دنیای میکروب ها
سال:1394 | دوره:8 | شماره:2 (پیاپی 23) |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: لژیونلا نموفیلا باکتری گرم منفی، هوازی و ایجاد کننده بیماری لژیونر می باشد. ژن های ralF و lepA از اجزای سیستم ترشحی تیپ IV هستند و برای تکثیر درون سلولی و بقا ضروری می باشند. هدف از این مطالعه جداسازی لژیونلا نموفیلا از نمونه های برونکوآلوئولار و بررسی فراوانی ژن های ralF و lepA می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 100 نمونه برونکوآلوئولار از بیماران مبتلا به عفونت تنفسی در چهارمحال و بختیاری انجام شد. در ابتدا جداسازی لژیونلا نموفیلا با استفاده از محیط کشت اختصاصی BCYE صورت گرفت. سپس تمامی نمونه ها با روش PCR و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن 16S rRNA لژیونلا نموفیلا مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین فراوانی ژن های ralF و lepA در نمونه ها، با روش PCR ارزیابی گردید.یافته ها: از بین 100 نمونه کشت داده شده، 9% از نظر لژیونلا نموفیلا مثبت تشخیص داده شدند. همچنین از بین 100 نمونه، 12 مورد آلوده به این باکتری با استفاده از روش مولکولی شناسایی گردید. فراوانی ژن های ralF و lepA در نمونه ها به ترتیب 41.66 و 25 درصد تعیین شد. 8.33 درصد از نمونه ها نیز به طور هم زمان هر دو ژن را دارا بودند.نتیجه گیری: دو ژن ralF و lepA در لژیونلا نموفیلا های جدا شده از فراوانی نسبتا بالایی برخوردارند. با استفاده از تکنیک PCR می توان عفونت ایجاد شده توسط لژیونلا نموفیلا را در نمونه های تازه بدون نیاز به کشت تعیین نمود. همچنین روشPCR نسبت به کشت از دقت و سرعت بیشتری برای تشخیص لژیونلا نموفیلا در نمونه های برونکوآلوئولار برخوردار می باشد.

سابقه و هدف: گلیکوپپتیدهایی مانند ونکومایسین و تیکوپلانین، معمولا به عنوان آنتی بیوتیک های انتخابی در درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین مورد استفاده قرار می گیرند. با گزارش اولین سویه مقاوم به ونکومایسین، کنترل دایمی در مراکز مصرف کننده این داروها از نظر مقاومت دارویی در اولویت های مطالعات بالینی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف مقایسه مقاومت نسبت به گلیکوپپتیدها در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیمارستان شهدای تبریز در مدت سه سال انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی توصیفی بر روی 182 باکتری استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از محل زخم های بیماران مبتلا به مشکلات استخوانی در طول سه سال انجام شد. با روش دیسک آگار دیفیوژن، مقاومت نسبت به گلیکوپپتیدها، لینزولید و سیپروفلوکساسین مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین مقاومت نسبت به ونکومایسین از روش غربالگری در پلیت (حاوی 6mg/ml ونکومایسین) استفاده شد.یافته ها: از مجموع 182 جدایه مورد بررسی تنها 2 مورد (1.09 درصد) به عنوان سویه VISA (استافیلوکوکوس اورئوس با مقاومت حدواسط نسبت ونکومایسین) شناخته شدند. در بین جدایه های سال آخر نمونه برداری از بیمارستان مورد مطالعه، این مقاومت تحت کنترل در آمده بود. در مجموع 31 جدایه (17 درصد) نسبت به تیکوپلانین واکنش نیمه حساس نشان دادند.نتیجه گیری: با وجود گزارش دو سویه VISA در مطالعه حاضر، مقاومت نسبت به گلیکوپپتیدها اختلاف معنی داری در بین سویه های جدا شده از سال های مختلف را نشان داد. این امر نشان دهنده کنترل مقاومت توسط مسوولین امر می باشد.

سابقه و هدف: بیماری شانکر پوستی گردو توسط باکتری برنریا نیگری فلوئنس ایجاد می گردد. این بیماری در سال های اخیر افزایش داشته است و در شرایط مناسب تهدید جدی برای درختان گردو محسوب می شود. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی مولکولی باکتری شانکر پوستی گردو در استان لرستان و بررسی بیماری زایی باکتری روی میوه نارس گردو انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی تنه و شاخه های 105 درخت گردو دارای علایم شانکر پوستی در استان لرستان انجام شد. پس از خالص سازی و جداسازی، خصوصیات فنوتیپی جدایه ها مورد بررسی قرار گرفت. سپس نتایج این خصوصیات توسط نرم افزار Ntsys-pc version 2.02 آنالیز شد. به منظور شناسایی دقیق تر سویه باکتریایی، از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز استفاده گردید. همچنین 5 جدایه باکتری به عنوان نماینده انتخاب و بیماری زایی آن ها بر روی میوه نارس و نهال گردو بررسی شد.یافته ها: بر اساس خصوصیات فنوتیپی جدایه ها به عنوان برنریا نیگری فلوئنس تشخیص داده شدند. همچنین آنالیز عددی خصوصیات فنوتیپی در سطح تشابه 94 درصد، جدایه ها را به چهار گروه تقسیم نمود. در واکنش PCR، قطعه 255 جفت بازی در تمامی جدایه ها تکثیر گردید. در آزمون بیماری زایی، علایم به صورت نقاط سیاه رنگ همراه با ترشح شیرابه روی میوه ظاهر شدند.نتیجه گیری: آزمون های فنوتیپی افتراقی، آزمون بیماری زایی بر روی میوه نارس گردو و استفاده از آغازگرهای اختصاصی، سریع ترین و مطمئن ترین روش برای تشخیص عامل بیماری است. مطالعه حاضر اولین گزارش وقوع این بیماری در استان لرستان و از اثبات بیماری زایی باکتری برنریا نیگری فلوئنس روی میوه گردو در ایران می باشد.

سابقه و هدف: یکی از منابع تولید کننده رنگدانه های کاروتنوییدی آرکیاهای هالوفیلیک می باشند. ویژگی های آنتی اکسیدانی، ضد توموری و رنگدهی کاروتنوییدها موجب به کارگیری آنها در صنایع داروسازی، غذایی و شیلات شده است. این مطالعه با هدف بهینه سازی شرایط تولید رنگدانه کاروتنویید توسط سویه بومی آرکیای هالوفیل، هالوآرکیا لیپولیتیکال انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی هالوآرکیا لیپولیتیکال جداسازی شده در پژوهش های قبلی از آب های بندر بوشهر انجام گرفت. به منظور دست یابی به شرایط بهینه تولید رنگدانه و رشد در هالوآرکیا لیپولیتیکال، عواملی مانند: دما، pH، منابع کربن، منابع نیتروژن، غلظت کلرید سدیم، تاثیر یون ها و فلزات سنگین و مقایسه آن ها با منحنی استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: آنالیزهای آماری نشان داد که شرایط بهینه تولید رنگدانه کاروتنویید: دمای 35 درجه سیلیسیوس در ساعت 88 به وزن 39.3 میکروگرم، 8 pH در ساعت 120 به وزن 15.77 میکروگرم، منبع نیتروژنی کازیین پپتون همراه با عصاره مخمر در ساعت 72 به وزن 13.38 میکروگرم، غلظت نمک 16 درصد در ساعت 96 به وزن 15.77 میکروگرم، منبع کربن نشاسته در ساعت 96 به وزن 44.4 میکروگرم و حضور سولفات منگنز در ساعت 120 به وزن 56 میکروگرم می باشد.نتیجه گیری: به دلیل غیر بیماری زا بودن آرکیا، در دسترس بودن منابع رشد و میزان غلظت نمک بالا در محیط کشت، استفاده از این سویه در تولید محصولات کاروتنوییدی در صنایع مختلف پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: آلودگی محیط با فلزات سنگین سمی مشکل جهانی می باشد. میکروارگانیسم ها مکانیسم های مختلفی را به منظور کاهش غلظت درون سلولی فلزات و سایر آلوده کننده های سمی محیطی دارند. این مطالعه با هدف بررسی ژن مقاومت به روی در سودوموناس استوتزری مقاوم به روی و نانوذرات اکسید روی جداسازی شده از خاک انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی سویه سودوموناس استوتزری جدا شده از خاک غنی شده با MTBE(Methyl Tertiary Butyl Ether) در پژوهش های قبلی انجام شد. بالاترین غلظت قابل تحمل این سویه در حضور یون های روی، نانو ذرات اکسید روی و آنتی بیوتیک های مختلف بررسی گردید. از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز برای بررسی ژن czcC استفاده شد. توالی نوکلئوتیدی به توالی پروتئینی ترجمه شد و با توالی های جزئی پروتئین CzcC در دیگر باکتری های مقاوم به روی هم تراز گردید.یافته ها: بالاترین غلظت قابل تحمل نشان داد که این سویه توانایی رشد در غلظت های بالای یون های روی (تا 4 mM) و نانوذرات اکسید روی (تا 600 mg ml-1) را دارا می باشد. پرایمرهای استفاده شده برای تکثیر ژن مقاوم به روی czcC تقریبا یک باند 250 جفت بازی ایجاد نمودند. مقایسه czcC با توالی های دیگر در بانک ژن شباهت 100 درصدی با ژن czcC در باکتری سودوموناس استوتزری 1501 را نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که خاک های آلوده به فلزات سنگین منابع بالقوه ای برای جداسازی سویه های مقاوم به فلزات سنگین و نانواکسیدهای فلزی می باشند. درک اساس ژنتیکی مقاومت به فلزات سنگین در باکتری ها می تواند به استفاده بهتر از این مکانیسم های طبیعی برای بهبود محیط زیست همه موجودات زنده منجر گردد.

سابقه و هدف: فرمالدئید ترکیبی سمی و خطرناک است و به عنوان یکی از عوامل سرطان زا و جهش زا در موجودات مطرح می باشد. از میان روش های حذف آلودگی، زیست پالایی به کمک فرآیندهای میکروبی با کمترین مقدار انرژی، ماده شیمیایی و زمان قادر به تبدیل آلاینده ها به مواد غیر سمی می باشند. این مطالعه با هدف بررسی تجزیه بیولوژیکی فرمالدئید توسط باکتری جدا شده از پساب کارخانه تولید رنگ پارس نگین نما انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی، نمونه برداری از پساب کارخانه تولید رنگ انجام شد. برای جداسازی باکتری ها از محیط های کشت MSM و CM استفاده گردید. وبژگی های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی باکتری مورد بررسی قرار گرفت. توانایی تجزیه بیولوژیکی در محیط MSM حاوی فرمالدئید با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر در جذب نوری 600 نانومتر بررسی شد. سویه جداسازی شده با بیشترین قابلیت تجزیه زیستی، با روش مولکولی بر اساس تعیین توالی ژن rRNA 16s مورد شناسایی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد بهترین جدایه تجزیه کننده فرمالدئید یک سویه جدید با نام باسیلوس اس پی. صفا تنکا است که می تواند در مدت 48 ساعت 1500 ppm فرمالدئید را در محیط MSM agar و 2000 ppm فرمالدئید را در MSM broth تجزیه نماید.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تایید کننده اهمیت و کارایی باکتری ها در راستای پالایش آلودگی فرمالدئید از محیط های آلوده به این ترکیب می باشد.

سابقه و هدف: تشخیص میکروارگانیسم های مقاوم به فلزات سمی اولین گام در فرآیند پاکسازی زیستی است. این مطالعه با هدف جداسازی باکتری های مقاوم به فلز نقره و تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد آنها (MIC) و سپس بررسی جذب زیستی فلز نقره در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.مواد و روش ها: نمونه گیری از پساب دو کارگاه نقره کاری در اصفهان و ورودی فاز 2 تصفیه خانه شاهین شهر اصفهان انجام شد. برای جداسازی باکتری های مقاوم به فلز و تعیین حداقل میزان غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) آن ها از روش رقت در آگار و محیط کشت PHG II آگار حاوی غلظت‍ های 0.5، 1، 2، 4، 8، 16 و 32 میلی مول بر لیتر از نیترات نقره (NO3) Ag استفاده شد. شناسایی مولکولی سویه های مقاوم با استفاده از روش ریبوتایپینگ انجام شد.یافته ها: در این مطالعه 7 جدایه باکتریایی مقاوم به نقره جداسازی شدند که در بین آن ها جدایه 5Ag بیشترین میزان مقاومت را نسبت به نقره (6=MIC میلی مولار) نشان داد. بر اساس بررسی مولکولی جدایه 5Ag دارای توالی جدیدی بود و به عنوان استنوتروفوموناس مالتوفیلیا سویه MS8 با شماره دسترسی KP742984 در بانک جهانی ژن (NCBI) به ثبت رسید. این سویه پس از زمان 120 دقیقه قادر به جذب 11.39 درصد نقره از محیط در شرایط آزمایشگاهی بود و رشد مناسبی را در حضور فلز از خود نشان داد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می‍رسد که سویه جداسازی شده گزینه مناسبی برای جذب زیستی نقره از پساب های آلوده در آینده باشد.

قارچ فوزاریوم یکی از مهمترین عوامل پوسیدگی ریشه و طوقه کلزا از نقاط مختلف جهان است. هدف از این پژوهش مطالعه گونه های فوزاریوم همراه با ریشه و طوقه کلزا در استان خوزستان و بررسی بیماریزایی گونه های غالب در سطح منطقه بود. پس از جداسازی و خالص سازی نمونه ها به منظور شناسایی جدایه ها از محیط های کشت اختصتاصی استفاده شد. به منظور اثبات بیماری زایی، آزمون هایی با استفاده از کشت گلدانی و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. در این پژوهش در مجموع 73 جدایه فوزاریوم جداسازی گردید. بیشترین فراوانی مربوط به جدایه های فوزاریوم سولانی (23 مورد) و کمترین آن مربوط به جدایه های فوزاریوم اکسی اسپوروم (2 مورد) و فوزاریوم ورتیسیلوئیدس (2 مورد) بودند. در این مطالعه 3 گونه فوزاریوم نیگامایی، فوزاریوم ورتیسیلوئیدس و فوزاریوم کلامیدوسپوروم برای اولین بار در ایران از گیاه کلزا جداسازی شدند. آزمون بیماری زایی برای دو گونه فوزاریوم سولانی و فوزاریوم اکوئی ستی که فراوانی بیشتری داشتند نشان داد که جدایه های فوزاریوم سولانی نسبت به فوزاریوم اکوئی ستی شدت بیماریزایی بیشتری دارند. با توجه به یافته های این پژوهش و آشکار شدن آلودگی زیاد ریشه و طوقه کلزا به گونه های فوزاریوم پیشنهاد می گردد که تحقیقات بعدی در زمینه تعیین میزان خسارت و کنترل بیماری های ناشی از قارچ فوزاریوم در مزارع کلزا صورت پذیرد.