سلول و بافت
سال:1393 | دوره:5 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

هدف: در این پژوهش اثر سمیت کلرید آلومینیوم (AlCl3) بر القا آپوپتوزیس درسوسپانسیون سلولی دو رقم برنج (Oryza sativa) خزر و طارم مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه سلول های سوسپانسیون سلولی از دو رقم خزر و طارم به مدت 3 هفته در محیط MS (Murashig and Skoog) مایع کشت داده شدند. سپس سلول های دو رقم با غلظت های مختلف (0، 40، 80 و 120 میکرومولار) کلرید آلومینیوم به مدت 56 ساعت تیمار شدند. تغییرات بیوشیمیایی آپوپتوزیس DNA سلول ها توسط الکتروفورز ژل و تست تانل و تغییرات ریخت شناسی آپوپتوزیس سلول ها با رنگ آمیزی هوخست و پروپیدیوم یدید مورد مطالعه قرار گرفت.نتایج: نتایج حاصل از الکتروفورز ژل و تست تانل، آسیب DNA و ایجاد قطعات 180 تا 200 جفت بازی را در دو رقم نشان دادند. همچنین نتایج حاصل از رنگ آمیزی هوخست و پروپیدیوم یدید تغییرات ریخت شناسی سلول ها شامل متراکم شدن هسته ها، تخریب غشا و چروکیدگی سیتوپلاسم را با افزایش غلظت به ویژه تحت غلظت 120 میکرومولار و در رقم طارم نشان دادند.نتیجه گیری: سمیت AlCl3 باعث تخریب DNA و تغییرات ریخت شناسی سلول ها در دو رقم برنج به ویژه رقم طارم پس از 56 ساعت تیمار و با افزایش غلظت شد.

هدف: در این مطالعه، اثر تمایزی مایع زجاجیه بر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان، بافت چربی و مایع آمنیوتیک به سلول های شبه فیبر عدسی چشم مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این کار تجربی سلول های بنیادی از مغز استخوان ران و چربی از ناحیه کشاله ران موش های بالغ NMRI و مایع آمنیوتیک از جنین های 13 روزه موش های NMRI جدا شده و کشت داده شد. مزانشیمی بودن سلول ها با مارکرهای سطحیCD31  وCD90  به روش فلوسیتومتری بررسی شد. سپس سلول ها تحت القای زجاجیه چشم گاو به مدت 14 روز با درصدهای مختلف 10، 15، 20، 30، 40 و 50 قرار گرفتند. بیان مارکرهای آلفا کریستالین در نمونه های تجربی و کنترل با روش ایمونوسیتوشیمی مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: آنالیز فلوسایتومتری مارکرهای سطحی نشان داد که سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان و مایع آمنیوتیک و بافت چربی مارکر CD90 را (به ترتیب 29.29 درصد، 0.57 درصد، 82 درصد) بیان می کنند. به علاوه سلول بنیادی مزانشیمی از هر سه منبع مارکر CD31 (به ترتیب 3.44 درصد، 1.53 درصد، 0.1 درصد) بیان می کنند. بررسی های ایمونوسیتوشیمی نشان داد که غلظت 40 درصد از مایع زجاجیه بر روی سلول های بنیادی مزانشیمی بافت چربی و مایع آمنیوتیک و غلظت 15 درصد از مایع زجاجیه بر روی سلول های مغز استخوان نسبت به سایر غلظت ها اثر القایی بیشتری دارد.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از هر سه منبع در اثر عمل القایی مایع زجاجیه می توانند به سلول های فیبر عدسی چشم تمایز یابند.

هدف: در این تحقیق به منظور بهینه سازی شرایط رشد ریشه های موئین، ریزنمونه های حاصل از برگ، ریشه و هیپوکوتیل با باکتری آگروباکتریوم رایزوژنز تلقیح و سپس اثر چهار محیط کشت پایه موراشیک و اسکوگ مایع با ترکیبات و دمای متفاوت بر رشد ریشه های موئین به دست آمده مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: به منظور القای ریشه های موئین از دو سویه A13 و 9534 باکتری آگروباکتریوم به دو روش اسپری و دیسک برگی استفاده شد. برای تایید تراریخت بودن ریشه ها و عدم آلودگی، واکنش PCR برای تکثیر اختصاصی ژنrol-B  و virD انجام شد. ریشه های موئین به دست آمده در محیط های کشت پایه موراشیک و اسکوگ تحت تیمار های مختلف در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کشت شده و وزن خشک ریشه ها بعد از گذشت دو ماه اندازه گیری شد.نتایج: بعد از 8 روز ریشه های موئین در ریزنمونه های ریشه، هیپوکوتیل و برگ گیاهچه ها مشاهده شد. بیشترین درصد تراریختی ریزنمونه ها مربوط به برگ بود. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین میزان وزن خشک ریشه های موئین (0.19 گرم) مربوط به محیط کشت پایه موراشیک و اسکوگ مایع با 3 درصد ساکارز در دمای 35 درجه سانتی گراد و کمترین رشد (0.05 گرم) مربوط به محیط کشت MS پایه غنی شده با 0.2 گرم بر لیتر هورمون اکسین بود.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که نوع ترکیبات محیط کشت و دما نقش مهمی در افزایش زیست توده کلی ریشه موئین دارند.

هدف: هدف از مطالعه حاضر این است که نشان داده شود که انسداد جریان CSF در رت هیدروسفال نژاد تگزاس(H-Tx)  و در نتیجه تغییر در محتوی پروتئینی آن می تواند موجب تکوین غیر طبیعی کورتکس گردد.مواد و روش ها: سلول های کورتکس از جنین های رت نژاد ویستار 18 و 21 روزه استخراج و به مدت 24 ساعت در محیط کشت نوروبازال کشت شدند. سلول ها در دو گروه تجربی قرار گرفتند و با غلظت های مختلف CSF حرارت دیده و حرارت ندیده که از جنین های 20 و 21 روزه جمع آوری شده بودند کشت شدند. پس از طی 48 ساعت، سلول ها از نظر مورفولوژیکی و میزان تکثیر بررسی شدند.نتایج: CSF هیدروسفال جنینی مهارکننده تکثیر پروژنیتورهای کورتکس نرمال استخراج شده از جنین رت بود. این اثرCSF  با حرارت از بین رفت.نتیجه گیری: CSF محتوی فاکتورهای مهمی است که قادر به تحریک تکثیر و تمایز سلولی است و احتمالا برخی از این فاکتورها پروتئین می باشند و به نظر می رسد که اختلال در جریان CSF و تغییر در ترکیب آن می تواند موجب ایجاد نقایصی در کورتکس مغز در مبتلایان به هیدرو سفالی گردد.

هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فاکتورهای ترشحی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی بر آسیب حاد کلیوی ناشی از جنتامایسین در موش صحرایی می باشد.مواد و روش ها: در این تحقیق ابتدا آزمایشی جهت دستیابی به مدل حیوانی استاندارد طراحی شد. سپس حیوانات به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. یک گروه به عنوان کنترل در نظر گرفته شد که هیچ تزریقی در حیوانات این گروه صورت نگرفت، سه گروه دیگر جنتامایسین را به صورت داخل صفاقی با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم درشش روز متوالی دریافت کردند. سپس به یکی از این سه گروه محیط کشت رویی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی و به گروه دیگر محیط کشت فاقد فاکتورهای ترشحی به صورت داخل صفاقی و به مدت سه روز متوالی تزریق شد. در نهایت در روزهای سوم، پنجم و هشتم بعد از تزریق جنتامایسین، نمونه های کلیه و خون حیوانات جمع آوری و مورد بررسی های بافت شناسی و بیوشیمیایی قرار گرفت.نتایج: نتایج گرچه به جز در موردی خاص، هیچ کاهش معنی داری در میزان بیومارکرهای خونی حیوانات در گروه دریافت کننده محیط کشت رویی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی نسبت به دو گروه دیگر نشان نداد. اما بهبودی آسیب بافتی در تعدادی از روزهای مورد بررسی مشاهده شده است.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می کند که فاکتورهای ترشحی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی می توانند در برابر آسیب بافتی ناشی از جنتامایسین اثر محافظتی داشته باشند.

هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثرات عصاره ژل گیاه آلوئه ورا بر برخی روندهای مولکولی در فرآیند ترمیم پوست آسیب دیده موش به انجام رسیده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 36 سر موش نر سوری Balb/c استفاده گردیدند. موش ها به سه گروه کنترل منفی (پوست سالم)، کنترل کاذب (شم، زخم با تیمار سرم فیزیولوژیک) و تجربی (زخم با تیمار عصاره ژل آلوئه ورا) تقسیم گردید. بر روی پشت موش ها دو زخم یکسان با برداشت کامل پوست ایجاد گردید. در گروه تجربی، روزانه یک بار مقدار 2 گرم از ژل آلوئه ورا به صورت یک لایه نازک بر روی سطح زخم ها (بدون بانداژ) به مدت 16 روز قرار داده شد. پس از روزهای هشتم و شانزدهم از ایجاد زخم، جهت بررسی میزان بیان ژن رسپتور فاکتور رشد اپیدرمی(EGF)  و نیز محتوی پراکسیداسیون لیپیدی (LPO)، به ترتیب از پوست و سرم خون موش ها نمونه برداری شد و از روش آماریRepeated measures ANOVA  با سطح معنی داری p<0.05 استفاده گردید.نتایج: عصاره ژل آلوئه ورا سبب افزایش بیان ژن رسپتورEGF  در زخم پوستی گردید. درصد بهبودی زخم های گروه تجربی افزایش معنی داری را نسبت به گروه شم نشان داد. تیمار با آلوئه ورا به طور معنی داری موجب کاهش محصول نهایی پراکسیداسیون لیپیدها در سرم خون موش ها گردید.نتیجه گیری: عصاره ژل آلوئه ورا قادر به القا بیان ژن رسپتورEGF  در پوست آسیب دیده موش ها شده و قادر به ایفای یک نقش محوری در فرآیند ترمیم زخم می باشد.

هدف: هپاتوپانکراس یک ارگان حیاتی در طول دوره زندگی میگو دستخوش تغییراتی می گردد که در ساختار بافت شناسی آن تاثیر مستقیم و مشهود می گذارد. با توجه به اینکه مطالعه ای در این خصوص انجام نگرفته است بنابراین تحقیق حاضر بر این اساس انجام پذیرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه 50 قطعه میگوی وانامی بالغ سالم از هر دو جنس از مزارع پرورشی با طول متوسط 1±12 سانتی متر و وزن متوسط 18±0.5 گرم صید گردیدند. پس آداپته کردن آن ها با شرایط آزمایشگاه، نمونه ها به صورت تصادفی در دو آکواریوم با شرایط مشابه نگه داری سپس یک گروه به مدت 5 روز گرسنه و گروه کنترل در طی این مدت تغذیه شدند. پس از آن 20 نمونه از هر گروه صید و در محلول دیویدسون تثبیت گردیدند. پس از تشریح و خارج نمودن هپاتوپانکراس مراحل استاندارد و معمول پاساژ بافتی انجام در نهایت برش ها با روش معمول رنگ آمیزی و در نهایت زیر میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: بر اساس نتایج در بررسی میکروسکوپی انواع سلول های E, R, B و M تشخیص داده شدند. تعداد سلول ها، اندازه توبول ها و وزن هپاتوپانکراس در نمونه های سیر و گرسنه اندازه گیری و مطالعه آماری روی آن ها انجام گرفت. بر این اساس نتایج حاکی از کاهش تعداد و مساحت توبول های هپاتوپانکراس بوده که به ویژه در سلول های جذبی - ذخیره ای نسبت به سایر سلول ها مشهود بوده است.نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده، وزن و مساحت هپاتوپانکراس، اندازه سلول ها و توبول ها در نمونه های گرسنه در مقایسه با نمونه های سیر اختلاف معنی داری را نشان دادند.

هدف: سومایت ها توده های اپی تلیالی از سلول های مزودرمی هستند که به اسکلروتوم و درمومیوتوم تمایز می یابند و نوتوکورد یا مزودرم محوری در تمایز سلول های سومایتی به اسکلروتوم نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی نقش نوتوکورد در تمایز اسکلروتومی سومایت ها در محیط آزمایشگاهی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، پس از جداسازی سومایت ها و نوتوکورد از جنین جوجه و قرار دادن نوتوکورد ها در قطرات آلژینات، آنها با سومایت ها به مدت شش روز در محیط آزمایشگاهی همکشتی داده شدند. در گروه بدون هم کشتی نیز سومایت ها بدون حضور نوتوکورد کشت داده شدند. سومایت های تازه جدا شده و کشت داده نشده نیز به عنوان سومایت های روز صفر در نظر گرفته شدند. در نهایت مورفولوژی سلول های سومایتی کشت داده شده با میکروسکوپ اینورت مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس با روش RT-PCR بیان ژن های تمایزی اسکلروتومی و درمومیوتومی در سلول های سومایتی کشت داده شده بررسی شد.نتایج: در مقایسه با گروه کنترل، سلول های سومایتی به دنبال هم کشتی با نوتوکورد پتانسیل تمایز بهتری داشتند و مورفولوژی سلول های مزانشیمی با زوائد متعدد و باریک را نشان دادند. پروفایل بیان ژنی نیز حاکی از بیان ژن های Pax1 و BMP4 و بیان ضعیف MyoD در سلول های سومایتی به دنبال هم کشتی با نوتوکورد بود که از ویژگی های تمایز به سلول های اسکلروتومی محسوب می شود.نتیجه گیری: نوتوکورد رویانی در محیط آزمایشگاهی به دنبال افزایش بیان ژن های دخیل در تمایز اسکلروتوم سبب القای این تمایز در سومایت ها می گردد.

هدف: در این پژوهش خواص ضد باکتریایی اسانس 2 گیاه رزماری و سیر بر روی باکتری های استافیلوکوکوس آرئوس، اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس آگالاکتیه در درصد غلظت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: اسانس ها از گروه گیاهان دارویی و معطر دانشگاه اراک تهیه گردید. با غلظت های 10، 30 و 50 درصد از اسانس های سیر و رزماری خاصیت ضد باکتریایی به روش انتشار در آگار به کمک دیسک بررسی شد. حداقل غلظت مهاری و حداقل غلظت کشندگی نیز با استفاده از درصد غلظت های مختلف اسانس ها تعیین شد. برای تعیین فعالیت ضد باکتریایی آنتی بیوتیک های پنی سیلین، باسیتراسین و اریترومایسین از دیسک های آماده که آغشته با این آنتی بیوتیک ها بودند بر روی محیط کشت باکتری ها استفاده شد.نتایج: تمام غلظت های این اسانس ها (10، 30 و 50 درصد) دارای اثر ضد میکروبی بودند و تاثیر اسانس ها با کم شدن غلظت آن ها در دیسک کم شد. حداقل غلظت مهاری و کشندگی بین دو اسانس سیر و رزماری تفاوت چشمگیری وجود نداشت. همچنین مقایسه میانگین هاله عدم رشد بین آنتی بیوتیک های مورد بررسی (پنی سیلین، باسیتراسین و استرپتومایسین) و اسانس ها در غلظت 10 درصد نشان داد بین آنتی بیوتیک ها و اسانس ها تفاوت معنی دار وجود داشت.نتیجه گیری: اسانس های سیر و رزماری با توجه به دارا بودن اثرات آنتی باکتریایی بر علیه باکتری های اصلی مولد ورم پستان می توانند کاندیداهای مناسبی به منظور جایگزین آنتی بیوتیک ها در درمان ورم پستان در گاو باشند.

آنزیوژنز در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک از جمله رشد تومور دخالت دارد. بنابراین رگ زایی درمانی می تواند روش کارآمدی برای درمان سرطان محسوب گردد. بدین منظور شناسایی جنبه های مختلف آنزیوژنز در تومور بسیار مهم است. تکوین رگ های عمل کردی در درون تومورها برای رشد آن ضروری است، رگ زایی در تومور با میانجی گری مولکول های مختلف القا می شود. تعادل بین عوامل پیش برنده و مهار کننده رگ زایی این فرآیند را به شدت کنترل می کند، این واقعیت منجر به طراحی عوامل درمانی بر علیه رگ زایی در تومور شده است. اخیرا مهار کننده های رگ زایی به صورت درون زاد (همچون اینترلوکین-8) و برون زاد (نظیرAvastin ) طبقه بندی شده اند. این عوامل با تشکیل رگ ها به صورت نرمال در بسیاری از فرآیندهای پاتولوژیک تداخل می کنند. علاوه بر آن مشخص شده است که درمان تومور به وسیله ترکیبی از عوامل ضد رگ زایی و ضد سرطانی می تواند از کاربرد هر یک به تنهایی موثرتر باشد. همچنین به علت عدم موتاژنیک بودن سلول های اندوتلیالی طبیعی امکان مقاوم شدن این سلول ها به عوامل ضد رگ زایی بسیار اندک است و از آن جایی که رشد و پیشرفت تومور وابسته به تکوین عروق خونی در آن است بنابراین مهار رگ زایی روش مناسبی برای درمان تومور می باشد.