شکل گیاه حاصل روابط موجود بین اندامهای مختلف گیاه است. این وابستگی عملکردی بین دو اندام را همبستگی می نامند که دارای منشاهای مختلفی از قبیل غذایی و هورمونی است. از میان هورمونها ، اکسن نقش مهمی در شکل گیری گیاه به ویژه چیرگی راسی دارد. ثابت شده است که اکسین در جوانه انتهایی تولید و به اندامهای دیگر منتقل می شود و در آنجا اثرات مهمی را بر جای می گذارد با قطع جوانه انتهایی ، نخستین جوانه جانبی نزدیک به انتها جایگزین می شود و نقش آن را در چیرگی راسی ادامه می دهد. این اثر در گیاهان مختلف متفاوت است. به همین منظور ، همبستگی بین اندامهای مختلف گیاه باقلا (Faba vulgaris) بررسی شد. در این بررسی ، ابتدا تعدادی بذر باقلا پس از جوانه زنی انتخاب و در 15 گروه در 50 گلدان کاشته شدند. یک گروه شاهد نیز به منظور مقایسه اضافه شد. در مراحل مختلف رشد ، برگها و جوانه ها قطع و اثرات آن بر رشد و نمو گیاه از جمله رشد محورهای فرعی ، تمایز برگهایی مرکب روی محورها ، تمایز ریشه های فرعی و زمان گلدهی بررسی شد. با به تاخیر افتادن قطع برگها و جوانه ها ، اثرات قطع آنها بر اندامهای دیگر کمتر می شود. در ریشه زایی ، اندامهای جوان به ترتیب جوانه انتهایی ، برگ اول و جوانه های جانبی نقش مهمی دارند ، به طوری که با قطع آنها ، ریشه زایی کاهش می یابد ولی در عوض طول و قطر ریشه اصلی افزایش حاصل می کند. جوانه انتهایی و جوانه جانبی نزدیک برگ اول اثر بیشتری بر تمایز محورهای فرعی دارند. در مراحل اولیه ، با قطع جوانه انتهایی ، محورهای فرعی پای کاتافیلها رشد می کنند و از لحاظ عملکرد جایگزین محور اصلی می شوند. با قطع همزمان برگ اول و جوانه انتهایی ، برگ مرکب سه برگچه ای زودتر از گیاهان شاهد روی محور ظاهر می شود. محور گیاه (اصلی یا فرعی) باید روند زیر را طی کند تا گلدهی صورت گیرد : وجود برگ مرکب دو برگچه ای روی محور - ظهور برگ مرکب سه برگچه ای - ظهور برگ مرکب چهار برگچه ای - گلدهی .