زن و مطالعات خانواده
سال:1391 | دوره:5 | شماره:18 |تعداد مقالات:10

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تمایز یافتگی خود و هوش هیجانی با رضایت زناشویی زنان متاهل شهرستان شاهرود می باشد. طرح تحقیق توصیفی (غیرآزمایشی) از نوع همبستگی می باشد. نمونه این مطالعه 170 نفر از زنان متاهل شهرستان شاهرود بودند که به صورت در دسترس از بین مراکز مشاوره خانواده انتخاب شدند. پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ، تمایز یافتگی خود و پرسشنامه هوش هیجانی توسط آنان تکمیل گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون همزمان مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد بین خود متمایز سازی و رضایت زناشویی، بین هوش هیجانی و خود متمایز سازی و بین هوش هیجانی و رضایت زناشویی رابطه مثبت معنادار وجود دارد (P<0.01) .همچنین نتایج آزمون رگرسیون همزمان نشان داد که مولفه های خود متمایزسازی و هوش هیجانی حدود 70 درصد از واریانس رضایت زناشویی تبیین می شود.

تحقیق حاضر تحت عنوان مشارکت اجتماعی زنان و تاثیر آن بر رفاه خانواده ها، با این پرسش اساسی است که چه رابطه ای بین مشارکت اجتماعی زنان و رفاه خانواده ها وجود دارد؟ با توجه به چارچوب نظری و مطالعات انجام شده در این زمینه، شش فرضیه مطرح گردید و 256 نفر از زنان 60-15 ساله منطقه 9 شهر تهران به عنوان نمونه با استفاده از پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج حاکی از آن بود که بین مشارکت سیاسی زنان، مشارکت انجمنی و رعایت بهداشت اعضای خانواده رابطه معناداری وجود دارد، همچنین بین مشارکت انجمنی زنان و میزان زمانی که اعضای خانواده به اوقات فراغت اختصاص می دهند رابطه معناداری وجود داشت، به علاوه اینکه بین مشارکت دینی زنان، مشارکت محلی و میزان احساس امنیت در بین اعضای خانواده رابطه معناداری مشاهده گردید.در تحلیل رگرسیونی از بین شش متغیر مشارکتی (مذهبی، خیریه ای، انجمنی، محلی، سیاسی و اقتصادی) تنها متغیرهای مشارکت محلی و خیریه ای بودند که رابطه معناداری با رفاه اجتماعی خانواده داشتند و بر اساس یافته های تحقیق، هر چه مشارکت محلی و خیریه ای زنان بیشتر، رفاه اجتماعی خانواده آنان بالاتر خواهد رفت.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک دلبستگی، تعهد زناشویی و رضایتمندی زناشویی انجام گرفته است. جامعه مورد مطالعه این پژوهش دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی 90-91 و نمونه مورد نظر 115 دانشجوی متاهل بودند که بصورت در دسترس از این جامعه انتخاب گردیدند و ابزارهای پژوهش بین آنها توزیع گردید و تکمیل شد. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه سبک دلبستگی، پرسشنامه تعهد زناشویی و پرسشنامه رضایت زناشویی است. برای تحلیل داده های حاصل از پژوهش از روش همبستگی استفاده گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن با تعهد شخصی رابطه مثبت و معنادار و بین سبک های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی با تعهد شخصی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین بین دلبستگی ایمن و رضایتمندی زناشویی رابطه مثبت و معنادار و بین دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با رضایتمندی زناشویی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. و بین تعهد شخصی و رضایتمندی زناشویی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج اجرای تجزیه و تحلیل رگرسیون گام به گام برای پیش بینی رضایت زناشویی براساس تعهد شخصی،تعهد اخلاقی و تعهدساختاری، سبک دلبستگی ایمن،سبک دلبستگی اجتنابی و سبک دلبستگی اضطرابی نشان داد که مدل پیش بینی، 20% از واریانس رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند و به لحاظ آماری معنادار است (df=2.112،F=14.95).

«تغییر جنسیت» یعنی تبدیل جنس پسر به دختر و بالعکس می باشد. مباحث مربوط به افراد خنثی یا دو جنسی، یک پدیده نو ظهور محسوب نمی شود، بلکه از گذشته تاکنون افرادی به عنوان خنثی یا بیمار جنسی در جوامع بشری می زیسته اند. تغییر جنسیت طلبی و مبدل پوشی، دو نوع از انواع انحرافات جنسی می باشند. در زمینه تعریف تغییر جنسیت میان حقوقدانان، جامعه شناسان، زیست شناسان، روان شناسان، علمای علم اخلاق و روانپزشکان توافق کامل وجود ندارد. با توجه به اهمیت خانواده، شناسایی آسیب های این نهاد نیز حائز اهمیت است. پژوهش حاضر مسائل تاثیر تغییر جنسیت بر ارتکاب جرائم نامشروع را بررسی می کند، همچنین در این تحقیق مباحث مختلف مساله تغییر جنسیت از حیث جرم شناسی پرداخته می شود و در نهایت تغییر جنسیت از حیث سیاست قضایی، بررسی می گردد.

هدف این پژوهش بررسی رابطه متغییرهای هوش معنوی، هوش عاطفی و خودکارآمدی اجتماعی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان زن در موسسات آموزش عالی شهر بهبهان است. روش پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمام کارمندان زن موسسات آموزش عالی بهبهان است. جامعه آماری تحقیق 160 نفر می باشد، حجم نمونه با توجه به جدول مورگان و نمونه گیری تصادفی ساده 113 نفر انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رفتار شهروندی سازمانی توکلی و همکاران، پرسشنامه هوش معنوی سهرابی و ناصری، پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گریوز و پرسشنامه خودکارآمدی محقق ساخته استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از در بخش آمار توصیفی از شاخص های میانگین، انحراف استاندارد و خطای استاندارد محاسبه گردید و در بخش آمار استنباطی برای تصمیم گیری درباره سوال های پژوهش از روش های آماری همبستگی و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین هوش معنوی کارکنان و مولفه های آن با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین هوش هیجانی کارکنان و مولفه های آن با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معنی داری دیده می شود. بین میزان خودکارآمدی کارکنان با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های هویت و تفکر انتقادی بوده است. برای بررسی این موضوع با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی که در دو مرحله انجام گرفت، ابتدا دو شهر از بین استان لرستان به روش خوشه ای انتخاب شد و در مرحله دوم از بین دانشگاه های پیام نور از دو شهر انتخاب شده استان لرستان دو دانشگاه و سپس از هر دانشگاه 35 نفر به روش تصادفی (جمعا 70 نفر) انتخاب شدند. پس از انتخاب گروه نمونه، به صورت همزمان پرسشنامه مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا و پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی برروی آزمودنی ها اجرا شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون، آزمون های آنوا و تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که سبک هویت سردرگم با نمره کل تفکر انتقادی (سطح معناداری 0.03) و همچنین مقیاس تحلیل از مقیاس های تفکر انتقادی (سطح معناداری0.03) رابطه معکوس و معناداری دارد. همچنین نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون تی نشان داد که از بین سبک های هویت و مقیاس های تفکر انتقادی، در مقیاس های تحلیل (سطح معناداری 0.03)، استنتاج (سطح معناداری 0.008) و قیاس (سطح معناداری 0.025) بین دو گروه علوم انسانی و علوم پایه تفاوت معناداری وجود دارد. به گونه ای که در مقیاس قیاس و تحلیل گروه علوم پایه میانگین نمرات بالاتری دارند. نتایج تفاوت معناداری را بین میانگین های سبک های هویت و تفکر انتقادی در دو گروه زن و مرد نشان نداد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رضایت شغلی و عوامل جمعیت شناختی با رضایت زناشویی در بین دبیران زن و مرد مقطع متوسطه انجام گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه پژوهش شامل کلیه دبیران متاهل مقطع متوسطه شهرستان دهدشت بود. نمونه شامل 260 نفر (170 نفر مرد و 90 نفر زن) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا و رضایت زناشویی انریچ بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t گروه های مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام گردید. نتایج نشان داد که بین رضایت شغلی و رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد، اما بین سطح تحصیلات و جنسیت با رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود ندارد. رضایت شغلی توانستند 0.037 درصد واریانس مربوط به رضایت زناشویی را تبیین کند. نتایج آزمون tگروه های مستقل نشان داد که بین زنان و مردان از نظر میزان رضایت زناشویی و رضایت شغلی تفاوت معناداری وجود ندارد.

مراقبت های دوران بارداری در کاهش شیوع عوارض و مرگ و میر ناشی از حاملگی از طریق ارتقای سلامت، شناسایی علائم خطر و معرفی مراجع بهداشتی موثر می باشد. هدف مطالعه حاضر، تعیین کیفیت مراقبت های بارداری در تعدادی از مراکز بهداشتی- درمانی تبریز است. مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی می باشد. 400 نفر از مراجعین واجد شرایط واحدهای پژوهشی از 15 مرکز و 30 پایگاه بهداشتی و درمانی شهر تبریز به صورت تصادفی سهمیه ای انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بوده که با استفاده از پرونده های بهداشتی موجود در مراکز و مصاحبه با واحدهای مورد پژوهش تکمیل گردید. از آزمون های آماری کای دو، تی مستقل، تی جفت شده، همبستگی و آنالیز واریانس جهت تعیین ارتباط بین متغیرهای مورد بررسی استفاده گردید یافته های این پژوهش نشان داد که کیفیت ارائه خدمات مراقبت های دوران بارداری در 68.8% موارد متوسط، در 23% موارد ضعیف، در 9.5% موارد خوب و در 0.4% موارد غیرقابل قبول بود. میانگین طول مدت بارداری 46% افراد نمونه 29.3±9.4 بود. نتایج بدست آمده بیانگر تفاوت هایی با استاندارد مراقبتی دوران بارداری بود. دریافت مشاوره قبل از بارداری 11.6%، اخذ تاریخچه سلامتی 49.5%، بررسی علائم حیاتی 53.4%، معاینات فیزیکی 47.2%، معاینات مامائی 19%، آزمایشات خون 93.8% و ادرار 86.9%. آموزش به مددجو درباره خطرات دوران بارداری توسط 64.4% افراد نمونه گزارش گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که کیفیت ارائه مراقبت های دوران بارداری در بیشتر موارد (68.8%) متوسط بود. با توجه به اینکه کارکنان بهداشت به عنوان ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مهمترین نقش را در بهبود کیفیت ارائه مراقبت های دوران بارداری دارند، اطلاعات حاصل از این پژوهش می تواند در برنامه ریزی مسوولان بهداشتی- درمانی کشور جهت بهبود کیفیت مراقبت های دوران بارداری از طریق ایجاد کلاس ها و دوره های بازآموزی و آموزش کارکنان بهداشتی و ارزشیابی کارکنان بهداشتی در حین ارائه خدمات بهداشتی، نقش عمده ای را ایفا کند.