مراقبت های نوین
سال:1390 | دوره:8 | شماره:2 (پیاپی 30) |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: نیتریک اکساید یکی از نوروترانسمیترهای مهم مغزی است که نقش بسیار مهمی در پاتوفیزیولوژی ایسکمی و ادم مغزی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح سرمی نیتریک اکساید در مراحل مختلف ادم مغزی ناشی از تروما و ارتباط آن با سطح هوشیاری و مقیاس اغمای گلاسگو (Glasgow Coma Scale: GCS) انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بیماران دچار ترومای مغزی که حجم ضایعه فضاگیر موجود در توموگرافی رایانه ای مغز آنها کمتر از 25 سی سی بود، به مدت چهارده روز از نظر بالینی و آزمایشگاهی پیگیری شدند. در تمام روزهای پیگیری، سطح GCS و در روزهای صفر (هنگام مراجعه)، هفتم و چهاردهم، سطح نیتریک اکساید سرم با روش Griess Reagent اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داریP<0.05  تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: سطح سرمی نیتریک اکساید در بدو مراجعه به بیمارستان در بیماران با درجات مختلف GCS تفاوت معنی داری نداشت 8.5±0.95 :GCS³9 ,9.65±1.52 :GCS=8 ,7.61±0.51 :GCS£7) میکرومول در لیتر)؛ همچنین سطح سرمی نیتریک اکساید ارتباط معنی داری با سطح GCS در زمان های مختلف نشان نداد. نتیجه گیری: به نظر می رسد سطح سرمی نیتریک اکساید ارتباط معنی داری با سطح هوشیاری در بیماران آسیب تروماتیک مغزی ندارد. مطالعات بیشتر بر روی تغییرات موضعی نیتریک اکساید در مغز و مایع مغزی- نخاعی ضروری است.

زمینه و هدف: شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان و نوجوانان در دهه های اخیر در جوامع مختلف افزایش یافته است. چاقی در دوران کودکی، احتمال چاقی در بزرگسالی و بیماری های همراه با آن را بالا می برد. تعیین شیوع این مشکل در جوامع مختلف، منجر به غربالگری و مداخله مناسب و در نهایت کاهش عوارض زودرس و دیررس آن می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع اضافه وزن و چاقی در دانش آموزان 11 تا 15 ساله مقطع راهنمایی شهر بیرجند انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی در سال 1385 و بر روی 2105 دانش آموز 11 تا 15 ساله که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام شد. قد و وزن دانش آموزان به روش استاندارد اندازه گیری و نمایه توده بدن (BMI) محاسبه شد. افراد با BMI بین صدک 85 تا 95 بر اساس استاندارد مرکز کنترل بیماری ها (CDC) به عنوان افراد دارای اضافه وزن و با BMI بیشتر از صدک 95 چاق محسوب شدند. سایر اطلاعات فردی از طریق مصاحبه کسب و در پرسشنامه ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS  (نسخه 11.5) در سطح معنی داری α<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: شیوع اضافه وزن در دانش آموزان مورد مطالعه 5.2% (6.5% دختران و 3.9% پسران) و شیوع چاقی 2.1% (1.5% دختران و 2.8% پسران) بود. اضافه وزن و چاقی با میزان تحصیلات والدین، شغل مادر و تعداد فرزندان ارتباطی معنی دار و در فرزندان والدین با تحصیلات بیشتر، مادران شاغل و خانواده های با فرزند کمتر، بیشترین شیوع را داشت.نتیجه گیری: شیوه زندگی در ایجاد چاقی نقش دارد و در این مطالعه در فرزندان مادران شاغل و والدین با سطح تحصیلات بیشتر و خانواده های کم فرزند شیوع بیشتری نشان داد. بررسی دقیق تر عوامل مرتبط با چاقی کودکان و نوجوانان پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: سرطان سینه شایعترین سرطان منجر به مرگ در جهان است. بروز بیماری بیست مورد در هر ده هزار نفر جمعیت زنان ایرانی است. تشخیص زودهنگام آن می تواند با درمان بهتری همراه باشد. مطالعه حاضر با هدف سنجش عوامل تاثیرگذار بر انجام خودآزمایی پستان با استفاده از مدل اعتقاد سلامتی انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی و با استفاده از پرسشنامه های مبتنی بر اجزای مدل اعتقاد سلامتی بر روی 246 نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی، درمانی زابل در سال 1388 انجام شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و نرم افرار SPSS و آزمون های تی مستقل، کای اسکوئر و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج حاکی از پایین بودن سطح آگاهی و عملکرد افراد در مورد خودآزمایی پستان بود. افراد در سطح متوسطی از نظر درک زیرمجموعه های مدل اعتقاد سلامتی بودند؛ همچنین میزان درک حساسیت، خطر درک شده، فواید و موانع درک شده، انگیزه های سلامتی و اعتماد به نفس در انجام خودآزمایی پستان در گروهی که این رفتار را می دانستند و انجام می دادند، بیشتر بود. ارتباط آماری معنی داری بین انجام خودآزمایی و سابقه فامیلی مثبت سرطان پستان وجود داشت.نتیجه گیری: آگاهی بیشتر از بیماری ها و درک صحیح تری از استعداد به درگیری و شدت عوارض حاصله با در نظر گرفتن فواید و موانع، می تواند سبب ایجاد رفتار بهداشتی مناسب گردد؛ بنابراین طراحی و اجرای برنامه های مختلف آموزشی و مداخله ای در مراکز آموزشی و بهداشتی در ارتقای آگاهی های عمومی در رابطه با رفتارهای پیشگیرانه از بیماری ها و بخصوص خودآزمایی، ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: خشم یکی از هیجان های پیچیده انسان و واکنشی متداول نسبت به ناکامی و بدرفتاری است. عدم مهار خشم می تواند باعث ایجاد مشکلات بین فردی و جرم بزه و تجاوز به حقوق دیگران و یا درون ریزی شده و باعث انواع مشکلات جسمی و روانی مثل زخم معده، سردردهای میگرنی و افسردگی گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کنترل خشم در کارکنان پرستاری بیمارستان امام رضا (ع) بیرجند انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تمامی کارکنان پرستاری شاغل در بیمارستان امام رضا (ع)، به صورت سرشماری انتخاب و با استفاده از پرسشنامه استاندارد کنترل خشم، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و توکی در سطح معنی داری α=0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در این مطالعه اختلاف معنی داری در میانگین نمره خشم در بین زنان و مردان و میانگین نمره خشم در بین کارکنان برحسب شغل مشاهده نگردید ولی اختلاف معنی داری در میانگین نمره خشم در روابط شخصی و نمره کل خشم در بین دو گروه با سابقه کار کمتر از 5 سال و 10-20 سال مشاهده گردید. اختلاف در خشم در روابط شخصی بین سنین 20-30 و 31-40 سال (P=0.003) و همچنین 20-30 با 41 سال و بالاتر ( (P=0.04از نظر آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: توانایی کنترل خشم در روابط شخصی در افراد سنین مختلف متفاوت است؛ وجود مشکلاتی نظیر شغل، انتخاب همسر، عدم وجود امکانات کافی بر روی میزان خشم موثر می باشد. از آنجا که با افزایش سن و سابقه کار، توانایی کارکنان در کنترل خشم بیشتر می شود و با توجه به نتایج این مطالعه، پیشنهاد می شود کارگاه های آموزشی کنترل خشم برای کارکنان، بخصوص کارکنان جوانتر برگزار گردد.

زمینه و هدف: تدریس در مدرسه به عنوان یک عامل خطر شغلی برای ایجاد اختلال در صدا شناخته شده است که با نحوه عملکرد شغلی و رضایت شغلی نیز مرتبط است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی و رفتارهای پیشگیری کننده از اختلال صدا (disphonia) و همچنین میزان شیوع آن در معلمین زن دبستان های شهر یزد انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 280 معلم که به صورت تصادفی از نواحی آموزش و پرورش یزد انتخاب شده بودند، انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن تایید شده بود، استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی، آنالیز واریانس و آزمون تی در سطح معنی داری P<0.05  تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میزان شیوع اختلال صدا در معلمان 55.4% و شایع ترین مشکل "خشک شدن گلو" بود. میزان آگاهی معلمان در حد متوسط گزارش شد. بین تحصیلات و میزان آگاهی رابطه معنی داری وجود داشت و افراد دارای تحصیلات لیسانس و بالاتر نسبت به سایرین دارای نمره آگاهی بیشتری بودند (P<0.02)؛ همچنین بین جنس و ساعات تدریس رابطه معنی داری وجود داشت و زنان بیشتر از مردان در خصوص عوامل پیشگیری کننده از این اختلال اطلاعات داشتند (P<0.04). بین آگاهی و رفتار پیشگیری کننده از اختلال صدا رابطه معنی دار آماری وجود داشت (P<0.01) و معلمانی که دارای نمره آگاهی بیشتری بودند، رفتارهای پشگیری کننده بهتری نسبت به سایرین داشتند.نتیجه ‏گیری: شیوع بالای این مشکل در معلمین دبستان های شهر یزد، نشان می دهد که رفتارهای پیشگیری کننده از این اختلال بسیار ضعیف می باشد و توصیه می شود با برگزاری کلاس های آموزشی از سوی متخصصین این امر، میزان آگاهی و عملکرد معلمان به منظور پیشگیری و کنترل این مشکل افزایش داده شود.

زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی بخصوص در بخش های ویژه از عفونت های شایع می باشد و هر ساله تعداد زیادی از بیماران در این بخش ها از این مشکلات رنج می برند. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی عفونت های بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان آریای اهواز انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی و بر روی 772 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان آریای اهواز در طی سال های 1388-1387 انجام شد. گردآوری اطلاعات بر اساس پرسشنامه طراحی شده توسط سیستم ملی پایش عفونت های بیمارستانی انجام شد. بیماران به طور مرتب از نظر علائم بالینی کنترل شدند و در صورت مشکوک بودن به عفونت بر اساس علائم بالینی و معیارهای سیستم ذکرشده، آزمایش و کشت های لازم انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون مجذور کای در سطح معنی داری P<0.05  تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: 10% از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه، علائم و نشانه های ناشی از عفونت های بیمارستانی را داشتند؛ بیشترین میزان ابتلا در گروه سنی بالای 60 سال بود. از نظر نوع عفونت، 41% عفونت ادراری، 28% عفونت تنفسی، 20.5% عفونت محل جراحی و 10.5% عفونت خونی (سپسیس) گزارش گردید. نتیجه گیری: به منظور کاهش عفونت های بیمارستانی، تشخیص اولیه عفونت، بررسی مستمر میکروارگانیسم های موجود، حساسیت و مقاومت آنها در مقابل داروها، ایجاد اقدامات لازم برای جلوگیری از گسترش عفونت های بیمارستانی و آموزش بهداشت توصیه می شود.

زمینه و هدف: آموزش بالینی، قلب آموزش حرفه ای پرستاری محسوب می شود. از آنجا که بهبود و ارتقای کیفیت آموزش بالینی، مستلزم بررسی مستمر وضعیت موجود و شناخت نقاط قوت و اصلاح نقاط ضعف است، مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان سال آخر و مربیان آموزش بالینی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی و در سال تحصیلی 90-1389 در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد؛ 28 نفر مربی آموزشی و 120 دانشجوی پرستاری سال آخر به روش سرشماری انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پژ‍‍‍وهشگر ساخته، جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر و فیشر در سطح معنی داری α=0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: دانشجویان و مربیان، وضعیت عوامل رسانه ای، فرایند آموزش بالینی مربیان، تجهیزات و امکانات تخصصی، امور رفاهی، امور معمول و فعالیت های فوق برنامه در محیط های بالینی را در حد مطلوب تا عالی ارزیابی نمودند اما در رابطه با کارکنان پرستاری در محیط های بالینی وضعیت به صورت نسبتا مطلوب و نامطلوب ارزیابی شد.نتیجه گیری: هر چند بیشتر عوامل موثر در آموزش بالینی مطلوب و عالی ارزیابی گردید، اما تقویت جنبه های مثبت و اصلاح نقائص می تواند گامی موثر در راستای ارتقای کیفیت آموزش بالینی باشد؛ همچنین لازم است با ارزیابی های مکرر عرصه های بالینی و مقایسه وضعیت موجود با وضعیت قبل و یا بعد، نقاط ضعف و قوت موثر در آموزش بالینی شناسایی گردد.

زمینه و هدف: آموزش به بیمار مهمترین وظیفه پرستاران است که به دلایل مختلفی، یا بخوبی انجام نمی گیرد و یا به فراموشی سپرده می شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اهمیت آموزش به بیمار از دیدگاه دانشجویان پرستاری آبادان انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی، تمامی دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشکده پرستاری آبادان در سال تحصیلی 1387-88 مورد تحقیق قرار گرفتند. برای انجام تحقیق از پرسشنامه ای چهار قسمتی شامل مشخصات جمعیت شناختی، اهمیت آموزش به بیمار (16 سوال)، عوامل بازدارنده و راهکارهای آموزش به بیمار (هر حیطه 10 سوال) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل و به صورت توصیفی ارائه گردید.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 3.53±20.39 و میانگین معدل کل تا زمان پژوهش 15.0.8 بود. 75% از دانشجویان با آموزش به بیمار کاملا موافق بودند و 64.1% کاملا معتقد بودند که آموزش به بیمار از وظایف اولیه پرستاران است. بیشتر دانشجویان (59.4%) عدم آمادگی جسمی و روحی بیمار را عامل بازدارنده آموزش و 65.6% آگاهی آموزش دهنده را به عنوان عامل تسهیل کننده آموزش می دانستند.نتیجه گیری: تقویت راهکارهای موثر بر آموزش به بیمار، از قبیل ایجاد محیط مناسب، فراهم کردن زمان مناسب و تدارک ابزار آموزشی مناسب، مطالعه و افزایش دانش تئوری و مهارت بالینی توسط مربیان بالینی می تواند آموزش بالینی را در پرستاری ارتقا بخشیده و با این کار در تثبیت جایگاه پرستاری در جامعه نقش مهمی را ایفا نماید.