راهور
سال:1391 | دوره:9 | شماره:19 |تعداد مقالات:6

رفتار رانندگان در مسیرهای درون شهری و برون شهری حکایت از فرهنگ رانندگی رانندگان آن منطقه و در حالتی جامع، آن کشور، از نگاه فردی ناآشنا و بیرونی، خواهد داشت. در بین چهار عامل مهم؛ انسان، جاده، وسیله نقلیه و محیط، از عامل انسانی به عنوان مهم ترین عامل در بروز سوانح و تصادفات یاد شده است. در این تحقیق بر اساس روش جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، به بررسی برخی از عوامل وابسته به انسان پرداخته شده است. تعداد 483 پرسش نامه، به شیوه کاملا تصادفی، توسط رانندگان مختلف در مسیر مواصلاتی منتهی الیه شرق استان گیلان و شروع مسیر اصلی در غرب استان مازندران، تکمیل شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که متغیرهای سن، جنسیت و شغل در میزان توجه نسبت به تابلو ورود ممنوع، نصب شده در مسیر مورد استفاده رانندگان، نقش پر اهمیتی نداشته اند. در مقابل می توان به پارامترهای تحصیلات و وضعیت تاهل اشاره کرد که از سطح معناداری قابل قبول برخوردار بوده اند و می توان این گونه عنوان نمود؛ رانندگان با سطوح تحصیلات مختلف و نیز جنسیت های متفاوت نسبت به یکدیگر، این امکان را بوجود می آورند که توجه نسبت به تابلو انتظامی ورود ممنوع را در همسنجی با یکدیگر، دستخوش تغییر قرار دهند.

مجوزهای رانندگی از جمله انواع گواهینامه ها به عنوان یکی از عوامل موثر در فرآیند حمل و نقل محسوب شده و در واقع شروع قانونمند یک فعالیت رانندگی با بهره گیری از مجوزهای مذکور می باشد. بررسی دقیق نقش و سهم هر یک از مجوزهای رانندگی در بروز تصادفات و حوادث می تواند زمینه اتخاذ تدابیر لازم توسط مسوولان و متولیان مربوط را فراهم کند. این تحقیق به روش توصیفی و مطالعه اسنادی به بررسی نقش انواع مجوزهای رانندگی در تصادفات فوتی، جرحی و خسارتی در بازه زمانی 5 ساله و با بهره گیری از مستندات موجود در مراکز مختلف پلیس راهورناجا پرداخته است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که دارندگان گواهینامه های ب1 علی رغم محدودیت های قانونی و حضور کم رنگ در بین سایرین، دارای بیشترین سهم و نقش در بروز حوادث فوتی و جرحی می باشند و همچنین در بروز حوادث برخی علت ها ازجمله عبور از چراغ قرمز، حرکت خلاف جهت عبور و عبور از محل ممنوع در بین رانندگان مقصر دارای گواهینامه موتورسیکلت به ترتیب 2.5 و 10 و 5.5 برابر بیش از سایر کاربران دارای دیگر مجوزهای رانندگی می باشد.

در تصادفات جاده ای عوامل و پارامترهایی بسیاری دخیل می باشند، پاره ای از این اطلاعات دارای خصیصه جغرافیایی هستند یعنی در حصار زمان و مکان قرار می گیرند و پاره ای دیگر اطلاعات توصیفی تصادفات هستند. برقراری ارتباط ما بین این اطلاعات و استفاده از آن ها در راستای کاهش تلفات جاده ای نیازمند طراحی یک سیستم مدیریتی هوشمند است که بتواند در مدیریت ترافیک و برنامه ریزی ها نقش ابزاری کارآمد را ایفا کند لذا در این پژوهش که به شکل کاربردی ارائه شده است سطوح اجرایی و روند پیشنهادی طراحی سامانه ای با عنوان سامانه هوشمند مدیریت و اطلاع رسانی تصادفات و تخلفات جاده ای ارائه شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد با استفاده از این سامانه هوشمند در پلیس راه می توان با جمع آوری آمار تخلفات از یگان های اجرایی، تحلیلی مناسب از آنها ارائه کرد. همچنین با ارائه اطلاعات کارشناسان تصادفات، کروکی صحنه حادثه را طراحی و ارائه می کند و علاوه بر این داده های مکانی تصادفات را در مسیرهای جاده ای ارائه می کند تا برنامه ریزی مناسب صورت گیرد.

حجم ترافیک جاده ای که عبارت است از عبور تعداد وسیله نقلیه از یک مقطع مشخص جاده در مدت زمان معین از جمله عوامل تعیین کننده سطح تقاضای استفاده از شبکه موجود و آتی زیربنای جاده ای کشور و تسهیلات مستقر در آنهاست. هدف اصلی این مقاله شناسایی و تبیین فرآیند پیش بینی تعداد تردد جاده ای با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی است. شبکه به کار گرفته شده برای مدل کردن مساله از نوع شبکه عصبی پرسپترون چند لایه است. کاربرد دیگر آن بازسازی اطلاعات جمع آوری نشده توسط دستگاه های تردد شمار با استفاده از داده های قبل و بعد از آن خواهد بود. این مطالعه به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که مدل مذکور می تواند در پیش بینی ترافیک محور موثر باشد. همچنین می تواند در برنامه ریزی استقرار نیروهای پلیس راه و مدیریت گشت ها و شناسایی حوادث جاده ای و نقاط حادثه خیز تاثیرگذار باشد.

تصادفات و تلفات انسانی از جمله عوارض ناخوشایند توسعه ناموزون فناوری حمل و نقل و یکی از مهم ترین دلایل مرگ و میر انسانها در ایران می باشند به نحوی که تعداد کل تلفات حوادث رانندگی در سال 1388 برابر 22974 نفر بوده است که نسبت به سال قبل از آن 1.7 درصد کاهش پیدا کرده است و نیز تعداد کل تلفات ناشی از تصادفات برون شهری در سال 1388 برابر 13556 نفر بوده که در مقایسه با سال قبل از کاهش 3.1 درصدی برخوردار شده است. با توجه به آمار بالای حوادث ترافیکی مرگبار در کشور و اهمیت نقاط پر تصادف در وقوع این حوادث، در این مقاله سعی شده است تا به عنوان نمونه مسیر 50 کیلومتری تهران - رودهن به عنوان یک مقطع پر تصادف مورد بررسی قرار گیرد تا علت وقوع حوادث و سانحه خیزی این منطقه مشخص گردد و ضمن بررسی روشهای ساماندهی نقاط حادثه خیز میزان نقش هر یک از عوامل اصلی موثر در وقوع تصادفات تعیین شود تا بتوان نسبت به انجام راه حل های لازم، اقدام نمود.

نظریه چندعاملی بیانگر این ایده است که در بروز حادثه ممکن است عواملی گوناگون موثر باشند. به گونه ای که هر علت، خود نتیجه چند علت دیگر است و برهم کنش مجموعه این علل موجب بروز حادثه می شود. این برهم نهی عوامل در محل نقاط و یا مقاطع حادثه خیز بیشتر اتفاق می افتد. آمار بالای تلفاتی که در محل پل ها به وقوع پیوسته است، موجب آن شده که اکنون پل ها جزء نقاط حادثه خیز راه ها به شمار آیند. اگر در مکان یابی یک پل با محدودیت مواجه بوده و انسجام لازم با کل مسیر راه حفظ نشود، محل پل ناامن قلمداد می شود هر چه این محدودیت به لحاظ هندسی به دنبال شرایط نامناسب توپوگرافی در مسیر یک راه بیشتر باشد، توجه به عوامل ثانویه ایمن سازی در محل پل، یعنی استفاده از علایم و تجهیزات ایمنی به منظور کاهش عوامل و عواقب خطر ضرورت می یابد. به دنبال حادثه تصادفی در محل پلی در محور شیراز- کازرون، با واژگونی یک دستگاه اتوبوس بالغ بر 14 نفر کشته شدند. عواملی که در پی هم منجر به این حادثه شده، مورد بررسی قرار گرفته است. ضرورت بررسی و توجه به علل وقوع چنین حوادثی آنجا اهمیت دارد که ممکن است در هر موقعیت دیگری به صورت های متفاوت تکرار شده و عواقب ناگواری بوجود آورند. از طرفی توجه به مبحث خطرشناسی را برجسته می کند. اگر بتوان یک یا چند عوامل را حذف کرد از ترکیب عوامل جلوگیری شده احتمال شکل گیری حادثه بعدی کاهش می یابد. در واقع، علت حادثه، آن چیزی است که هرگاه اصلاح یا برداشته شود، موجب پیشگیری از بروز حادثه و یا دست کم کاهش پیامدهای آن می شود.