تازه های بیوتکنولوژی سلولی مولکولی
سال:1398 | دوره:9 | شماره:34 |تعداد مقالات:14

امروزه طراحی و ساخت سیستم های دارورسانی مناسب برای بهینه کردن کارایی درمانی دارو ها و کاهش عوارض جانبی آن ها، ضروری است. تاکنون، ساختارهای مختلفی برای دارورسانی طراحی شده اند که در بین آن ها، سیستم های بر پایه پلی مرهای طبیعی، توجه بیش تری را به خود جلب کرده اند. فیبروئین ابریشم یک پلی مر پروتئینی طبیعی است که به واسطه خصوصیت های منحصر به فردی از جمله زیست سازگاری عالی، زیست تخریب پذیری، خواص مکانیکی خوب، فرآیندپذیری آسان و نیز قابلیت تشکیل نانوذره، میکروذره، الیاف، هیدروژل، فیلم و. . . گزینه مناسبی برای کاربردهای زیست پزشکی به ویژه دارورسانی است. در این مقاله مروری، ویژگی های مختلف پلی مر ابریشم و کاربردهای آن در دارورسانی مورد بررسی قرار می گیرد.

سابقه و هدف: آنزیم گلوتامات اندوپپتیداز (EC 3. 4. 21. 19) متعلق به خانواده سرین پروتئازها است. این آنزیم می تواند با هیدرولیز اختصاصی پیوندهای پپتیدی در آنالیز ساختار پروتئین، سنتز پپتیدها به روش فاز جامد و تهیه نانوتیوب ها مورد استفاده قرار گیرد. هدف از این مطالعه تولید آنزیم گلوتامات اندوپپتیداز باکتری Bacillus licheniformis SL-1 مقاوم به حرارت که بومی ایران است است. مواد و روش ها: در این مطالعه بیان آنزیم گلوتامات اندوپپتیداز از باکتری Bacillus licheniformis SL-1 در E. coli BL21 i به صورت پری-پلاسمی در دماهای 16، 20 و 37 درجه سانتی گراد و غلظت های 4/0، 1 و 2 میلی مولار القاگر بهینه سازی شد. با توجه به این که آنزیم نوترکیب تولید شده دارای دنباله هیستیدینی (His-tag) است از ستون نیکل سفارز برای تخلیص به روش کروماتوگرافی تمایلی استفاده گردید. یافته ها: شرایط مختلف برای بیان آنزیم نوترکیب گلوتامات اندوپپتیداز بررسی گردید و بهترین نتایج برای بیان پری پلاسمیک و محلول آنزیم در میزبان E. coli BL21 در دمای 37 درجه سانتی گراد با غلظت 2 میلی مولار IPTG به دست آمد. نتیجه گیری: بررسی کیفی نتایج حاصل از بیان آنزیم تحت شرایط مختلف حاکی از آن ست که بیان پروتئین نوترکیب وابسته به دما بوده و نیازمند غلظت های بالای القاگرIPTG است. مطالعه حاضر نتایج اولیه بررسی امکان تولید نوترکیب آنزیم گلوتامات اندوپپتیداز در سیستم بیانی E. coli BL21 است. برای تولید هر چه بهتر آنزیم گلوتامات اندوپپتیداز سایر پارامترهای مؤثر مانند سیستم های بیانی و روش های تخلیص جایگزین قابل بررسی و بهینه سازی است.

سابقه و هدف: تاکسول یک جزء شناخته شده برای پی گلیکوپروتئین است که مقاومت دارویی را به سلول های سرطانی القاء می کند. از این رو نشان-دارسازی آن به عنوان یک ابزار برای تصویربرداری فعالیت انتقال دهنده پی گلیکوپروتئین و تشخیص مقاومت دارویی اولیه مورد استفاده قرار می-گیرد. هدف از این مطالعه تهیه تاکسول نشان دار و بررسی میزان جذب آن در تومور به منظور ارزیابی محل تومور و میزان مقاومت تومور به دارو است. مواد و روش ها: تاکسول با تکنسیوم به روش مستقیم نشان دار گردید و سپس خلوص رادیوشیمیایی کمپلکس مورد ارزیابی قرار گرفت. در ادامه پایداری و توزیع بیولوژیکی در موش های دارای تومور ملانوما بررسی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که خلوص رادیوشیمیایی کمپلکس بیش از 90% است. پایداری قابل ملاحظه ای (64/68%) تا 48 ساعت مشاهده گردید. نتایج توزیع بیولوژیکی تجمع بالایی از کمپلکس نشان دار (%51/4)، در تومور را نشان داد. نتیجه گیری: جذب بالای کمپلکس در کبد به عنوان ارگان متابولیزه کننده و دفع کننده و تومور مربوطه دیده شد. تجمع اکنیویته در تومور نشان دهنده حساس بودن سلول های موجود در تومورهای ملانوما به جذب تاکسول بوده و امکان تشخیص محل های درگیر با تومور با استفاده از این ترکیب است. به طور کلی بر اساس یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که ترکیب دارای قدرت اتصال به تومور بوده و با وجود دفع کبدی صفراوی قابلیت استفاده به عنوان رادیو داروی تشخیصی را دارا است.

سابقه و هدف: به دلیل وجود ژن های مقاومتی و جابه جایی آن ها در بین گونه های سودوموناس، درمان عفونت های ناشی از آن ها دشوار شده است. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژن های Int1، OXA-2، OXA-10 و هم چنین مقاومت آنتی بیوتیکی در بین سودوموناس های جدا شده بوده است. مواد و روش ها: دراین تحقیق، تعداد 120 جدایه مشکوک به جنس سودوموناس جمع آوری گردید. پس از انجام آزمون های بیوشیمیایی، تأیید جنس با استفاده از پرایمر اختصاصی ژن S rRNA16صورت گرفت. فراونی ژن های بتالاکتامازی با استفاده از روش مولکولی PCR و مقاومت آنتی بیوتیکی ارزیابی گردید. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که 5/78% از جدایه ها حاوی ژن OXA-10، 57/77% ژن OXA-2 و 58/34% حاوی ژن Int1 هستند. هم-چنین 38/95 درصد نمونه ها جزء گروه MDR بودند. بیش ترین مقاومت با 44/79% فراوانی به سفپیم و کم ترین مقاومت با 28/10% فراوانی مربوط به توبرامایسین به دست آمد. نتیجه گیری: ژن اینتگرون کلاس1 و ژن های بتالاکتامازی OXA-2 و OXA-10 از نظر هم زمانی رابطه معنی داری را از خود نشان ندادند. تولید آنزیم بتالاکتاماز باعث افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی می شود و با توجه به نتایج سایر تحقیق ها میزان فراوانی آن ها رو به افزایش است. این موضوع سبب می شود تا برروی تجویز و مصرف آنتی بیوتیک کنترل بیش تری صورت گیرد.

سابقه وهدف: در این مطالعه اثر همزمان عصاره چای سبز (Camellias Sinesis)و ورزش هوازی بر روی دستگاه تردمیل بر بهبودی زخم در موش های مبتلا شده به دیابت با القاء داروی استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: تعداد 50 سر موش سوری نربا وزن تقریبی30-35گرم بالغ و سالم در 5 گروه که شامل: 1-سالم – ساکن 2-دیابتی-ساکن3-دیابتی همراه با ورزش 4-دیابتی وساکن همراه با عصاره چای سبز 5-دیابتی همراه با ورزش و عصاره چای سبز مورد بررسی قرار گرفتند. پس ازالقاء دیابت توسط داروی استرپتوزوتوسین پس از کشتاردر روز های3-7-14-21 خصوصیات ماکروسکوپی زخم ها سپس بررسی هیستوپاتولوژیکی انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد هم افزایی درگروه ورزش وعصاره چای سبز نسبت به سایر گروه ها از روز 7 مساحت زخم کاهش، و نیز تعداد فیبروبلاستها افزایش معنی داری داشت. تعداد سلولهای التهابی PMN از روز سوم کاهش معنی دار و تعدادفیبروبلاست کاهش معنی داری داشت. (001/0P≤ ). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان دادکه اثر سینرژیستیکی دو عامل ورزش و عصاره چای سبز موجب بهبودی سریعتر زخم در روز14نسبت به گروه کنترل می شود.

سابقه و هدف: عناصر کم مصرف مانند آهن نقش مهمی را به عنوان کوفاکتور در ساختمان تعدادی از آنزیم های آنتی اکسیدان ایفا می کنند. در مطالعه حاضر، بیان ژن آسکوربات پراکسیداز (Cm APX) در پاسخ به تنش شوری و محلولپاشی آهن در توده های خربزه بومی سیستان مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: سه توده خربزه بومی سیستان شامل سفیدک، قندک و خط دار، در سه سطح شوری (صفر، 250 و 350 میلی مولار) و 2 سطح محلول پاشی آهن (2 گرم در هزار و شاهد با محلول پاشی آب مقطر) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به صورت گلدانی در سه تکرار در پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه زابل کشت گردید. سپس بیان ژن Cm APX با استفاده از روش Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: تنش شوری و محلول پاشی آهن تأثیر معنی داری بر میزان بیان ژن Cm APX داشت. میزان بیان ژن Cm APX درتوده قندک در شرایط تنش شوری نسبت به نمونه کنترل افزایش نشان داد و همچنین با استعمال آهن نیز بیان آن افزایش یافت. اما توده خط دار کمترین میزان بیان ژن Cm APXنسبت به نمونه کنترل را در سطح شوری 350 میلی مولار نشان داد که با استعمال آهن میزان بیان آن بهبود یافت. نتیجه گیری: با مصرف عنصر کم مصرف آهن، قدرت دفاعی گیاه خربزه به تنش شوری افزایش یافت. میزان افزایش بیان ژن Cm APX موید این نکته است که رقم قندک به عنوان رقم مقاوم و رقم خط دار به عنوان رقم حساس به شوری می باشد.

سابقه و هدف: وین کریستین یک داروی ضد سرطان با منشاء گیاهی بوده که در درمان طیف وسیعی از سرطان ها از جمله لنفوما کاربرد دارد. نیوزوم ها از حاملهای مهم دارو رسانی می باشند. هدف از این مطالعه تهیه فرم نانونیوزومه پگیله وین کریستین[1] به منظور افزایش اثربخشی آن در درمان سرطان غدد لنفاوی می باشد. مواد و روشها: فرمولاسیون نانونیوزومه پگیله وین کریستین به روش فیلم نازک تهیه شد. ویژگی های مانند اندازه مانند سایز، پتانسیل زتا، میزان احتباس و رهش دارو، پایداری و اثر سایتوتوکسیک آن بر رده سلولی Raji مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیری اندازه و بار نانوذرات به روش پراکنش نور پویا، رهش دارو از نیوزوم به روش انتشار از کیسه دیالیز و اثر سایتوتوکسیک نانوذرات نیوزومی وین کریستین با روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: سایز و بار نانوذرات در حدود 3/2± 1/118 نانومتر و 2/1± 5/21-میلی ولت و میزان احتباس دارو برابر با 1/3± 2/84 درصد بدست آمد. اثر سایتوتوکسیک فرم نانونیوزومی دارو علیه سلولهای Raji بطور معنی داری بیشتر از داروی غیرنیوزومی محاسبه شد. مطالعه پایداری حاکی از پایداری نانوداروی نیوزومی طی دو ماه نگهداری بود. مطالعه رهش دارو از وزیکولهای نیوزومی نشان داد که آزاد شدن دارو بصورت تدریجی صورت می گیرد این در حالی است که رهایش داروی آزاد در کمتر از 6 ساعت به حدود 100 درصد می رسد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از نیوزوم به عنوان حامل دارورسانی تاثیر قابل توجهی بر کارایی ضدسرطانی وین کریستین دارد و می تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای فرم عادی دارو معرفی گردد.

سابقه و هدف: اﻣ ﺮ وزه اﺳ ﺘ ﺎ ﻓ ﯿ ﻠ ﻮ ﮐ ﻮ ﮐ ﻮ س اورﺋ ﻮ س ﻣ ﻘ ﺎ وم ﺑ ﻪ ﻣ ﺘ ﯽ سیلین (MRSA) ﺑ ﻪ دﻟ ﯿ ﻞ ﻣ ﻘ ﺎ وﻣ ﺖ ﺑ ﻪ ﻋ ﻮ اﻣ ﻞ و داروﻫ ﺎ ی ﺿ ﺪ ﻣ ﯿ ﮑ ﺮ وﺑ ﯽ به یﮑ ﯽ از ﻧ ﮕ ﺮ اﻧ ﯽ ﻫ ﺎ ی ﻋ ﻤ ﺪ ه ﺳ ﻼ ﻣ ﺖ ﻋ ﻤ ﻮ ﻣ ﯽ ﺗ ﺒ ﺪ یﻞ ﺷ ﺪ ه است. هدف از اﻳ ﻦ ﺗ ﺤ ﻘ ﻴ ﻖ تعیین جدایه های MRSA با روش مولکولی و انتشار دیسک و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها در بیماران برخی از بیمارستان های رشت است. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی-توصیفی از فروردین ماه لغایت شهریور ماه 1395 انجام شد. 76 جدایه بالینی استافیلوکوک از برخی بیمارستان-های رشت جمع آوری شد و با انجام آزمایش های بیوشیمیایی مختلف گونه استافیلوکوک اورئوس شناسایی گردید. پس از تعیین هویت سویه های MRSA به روش انتشار دیسک، بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها با روش انتشار دیسک با استفاده از 6 نوع آنتی بیوتیک، بر اساس پروتکل مؤسسه استاندارد آزمایشگاهی و بالینی (CLSI) صورت گرفت. سپس حضور ژن mecA در سویه های مقاوم به متی سیلین با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) بررسی شد و نمونه های دارای ژن mecA تعیین توالی گردید. نتایج با استفاده از نرم افزار23 SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که از 76 جدایه استافیلوکوک، 69 (8/90 %) جدایه، استافیلوکوکوس اورئوس بود. فراوانی سویه های مقاوم به متی سیلین در روش انتشار از دیسک 71 % و در روش PCR 3/62% بود. بیش ترین حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها نسبت به جنتامایسین (46/72 %) و بیش ترین مقاومت نسبت به باسیتراسین (6/82 %) تعیین شد. تفاوت معنی داری بین جدایه های MRSA و نوع نمونه مشاهده نشد (P>0. 05). نتیجه گیری: ﻧ ﺘ ﺎ یﺞ ﻧ ﺸ ﺎ ن داد که میزان حضور سویه های اﺳ ﺘ ﺎ ﻓ ﯿ ﻠ ﻮ ﮐ ﻮ ﮐ ﻮ س اورﺋ ﻮ س مقاوم به متی سیلین در نمونه های بیمارستانی رشت قابل توجه است که می تواند به دلیل استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها به منظور درمان بیماری ها باشد.

سابقه و هدف: کاندیدا آلبیکنس مهم ترین دلیل ولوواژینال کاندیدیازیس است و مقاومت به آزول ها با مکانیسم هایی هم چون تغییر در ژنERG11 می-تواند در این پاتوژن رخ دهد. هدف از این مطالعه بررسی جهش در ژن ERG11 کاندیدا آلبیکنس مقاوم به دارو در بیماران مبتلا به واژینیت کاندیدیایی و ارتباط آن با ناباروری در زنان ایرانی بود. مواد و روش ها: با نمونه گیری واژینال از تعداد 100 بیمار گونه های کاندیدا البیکانس با استفاده از روش کشت بر روی محیط کروم آگار جداسازی شدند. حساسیت دارویی بر اساس روش استاندارد انتشار دیسک تعیین شد. سپس ژنوم نمونه های مقاوم استخراج شد و با انجام PCR و تعیین توالی جهش در ژن ERG11 مشخص شد. جهت بررسی تغییر خصوصیت های اسپرم و ارتباط با ناباروری، نمونه اسپرم نرمال با کاندیدا آلبیکانس حساس و مقاوم در غلظت و زمان های مختلف مجاورت داده شد. یافته ها: از 100 نمونه بیمار، 40 نمونه کاندیدا آلبیکنس جداسازی شد که 2 مورد مقاوم به فلوکونازول و کتوکونازول بودند. در این 2 مورد جهش ژن ERG11از نوع تبدیلی و افزایشی بود. در غلظت های CFU/ml100000 و 10000، مدت زمان 4 ساعت و با 3 بار تکرار، در میزان چسبندگی و تحرک اسپرم ها کاهش معنی داری مشاهده شد (P<0. 05). نتیجه گیری: نتایج نشان داد مقاومت به دارو می تواند با جهش در ژن ERG11 در کاندیدا البیکانس افزایش یابد و این عفونت های واژینیت کاندیدیایی می تواند با ایجاد ناباروری در زنان ارتباط داشته باشد.

سابقه و هدف: بیماریMS یک بیماری التهابی و مزمن سیستم اعصاب مرکزی است. مطالعه حاضر واریانت ژنتیکی rs1801275 ژن گیرنده اینترلوکین 4 را در بیماران مبتلا به RRMS مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش ها: تعداد 100 نفر بیمار RRMS و 100 نفر سالم به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند سپس استخراج DNA انجام شد و پلی مورفیسم rs1801275 گیرنده اینترلوکین 4 با روش Real Time PCR HRM مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: گروه شاهد 45% دارای ژنوتیپ طبیعی (AA)، 40 % هتروزیگوت (AG) و 15% دارای ژنوتیپ هموزیگوت (GG) بودند و گروه بیمار 20 % دارای ژنوتیپ طبیعی (AA)، 58 % هتروزیگوت( (AGو 22 % هموزیگوت (GG) بودند. بحث: نتایج پژوهش نشان داد که فراوانی آلل G پلی مورفیسم rs1801275 ژن گیرنده اینترلوکین 4 در گروه بیمار نسبت به گروه شاهد به صورت معنا داری افزایش پیدا کرده است ( 022/0=P-Value). نتیجه گیری: پلی مورفیسم 1801275 rs ژن گیرنده اینترلوکین 4 می تواند در افزایش احتمال ابتلا به بیماری MS در جمعیت مورد مطالعه نقش داشته باشد.