Journal of Kermanshah University of Medical Sciences
Year:2011 | Volume:15 | Issue:4|Papers Count:14

زمینه: کلوفیبرات از داروهای پایین آورنده چربی خون و همچنین القاکننده آنزیم گلوکورونیل ترانسفراز است. در این مطالعه اثر کلوفیبرات بر روی زردی فیزیولوژیک نوزادان رسیده بررسی گردید. روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 60 نوزاد رسیده مبتلا به زردی که در بخش نوزادان بیمارستان امام رضا کرمانشاه بستری شده بودند انجام گرفت. نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد. در گروه مورد 30 نوزاد با یک دوز خوراکی کلوفیبرات به میزان 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به همراه فتوتراپی، تحت درمان قرار گرفتند. در گروه شاهد، 30 نوزاد فقط تحت فتوتراپی به تنهایی قرار گرفتند. نوزادانی که شواهدی به نفع همولیز و کلستاز داشتند از مطالعه خارج شدند. میزان بیلی روبین توتال و مستقیم پلاسما در ساعات 12، 24، 48 و 72 اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده توسط روش های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اختلاف آماری معناداری از نظر توزیع جنس، میانگین سن، وزن و مقدار بیلی روبین توتال پلاسما در زمان بستری بین دو گروه وجود نداشت. میانگین سطح بیلی روبین توتال پلاسما در ساعت 12، 24 و 48 بعد از شروع درمان در گروه مورد پایین تر از گروه شاهد بود اما فقط در ساعت 24 بعد از شروع درمان از نظر آماری معناداربود (.(P<0.001 همچنین میانگین مدت زمان فتوتراپی، اختلاف معناداری در گروه مورد (28±10.609) نسبت به گروه کنترل (50±22.743)داشت (.(P<0.001 هیچ گونه عوارض جانبی طی انجام مطالعه دیده نشد.نتیجه گیری: کلوفیبرات به همراه فتوتراپی یک روش درمانی موثر برای کاهش زردی فیزیولوژیک در نوزادان رسیده سالم است.

زمینه: مطالعات اخیر بر روی بیماران COPD، اثرات ضد التهابی دوزهای پایین تئوفیلین را مطرح کرده اند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تئوفیلین خوراکی بر سطح سرمی CRP در بیماران مبتلا به COPD پایدار انجام شد. روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور بود. حجم نمونه برابر 50 نفر بود که با روش بلوک بندی تصادفی وارد مطالعه شدند. پس از تایید کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی کردستان در گروه مداخله و کنترل، اندازه گیری سطح سرمی HS-CRP به روش ELISA انجام گرفته و سپس قرص تئوفیلین آهسته رهش با دوز 200 mg هر 12 ساعت در گروه مداخله و پلاسبو در گروه کنترل به مدت یکماه تجویز شد و در انتهای مطالعه مجددا HS-CRP اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار  SPSSو آزمون های t-test و Paired t-test تحلیل شد. یافته ها: دو گروه قبل از مداخله از نظر متغیرهای جمعیت شناختی، مصرف سیگار و متغیرهای اسپیرومتری، تفاوت معناداری نداشتند. تفاوت معناداری در میانگین HS-CRP در بین دو گروه قبل و بعد از مداخله دیده نشد. نتیجه گیری: انجام مطالعات بیشتر با تمرکز بر روی بررسی اثر ضد التهابی تئوفیلین بر روی ماکروفاژها و فاکتورهای التهابی حاصل از آن ها و مقایسه آن با اثر این دارو بر نوتروفیل ها و فاکتورهای مشتق از آن، بر روی نمونه های دیگر بیماران COPD توصیه می گردد.

زمینه: دیسمنوره یکی از شایع ترین مشکلات دوران باروری زنان است. دیسمنوره سبب مشکلات جسمی، روانی، اجتماعی و اقتصادی می گردد. از درمان های دیسمنوره می توان طب فشاری را نام برد. این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه اثر طب فشاری در دو نقطه سانینجیو و دی جی بر شدت درد دیسمنوره اولیه انجام شد. روش ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی با طرح متقاطع است. 50 نفر از دختران 30-18 سال دارای مشخصات واحد پژوهش تحت پوشش پایگاه بهداشتی شهرستان سرپل ذهاب، به طور تصادفی در دو گروه الف و ب قرار گرفتند. نمونه ها در سه سیکل قاعدگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه بود که اعتبار آن توسط اعتبار محتوا و اعتماد آن توسط آزمون مجدد تعیین گردید. شدت درد با خط کش درد مک گیل ارزیابی شد. نهایتا اطلاعات 42 نفر از نمونه ها با استفاده از SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شدت دیسمنوره اولیه قبل از طب فشاری در نقطه (6.56±1.05) SP6 و (6.84±1.9) SP8 نسبت به پس از طب فشاری در نقطه (2.89±1.36) SP6 و (2.03±0.94) SP8 کاهش معناداری داشت ((P<0.001.نتیجه گیری: به نظر می رسد که طب فشاری در نقطه SP8 نسبت به نقطه SP6 سبب کاهش بیشتری در شدت درد پس از استفاده از طب فشاری می گردد.

زمینه: این مطالعه با هدف تعیین جنبه های اپیدمیولوژیک بیماری لیشمانیوز جلدی (سالک) و مقایسه اثربخشی آمفوتریسین "ب" و یک داروی سنتی بومی در درمان آن انجام شد. روش ها: از مجموع 925 مراجعه کننده مشکوک، تعداد 150 نفر شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفتند. از این تعداد، 40 نفر با دریافت رضایت نامه کتبی تحت درمان سنتی بومی و 110 نفر با تجویز پزشکان معالج تحت درمان با آمفوتریسین "ب" قرار گرفتند. یافته ها: روند بروز بیماری لیشمانیوزیس جلدی در منطقه مورد بررسی از 16 درصد در سال 1383 به 25.3 درصد در سال 1387 رسیده است (P<0.001). میانگین سن و انحراف معیار واحدهای مورد مطالعه  23.1±6.4سال بود. جوانان زیر 24 سال و مذکر بیشتر در معرض ابتلا بودند (P=0.05) .میانگین دوره زمانی التیام زخم ها در گروه های تحت مداوا با داروی سنتی و آمفوتریسین "ب" به ترتیب 133±12 و 120±15 روز بود. افراد تحت درمان با آمفوتریسین "ب" از وجود خارش (100 درصد) در اطراف زخم ها شکایت داشتند.نتیجه گیری: به نظر می رسد داروی سنتی بومی، واجد اثزرات مثبتی در درمان لیشمانیوزیس جلدی بوده و دست کم رضایت بیماران را فراهم ساخته است و لذا نیاز به مطالعه و تحقیقات بیشتری می باشد.

زمینه: در بسیاری از مراکز جراحی اطفال، استفاده از نخ های قابل جذب جهت هرنیوتومی متداول شده است. بررسی تاثیر نوع نخ مصرفی در میزان عود موضوع مهمی است. این مطالعه به بررسی بروز عود هرنی و ارتباط آن با نوع نخ به کار رفته در ترمیم هرنی اطفال می پردازد. روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی، بر روی 200 بیمار که جهت ترمیم هرنی اینگوینال از ابتدای فروردین 1386 لغایت پایان اسفند 1386 به مرکز آموزشی درمانی امام رضا کرمانشاه مراجعه کرده بودند انجام شد. بیماران بین 1 روز تا 5 سال سن داشتند. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و به دو گروه تقسیم و برحسب تصادف، یک درمیان با نخ قابل جذب (ویکریل 0-3) و غیرقابل جذب (سیلک 0-3) تحت ترمیم هرنی قرارگرفتند. بیماران به مدت یکسال تحت پیگیری قرار گرفتند. پس از عمل، داده ها توسط چک لیستی جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: در ارتباط با سمت مبتلا، گرفتاری سمت راست در 106 بیمار (53%) و سمت چپ در 58 بیمار (29%) وجود داشت و 36 بیمار نیز مبتلا به هرنی 2 طرفه بودند (18%). در هر دو گروه به صورت مساوی، تنها یک نفر دچار عود هرنی پس از عمل شد. بنابراین بروز عود در گروه عمل شده با نخ قابل جذب و گروه عمل شده با نخ غیر قابل جذب یکسان بود. نتیجه گیری: عود هرنی اینگوینال پس از عمل جراحی در اطفال، ارتباطی با قابل جذب بودن نخ مصرفی ندارد. پیشنهاد می شود همکاران، سایر عوامل تاثیرگذار را نیز مورد بررسی قرار دهند.

زمینه: در مورد تاثیر عوامل سرشتی و منشی بر علایم اختلال اسکیزوفرنی، اطلاعات اندکی موجود است. مطالعات اخیر حاکی از آن است که ابعاد سرشت و منش بر علایم و کارکردهای اسکیزوفرنی تاثیر می گذارند. هدف پژوهش حاضر، تعیین ارتباط ابعاد سرشت و منش با علایم مثبت و منفی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بود. روش ها: این پژوهش یک مطالعه همبستگی است. نمونه پژوهش شامل 100 مرد بود که از میان بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی دارای علایم مثبت و منفی در بیمارستان رازی شهر تبریز به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرشت و منش و مقیاس علایم مثبت و منفی آندرسون استفاده شد. داده های پژوهش با روش های آزمون t و تحلیل ممیز تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمرات خودفراروی و آسیب پرهیزی در بیماران اسکیزوفرنی دارای علایم منفی، به طور معناداری بیشتر بود (P<0.001)، در صورتی که میانگین نمرات پشتکار در بیماران اسکیزوفرنی دارای علایم مثبت، به طور معنادار بیشتر بود (P<0.001). نتایج تحلیل ممیز نشان داد که 37 درصد واریانس نمرات خودفراروی، آسیب پرهیزی و همکاری برای تنها تابع ممیز از اختلاف بین دو گروه اسکیزوفرنی دارای علایم منفی و مثبت تبیین می شود. تابع ممیز به دست آمده با روش گام به گام 68.3 درصد بیماران دارای علایم مثبت و منفی به درستی طبقه بندی شده اند.نتیجه گیری: ابعاد خودفراروی، آسیب پرهیزی و همکاری، بیماران دارای علایم مثبت و منفی را از هم تمیز می دهد. این نتایج، تلویحات مهمی را در زمینه تشدید نشانه شناسی و مداخلات اولیه برای بیماران اسکیزوفرنی دارد.

زمینه: خواب از ضروریات حیات است و حدود 1.3 از عمر انسان به خواب اختصاص دارد. یکی از شایع ترین مشکلات زنان در دوران یائسگی، اختلال خواب می باشد. هدف این پژوهش تعیین میزان اختلال خواب و عوامل مرتبط با آن در زنان یائسه 60-50 سال بود. روش ها: مطالعه مقطعی، توصیفی و تحلیلی حاضر بر روی 200 زن واجد شرایط که به مراکز بهداشتی و درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه نمودند، انجام گردید. ابزار مورد استفاده پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی، خط کش ده نمره ای جهت بررسی رضایت جنسی و شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی تست، آنوا و کای دو استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی زنان 3.6±35.6، سن یائسگی 4.0±47.8، تعداد فرزندان 2±4.7 و سن همسر 6.6±57.99 بود. از نظر رضایت جنسی، 34.5 درصد زنان راضی و دارای نمره 10-8 بودند، رابطه معناداری بین رضایت جنسی و اختلال خواب به دست نیامد. میزان اختلال خواب در این گروه حدود 70 درصد به دست آمد. نتایج نشان داد که بین 4 ویژگی وضعیت اقتصادی، شغل فرد، شغل همسر و وضعیت تحصیلی با اختلال خواب، ارتباط آماری وجود دارد (P=0.002). همچنین با استفاده از آزمون کای دو مشخص شد که بین سایر اطلاعات جمعیت شناختی با اختلال خواب، اختلاف آماری معنادار وجود ندارد. نتیجه گیری: نتایج نشانه شیوع بسیار بالای اختلال خواب در زنان یائسه 60-50 ساله بود. با توجه به ارتباط برخی از مشخصات فردی توصیه می گردد جهت پیشگیری از بروز و یا تشدید اختلال خواب، مراقبین بهداشتی و برنامه ریزان موارد مذکور را مدنظر قرار دهند.

زمینه: شیر یکی از منابع با ارزش تغذیه انسان است. اما اخیرا گزارشاتی وجود دارد که سلامت آن را به دلیل وجود هورمون های استروئیدی زیر سوال برده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان وقوع هورمون های استروژنی شامل استرون، 17بتا-استرادیول و استریول در شیر خام و پاستوریزه گاومیش های آبستن و غیرآبستن انجام گردید.روش ها: نمونه های شیر جمع آوری شده با استفاده از روش های استخراج مایع- مایع، غیرکونژوکه شدن با آنزیم گلوکورونیداز/ سولفاتاز و با کمک ستون های استخراج فاز جامد 18 کربنه تخلیص شدند و استروژن ها با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با آشکارساز فلورسانس آنالیز گردیدند. یافته ها: مقادیر آزاد (554.1±77.0 ng/L) و تام (701.16±44.7 ng/L) استرون دارای بیشترین مقدار بودند و به دنبال آن 17بتا- استرادیول (E2) بیشترین سهم را به خود اختصاص داده بود در حالی که مقادیر استریول (E3) پایین تر از حد تشخیص بود .(10 ng/L) کمترین E2:28.1±4.4 ng/L) و 77.0± (E1: 554.1و بیشترین E2: 108.2±9.1 ng/L) و 123.8±(E1: 1014.7 غلظت استروژن ها در شیرخام، به ترتیب در حیوانات غیرآبستن و در سه ماهه سوم آبستنی تشخیص داده شد. غلظت استروژن ها در شیرهای پاستوریزه، تفاوت معناداری (P>0.05) را با غلظت آنها در شیرهای خام نشان نداد. نتیجه گیری: شیر گاومیش به دلیل دارا بودن چربی بیشتر، حاوی مقادیر بیشتری از هورمون های استروژنی است؛ از این رو مصرف شیر گاومیش، به ویژه شیر حاصله از حیوانات باردار در سه ماهه آخر آبستنی، شاید به عنوان یکی از فاکتورهای خطر ابتلا به سرطان محسوب شود.

زمینه: سندرم متابولیک، ارتباط تنگاتنگی با بیماری های قلبی-عروقی به خصوص در مشاغل پراسترسی چون آتش نشانی دارد. از آنجایی که بررسی ها در خصوص شیوع سندرم متابولیک در آتش نشانان نادر است، مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع سندرم متابولیک، مقاومت انسولینی و لیپوپروتئین (a) در آتش نشانان شهر تبریز صورت گرفت.روش ها: 76 آتش نشان و 73 کارمند اداری سازمان آتش نشانی تبریز از لحاظ داده های فردی، تن سنجی و فشارخون مورد بررسی قرار گرفتند. وضعیت چاقی بر اساس سه معیار نمایه توده بدن، دور کمر و نسبت دور کمر به دور باسن مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. همچنین سرم ناشتا جهت اندازه گیری الگوی لیپیدی، لیپوپروتئین (a) و مقاومت انسولینی )امتیازHOMA= Homeostasis Model Assessment ) اخذ شد. معیار (International Diabetes Federation) IDF برای تعیین سندرم متابولیک مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: شیوع چاقی بر اساس دور کمر در مقایسه با سایر شاخص های چاقی، بیشتر و در آتش نشانان و کارکنان اداری به ترتیب 28.9 و 35.6 درصد بود. پرفشاری خون در نیمی از افراد هر دو گروه مشاهده شد. میزان شیوع سندرم متابولیک در آتش نشانان 56.6 و در کارکنان اداری 60.3 درصد بود. میانگین لیپوپروتئین (a) و امتیاز HOMA در آتش نشانان و کارکنان به ترتیب 18.40 و 17.1 mg در مقابل 18.15 و 1.48 mg بود. تفاوت لیپوپروتئین (a) ( (P=0.823و امتیاز (P=0.668) HOMA همانند سایر متغیرهای بیوشیمیایی در بین دو گروه از لحاظ آماری معنادار نبود. نتیجه گیری: چاقی و سندرم متابولیک در آتش نشانان و کارکنان اداری شایع بوده و ارتقا آگاهی با تمرکز بر اصلاح سبک زندگی همچون سطح فعالیت بدنی و تغذیه پیشنهاد می شود.

هدف پژوهش حاضر تعیین شاخص های اپیدمیولوژیک فلج شل حاد (AFP) طی سال های 88-1383 در استان کرمانشاه بود. مطالعه از نوع توصیفی و بر روی پرونده های کودکان مبتلا به AFP موجود در مرکز بهداشت استان کرمانشاه انجام شد. تعداد کل کودکان مبتلا به فلج شل حاد در استان کرمانشاه 89 مورد (36 پسر و 53 دختر) و در محدوده سنی 15-0 سال بودند. تشخیص 50.6 درصد موارد گیلن باره، 6.7 درصد سینوویت گذرا و 5.6 درصد آرتریت بود. موردی از پولیو نیز یافت نشد. میزان بروز AFP در استان بیشتر از میزان مورد انتظار1) WHO مورد در 100000 کودک زیر 15 سال) بود.

سردبیر محترم آجرپز و همکاران (1390) در شماره دوم سال جاری آن مجله طی مطالعه ای به بررسی "تاثیر موسیقی بر میزان اضطراب و برخی شاخص های فیزیولوژیک بیماران قبل از اعمال جراحی عمومی" پرداخته و با استناد به نتایج مطالعه خود نوشته اند که "موسیقی درمانی را می توان به عنوان یک کاهنده شاخص های فیزیولوژیک ناشی از اضطراب و ترس قبل از عمل جراحی پیشنهاد کرد" (1). گرچه این موضوع پیش از این نیز توسط مطالعات مختلف مورد تایید قرار گرفته بوده (2 و 3) و نتایج این مطالعه می توانست تاییدی بر مطالعات پیشین باشد، اما فرایند انجام این مطالعه و نیز یافته های آن باید با احتیاط بیشتری مورد توجه مخاطبان قرار گیرد. نوع و فرایند مداخله و حجم نمونه، تاثیر عمده ای بر نتایج می گذارد.

سردبیر محترم مواد زاید جامد و پخش آن در محیط زیست، یکی از مهم ترین مشکلات جامعه بشری است که میزان آن تابعی از افزایش جمعیت است (1). نرخ تولید زباله و ترکیبات فیزیکی آن به عوامل متعددی از قبیل موقیت جغرافیایی محل، فصول سال، بسامد جمع آوری، وضعیت اقتصادی و آداب و رسوم بستگی دارد (2). در پژوهش حاضر طی یک سال، نمونه های زباله از بار کامیون زباله شهر کنگاور به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی جمع آوری شد. تمامی نمونه ها برای تعیین اجزای فیزیکی تشکیل دهنده زباله به طور دستی جداسازی شده و داده ها با استفاده از آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفت.

سردبیر محترم پیرو نقد مقاله تاثیر موسیقی بر اضطراب، چاپ شده در شماره دوم، خرداد و تیر 1390 توسط خواننده محترم مجله (1) متذکر می شویم که عمل جراحی یک عامل اضطراب آور است که باعث ایجاد واکنش فیزیولوژیک در بدن می شود. در نتیجه پاسخ فیزیولوژیکی بدن، تنفس، ضربان قلب و فشارخون افزایش می یابد (2). موسیقی درمانی دارای فواید فیزیولوژیک از جمله کاهش ترس و اضطراب است (3). این پژوهش با هدف بررسی تاثیر موسیقی بر میزان اضطراب و برخی شاخص های فیزیولوژیک بیماران قبل از اعمال جراحی عمومی انجام شد. ابتدا مطالعه پایلوت، انجام و بر اساس آن تعداد افراد هر گروه 30 نفر تعیین شد. ابزار سنجش شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس اضطراب اسپیل برگر (STAI) بود.