زن و مطالعات خانواده
سال:1392 | دوره:6 | شماره:22 |تعداد مقالات:16

هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی و نوع گیاهان دارویی بکار برده شده در زنان باردار به مراکز بهداشتی-درمانی تبریز است. این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی در 6 ماه دوم سال 1392 در 318 زن متاهل 45-15 ساله که جهت انجام مراقبتهای حین زایمان به مراکز بهداشتی تبریز مراجعه می کردند انجام گرفت.جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS/ver21 استفاده شد. از آمار توصیفی، برای پردازش داده ها استفاده شد. نتایج نشان دادند که 31.4 درصد (100.318) زنان باردار در طول حاملگی از گیاهان دارویی استفاده کرده بودند. بیشترین گیاهان دارویی مصرفی در حاملگی مربوط به پونه (38%) و زنجبیل (13%) بود. مصرف بالای گیاهان دارویی در زنان باردار ضرورت ارایه آموزش به پزشکان عمومی، ماماها و متخصصین زنان و زایمان جهت دادن مشاوره مفید و مکفی به مراجعین را آشکار می سازد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش شادکامی به شیوه گروهی بر بهزیستی روان شناختی و عواطف مثبت و منفی زنان خانه دار صورت گرفت. این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی (به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. با استفاده از روش تصادفی از بین تمامی زنان خانه دار مراجعه کننده به خانه سلامت شهرداری منطقه 5 تبریز که به وسیله مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف و مقیاس عاطفه مثبت و عاطفه منفی مروزک و کولارز آزموده شدند، 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. هر یک از اعضای گروه آزمایش، طی 2.5 ماه، 10 جلسه (هر هفته یک جلسه 90 دقیقه ای)، آموزش شادکامی را به صورت گروهی دریافت کردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل بعد از اعمال متغیر مستقل (آموزش شادکامی به شیوه گروهی) از نظر بهزیستی روان شناختی و عواطف مثبت و منفی تفاوت معنی داری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش شادکامی به شیوه گروهی بر بهزیستی روان شناختی و عواطف مثبت و منفی زنان خانه دار موثر است.

هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی رابطه بین مسوولیت پذیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مدارس پایه اول متوسطه (پایه هفتم) شهرستان مهاباد می باشد. روش پژوهش در تحقیق حاضر توصیفی با رویکرد همبستگی می باشد و جامعه آماری آن شامل، کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان مهاباد (پایه هفتم) می باشند که در سال تحصیلی 93-1392 به تحصیل مشغول بوده اند. انتخاب دانش آموزان در این تحقیق بر اساس فرمول کوکران صورت گرفته است که در این فرمول از جامعه ای با حجم تقریبی 1149 نفر نمونه ای به حجم 287 نفر انتخاب می شود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته می باشد. به منظور تعیین پایایی آزمون، از روش آلفای کرونباخ استفاده گردیده است. میزان ضریب اعتماد با روش برابر با 0.909 به دست آمد. همچنین برای روایی پرسشنامه از روایی صوری استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده می شود. در آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نهایی آزمون فرضیه ها نشان داد بین مسوولیت پذیری و کلیه مولفه های آن با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد در واقع همه فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفت.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه دینداری با رضایت از زندگی و شادکامی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه می باشد. روش پژوهش از نوع همبستگی است. بدین منظور 200 دانش آموز از مقطع متوسطه در پایه های دوم، سوم و پیش دانشگاهی شهر سجاسرود استان زنجان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شدند و با پرسشنامه های دینداری، رضایت از زندگی و شادکامی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمون های آماری نشان داد که بین دینداری و رضایت از زندگی، همچنین دینداری و شادکامی در سطح p<0.05 رابطه مثبت و معنادار حاکم است. به بیان دیگر هر اندازه نمره دینداری افراد بالاتر باشد، به همان اندازه از رضایتمندی از زندگی و شادکامی بیشتری بهره مندند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که دینداری پیش بینی کننده معناداری برای رضایت از زندگی و شادکامی می باشد. در مجموع می توان نتیجه گیری کرد که دینداری کارکرد مثبتی در مسائل روان شناختی دانش آموزان دارد.

هدف این پژوهش، بررسی رابطه ویژگیهای خانواده با جامعه پذیری فرزندان می باشد. در این راستا، پس از بررسی مطالعه های انجام شده داخلی و خارجی و همچنین نظریه های موجود در این زمینه، یک مدل نظری تهیه شد. این تحقیق با روش پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه انجام گرفت. بنابراین، به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد 375 نفر از زنان و مردان انتخاب و مورد پرسش قرار گرفتند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها به وسیله نرم افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج این تحقیق از این قرارند: متغیرهای تحصیلات مادر، وضعیت اشتغال مادر، شغل مادر، شغل پدر، تحصیلات پدر، درآمد خانوادگی با جامعه پذیری رابطه معنادار دارند که برخی از آنها رابطه مستقیم و برخی رابطه معکوس با جامعه پذیری داشته اند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تاب آوری در برابر استرس با شوخ طبعی و امید به آینده در دانشجویان انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود که 291 نفر از دانشجویان دختر به روش نمونه گیری تصادفی از نوع نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای در سال 91-1390 انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسن (2003)، پرسش نامه چند بعدی حس شوخ طبعی تورسون و پاول (1997) و پرسش نامه امیدواری اشنایدر (2003) می باشد. داده های جمع آوری شده از این پرسش نامه ها با روش های آماری توصیفی و استنباطی، همبستگی پیرسون (جهت بررسی رابطه متغیرها) و تحلیل واریانس چندگانه (جهت تعیین میزان واریانس قابل پیش بینی متغیر وابسته از طریق متغیر مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که رابطه بین تاب آوری در برابر استرس با شوخ طبعی و امید به آینده مستقیم و معنادار و رابطه بین تاب آوری در برابر استرس و زیرمقیاس های عاملی و راهبردی از زیرمولفه های شوخ طبعی نیز به صورت مستقیم و معنادار است. هم چنین بین تاب آوری در برابر استرس با شوخ طبعی، خلاقیت و استفاده اجتماعی از شوخ طبعی، استفاده مقابله ای از شوخ طبعی، نگرش به افراد شوخ طبع و نگرش به خود شوخ طبعی از زیرمولفه های شوخ طبعی، رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. علاوه بر این، بررسی مولفه های امید به آینده نشان داد که هر دو مولفه امید به آینده (عاملی و راهبردی) پیش بینی کننده تاب آوری در برابر استرس در دانشجویان است. به طور کلی، تاب آوری در برابر استرس نقش موثری در ایجاد و افزایش مولفه های روان شناسی مثبت نگر از جمله امید و شوخ طبعی دارد و این دو مولفه نیز به نوبه خود با تحت تاثیر قرار گرفتن توسط تاب آوری باعث افزایش سلامت روانی و بهبودی سبک زندگی در دانشجویان می شود.

حضانت نوعی ولایت و سلطنت بر حفظ و نگهداری و تربیت کودک و مجنون است.زمانی که پدر و مادر کودک از هم جدا می شوند مساله حضانت و اولویت هر یک از آنها برای نگهداری و سرپرستی فرزند مطرح می شود.آرای فقها در مورد صلاحیت هر یک از پدر و مادر در سنین کودکی مختلف است، مشهور فقها بر آنند که مادر برای حضانت از فرزند تا دوسال و چنانچه دختر باشد تا هفت سال شایسته تر است. قانون مدنی هرچند در گذشته از نظر مشهور تبعیت می نمود ولی با تغییر آن امروزه حضانت از فرزند چه پسر باشد چه دختر تا سن هفت سالگی با مادر است. طبق کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان که در سال 1979 میلادی جهت دفاع از حقوق زنان تصویب گردید، هرگونه قانون،رویه عملی، فرهنگ و سنن رایج که به تساوی زن و مرد در تمامی زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی لطمه وارد نماید، تبعیض محسوب می گردد. به نظر می رسد بند دوم ماده 5 این کنوانسیون از این حیث که مسوولیت مشترک زنان و مردان را در امر تربیت و پرورش کودکان مطرح می سازد مغایرتی با حقوق ما از حیث حضانت نداشته باشد. در این مقال ضمن بررسی حضانت در حقوق ایران و فقه اسلامی و بررسی آن در کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان به این نتیجه رسیدیم که در حقوق ایران در صورت جدایی زوجین، زوجه تا 7 سالگی فرزندش، حق حضانت خواهد داشت. که، این مورد، با توجه به مفهوم بند دوم ماده 5 کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان نوعی تبعیض به حساب می آید.

وقتی در سال 1945 جنگ جهانی دوم پایان یافت و سازمان ملل متحد تشکیل شد احترام به حقوق بشر و اعلام ایمان مجدد به حقوق اساسی انسانها و ارزش شخصیت متعالی او و تساوی حقوق مرد و زن عالیترین آرمان سازمان ملل معرفی شد و از دولتهای عضو خواسته شد که در تحقق این اهداف با یکدیگر تشریک مساعی نمایند و برای افزایش حساسیت و توجه دولتها هشتم مارس هر سال روز سازمان ملل متحد برای حقوق زنان و صلح بین المللی و 25 نوامبر روز بین المللی حذف خشونت علیه زنان نامیده شد که هر ساله با انجام مراسم ویژه ای مقام والای انسانی زنان یادآوری می شود. هر زمان که تاریخ گذشته جهان را در هزاره های قبل ورق می زنیم به صحنه های دلخراشی از رفتار ظالمانه و نابرابر با زنان در چهار گوشه جهان برمی خوریم که حکایت از غفلت جوامع بشری در تمام طول تاریخ دارد اما با تاسیس سازمان ملل متحد و تلاش صلح طلبان جهان جنبش جدیدی در راستای احترام مجدد به حقوق زنان از جهات گوناگون را رقم خورده است که در این پژوهش به آن می پردازیم.