مجله پرستاری و مامایی
سال:1390 | دوره:9 | شماره:2 (پی در پی 31) |تعداد مقالات:9

پیش زمینه و هدف: الکترو شوک درمانی یک روش موثر برای درمان بسیاری از اختلالات روانی می باشد. این روش در مواردی که بیماران به درمان دارویی جواب نمی دهند یا نمی توانند عوارض دارویی را تحمل کنند و یا نیاز به پاسخ درمانی فوری و سریع دارند به کار می رود. گیجی و اغتشاش شعور، خصوصا در 30 دقیقه اول، بعد از به هوش آمدن از عوارض شایع این روش درمانی می باشد؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش بر وضعیت هوشیاری و شناختی بیماران تحت درمان با الکتروشوک انجام گرفت.مواد و روش کار: این مطالعه تجربی بر روی 60 نفر از بیمارانی که برای اولین بار تحت درمان با الکتروشوک بودند (30 نفر گروه آزمایش 30 نفر شاهد) انجام شد که سطح هوشیاری بیماران در دقایق 5، 30، 15، 60 و وضعیت شناختی آنان به ترتیب در دقایق 15، 30، 60 بعد از الکتروشوک مقایسه شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه استاندارد وضعیت شناختی MMSE و معیار گلاسکو بود. داده ها توسط آزمون آماری اندازه های تکراری تجزیه تحلیل شد.یافته ها: آزمون آماری در وضعیت هوشیاری و شناختی دو گروه اختلاف معنی داری را نشان نداد. ولی میانگین نمره وضعیت شناختی در دقیقه 60 در گروه آزمایش بیش از گروه شاهد بود.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده آموزش قبل از شوک بر وضعیت شناختی بیماران تاثیر داشته است. به این معنی بیمارانی که قبل از اجرای الکتروشوک درمانی آموزش های لازم را در مورد علل و فایده استفاده از این روش، شیوه اجرا و عوارض موقتی ناشی از درمان را دیده بودند از وضعیت شناختی بهتری برخوردار بودند، لذا لازم است جهت کاهش عوارض بعد از الکتروشوک درمانی آموزش های لازم قبل از اجرای این روش داده شود.

پیش زمینه و هدف: رضایتمندی بیماران دیابتی از درمان یکی از روش های ارزیابی کیفیت مراقبت بهداشتی و در عین حال به عنوان عامل اساسی در پیش بینی پیامد درمانی می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط کانون کنترل سلامت، حافظه و رابطه پزشک - بیمار با رضایت از درمان انجام گرفته است.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع مطالعات همبستگی می باشد که بر روی 115 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع II در فاصله زمانی خرداد تا مرداد 1389 به درمانگاه غدد بیمارستان سینا تبریز مراجعه کرده بودند، انجام شد. برای گردآوری اطلاعات پس از سوالات دموگرافیک، پرسش نامه های رابطه پزشک - بیمار(PDRQ-9) ، مقیاس چندوجهی کانون کنترل سلامت(MHLC) ، پرسش نامه حافظه گذشته نگر و آینده نگر (PRMQ) و پرسش نامه رضایتمندی بیمار - فرم کوتاه (PSQ-18) در مورد افراد شرکت کننده اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون معنی داری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین کانون کنترل سلامت بیرونی قدرت – دیگران و رابطه مطلوب پزشک – بیمار با رضایت از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع II رابطه مثبت وجود دارد اما بین حافظه با رضایت از درمان، رابطه ای وجود ندارد. همچنین از میان متغیرهای پیش بین، رابطه پزشک – بیمار می تواند رضایت از درمان را پیش بینی کند.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش بیماران دیابتی نوع II که کانون کنترل سلامتشان از نوع بیرونی قدرت – دیگران بوده و همچنین رابطه مطلوبی با پزشکشان برقرار می کنند، رضایت بیشتری از درمانشان دارند. از طرفی می توان پیش بینی کرد بیمارانی که رابطه مطلوبی با پزشکشان دارند رضایت بیشتری از درمان خود داشته باشند.

پیش زمینه و هدف: معمولا بین 5-3 درصد کودکان به تشنج ناشی از تب که شایع ترین تشنج در کودکان زیر 6 سال است مبتلا می شوند باتوجه به نقش مهم مادر در کنترل این بیماری و ماهیت نگران کننده آن پژوهش حاضر با هدف تعیین آگاهی، نگرش و رفتار مادران شهر اراک در زمینه رفتارهای پیشگیری کننده از تشنج ناشی از تب در کودکان صورت گرفته است.مواد و روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و به شکل مقطعی بوده که در آن 100 نفر از مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اراک شرکت داشته اند. روش گردآوری اطلاعات، پرسش نامه شامل سوالات آگاهی، نگرش و عملکرد بوده است. و در نهایت اطلاعات با کمک آمار توصیفی و آزمون تی و مجذور کای دو تجزیه تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی مادران و کودکان مورد مطالعه به ترتیب 5±27 سال و 7±18.5 ماه بوده است یافته های پژوهش نشان داد که میزان آگاهی مادران در زمینه ابتلا کودک خویش به تشنج ناشی از تب کم تر از متوسط بوده و همچنین مادران عملکرد ضعیفی در زمینه پیشگیری از تشنج ناشی از تب داشتند. بین سابقه آموزش قبلی و سطح تحصیلات مادران با آگاهی، نگرش و عملکرد آنان در زمینه پیشگیری از تشنج ناشی از تب ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: باتوجه به سطح پایین آگاهی، نگرش و عملکرد مادران پیشنهاد می گردد یک برنامه آموزشی مدون در این زمینه برای حفظ و ارتقا سلامت کودکان در مراکز بهداشتی درمانی صورت پذیرد.

پیش زمینه و هدف: زایمان زودرس عامل مهمی در بروز مورتالیتی و موربیدیتی نوزادان می باشد در مورد عوامل مرتبط با این پدیده تناقضاتی به چشم می خورد. این تحقیق جهت تعیین برخی عوامل موثر در زایمان زودرس در مادران مراجعه کننده به بیمارستان ولی عصر زنجان صورت گرفته است.مواد و روش کار: مطالعه حاضر، توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی بوده است. باتوجه به این که زایمان های زودرس در مقطع زمانی سال 1386 به تعداد 318 مورد بود. جهت بررسی عوامل خطرزا تعداد 2784 نفر نیز به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات از طریق پرسش نامه بوده است. داده ها با استفاده از نرم افزارهای Excel و SPSS و با روش کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.یافته ها: طی مدت بررسی، 4528 مورد زایمان وجود داشت که از این تعداد، 318 مورد زایمان زودرس (7 درصد) گزارش شده بود. شایع ترین عوامل مرتبط با زایمان زودرس عبارتند از: سن مادر (17 درصد)، مولتی پاریتی (چندزایی) (42.5 درصد) و سابقه جفت سرراهی (14 درصد)، سابقه دکولمان جفت (35.5 درصد)، سابقه پارگی زودرس پرده های های جنینی برابر 19.9 درصد، پلی هیدرآمینوس (5.4 درصد)، عفونت مجاری ادراری ( 12.8درصد) و خون ریزی در سه ماهه اول حاملگی ( 22.3درصد).بحث و نتیجه گیری: با توجه به مطالعات قبلی و نتایج حاصل از این مطالعه سن مادر، ملتی پاریتی، سابقه جفت سرراهی، سابقه دکولمان جفت و عفونت مجاری ادراری از عوامل موثر در زایمان های زودرس می باشند ولی باز هم مطالعات جامع تر در این خصوص توصیه می شود. شناسایی عوامل خطر و جلب مشارکت مادران باردار و بالا بردن آگاهی آن ها می تواند در کاهش میزان زایمان های زودرس باشد.

پیش زمینه و هدف: سلامتی و تعلیم و تربیت کودکان یکی از مسایل مهم اجتماعی که نقش اساسی در پیشرفت اجتماعی و اقتصادی جامعه دارد مطرح است. این مطالعه جهت تعیین نقش آموزش پیش دبستانی بر آگاهی های بهداشتی دانش آموزان اول ابتدایی منطقه 4 تهران انجام گرفت.مواد و روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای مورد- شاهد است. نمونه ها شامل 152 دانش آموز اول ابتدایی که شرایط پژوهش را دارا بودند به صورت تصادفی طبقه بندی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ای 4 بخشی با 54 سوال بود. برای تجزیه و تحلیل از آمار توصیفی و استنباطی (آزمونتی مستقل، مجذورکای و آنالیز واریانس) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین آگاهی بهداشتی پسران آموزش دیده و ندیده در زمینه تغذیه (P=0.003) و بهداشت فردی (P=0.03)، همچنین بین آگاهی بهداشتی دختران آموزش دیده و ندیده در زمینه تغذیه (P=0.005) ارتباط معنی داری وجود دارد. سواد مادران (P<0.000)، سواد پدران (P=0.02) بر آگاهی های بهداشتی کودکان، متغیر گروه بر آگاهی بهداشتی از تغذیه (P<0.000)، پیشگیری از حوادث (P=0.04) و بهداشت فردی (P=0.03) نیز معنی دار بود. نتایج اختلاف معنی دار دیگری را بین متغیرها نشان نداد.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج، آموزش کودکان تاثیر بسزایی بر آگاهی های بهداشتی دارد. از آنجا که شکل گیری رفتار بهداشتی موضوعی چند وجهی بوده و عوامل متفاوتی علاوه بر حضور یا عدم حضور آموزش پیش دبستانی می تواند بر آن تاثیرگذار باشد، بررسی همه جانبه این عوامل می تواند معیارهای واضح تری جهت طراحی برنامه های آموزشی موثر کودکان فراهم سازد و پرستاران بهداشت جامعه در مدارس بهترین افراد جهت استفاده بهینه از منابع برای ارتقا سطح آگاهی و عملکرد بهداشتی کودکان هستند.

پیش زمینه و هدف: صرع یکی از بیماری های شایع و مزمن عصبی در اطفال می باشد. نتایج مطالعات زیادی که درمورد شیوع آن انجام شده است به دلیل اختلاف روش های مطالعه تاحدی متفاوت هستند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع صرع در کودکان بستری در بیمارستان کودکان تبریز بود.مواد و روش کار: در این پژوهش آنالیز ثانویه، پرونده تمام بیمارانی که که از اول فروردین تا آخر اسفند سال 1388 با تشخیص تشنج در بخش اعصاب بیمارستان کودکان تبریز بستری شده بودند، تحت بررسی قرار گرفت. فرم جمع آوری داده ها متشکل از 3 سوال مربوط به خصوصیات جمعیت شناسی و 6 سوال مربوط به ویژگی های بیماری بود. داده ها با استفاده از نرم افزار PASW18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تشخیص نهایی 47 کودک صرع ثبت شده بود که 0.38 درصد از کل بیماران بستری در بیمارستان و 4.1 درصد از کل بیماران بستری در بخش اعصاب و 9.5 درصد از بیماران بستری با تشخیص تشنج را تشکیل دادند. میانگین سنی در آنان 3±25 ماه، 51 درصد مذکر، سابقه مثبت خانوادگی صرع 23 درصد، تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه 75 درصد، تشنج پارشیل 25 درصد بود. در 40 درصد موارد سن شروع اولین تشنج زیر 24 ماه بود. 17 درصد از این کودکان دچار فلج مغزی یا عقب ماندگی های ذهنی بودند.بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این پژوهش با نتایج برخی از پژوهش ها از جمله در میزان کلی شیوع، میانگین سن شروع اولین تشنج، غالب بودن صرع در پسران و تشنج های ژنرالیزه و سابقه مثبت خانوادگی همسان بوده و با نتایج برخی از پژوهش ها متفاوت می باشد. علت این تفاوت ها تاحدی می تواند ناشی از تاثیر عامل مکان از جمله سطح تسهیلات بهداشتی و روش مطالعه باشد.

پیش زمینه و هدف: یکی از مهم ترین عوامل شناخته شده در زمینه موفقیت برنامه های آموزشی پرستاری محیط های یادگیری است. محیط آموزش بالینی دارای نقش مهمی در یادگیری دانشجویان پرستاری می باشد. هرگونه اختلاف بین محیط بالینی واقعی و مورد انتظار دانشجویان پرستاری می تواند منجر به کاهش علاقه دانشجویان پرستاری به محیط های بالینی و افت عملکرد بالینی آنان گردد. هدف این پژوهش مقایسه ادراک دانشجویان پرستاری از محیط آموزشی بالینی واقعی و مورد انتظار در بخش های داخلی - جراحی می باشد.مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - طولی می باشد. در این مطالعه 75 دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه شرکت نمودند. در ابتدای ترم تحصیلی ادراک دانشجویان پرستاری از محیط آموزش بالینی مورد انتظار در ترم جاری تعیین شد و در انتهای سال تحصیلی نیز ادراک دانشجویان پرستاری از محیط آموزش بالینی واقعی در ترم جاری تعیین گردید. برای جمع آوری داده ها از «سیاهه محیط آموزشی بالینی» استفاده شد که حاوی 49 سوال در 6 حیطه می باشد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS15 و آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین نمره ادراک دانشجویان پرستاری از محیط بالینی مورد انتظار 14.05±154.89 و میانگین نمره ادراک دانشجویان پرستاری از محیط بالینی واقعی 12.78±108.41 بوده است. آزمون تی با نمونه های وابسته نشان داد که تفاوت معنی دار آماری بین ادراک از محیط بالینی واقعی و مورد انتظار وجود دارد.بحث و نتیجه گیری: شکاف موجود بین ادراک دانشجویان پرستاری از محیط بالینی واقعی و مورد انتظار می تواند تاثیرات منفی زیادی بر یادگیری بالینی آنان داشته باشد. این امر نشان دهنده توجه بیشتر مدیران آموزش پرستاری به محیط بالینی دانشجویان پرستاری می باشد.

پیش زمینه و هدف: در بیماری زخم پپتیک که به زخم معده یا دوازدهه اطلاق می شود خطر پایین آمدن کیفیت زندگی افزایش می یابد. مشخص نمودن جوانب مختلف کیفیت زندگی بیماران "بیماری زخم پپتیک" می تواند راهنمایی برای طرح ریزی برنامه های آموزشی برای این بیماران و انجام مداخله های صحیح و مناسب جهت ارتقا کیفیت زندگی آن ها باشد؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت کیفیت زندگی بیماران مبتلا به زخم پپتیک در شهر سنندج طراحی و اجرا گردید.مواد و روش کار: این مطالعه تحلیلی- مقطعی بر روی 120 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان بعثت سنندج که طی نمونه گیری آسان بدست آمدند انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه استاندارد MOS-SF-20 بود. داده ها با استفاده از نرم- افزار SPSS و با بکارگیری آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آنالیر واریانس و مجذورکای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: آزمودنی ها در کیفیت زندگی از لحاظ «درد» ( 68.5درصد) و خصوصا «درک از سلامت» ( 30.2درصد) بیشترین ضعف را داشتند و از لحاظ «عملکرد جسمانی» ( 70.7درصد) وضعیت بهتری داشتند. آزمون همبستگی پیرسون ارتباط مثبت و معنی داری را بین زیرمقیاس های کیفیت زندگی با سطح سواد و میزان درآمد بیماران نشان داد (p<0.05). تنها زیرمقیاس استثنا «درد» بود که با سطح سواد همبستگی معنی دار منفی داشت. متغیر سن نیز با زیرمقیاس «درد» همبستگی معنی دار و مستقیم (p<0.01) و با بقیه زیرمقیاس ها همبستگی معنی دار و معکوس داشت (p<0.01).بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه در برنامه ریزی های آموزشی که برای این بیماران انجام می گیرد می تواند کاربرد موثری داشته باشد. باید برنامه های آموزشی به منظور ارتقا کیفیت زندگی در بیماران زخم پپتیک در مراکز بهداشتی- درمانی از طریق دست اندرکاران طرح ریزی و اجرا شود که درآن استراتژی هایی جهت کاهش درد و بهبود درک این بیماران از وضعیت سلامتشان از اولویت های برنامه باشد.