قواعد نحوی در زبان عربی از ارکان مهم آموزش این زبان به شمار می آید. اما این امر پیوسته با مشکل پیچیدگی قواعد روبرو بوده است. بدون شک عوامل متعددی در مشکل بودن آموزش و فراگیری قواعد نحوی دخیل است. از جمله این عوامل می توان به خشک و بی روح بودن این ماده آموزشی، قدیمی بودن روش های تدریس، عدم توجه به هدفمندی تعلیم و تعلم آن اشاره کرد. علاوه بر این طبیعت نحو به خودی خود دارای نوعی تحلیل فلسفی و اصطلاحات و جزئیات فراوان است که فهم آن را نه تنها برای فراگیران بلکه برای مدرسان نیز با مشکل مواجه کرده است. از این رو ساده کردن نحو برای آموزش آن ضرورتی اجتناب ناپذیر است. البته، تلاش هایی از گذشته تا حال به این منظور صورت گرفته است. با توجه به اهمیت مساله، اگر تسهیل بدون قاعده و بی توجه به مباحث آموزشی و تربیتی انجام پذیرد راه به جایی نخواهد برد. برای این منظور باید از علوم زبان شناسی و فن آموزش نیز بهره برد. این مقاله در پی آن است تا از خلال مطالب مورد بحث به این سوالات پاسخ دهد: تلاش هایی که از گذشته تا حال در جهت تسهیل نحو انجام گرفته تا چه حد با مفهوم اجرایی تسهیل آموزش انطباق دارد؟ چه راهکارهایی برای ساده سازی آموزش نحو پیشنهاد می شود تا به نتیجه مطلوب دست یابد؟