مراقبت های نوین
سال:1393 | دوره:11 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: توانمندی روانشناختی یا به عبارتی داشتن حس کنترل و افزایش انگیزش در ارتباط با کار، نقش مهمی در صلاحیت حرفه ای پرستاران دارد و به عنوان یک رویکرد جدید انگیزشی، شناخت ابعاد و عوامل موثر بر آن ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت توانمندی روان شناختی پرسنل پرستاری بیمارستان های آموزشی بیرجند و برخی عوامل مرتبط با آن طراحی گردید.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، صد و هشتاد نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان های آموزشی، به روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد توانمندی روان شناختی Spreitzer شامل 15 گویه بود که به روش مصاحبه توسط پژوهشگر تکمیل شد. پایایی پرسشنامه در یک مطالعه 0.79 گزارش شده بود. داده های جمع آوری شده، از طریق آزمون های آماری Independent t-test،One Way ANOVA  و Range Tukey، در سطح معنی داری P<0.05، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره کل توانمندی روان شناختی پرسنل پرستاری 11.9±41.29 بود که از بین مولفه های آن، بعد معنی داری بالاترین میانگین (3±9.8) و بعد تاثیر پایین ترین میانگین (2.7±6.6) را داشت. میانگین نمره توانمندی در مردان نسبت به زنان و در پرسنل بخش های عادی نسبت به ویژه بیشتر بود ((P<0.05؛ همچنین بین نمره توانمندی روان شناختی با سن، سنوات خدمت، رضایت از کار و بخش محل خدمت و نیز رضایت از مافوق، ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به اینکه توانمندی روانشناختی پرستاران شرکت کننده در مطالعه حاضر در حد متوسط بود، لازم است مدیران پرستاری در برنامه ریزی های خود، به ارتقای توانمندی پرستاران بیشتر توجه کنند.

زمینه و هدف: افسردگی، یکی از اختلالات روان است و شناخت درمانی، یک مداخله مددجومحور برای بهبود افسردگی است. هدف از انجام این مطالعه، مرور سیستماتیک مطالعات انجام شده در زمینه تاثیر شناخت درمانی بر افسردگی بود.روش تحقیق: در این مرور سیستماتیک، جستجوی مقالات کارآزمایی بالینی ارائه شده به زبان انگلیسی در پایگاه های Cochrane، Medline،EMBASE و Google scholar ، در بازه زمانی سال های 2003-2013 با کلیدواژه های «Depression» و «Cognitive therapy» انجام شد. جستجوی مقالات کارآزمایی بالینی ارائه شده به زبان فارسی نیز در پایگاه های SID، Magiran و IranMedex در بازه زمانی سال های 1382-1392 با کلیدواژه های «افسردگی» و «شناخت درمانی» صورت گرفت.یافته ها: در مجموع، تعداد بیست مقاله تمام متن، مورد بررسی سیستماتیک نهایی قرار گرفت. پس از جستجو، غربالگری و ارزیابی، نتایج نشان داد که از کل مطالعات، 16مطالعه، بیانگر تاثیر مثبت شناخت درمانی بر افسردگی بوده و تنها در چهار مطالعه، شناخت درمانی تاثیری بر بهبود افسردگی نداشته است. 13 مطالعه، مداخله شناخت درمانی را برای گروه بیماران روان پزشکی مبتلا به افسردگی انجام داده بودند که در نه مورد از آنها، مداخله شناخت درمانی منجر به کاهش افسردگی شده بود؛ همچنین یافته ها نشان داد، شناخت درمانی برای کاهش افسردگی در گروه های بالینی و غیربالینی سودمند بوده، اما این سودمندی در هر یک از گروه ها متفاوت بوده است.نتیجه گیری: مطالعات مورد بررسی، در افراد مختلف، حجم نمونه کم، مداخلات شناخت درمانی متفاوت و بافت های فرهنگی گوناگون انجام شده اند. بر طبق یافته ها، مداخله شناخت درمانی، بر بهبود علائم افسردگی تاثیر دارد؛ در عین حال، بررسی تاثیر مداخله شناخت درمانی بر افسردگی، نیازمند مطالعات بیشتر است.

زمینه و هدف: آموزش به بیمار، نقش مهمی در کنترل دیابت دارد. آموزش غیرحضوری به دلیل نداشتن محدودیت زمانی، مکانی و سهولت رابطه مراقبتی با بیمار، روشی موثر، ساده و ارزان است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین تاثیر اطلاع درمانی غیرحضوری بر کنترل HbA1C بیماران دیابتی نوع دوم ساکن اصفهان بود.روش تحقیق: مطالعه حاضر، از نوع کاربردی است که به روش نیمه تجربی و طرح دوگروهی با پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفت. جامعه پژوهش، بیماران دیابتی نوع دوم مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان بودند که از بین آنها، 64 نفر در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. داده های اولیه، با استفاده از آزمایش خون و فرم گردآوری داده ها جمع آوری گردید. پس از مداخله از طریق ارسال بسته های آموزشی و پیام کوتاه به مدت سه ماه، به طور مجدد HbA1C هر دو گروه تعیین شد. داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS) ویرایش 20) و آزمون های آماریt-test Independent ، t-test Paired،Chi-Square  و  Mann Whitney Uتجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بر طبق نتایج،HbA1C  بیماران گروه آزمون و گروه شاهد، قبل از مداخله، تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت (P<0.97). پس از مداخله، HbA1C بیماران گروه آزمون نسبت به قبل از مداخله کاهش معنی داری داشت (P<0.001)؛ در حالی که این تفاوت در گروه شاهد مشاهده نشد ((P<0.37 همچنین مقایسه دو گروه نشان داد که میزان HbA1C در گروه آزمون، بعد از مداخله دارای تفاوت معنی داری با گروه شاهد بود (P=0.048).نتیجه گیری: پیگیری آموزش به بیماران دیابتی نوع دوم از طریق بسته های آموزشی و پیام کوتاه، اثرات مثبتی بر کنترل HbA1C این بیماران دارد و از آنجایی که این روش، روشی ارزان، ساده و موثر است، به مراقبان بهداشتی و گروه های درمان توصیه می شود.

زمینه و هدف: عالی ترین هدف آموزش در تمام سطوح تحصیلی، ایجاد توانایی خلاقیت و آفرینندگی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان است و سبک یادگیری نیمه مکمل این هدف می باشد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه سبکهای یادگیری فیزیولوژیکی و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.روش بررسی: این مطالعه همبستگی بر روی 322 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد سبکهای یادگیری فیزیولوژیک Kolb و خلاقیت عابدی شصت سوالی بود و همچنین از نمره معدل کل برای تعیین وضعیت پیشرفت تحصیلی دانشجو استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS) ویرایش 14) و آزمون های آماری همبستگی Pearson،Independent T Test   ANOVA ودر سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین معدل تحصیلی در دانشجویان دختر 2.16±16.21 و دانشجویان پسر 2.76±15.01 بود. بین سبکهای یادگیری (تصویری، شنیداری) و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان رابطه معنی داری به دست آمد (p<0.05) ولی بین سبک یادگیری جنبشی با پیشرفت تحصیلی رابطه معنی داری مشاهده نشد (p>0.05). میانگین نمره خلاقیت و سبک های یادگیری در دانشجویان بر حسب جنس و دانشکده تفاوت معنی داری نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد دانشجویان در مورد انواع سبکهای یادگیری فیزیولوژیک آگاهی داشته تا بتوانند سبک یادگیری متناسب با خود را کشف کنند. همچنین اساتید در هنگام تدریس، به سبکهای یادگیری دانشجویان توجه داشته باشند.

زمینه و هدف: شایعترین عارضه در حین همودیالیز، افت فشارخون و سپس کرامپ عضلانی می باشد. این عوارض در حین همودیالیز باعث عدم تحمل بیمار می گردد. یکی از روش هایی که برای پیشگیری از عوارض حین دیالیز مطرح شده، تغییر غلظت سدیم محلول دیالیز و سرعت برداشت مایعات می باشد که به آن پروفایل های سدیم- اولترافیلتراسیون می گویند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر پروفایل خطی سدیم- اولترافیلتراسیون بر تحمل حین همودیالیز انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که به صورت قبل و بعد انجام شد، سی بیمار مراجعه کننده به مرکز همودیالیز بعثت همدان که معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند، انتخاب شدند. هر یک از بیماران به مدت دو جلسه با روش معمول (که در آن غلظت سدیم محلول دیالیز از اول تا آخر دیالیز بر روی 138 میلی مول در لیتر ثابت می ماند و میزان اولترافیلتراسیون هم تغییر نمی کند) و به دستور پزشک معالج، دو جلسه با روش پروفایل1 سدیم و پروفایل 1 اولترافیلتراسیون (غلظت سدیم محلول دیالیز در ابتدای دیالیز 146 میلی مول در لیتر می باشد که به طور خطی کاهش یافته و در پایان دیالیز به 138 میلی مول در لیتر می رسد و میزان اولترافیلتراسیون هم به طور خودکار و خطی در طول دیالیز کاهش می یابد) تحت دیالیز قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 و آزمونهای آماری Paired t Test، آنالیز واریانس با مشاهدات تکراری (Repeated measurement ANOVA)، آزمون تعقیبی Tukey و Wilcoxon در سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در این مطالعه 16 نفر (53.3%) از بیماران زن بودند و میانگین سنی بیماران 16.71±50.83 سال بود. نتایج نشان داد میزان بروز هیپوتانسیون در روش پروفایل خطی سدیم- اولترافیلتراسیون در مقایسه با روش معمول به طور معنی داری کمتر (p<0.05) و میزان راحتی در روش پروفایل خطی سدیم- اولترافیلتراسیون بیشتر بود، ولی میزان بروز کرامپ عضلانی در دو روش تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیری: از آنجا که استفاده از پروفایل سدیم- اولترافیلتراسیون روشی ساده و بدون هزینه است و باعث تحمل بهتر دیالیز می گردد، لذا به منظور کاهش عوارض و راحتی بیشتر دیالیز، استفاده از این روش نسبت به روش معمول توصیه می گردد.

زمینه و هدف: رفتارهای ارتقادهنده سلامت، یکی از معیارهای عمده تعیین کننده سلامت است. نظریه رفتار برنامه ریزی شده، چارچوب مفیدی برای پیش بینی و درک رفتار بهداشتی فراهم می نماید. اضافه نمودن خودکارآمدی به نظریه رفتار برنامه ریزی شده، عامل موثرتری در پیش بینی قصد و رفتار می باشد. این مطالعه، با هدف بررسی ارتباط بین رفتارهای ارتقادهنده سلامت زنان کارگر و «مدل تلفیقی رفتار برنامه ریزی شده و خود کارآمدی» در زنان کارگر سنین باروری صورت پذیرفت.روش تحقیق: این مطالعه، یک پژوهش همبستگی از نوع آزمون مدل بود. تعداد 200 زن کارگر شاغل در پنج کارخانه، با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه بررسی رفتار ارتقادهنده سلامت زنان کارگر که اعتبار و پایایی آن مورد سنجش قرار گرفته بود، به عنوان ابزار جمع آوری داده ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار LISREL (ویرایش 8.5) انجام شد.یافته ها: یافته ها در تحلیل مسیر نشان دادند که مسیر خودکارآمدی به سمت رفتار، معنی دار بود (T=4.17، B=0.63)؛ همچنین مسیر ساعات کاری در روز (T=-3.59، (B=-1.82 و درک رفتار کنترل شده (T=-1.01، (B=-0.061 به سمت رفتار، به صورت معکوس معنی دار گردید. مسیر هنجار فردی (T=5.57، (B=0.39 و خودکارآمدی T=3.18)، (B=0.41 به سمت قصد معنی دار گردید. میزان تحصیلات به سمت نگرش معنی دار بود (T=3.89، B=3.67) روزهای کاری در هفته به سمت خودکارآمدی به طور معکوس معنی دار گردید (T=-1.76، B=-1.19) شاخص های برازش مدل نیز نشانگر مناسب بودن مدل بودند.نتیجه گیری: به طور کلی، مدل تلفیقی رفتار برنامه ریزی شده و خودکارآمدی، برای بررسی رفتارهای ارتقادهنده سلامت زنان کارگر سنین باروری، مدل مناسبی می باشد.

زمینه و هدف: سرطان دهانه رحم در کشورهای در حال توسعه، دومین و در ایران سومین سرطان شایع زنان است. انجام غربالگری منظم برای پیشگیری از این بیماری ضرورت دارد. این مطالعه با هدف تعیین رفتار غربالگری پاپ اسمیر بر اساس مراحل تغییر رفتار انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 800 نفر از زنان مراکز بهداشتی شهر گناباد، به روش نمونه گیری طبقه ای سهمیه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای محقق ساخته شامل: اطلاعات دموگرافیک، آگاهی از سرطان دهانه رحم و مراحل تغییر رفتار مدل فرانظری Prochaska درباره رفتار غربالگری پاپ اسمیر بود. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS) ویرایش 16)، با استفاده از روش های آماری توصیفی و آزمون های آماری Chi-square، ANOVA و Range Tukey در سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی زنان، 9.52+36.76 سال بود. توزیع افراد بر حسب مراحل تغییر رفتار غربالگری پاپ اسمیر در مراحل پیش تفکر، تفکر، آمادگی، عمل، نگهداری و عود به ترتیب: 10.3%، 8.4%، 5.1%، 13.1%، 32.6% و 30.5% بود. با وجود اینکه 54.3% از شرکت کنندگان عفونت رحمی را تجربه کرده بودند، تنها 33.2% از آنها در مورد سرطان دهانه رحم و راه های تشخیص به موقع آن اطلاع داشتند. بین مراحل تغییر رفتار غربالگری پاپ اسمیر با متغیرهای سن، سن ازدواج و حاملگی، تعداد حاملگی، زایمان و فرزندان، میزان تحصیلات و سابقه عفونت رحمی، ارتباط معنی داری مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیش از نیمی از زنان مورد مطالعه، رفتار غربالگری پاپ اسمیر را انجام نمی دادند (مراحل پیش تفکر، تفکر، آمادگی و برگشت)، باید آموزش های لازم به منظور آگاه سازی زنان در مورد اهمیت انجام غربالگری پاپ اسمیر با تکیه بر مدل مراحل تغییر انجام شود.

زمینه و هدف: مفهوم مراقبت تسکینی، یکی از مهمترین مفاهیم در پرستاری می باشد. هدف مطالعه حاضر، تفسیر مفهوم مراقبت تسکینی، موانع و تسهیل کننده های آن با استفاده از رویکرد فراترکیب بوده است.روش تحقیق: در این مطالعه فراترکیب (متاسنتز) که به صورت نظام مند انجام شد، مطالعات کیفی منتشرشده در زمینه مراقبت تسکینی طی سال های 2002-2012 میلادی در پایگاه های اطلاعاتی Ovid،Medline   Elsevier وانتخاب شدند. برای سهولت جستجو، از واژه های «Palliative care» و «Qualitative research» استفاده شد. در مرحله بعد، با مرور متن کامل مقالات، مقالاتی که به طور دقیق مفهوم مراقبت تسکینی و عوامل مرتبط با آن را مورد بررسی قرار می دادند و به زبان انگلیسی منتشر شده بودند، انتخاب و با یکدیگر مقایسه شدند. تعداد 553 مقاله کیفی در ارتباط با مفهوم مراقبت تسکینی یافت شد که از این تعداد، 44 مطالعه به طور مستقیم در ارتباط با موضوع پژوهش و شامل 22 مطالعه مربوط به Medline، سه مطالعه مربوط به Elsevier و 19 مطالعه مربوط به Ovid بودند. در کل، از میان مقالات یافت شده، تعداد 16 مقاله تمام متن انتخاب گردید و با رویکرد تفسیری، مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به شیوه کدگذاری، بازتحلیل شدند.یافته ها: نتایج حاصل از تفسیر مفهوم مراقبت تسکینی، موانع و تسهیل کننده های آن در سه مضمون اصلی مفهوم مراقبت تسکینی، موانع ارائه مراقبت تسکینی و عوامل تسهیل کننده آن، طبقه بندی گردید و در مجموع 35 کد به عنوان مهمترین عناصر موجود در زمینه مراقبت تسکینی، موانع و تسهیل کننده های آن استخراج شد.نتیجه گیری: مطابق یافته ها، مفهوم مراقبت تسکینی، یک مفهوم پیچیده و چندبعدی است و عوامل متعددی با آن در ارتباط هستند که می توانند آن را تسهیل نموده یا تهدید نمایند؛ علاوه بر آن، یافته های حاصل از فراترکیب نشان داد که مراقبت تسکینی در انحصار زمان یا مکان خاصی نیست و از یک رویکرد گروهی و بین رشته ای برخوردار است.

زمینه و هدف: با وجود آنکه تغذیه با شیر مادر یکی از مهمترین راه های ارتقای رشد کودکان در جوامع است، امروزه مادران تحت تاثیر عوامل متعددی شیردهی را قطع کرده و تغذیه مصنوعی یا کمکی را برای کودک خود آغاز می کنند. بنابراین به کارگیری روش های مناسب برای آموزش کافی و اصولی مادران در این زمینه در زمان مناسب اهمیت دارد. این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی توانمندسازی مادران در امر شیردهی در دو دوره قبل و بعد از زایمان بر اساس مدل Basnef، بر مدت زمان تغذیه انحصاری با شیر مادر در کودکان زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی اصفهان در سال 92-1391 انجام شد.روش تحقیق: در یک مطالعه نیمه تجربی، 99 نفر از زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی اصفهان، به روش آسان انتخاب شدند و پس از کسب رضایت نامه کتبی و آگاهانه از آنها، در دو گروه مورد (گروه اول قبل از زایمان و گروه دوم بعد از زایمان از برنامه مداخله استفاده کردند) و یک گروه شاهد قرار گرفتند. برنامه توانمندسازی (مداخله) بر اساس مدل Basnef و به صورت یک جلسه آموزشی با اهداف رفتاری مشخص، با در اختیار قراردادن کتابچه آموزشی و شماره تلفن برای مشاوره، اجرا شد. مدت زمان تغذیه انحصاری با شیر مادر در هر 3 گروه، در ماه های 2 و 4 بعد از زایمان، با مصاحبه تلفنی سوال شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS) ویرایش 19) با کمک آمار توصیفی و آزمون های آماری one-way ANOVA،Chi-square و تعقیبی Bonferroni در سطح معنی داری a=0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین مدت زمان تغذیه انحصاری با شیر مادر در گروه اول نسبت به گروه دوم و گروه سوم (شاهد) به طور معنی داری بیشتر بود (P<0.05). این میانگین در گروه دوم نیز از گروه شاهد بالاتر بود، اما از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: توانمندسازی مادران در امر شیردهی در قبل از زایمان نسبت به بعد از زایمان، در ارتقای مدت زمان تغذیه انحصاری با شیر مادر موثرتر است؛ بنابراین استفاده از این برنامه آموزشی در مرحله قبل از زایمان به متصدیان امور بهداشتی پیشنهاد می شود.

امروزه عصری است که ساختار فکری آن آکنده از عمق بخشیدن به دانش و توجه به مشارکت نیروی انسانی خلاق و دانش گراست. مدیریت دانش و خلاقیت در پرستاری و سایر حرفه های حوزه سلامت، به بهبود مراقبت از بیماران منجر می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان همبستگی بین شاخص های مدیریت دانش با خلاقیت در بیمارستان های شهر اصفهان انجام گرفت. این مطالعه، یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل سرپرستاران بیمارستان های منتخب شهر اصفهان بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، دو پرسشنامه مدیریت دانش و خلاقیت بود. تعداد 80 نفر به پرسشنامه ها پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی با کمک آزمون های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندمتغیره صورت گرفت.بر طبق نتایج این مطالعه، بین شاخص های مدیریت دانش با خلاقیت رابطه معنی داری وجود داشت. ضریب همبستگی بین مدیریت دانش با خلاقیت r=0.535 بود که در سطح p<0.01معنی دار می باشد. بین میانگین نمره های مدیریت دانش با خلاقیت بر اساس سابقه خدمت، جنسیت و سن، تفاوتی وجود نداشت.با توجه به نتایج این مطالعه، لازم است که در بیمارستان ها، روش های مبتنی بر مدیریت دانش به گونه ای جدی تر به کارگرفته شوند تا با بهره گیری موثرتر از دانش و سرمایه های فکری، امکان توسعه خلاقیت فراهم گردد.