مقدمه و هدف: سیاست های ساماندهی پهنه های فرسوده با توجه به بهره برداری بهینه از ظرفیت های درونی در برنامه ریزی توسعه، در چند دهه اخیر موضوع بررسی علمی و عملی قرار گرفته است و تدوین رویه و اخذ رویکردی مناسب در نوسازی و بازسازی بافت های فرسوده یکی از کلیدی ترین مراحل احیاء این بافت ها بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی ضرورت تدوین الگویی مناسب جهت نوسازی و بازسازی بافتها فرسوده به منظور دستیابی به توسعه پایدار آن می باشد.روش تحقیق: در این پژوهش جهت ترسیم الگو و رویکرد مداخله در سطح محدوده بافت فرسوده روستا، پس از شناخت وضع موجود محدوده مورد مطالعه با استفاده از فرمول کوکران 324 پرسش نامه تکمیل گردید و تجزیه و تحلیل آن از طریق ماتریس SWOT، جایگاه محدوده در ماتریس داخلی خارجی تعیین شده است.نتیجه گیری: تحلیل ها نشان داد که محدوده مورد بررسی در ماتریس نه خانه ای در موقعیت رقابتی قرار دارد. پس از آن مجموعه ای از شاخص ها و معیارهای ارزیابی در تکنیک گروه دلفی مورد ارزیابی قرار گرفتند که الگوی انبوه سازی مشارکتی بالاترین امتیاز را بدست آوردند.