.

زمینه: شناسایی آلرژن های محیطی، چالش اصلی در بیماری های آلرژیکی است و تنها راه درمان این بیماری ها، دوری از این مواد می باشد. هدف از این مطالعه تشخیص فراوانی آلرژن های غذایی و هوایی با استفاده از تست پوستی پریک در بیماران مبتلا به آلرژی بود.روش ها: این مطالعه از نوع مطالعه توصیفی - مقطعی بود که روی بیماران مبتلا به درماتیتاتوپیک (54 نفر)، رینیت آلرژیک (64 نفر) و کهیر مزمن (39 نفر) انجام گرفت. افراد مورد مطالعه، بیماران مراجعه کننده به بخش آسم و آلرژی بیمارستان افضلی پور شهر کرمان، در سال های 89-1386 بودند که بیماری آنها با استفاده از تست های بالینی و پاراکلینیکی تایید شده بود. جهت تعیین حساسیت افراد نسبت به آنتی ژن های غذایی و استنشاقی، از عصاره هر یک از آلرژن ها در تست پوستی پریک استفاده شد.یافته ها: 59.2 درصد از کل بیماران حداقل به یکی از آلرژن ها پاسخ مثبت دادند. آلرژی به آلرژن های استنشاقی و غذایی به ترتیب 55.9 و 21.7 درصد بود. مخلوط علف شور، سلمه تره و اسفناج (%22.9) و سفیده تخم مرغ (%10.2) شایع ترین آلرژن های استنشاقی و غذایی بودند.نتیجه گیری: حساسیت به سوسک، سفیده تخم مرغ، زرده تخم مرغ و گوجه فرنگی به طور معناداری در بین زنان و مردان متفاوت می باشد. طوری که میزان حساسیت به این 4 آلرژن در مردان شایع تر از زنان است (P<0.05). با توجه به نتایج به دست آمده این مطالعه به نظر می رسد شیوع حساسیت به آلرژن های غذایی و استنشاقی بسته به رسوم تغذیه ای و شرایط محیط زندگی متفاوت است.

زمینه: کیفیت زندگی یک مفهوم پیچیده و چندبعدی است که تحت تاثیر مولفه هایی چون زمان، مکان، ارزش های فردی و ارزش های اجتماعی قرار دارد. کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری های مزمن با ویژگی فردی آنها ارتباط دارد و وابسته به مهارت های سازگاری افراد در موقعیت های مختلف زندگی است. این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی بیماران شهری و روستایی پس از جراحی بای پس عروق کرونر (CABG) پرداخته است.روش ها: مطالعه ای تحلیلی مقطعی با استفاده از پرسشنامه مک نیو (خاص بیماران قلبی) انجام شد. 126 بیمار پس از CABG (70 بیمار شهری و 56 بیمار روستایی) با آزمون آماری t مستقل مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: میانگین کیفیت زندگی بیماران شهری 64.01±1.72 و روستایی 76.17±11.3 بود و تفاوت دو گروه از نظر آماری معنادار بود (P<0.001). همچنین بین دو گروه در حیطه فیزیکی (P<0.001)، اجتماعی (P<0.001) و عاطفی (p<0.03) تفاوت معنادار بوده و در بیماران روستایی مطلوب تر بود.نتیجه گیری: محیط فیزیکی افراد و مولفه های آن بر کیفیت زندگی افراد پس از CABG تاثیر دارد. از طرفی شیوه زندگی افراد روستایی و فعال بودن آنها می تواند به عنوان الگویی برای بیماران شهری باشد.

زمینه: رهبری اخلاقی به عنوان رویکرد نوینی در چشم انداز رهبری پا به عرصه ظهور گذاشته و با اولویت دادن به اخلاقیات در سازمان، زمینه را برای ایجاد و ارتقای اثربخشی فردی و سازمانی فراهم نموده است. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف مدل یابی روابط بین رهبری اخلاقی و حاکمیت بالینی با توانمندسازی روانشناختی در میان پرستاران بیمارستان های دولتی شهر کرمانشاه در سال 1393 انجام شد.روش ها: روش پژوهش توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان های دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمانشاه (550 نفر) بود که با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، 163 نفر به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های رهبری اخلاقی، حاکمیت بالینی و توانمندسازی روانشناختی بودند که روایی و پایایی آنها، بررسی و مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که روابط رهبری اخلاقی با حاکمیت بالینی (P<0.01) و توانمندسازی روان شناختی (P<0.01) معنادار است. همچنین بین حاکمیت بالینی با توانمندسازی روان شناختی (P<0.05) رابطه معناداری وجود داشت. بر اساس نتایج پژوهش، رهبری اخلاقی به صورت مستقیم و با واسطه حاکمیت بالینی بر توانمندسازی روانشناختی پرستاران تاثیرگذار بود (P<0.05).نتیجه گیری: تکیه بر اخلاقیات و رهبری اخلاق مدار در بیمارستان، ضمن آماده سازی فضا و بافت برای افزایش اثربخشی رویکرد حاکمیت بالینی، احساس توانمندسازی روانشناختی را در پرستاران ارتقاء می دهد. بر این اساس، ضرورت توجه به مباحث اخلاقی در بیمارستان احساس می شود.

زمینه: علی رغم تلاش های صورت گرفته و معرفی داروهای مختلف، درمان نوروپاتی دیابتی تاکنون رضایت بخش نبوده است. در مطالعات اخیر، با توجه به سطح پایین تر ویتامین D در افراد مبتلا به دیابت نسبت به افراد سالم، به نقش این ویتامین در درمان نوروپاتی دیابتی پرداخته شده است.روش ها: 90 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که به مرکز تحقیقات دیابت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه مراجعه کرده بودند و بر اساس معیار بالینی تورنتو حداقل به مدت یک ماه نوروپاتی و همچنین کمبود ویتامین D داشتند وارد این کارآزمایی بالینی شدند. بیماران به مدت سه ماه، هفته ای یک بار، تحت درمان با ویتامین 50000 D واحد قرار گرفتند. سطح ویتامین D، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1C) و شدت نوروپاتی بر اساس معیار بالینی تورنتو پیش و پس از سه ماه درمان ثبت شد و نتایج تحلیل گردید.یافته ها: در پایان مداخله، سطح ویتامین D در بیماران افزایش معنادار پیدا کرد و در 85 درصد بیماران به حد مطلوب رسید. همچنین شدت نوروپاتی از 9.5±2.5 (قبل از مداخله) به 7.0±2.5 (بعد از مداخله) کاهش یافت که از نظر آماری معنادار بود. سطح HbA1C هم از 8.6±1.6 درصد به 7.4±1.4 درصد کاهش معنادار پیدا کرد. اما ارتباط بین کاهش شدت نوروپاتی و تغییرات سطح ویتامین D و سطح HbA1C معنادار نبود.نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که اصلاح کمبود ویتامین D در کاهش شدت نوروپاتی نقشی ندارد و می توان اثر ویتامین D در افزایش سطح آستانه درد به طور غیراختصاصی یا اثر دارونمای ویتامین D را مطرح کرد.