دانش زیستی ایران
سال:1387 | دوره:3 | شماره:4 |تعداد مقالات:7

زیتون (Olea europeae L.) درختی است که در طب سنتی به عنوان عامل محافظت کننده کبدی و آنتی اکسیدان استفاده می شود. در تحقیق حاضر، اثرات محافظتی عصاره هیدروالکلی برگ زیتون بر آسیب کبدی ناشی از تتراکلریدکربن در موش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. موش های صحرایی نژاد ویستار سالم و مسموم شده توسط تتراکلریدکربن عصاره برگ زیتون (دوزهای 10، 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) را به مدت 28 روز به صورت خوراکی دریافت نمودند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تیمار عصاره برگ زیتون به صورت معنی داری سطوح سرمی افزایش یافته آنزیم های شاخص کبدی (آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز) ناشی از مصرف تتراکلریدکربن را کاهش می دهد. بنابراین، نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می نماید عصاره برگ زیتون قادر به محافظت کبد بر علیه آسیب القا شده توسط تتراکلریدکربن در موش های صحرایی است و این اثر احتمالا به اثرات تنظیمی آن بر فعالیت آنزیم های سم زدا و اثرات آنتی اکسیدانی و جاروکنندگی رادیکال های آزاد عصاره نسبت داده می شود.

فقر آهن افراد زیادی را در دنیا تحت تاثیر قرار داده است. این امر منجر به آن گردید تا این بیماری به عنوان یکی از موارد سوء تغذیه ای شایع در دنیا شناخته شود. فقر آهن را می توان در مراحل اولیه از طریق بررسی تغییرات فررتین سرمی، پروتوپورفیرین حاوی یون روی و برخی دیگر از پارامترهای متغیر خونی تشخیص داد. مرحله پیشرفته فقر آهن که تحت عنوان کم خونی فقر آهن نامیده می شود، زمانی به وقوع می پیوندد که کم خونی به وضوح در فرد بروز می کند. کم خونی فقر آهن، اگر در زنان باردار تداوم پیدا کند، می تواند سبب بروز اختلالاتی نامناسب در وضعیت جنین، حتی بروز مرگ و میر گردد .مشکلات موجود در تعیین سطح سرمی آهن برسر راه زنان باردار و نوزادان با تست های متداول آزمایشگاهی، از جمله مواردی است که بررسی رابطه سطح آهن سرمی مادر و جنین را پیچیده می کند. در یک مطالعه مقطعی از زنان باردار و بندناف نوزادان آنها نمونه گیری به عمل آمد. افراد حاضر در این مطالعه در سه دسته افراد دچار تهی شدگی از آهن، افراد مبتلا به اریتروپوئز با فقر آهن، افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن مورد مطالعه قرار گرفتند. در بررسی افراد بین سه گروه، اختلاف آماری معنی داری بین گروه های سه گانه در زنان باردار از نظر تعداد هفته و رسیدن به انتهای دوره بارداری و میانگین وزن کودکان تازه متولد شده مشاهده نشد. در بررسی تغییرات برخی پارامترها مشخص شد که وخامت وضعیت مادر سبب بروز رفتار مشابه در نوزاد می شود، اگر چه این اختلافات از نظر آماری (P<0.05) معنی دار نبودند. نتایج مطالعات نشان می دهد که کم خونی نوزادان پدیده ای کاملا تصادفی است و ارتباطی با وضع آهن مادر ندارد.

لاک پشت فراتی با نام علمی Rafetus euphraticus از لاک پشتان آبزی خانواده Trionychidae است. در این تحقیق که در سال های 87 - 1386 انجام شد، تعداد 32 لاک پشت فراتی از زیستگاه های مختلف این جانور در استان خوزستان جمع آوری و مورد مطالعات زیستی و مورفومتریک قرار گرفت. لاک این جانور بر خلاف سایر لاک پشت ها، نرم و دارای لبه های نرم و انعطاف پذیر است. کاراپاس آن ها، گرد تا بیضوی، در نابالغین، سبز زیتونی با خال های زرد، کرم یا سفید است؛ اما در بالغین، بدون علامت یا با خال های معدود تیره است. سر لاک پشت فراتی تقریبا عریض و پوزه لوله مانندش، کوتاه و کلفت است که به وسیله لب های گوشتی پوشیده شده است و دارای گردن دراز و قابل انعطاف است. تمام انگشتان پاهای جلو و عقب، پرده دارند و تنها سه انگشت داخلی پاهای جلو و عقب، دارای چنگال هستند. رژیم غذایی گوشت خواری دارند. در هر سال حداقل بین 5 - 4 تخم می گذارند. میانگین قطر تخم های به دست آمده 28.95 میلی متر بوده است. نتایج آماری نشان داد که هیچ گونه تفاوت معنی داری بین صفات مختلف در دو جنس نر و ماده مشاهده نمی شود. بیشترین فراوانی نسبی مربوط به وزن لاک پشت های فراتی صید شده (57.5 درصد) تا 5 کیلوگرم بوده است. بیشترین فراوانی نسبی طول کاراپاس (24 درصد) در فاصله 40 - 30 سانتی متری بود. بیشترین فراوانی نسبی عرض کاراپاس (31 درصد)، بیشترین فراوانی نسبی طول پلاسترون (28 درصد) و بیشترین فراوانی نسبی عرض پلاسترون (21 درصد) در فاصله 30 - 25 سانتی متری بود. همچنین، بیشترین فراوانی نسبی مربوط به صفت طول انتهای پلاسترون تا انتهای دم (46 درصد) در فاصله 15 - 5 سانتی متری و بیشترین فراوانی نسبی طول انتهای پلاسترون تا ابتدای کلواک (19 درصد) در فاصله 12.5 - 10 سانتی متری بوده است. در این تحقیق نسبت لاک پشت های نر به ماده1 به 0.7 برآورد گردید.

در طی تولید پروتئین نوترکیب فاکتور رشد فیبروبلاستی بازی انسانی(hbFGF) ، این پروتئین شکل صحیح فضایی خود را از دست داده و به شکل نامحلول در سیتوپلاسم سلول رسوب می کند. این تجمع پروتئینی، انکلوژن بادی نامیده می شود که از نظر بیولوژیکی، غیرفعال است. تجمع پروتئینی، یکی از مشکلات اساسی در تولید پروتئین نوترکیب است. به منظورکاهش انکلوژن بادی و افزایش فرم محلول  hbFGFدر باکتریE.coli ، از میان راه های مختلف، بیان همزمان ترکیبات مختلف چاپرون ها، با فاکتور رشد فیبروبلاستی بازی انسانی را مورد ارزیابی قرار می دهیم. ترانسفورم جداگانه هر یک از پلاسمیدهای  TF-16و  pG-Tf2به همراه pET-1008، بیان همزمان چاپرون ها و hbFGF، لیز سلولی توسط سونیکاسیون، مقایسه بخشه ای محلول و نامحلول  hbFGFبا تکنیک های SDS-PAGE، Western Blot  و الایزا. نتایج نشان داد که چاپرونTrigger Factor (TF)  به تنهایی، باعث افزایش hbFGF محلول می شود، در صورتی که این چاپرون در ترکیب باGro EL، نه تنها باعث افزایش فرم محلول نمی شود، بلکه پروتئین هدف را تجزیه می کند. روند TF اتصال پروتئین هدف بهGro EL  را تقویت می کند و سبب تجزیه  hbFGFمی شود، در صورتی که TF به تنهایی می تواند باعث فولدینگ hbFGF شود. نتایج، بیانگر تاثیر مثبت چاپرون TF بر فولدینگ hbFGF  و افزایش حلالیت این پروتئین است.

عنصر نیتروژن در شرایط غرقابی شالیزار، در معرض تلفات فوق العاده زیادی (معمولا بیش از50 درصد) واقع می شود که مصرف تقسیطی آن (تامین نیاز ازته مراحل کلیدی رشد گیاه برنج) بایستی در سر لوحه مدیریت کود و کودپاشی در شالیزار قرار گیرد. به همین دلیل به منظور دستیابی به پتانسیل تولید (حداکثر تولید ممکنه در منطقه آمل) آزمایش مزرعه ای طرح بررسی تاثیر تقسیط ازت و محلول پاشی کود نیتروژنه در شرایط تراکم بوته بالا بر روی عملکرد و اجزای  عملکرد رقم شفق با استفاده از آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 83 - 1382 در موسسه تحقیقات برنج کشور (آمل) انجام شد. در طول رشد گیاه برنج، تیمارهای تقسیط (که از بهترین تیمارهای تقسیطی به دست آمده از سایر آزمایش های قبلی انجام شده در منطقه انتخاب شده بود) و همچنین در مرحله خوشه دهی، تیمارهای محلول پاشی کود نیتروژنه اعمال گردید. در مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد در تیمارهای آزمایشی، تعیین و اندازه گیری شد. نتایج بررسی نشان داد: 1 - رکورد جدیدی از نظر عملکرد در واحد سطح با تیمارهای تقسیطی (بدون تفاوت معنی دار بین تیمارها) به دست آمد که حداقل 1.5 تن از میانگین تولیدی این رقم در منطقه بیشتر بوده است. این عملکرد جالب توجه در تراکم بوته 20×20 سانتی متر بدست آمد در تیمارهای تقسیطی که خود از بهترین تقسیط های تحقیق شده منطقه بوده اند، و این در حالی است که تفاوت معنی دار عملکرد دیده نشده و همچنین تیمارهای محلول پاشی اوره در مرحله خوشه دهی نیز نتوانسته افزایش معنی دار عملکرد را باعث شوند. اما بررسی اجزای عملکرد در تیمارها دراین رقم ( شفق) امکان افزایش تولید بیشتر را با تامین دقیق تر نیتروژن نوید می دهد. 2 - تقسیط سوم و محلول پاشی با آب خالص (T3S0) با میانگین 9160 کیلوگرم در هکتار بهترین تیمار کودی برای رقم مذکور بود.

آنزیم ال آسپاراژیناز II باکتری اشرشیاکولی دارای اثرات آنتی لوکمیا بوده و در حال حاضر به عنوان دارو در درمان لوکمیای لنفوبلاستیک حاد به کار می رود. در این تحقیق، چهار سویه باکتریE. coli  شامل TOPTEN، K12، LAB وDH5α  از جهت تولید آنزیم آسپاراژیناز II مورد آزمایش قرار گرفتند. با استفاده از روشPCR ، سویه ها برای اثبات وجود ژن آسپاراژیناز II (ansB) غربالگری شدند. برای بررسی بیان آنزیم، سویه ها کشت داده شدند و زمانی که جذب نوری در nm600 به یک رسید، القای بی هوازی صورت گرفت. پس از القا، سلول ها رسوب داده شد و محیط کشت فاقد سلول و محتویات پریپلاسمی سلول جهت بررسی تولید آسپاراژیناز مورد بررسی قرار گرفت. به منظور سنجش فعالیت آنزیمی، از روش سنجش میزان آمونیاک تولید شده استفاده شد. نتایج PCR، وجود ژن ans B را در سویه های K12 و  LABو DH5α اثبات نمود. در همه سویه های فوق در شرایط هوازی، عصاره پریپلاسمی و نیز محلول رویی، فاقد فعالیت آسپاراژینازی بودند. میزان آمونیاک تولید شده در عصاره پریپلاسمی هر سه سویه در شرایط بی هوازی تقریبا یکسان و 0.01 mmol، و فعالیت آنزیمی به دست آمده، معادل 3.6 unit/ml بود. حداکثر میزان آنزیم تولید شده در باکتری 40 E. coli LAB دقیقه و درE. coli K12  و α E. coli DH5، یک ساعت پس از ایجاد شرایط بی هوازی بود و پس از آن میزان تولید بتدریج کاهش می یافت، به طوری که پس از گذشت سه ساعت به2-2.5 unit/ml  رسید.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر نوع فعالیت ورزشی بر پاسخ های قلبی - عروقی و تنفسی در مراحل لوتئال و ابتدای فولیکولار چرخه قاعدگی زنان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. 20 دانشجوی ورزشکار که عضو تیم بسکتبال دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی بودند و 20 دانشجوی زن سالم غیرورزشکار که هیچ گونه فعالیت ورزشی منظم و تفریحی نداشتند، به صورت داوطلب در این تحقیق شرکت داشتند. آزمودنی ها در هر گروه به طور تصادفی به دو گروه 10 نفری (نوارگردان و چرخ کارسنج) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه نوارگردان، فعالیت ورزشی فزاینده بروس تعدیل شده را در مراحل لوتئال و ابتدای فولیکولار چرخه قاعدگی و آزمودنی های گروه چرخ کارسنج نیز، فعالیت ورزشی فزاینده آستراند را در مراحل لوتئال و ابتدای فولیکولار چرخه قاعدگی اجرا کردند. برای تعیین مرحله لوتئال، سطح هورمون های پروژسترون، پرولاکتین، FSH و LH در سرم خون سنجیده شد. حداکثر اکسیژن مصرفی، حداکثر ضربان قلب و نبض اکسیژن (VO2/HR) طی دو مرحله روی دو دستگاه نوارگردان و چرخ کارسنج توسط دستگاه آنالیز گازهای تنفسی (K4B2) اندازه گیری شد. به منظور تعیین اختلاف عملکرد دو نوع فعالیت ورزشی در دو مرحله قاعدگی از روش آماری t-test همبسته استفاده شد (P<0.05) نتایج نشان داد که میانگین نبض اکسیژن در مراحل لوتئال و اوایل فولیکولار چرخه قاعدگی زنان ورزشکار و غیرورزشکار در هیچ یک از دو نوع فعالیت ورزشی، تفاوت معنی داری ندارد. همچنین تفاوت معنی داری در میانگین نبض اکسیژن در فعالیت با نوارگردان، بیشتر از چرخ کارسنج است، اما این تفاوت در زنان غیرورزشکار مشاهده نشد. به نظر می رسد با توجه به افت جسمانی زنان به دلیل عدم فعالیت در دوران خونریزی چرخه قاعدگی، نمی توان جایگزینی دو نوع فعالیت ورزشی دویدن و رکاب زدن را با هدف تسهیل فعالیت و ترغیب به عدم ترک آن در زنان ورزشکار توصیه کرد، اما در زنان غیرورزشکار جایگزینی دو نوع فعالیت ورزشی امکان پذیر است.