تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال:1397 | دوره:15 | شماره:4 (پیاپی 58) |تعداد مقالات:9

سابقه و هدف: یکی از مهمترین نگرانی ها پس ازتهیه ی فضای پست امکان آلودگی باکتریال این فضا بخصوص تا زمان قرار گرفتن پست و اثر آن بر کاهش موفقیت کلی درمان و بروز عفونت های دندانی میباشد. لذا هدف از این مطالعه مقایسه ی تاثیر کلسیم هیدروکساید و ژل کلرهگزیدین 2% بر میزان آلودگی باکتریایی فضای پست بود. مواد و روشها: این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی یک سوکور انجام شد. 45 دندان قدامی ماگزیلاری از 23 بیمار که با معیار های ورود این مطالعه تطابق داشتند وارد شدند. پس از تهیه حفره دسترسی و تعیین طول، آماده سازی کانال با فایل روتاری Mtwo تا 06/0/35 انجام گردید. بین فایل ها از هیپوکلریت سدیم به عنوان ماده شستشو استفاده گردید. در نهایت EDTA برای برداشت لایه اسمیر بکار برده شد. کانال ها با تکنیک تراکم جانبی با سیلر AH26 پر گردیدند. پس از تهیه ی فضای پست، اولین نمونه میکروبی گرفته شد. سپس نمونه ها به صورت تصادفی به گروه آزمایشی اول کلسیم هیدروکساید، گروه آزمایشی دوم: ژل کلرهگزیدین 2% و گروه کنترل: فاقد داروی داخل کانال تقسیم شدند. این مواد به وسیله ی لنتولو بداخل کانال برده شده و سپس دندان ها با (Cavisol) پانسمان گردیدند و پس از دو هفته بعد از خارج کردن و خنثی سازی دارو های داخل کانال، نمونه گیری دوم از کانال ها انجام پذیرفت. سپس میزان تغییرات CFU باکتری های S. mutans و E. faecalis مقایسه گردید. از آزمون کروسکال والیس برای ارزیابی بین گروه ها استفاده گردید. همچنین از آزمون TAMHANE برای مقایسه ی دو به دو گروه ها استفاده شد. یافته ها: در گروه کنترل میزان باکتری S. mutans بعد از دو هفته به میزان 21 درصد افزایش و در گروه کلسیم هیدروکساید میزان این باکتری ها 34 درصد کاهش و در گروه کلرهگزیدین نیز به میزان17 درصد کاهش داشت. در مورد باکتری E. faecalis در گروه کنترل بعد از دو هفته به میزان 400 درصد افزایش، در گروه کلسیم هیدروکساید 35 % کاهش و در گروه کلرهگزیدین نیز به میزان 98 درصد کاهش باکتری ها مشاهده گردید (0/001 P< ). نتیجه گیری: به نظر می رسد که کلسیم هیدروکساید در کنترل میزان باکتری استرپتوکوک موتانس و کلرهگزیدین در کنترل میزان باکتری انتروکوک فوکالیس در فضای پست داخل کانال دندانی اثر گذاری بیشتری دارند.

سابقه و هدف: یکی از مسائل مهم در بازسازی هدایت شده ی استخوان، طراحی و ساخت غشاهای زیست تخریب پذیر و زیست فعالی است که ضمن حفظ یکپارچگی ساختاری خود در طول زمان ترمیم، دارای خواص مکانیکی، فیزیکی و بیولوژیکی مورد نیاز و البته نفوذ پذیری انتخابی باشند. یکی از رویکردهای دستیابی به این هدف ساخت غشاهای کامپوزیتی بر پایه ی زیست پلیمرهاست. مواد و روش ها: در این پژوهش ساخت و مشخصه یابی غشاهای کامپوزیتی متشکل از کایتوسان-فیبروئین و پلی وینیل الکل انجام گرفت. محلول کایتوسان و محلول فیبروئین-پلی وینیل الکل با نسبت های مختلفی با هم مخلوط شده و غشاها، به روش ریخته گری حلال تهیه شدند. خواص مکانیکی مانند استحکام کششی و درصد کشش نهایی و خواص فیزیکی شامل جذب آب و سرعت تخریب شدن غشاها مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نمودار طیف FTIR فیبروئین استخراج شده و پیک هایی را در cm-11650، cm-1 1530و cm-1 1244 نشان داد. نمودار XRD و تصاویر SEM نشان دادند که فیبروئین سنتز شده دارای ساختار صفحات بتا می باشد. نتایج بررسی خواص فیزیکی و مکانیکی غشاها نشان داد که حضور فیبروئین در ترکیب، موجب افزایش استحکام مکانیکی می شود. افزایش میزان کایتوسان در ترکیب موجب افزایش جذب آب و سرعت تخریب غشاها گردید. نتیجه گیری: فیبروئین یک پلیمر مناسب جهت افزایش استحکام مکانیکی، کنترل نرخ تخریب و بهبود قابلیت جذب آب غشاهای مورد استفاده در بازسازی هدایت شده ی استخوان بوده و کاملا زیست سازگار می باشد. روش ریخته گری حلال به شرط کنترل ویسکوزیته ی محلول و سرعت خروج حلال از ترکیب، یک روش مناسب برای ساخت غشاها می باشد.

سابقه و هدف: برخی از سیلنت ها می توانند ارگانیسم های پوسیدگی زا را کنترل نمایند، لذا این تحقیق جهت بررسی اثر سیلنتهای مختلف بر رشد باکتریهای پوسیدگی زا انجام گرفت. مواد وروش ها: در این تحقیق تجربی پلیت های مورد آزمایش به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول شامل دو پلیت محیط کشت بلاد آگار حاوی استرپتوکک موتانس و MRS حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به عنوان گروه کنترل، گروه دوم شامل 6 پلیت بلادآگار که با تعبیه دو چاهک و تلقیح سوسپانسیون باکتریایی استرپتوکک موتانس بر روی پلیت ها و اضافه کردن فیشور سیلنت حاوی فلوراید Clinpro 3M و فیشور سیلنت بدون فلوراید composite flowable 3M، در گروه سوم کلیه مراحل مانند گروه دوم انجام با این تفاوت که از فیشور سیلنت حاوی فلوراید Conseal F و فیشور سیلنت بدون فلوراید Eco-s استفاده ودرگروه چهارم و پنجم کلیه مراحل به ترتیب مانند گروه دوم و سوم انجام گرفت با این تفاوت که از محیط کشت MRSحاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس استفاده شد. اندازه گیری قطر هاله مهاری رشد در سه روز متوالی به وسیله کولیس هر روز با 26 پلیت تکرار و نتایج آن هر بار بعد از 48 ساعت ثبت گردید. از آماره Two-way ANOVA برای آنالیز استفاده شد. یافته ها: قطرهاله مهاری رشد Clinpro 3M برای استرپتوکک موتانس و لاکتوباسیل به ترتیب 3/59± 27/29 و 1/46± 12/37 میلیمتربود که نسبت به سه ماده دیگر تفاوت معنی داری نشان داد. (0/000> (Pنتیجه گیری: به نظر می رسد که Clinpro 3Mبیشترین اثر مهاری را بر رشد باکتری های استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس دارد.

سابقه و هدف: رفتار زیستی سلول های اندوتلیال به لحاظ رشد و اتصال روی داربست (ADM) Acellular Dermal Matrix اهمیت دارد. این مطالعه با هدف بررسی رفتار زیستی سلول های اندوتلیال، روی دو نوع داربست تجاری داخلی در سال 1397 انجام گرفتﻣ ﻮ اد و روش ﻫ ﺎ : تحقیق به روش تجربی انجام گرفت ﺳ ﻠ ﻮ ل ﻫ ﺎ ی اندوتلیال اﻧ ﺴ ﺎ ﻧ ﯽ مشتق شده از سیاهرگ نافی انسانی به صورت آزمایشگاهی ﮐ ﺸ ﺖ داده ﺷ ﺪ ﻧ ﺪ . دو نوع (ADM ) شامل گروه 1: همانندساز بافت کیش و گروه 2 شرکت دانش بنیان فرآورده بافت ایرانیان) در مطالعه به کار رفت. ﺗ ﮑ ﺜ ﯿ ﺮ ﺳ ﻠ ﻮ ﻟ ﻬ ﺎ در ﻧ ﻤ ﻮ ﻧ ﻪ دارﺑ ﺴ ﺖ ﻫ ﺎ و ﮔ ﺮ وه ﮐ ﻨ ﺘ ﺮ ل در 12 ﺳ ﺎ ﻋ ﺖ ، 24 ﺳ ﺎ ﻋ ﺖ ، 84 ﺳ ﺎ ﻋ ﺖ و 7 روز ﺑ ﻌ ﺪ از ﮐ ﺸ ﺖ ﺑ ﺎ آزﻣ ﻮ ن ﮐ ﻠ ﺮ یﻤ ﺘ ﺮ یﮏ MTT 3-(4, 5-dimethylthiazol-2-yl)-2, 5-diphenyltetrazolium bromide ) ارزیﺎ ﺑ ﯽ شد. ﺑ ﻪ ﻣ ﻨ ﻈ ﻮ ر ارزیﺎ ﺑ ﯽ ﻣ ﻮ رﻓ ﻮ ﻟ ﻮ ژی سلولی، ﺳ ﻠ ﻮ ل ﻫ ﺎ ﺑ ﻌ ﺪ از 24 ﺳ ﺎ ﻋ ﺖ اﻧ ﮑ ﻮ ﺑ ﺎ ﺳ ﯿ ﻮ ن ﺑ ﻪ وﺳ ﯿ ﻠ ﻪ اﺗ ﺎ ﻧ ﻮ ل و Hexamethyldisilazane (HMDS)دﻫ ﯿ ﺪ راﺗ ﻪ ﺗ ﻮ ﺳ ﻂ ﻗ ﻄ ﺮ ات ﭘ ﻼ ﺗ ﯿ ﻨ ﯿ ﻮ م ﭘ ﻮ ﺷ ﺶ داده ﺷ ﺪ ه و ﺑ ﻪ ﻟ ﺤ ﺎ ظ ﻣ ﺴ ﺎ ﺣ ﺖ و ﻣ ﺪ ور ﺑ ﻮ دن ﺗ ﻮ ﺳ ﻂ ﻣ ﯿ ﮑ ﺮ وﺳ ﮑ ﻮ پ اﻟ ﮑ ﺘ ﺮ وﻧ ﯽ ﻣ ﻮ رد ارزیﺎ ﺑ ﯽ ﻗ ﺮ ار ﮔ ﺮ ﻓ ﺖ . یافته ها: ﻣ ﯿ ﺰ ان اﺗ ﺼ ﺎ ل ﺷ ﺎ ﺧ ﺺ MTT و DAPI (4′ , 6-diamidino-2-phenylindole) در هر ﺳ ﻪ ﮔ ﺮ وه ﻣ ﺸ ﺎ ﺑ ﻪ ﺑ ﻮ د(0/4P< ) در پیگیری 1 هفته ای میزان رشد در گروه کنترل 0/001 ± 2/66، داربست 1، 0/192± 2/09 و داربست 2، 0/17± 1/64 بود که این اختلاف لحاظ آماری بین سه گروه معنادار بود. (0/01>P)ﻧ ﺘ ﯿ ﺠ ﻪ ﮔ ﯿ ﺮ ی: به نظر می رسد در ﺷ ﺮ ایﻂ آزﻣ ﺎ یﺸ ﮕ ﺎ ﻫ ﯽ هر دو داربست مورد مطالعه از ﻟ ﺤ ﺎ ظ اﺗ ﺼ ﺎ ل ﺳ ﻠ ﻮ ﻟ ﻬ ﺎ ی اندوتلیال مشابه می باشند اﻣ ﺎ رﺷ ﺪ ﺳ ﻠ ﻮ ل ﻫ ﺎ ی اندوتلیال ﺑ ﺮ روی دارﺑ ﺴ ﺖ 1 ﻧ ﺴ ﺒ ﺖ ﺑ ﻪ دارﺑ ﺴ ﺖ 2 ﭘ ﺲ از 7 روز ﺑ ﯿ ﺸ ﺘ ﺮ بود.

سابقه و هدف: حین آماده سازی حفره، لایه ی اسمیرایجاد میشود که باید توسط شستشودهنده ها حذف شود. گمان میرود متعاقب کاربرد شستشودهنده ها ریزنشت ترمیمها کاهش یابد. هدف از این مطالعه تعیین ریزنشت متعاقب کاربرد کلرهگزیدین 2%، سدیم هیپوکلریت 5/2 درصد و آب معمولی در ترمیمهای کلاس پنج گلاس آینومر بود. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی-آزمایشگاهی در یک سوم سرویکالی سطح باکال51 دندان پرمولر انسانی حفرات کلاس پنج استاندارد ایجاد گردید. نمونه ها بر اساس نوع شستشودهنده به 3 گروه تقسیم شدند: گروه1: هیپوکلریت سدیم5/2% با یک میکروبراش به مدت 30 ثانیه در داخل حفره اعمال شد. گروه 2: کلرهگزیدین 2% با یک میکروبراش به مدت 30 ثانیه در داخل حفره اعمال شد. سپس کلیه ی حفرات به مدت 10 ثانیه شسته شدند تا اضافات آن برطرف شده و با گلوله ی پنبه آب اضافی آنها حذف گردید. گروه 3: تنها با آب معمولی شستشوداده شدند. حفرات با گلاس آینومر تقویت شده با رزین ترمیم شدند. پس از 1000 سیکل حرارتی 5 تا 55 درجه ی سانتی گراد میزان ریزنشت نمونه ها با روش نفوذ رنگ سنجیده و داده ها با آزمون کای-دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: میزان ریزنشت در مینا و درگروه شستشو با آب 94/1 درصد و در گروه کلرهگزیدین برابر 41/2 و در گروه هیپو کلریت سدیم برابر 17/6 درصد بود (0/001>P) و برای عاج به ترتیب در گروه شستشو با آب، کلرهگزیدین و هیپوکلریت سدیم 88/2، 70/6 و 17/6 درصد بود. (0/001>P)نتیجه گیری: به نظر می رسد کلرهگزیدین و هیپو کلریت سدیم دارای کارآیی مناسبی در کاهش ریزنشت عاجی و مینا در ترمیم های کلاس پنج گلاس آینومر بوده و عملکرد قابل قبول تری نسبت به شستشو با آب دارند.

سابقه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری به عنوان عاملی برای زخم گاستریت و زخم پپتیک مطرح است و یک عامل خطرساز برای سرطان معده محسوب می شود. شیارهای لثه در دندان افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن ممکن است به عنوان یک مخزن برای هلیکوباکتر پیلوری عمل کنند. لذا، هدف از مطالعه حاضر، بررسی ژن های هلیکوباکترپیلوری جدا شده از پلاک های دندانی و ارتباط آن با زخم های گوارشی می باشد. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی بوده و از 120 بیمار مبتلا به پریودنتیت مراجعه کننده به مراکز دندان پزشکی تهران 111 نمونه پلاک دندانی جداسازی شد. کشت در محیط بروسلا آگار +1% نشاسته +10-7 % ودر حرارت 37 درجه و رطوبت 95 درصد و فشار 5/0 CO2 در انکوباتورCO2قرار داده شد. به منظور شناسایی مولکولی استخراج DNA انجام و سپس برای شناسایی دقیق از توالی نواحی JW22 و JW23 استفاده شد. یافته ها: از مجموع 111 نمونه پلاک دندانی اخذ شده از 120 فرد شرکت کننده در این مطالعه، تعداد 22 سویه(19%) از نظر وجود هلیکوباکتر پیلوری مثبت بودند که 10 سویه حامل ژن های ویرولانس مختلف هلیکوباکتر پیلوری بودند. آنالیز مولکولی ژن های مورد مطالعه نشان داد که فراوانی ژن هایcagA، cagT، cagE، vacA و hrgA به ترتیب برابر 3 (0/57%)، 1(0/19%)، 2(0/34%)، 1(0/19) و1 (0/19%) بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد با وجود ژن های ویرلانس هلیکوباکتر پیلوری در پلاک دندانی، جهت کنترل بیماریهای مرتبط با این باکتری در دستگاه گوارش علاوه بر درمانهای آنتی بیوتیکی، درمان های پریودنتال و کنترل پلاک دندانی نیز لازم است.

سابقه و هدف: یکی از نکات مهم در ترمیم های کامپوزیتی میزان استحکام باند است که در صورتی که کاهش یابد می تواند سبب شکست درمان و عود پوسیدگی شود. یکی از دلایل مؤثر بر کاهش استحکام باند می تواند استفاده از هموستاز در ترمیم ها باشد لذا در این تحقیق به بررسی اثر هموستاز آلومینیوم کلراید بر میزان استحکام برشی باندهای سه مرحله ای ودو مرحله ای پرداخته شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی و آزمایشگاهی روی چهل دندان پرمولر انسانی در چهار گروه به شرح زیر انجام شده، A: آلومینیوم کلراید+ باند سه مرحله ای + کامپوزیت B: آلومینیوم کلراید + باند دو مر حله ای + کامپوزیت، C: باند سه مر حله ای+ کامپوزیت، D: باند دو مر حله ای + کامپوزیت، سپس میزان استحکام برشی باند بر حسب مگاپاسکال اندازه گیری و در چهار گروه با آزمونkruskal wallis مقایسه شد. یافته ها: در گروه دارای باندینگ سه مرحله ای و بدون هموستاز میزان استحکام 47/3± 53/8 و با داشتن هموستاز میزان آن 31/1± 45/4 مگاپاسکال بود اما این اختلاف در دو گروه دارای این باندینگ تفاوت معنا داری نداشت. (0/8>P)-در گروه دارای باندینگ دو مرحله ای و بدون هموستاز میزان استحکام برابر با 35 ± 83/8 و با داشتن هموستاز27/9± 56/7 مگاپاسکال بود و آزمون نشان داد که هموستاز موجب کاهش استحکام شده است. (0/1>P)نتیجه گیری: به نظر میرسد ماده آلومینیوم کلراید تاثیری روی استحکام برشی باند سه مرحله ای ندارد اما موجب کاهش استحکام برشی باند دو مرحله ای میشود.

سابقه و هدف: افراد مختلف، الگوی فیزیولوژی صبحگاهی – شبانگاهی متفاوتی دارند. بر اساس ریتم استراحت و فعالیت، افراد را می توان به 3 دسته تقسیم کرد: صبحگاهی، بینابینی، شبانگاهی. روش های مختلفی برای اندازه گیری الگوی فوق در منابع یافت می شود که هر یک با هدف اندازه گیری عادات گروه های سنی و کاری مختلف طراحی شده است. پرسشنامه صبحگاهی شبانگاهی هورن – اوشتبرگ یکی از رایج ترین ترین پرسشنامه ها برای سنجش این الگوی فیزیولوژیک بوده است. باتوجه به اهمیت موضوع و همچنین نظر به اینکه بر اساس دانش ما از منابع اطلاعاتی تاکنون مطالعه ای دراین خصوص در مورد دانشجویان دندانپزشکی صورت نگرفته است، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط الگوی صبحگاهی – شبانگاهی با میزان یادگیری دانشجویان دندانپزشکی واحد دندانپزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1395پی ریزی گردید. روش تحقیق: تحقیق به روش توصیفی انجام گرفت. دانشجویان دندانپزشکی ترم 7 که واحد دندانپزشکی تشخیصی 3 را اخذ نموده بودند وارد مطالعه شدند. ابتدا در دانشجویان دندانپزشکی مورد مطالعه، الگوی صبحگاهی – شبانگاهی به وسیله پرسشنامه هورن – اوشتبرگ تعیین شد. سپس ارتباط میزان یادگیری دانشجویان در غالب نتایج دو آزمون پایان جلسه و پایان ترم با الگوی صبحگاهی شبانگاهی ایشان توسط آزمون آماری رگرسیون خطی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه 69 نفر ازدانشجویان دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران با محدوده سنی 23 تا 33 سال با میانگین1/2 ± 24/24 شرکت کردند. در این مطالعه55 نفر دختر و 14 نفر پسر به ترتیب7/79%و 3/20% حاضر بودند که از این تعداد 22 نفر(88/31%) الگوی خواب شبانگاهی، 28 نفر (57/40%) بینابینی، و 19 نفر(53/27%) صبحگاهی داشتند. بالاترین نمره کسب شده در پرسشنامه صبحگاهی-شبانگاهی 68 و پایین ترین نمره 21 با میانگین05/12± 49/48 بود. بالاترین نمره کسب شده در آزمون پایان جلسه 20 و کمترین نمره 5 با میانگین3/4± 09/12ودر آزمون پایان ترم بالاترین نمره 18 و کمترین نمره 7. 5 با میانگین91/2± 52/13 گزارش شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو آزمون ارتباط معناداری بین الگوی صبحگاهی-شبانگاهی با میزان یادگیری وجود دارد(آزمون پایان جلسه با 004/0 P< و آزمون پایان ترم با002/0 (P

سابقه و هدف: درد های دهانی-صورتی و علایم سینوزیت بدون علت مشخص یکی از نگرانی های دندانپزشکان است. که می توان آن را در مواقعی به وجود هالرسل ارتباط داد. با توجه به اهمیت موضوع و اختلاف در مطالعات گذشته، در این مطالعه فراوانی و ویژگی های ظاهری این سلول ها در یک جمعیت ایرانی با استفاده از رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال تعیین شد. مواد وروش ها: در این مطالعه ی توصیفی تعداد 650 کلیشه پانورامیک که از نظر کنتراست و روشنی و تیرگی قابل قبول بودند، از بیمارانی که سابقه ضربه و جراحی در ناحیه ماگزیوفاسیال نداشتند جمع آوری شد. سپس وجود هالرسل و ویژگی های ظاهری آن بررسی شد و فراوانی آن با اطمینان 95 درصد در جامعه برآورد و نقش سن، جنس و سمت توسط آزمون "کای دو" مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: از بین 650 نمونه بررسی شده 32% حاوی هالرسل بودند که 28/8 %آن در مردان و 71/2 %آن در زنان مشاهده شد و جنس در فراوانی هالرسل نقشی نداشت. (0/4>P) شیوع هالرسل در 2 گروه سنی بالای 39 سال و زیر 39 سال بررسی شد و بین گروه بالای 39 سال هالرسل در 2/81 درصد افراد و بین گروه زیر 39 سال تنها در 7/18 درصد افراد مشاهده شد و این اختلاف از نظر آماری معنادار بود (0/0001>P) از نظر ویژگی های ظاهری این سلولها اکثرا گرد (46/2%) و بیضی (51/4%) بودند و میزان هالرسل در سمت چپ و راست به ترتیب 23/5% و 25/5% بوده و از نظر قرینگی، در 50/4 % آنهاقرینگی وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به این که هالرسل می تواند در ایجاد دردهای صورتی نقش داشته باشد، آگاهی از وجود آن اهمیت دارد. به نظر می رسد که با افزایش سن این ویژگی آناتومیک بیشتر پدیدار می شود.