مجله علمی کشاورزی
سال:1387 | دوره:31 | شماره:2 |تعداد مقالات:21

هدف کلی این پژوهش، بررسی عوامل موثر بر نگرش کشاورزان گندم کار نسبت به کاربرد تکنولوژی های کاهش دهنده ضایعات گندم در دوره های کم آبی و خشکسالی می باشد. روش تحقیق، پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری مورد نظر شامل کلیه کشاورزان گندم کار استان خراسان رضوی (N=22119) است که اقدام به کشت گندم نموده اند، که از این میان، تعداد 357 نفر با استفاده از فرمول کوکران با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند ودر نهایت 291 پرسشنامه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (n=291). روایی صوری پرسشنامه با کسب نظرات گروهی از متخصصان مورد بررسی و اصلاحات لازم صورت گرفت. اعتبار پرسشنامه نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای قسمت های اصلی پرسشنامه بین 0.86 تا 0.88 به دست آمد. یافته ها نشان می دهند که دانش فنی در مورد تکنولوژی های کاهش دهنده ضایعات گندم در دوره های کم آبی و خشکسالی و نگرش اکثریت کشاورزان نسبت به کاربرد این تکنولوژی ها به ترتیب در سطوح "متوسط و نسبتا مساعد" قرار دارند. از طرفی، آزمون همبستگی اسپیرمن رابطه مثبت و معنی داری را بین سطح تحصیلات، دانش فنی، میزان تماس های ترویجی، میزان خسارات وارده در این دوره ها و میزان مشارکت کشاورزان در برنامه های ترویجی با میزان نگرش آنها نشان می دهد. در آزمون رگرسیون چند گانه خطی، متغیر "دانش فنی در مورد تکنولوژی های کاهش دهنده ضایعات گندم در دوره های کم آبی و خشکسالی" 27.4 درصد از تغییرات متغیر نگرش را دارا می باشد.

به منظور ارزیابی اثرات روشهای مختلف تنک خوشه و محلول پاشی عناصر غذایی بر خصوصیات میوه خرما، دو آزمایش مزرعه ای جداگانه در شهرستان کازرون (استان فارس) انجام گردید. درختان تقریبا یکنواخت دو رقم خرما Phoenix dactylifera ارقام زاهدی و کبکاب، با گرده سازگار (رقم زاهدی) گرده افشانی شده و تیمارهای مختلف تنک خوشه چهار هفته پس از گرده افشانی انجام گردیدند. در آزمایش اول تیمارهای شاهد (بدون محلول پاشی و بدون تنک)، محلول پاشی با کود کامل تجاری (غلظت 0.3 درصد، در سه مرحله در فواصل 15 روز) به تنهایی و یا در ترکیب با تیمارهای حذف خوشه (حفظ نسبت 8 برگ به یک خوشه)، حذف خوشه + حذف %20 و یا %10 از تمامی رشته ها و تیمار حذف خوشه + حذف 1.3 طول تمام رشته ها از قسمت انتهای خوشه در مورد درختان رقم زاهدی انجام گردید. در آزمایش دوم تیمارهای شاهد (بدون محلول پاشی و بدون تنک)، محلول پاشی با کود کامل تجاری (مشابه آزمایش اول) به تنهایی و یا در ترکیب با حذف خوشه های اضافی با رعایت نسبت 8 برگ به یک خوشه + حذف کامل %10 و یا 20 درصد رشته ها، درمورد درختان رقم کبکاب انجام گردید. در مرحله رطب، نمونه برداری انجام گردیده و خصوصیات میوه ها مانند وزن گوشت و هسته، طول و قطر میوه و هسته اندازه گیری گردید. نتایج آزمایش اول نشان داد در رقم زاهدی تیمار حفظ نسبت یک خوشه به ازای هشت برگ حذف %20 رشته ها + محلول پاشی عناصر غذایی، بطور معنی داری موجب افزایش وزن و طول میوه، وزن گوشت، وزن و طول هسته و نسبت وزن گوشت به هسته گردید. نتایج آزمایش دوم نشان داد در رقم کبکاب کاربرد حذف خوشه + حذف %10 رشته ها + محلول پاشی در مقایسه با تیمار شاهد موجب افزایش معنی دار وزن میوه و وزن گوشت، طول و قطر میوه، طول هسته و افزایش نسبت وزن گوشت به هسته و کاهش نسبت طول به قطر میوه گردید. تنک خوشه خصوصیات میوه در دو رقم کبکاب و زاهدی را تحت تاثیر قرار داد و محلول پاشی با عناصر غذایی تاثیر روش های تنک خوشه بر خصوصیات میوه را بهبود بخشید.

بررسی تاثیر کشت دوم روی انبوهی جمعیت کرم ساقه خوار برنج Chilo suppressalis طی سال های 1378 در موسسه تحقیقات برنج آمل انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل در چهار تکرار و در دو آزمایش جداگانه بود. در آ‍زمایش اول که تاثیر کشت محصولات دوم روی جمعیت لاروهای نسل زمستان گذران مورد مطالعه قرار گرفت، عوامل مورد مطالعه شامل محصولات کشت دوم (سیب زمینی، کلزا، شبدر، کلم و شاهد) و مراحل مختلف نمونه برداری از لاروهای زمستان گذران بودند. در آزمایش دوم، بررسی تاثیر کشت گیاهان فوق روی میزان آلودگی بوته های برنج در فصل زراعی، عوامل مورد بررسی شامل محصولات کشت دوم و ارقام برنج فجر و طارم محلی در نظر گرفته شدند. به منظور نمونه برداری، از هر کرت پنج نقطه به طور تصادفی انتخاب و لاروهای زنده و مرده و پنجه های آلوده و سالم شمارش شدند. مقایسه میانگین نتایج اثر سال روی فراوانی لاروهای زنده و مرده نشان داد که بیشترین تعداد لاروها مربوط به سال 1379 و کمترین آن مربوط به سال 1378 بود. اثر مراحل مختلف نمونه برداری روی لاروهای فوق نشان داد که بیشترین لاروهای زنده مربوط به مرحله اول یعنی بعد از برداشت برنج و کمترین آن مربوط به مرحله ی آخر بود. همچنین بیشترین لاروهای زنده مربوط به کرت شاهد و کمترین آن مربوط به کرت سیب زمینی بود. نتایج حاصل از تاثیر کشت دوم روی آلودگی بوته های برنج به خسارت کرم ساقه خوار نشان داد که رقم طارم محلی در مقایسه با رقم فجر دارای بیشترین میزان جوانه مرکزی خشک شده و خوشه های سفید شده بود. براساس نتایج این پژوهش، کشت محصولات دوم در شالیزارها موجب کاهش جمعیت لاروهای زمستان گذران و میزان آلودگی بوته های برنج در نسل اول و در نتیجه کاهش مصرف حشره کش ها در شالیزارها می شود.

زیست شناسی، پارامترهای رشد جمعیت و واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید Lysiphlebus fabarum (Marsh.) روی شته سیاه باقلا Aphis fabae (Scop.) در شرایط آزمایشگاهی در دمای 21±1 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 70±5 درصد و دوره نوری 10:14 ساعت (روشنایی: تاریکی) بررسی شد. دوره پیش از بلوغ زنبورهای نر و ماده L. fabarum به ترتیب 13.4±0.5 و 13.8±0.3 روز به دست آمد. حداکثر طول عمر زنبورهای کامل نر و ماده با تغذیه از آب و عسل به ترتیب 11.4±0.7 و 12.2±0.5 روز بود. میانگین نتایج تولید شده توسط هر زنبور ماده در طول زندگی 133±21.6 و طول دوره تخم ریزی بین 4 تا 14 بود. نرخ خالص تولید مثل (R0)، نرخ ناخالص تولید مثل (GRR)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)، نرخ متناهی افزایش جمعیت (l)، میانگین طول هر نسل (T) و مدت زمان لازم برای دوبرابر شدن جمعیت (Dt) زنبور L. fabarum به ترتیب 96.8، 108.8 نتایج ماده به ازای هر فرد ماده، 0.287، 1.3 نتایج ماده به ازای هر فرد ماده در روز، 15.4 و 2.5 روز تعیین شد. واکنش تابعی زنبور L. fabarum نسبت به تراکم های مختلف پوره سن سه شته A. fabae از نوع دوم بود.

در این پژوهش نوسانات زمانی و مکانی دمای کمینه باغ سیب دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز از دی ماه 1383 لغایت اردیبهشت 1384 با هدف تعیین تعداد دماسنج های لازم جهت برآورد دمای کمینه مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار 21 دماسنج در نقاط مختلف باغ نصب و دمای کمینه اندازه گیری شد. دمای کمینه در روزهای دی ماه بین -7 تا -11.5 درجه، در بهمن ماه بین -7 تا -10.5 درجه و در ماه اسفندماه بین -7 تا -4 درجه سانتی گراد متغییر بود. دمای حداقل در فروردین ماه نیز همچنان منفی و بین -2.5 تا -5 درجه سانتی گراد تغییر کرد، که این مساله نشان می دهد در منطقه مورد مطالعه احتمال سرمازدگی بهاره بسیار زیاد می باشد. در اردیبهشت دمای کمینه در تمامی نقاط باغ بیشتر از صفر و حداکثر به 2.5 درجه سانتی گراد رسید. همچنین مشخص شد برای برآورد کمترین دمای باغ با اطمینان %99 یا %95 به ترتیب نصب 3 و 2 دماسنج در باغ کافی می باشد. در صورتی که تنها یک دماسنج در باغ نصب گردد، خطای برآورد کمترین دمای باغ افزایش یافته و تنها در سطح %80 معنی دار می شود.

در این تحقیق وضعیت همزیستی میکوریزی در گیاهان منطقه سرپنتاین انارک مورد بررسی قرار گرفت. خاک های اسرپنتاین انارک با دارا بودن مقادیر بالایی از فلزات سنگین و محدودیت عناصر غذایی پرمصرف، شرایط نامساعدی جهت استقرار و رشد گیاهان دارا می باشند. 81 گونه گیاهی دردو فرم رویشی علفی و درختچه ای جمع آوری گردید. رستنی های علفی چندساله در مقایسه با علفی های یکساله و انواع درختچه ای میزان کلنی زایی بسیار بیشتری نشان دادند. در 62 گونه، ارتباط میکوریزایی تشکیل شده بود. ساختارهای قارچی در 21 گونه در بیش از %70 از طول ریشه ها گسترش داشت. تعداد 19 گونه بدون میکوریز بودند که 12 گونه از آنها متعلق به خانواده های غیرمیکوریزی بود. 6 گونه از خانواده های غیرمیکوریزی تشکیل همزیستی داده بودند. همزیست های قارچی شایع در ریزوسفر گیاهان به جنس گلوموس تعلق داشتند.

اثرات غنی سازی برگ توت با ویتامین های پیریدوکسین (غلظت های 10، 100، 500 و (1000mg/ml و ریبوفلاوین 7)، 37، 77 و (127mg/ml روی وزن لاروی، وزن غدد ابریشم ساز و خصوصیات پیله کرم ابریشم Bombyx mori L. مورد مطالعه قرار گرفت. لاروهای کرم ابریشم در سنین چهارم و پنجم روزانه در یک وعده از برگ های توت واریته کن موچی غنی سازی شده با ویتامین های پیریدوکسین و ریبوفلاوین تغذیه کردند. محلول های تهیه شده از مکمل های غذایی روی برگ ها پاشیده شد و پس از خشک شدن در مجاورت هوا به لاروها خورانده شد. نتایج نشان داد که غنی سازی برگ توت، وزن لاروی را در تیمار 100mg/ml پیریدوکسین افزایش داد. وزن غدد ابریشم ساز در تیمار 1000mg/ml پیریدوکسین افزایش یافت اما به افزایش معنی دار شاخص های اقتصادی در تیمار 1000mg/ml منجر نشد. ریبوفلاوین نتوانست وزن لاروها و غدد ابریشم ساز و ویژگی های اقتصادی پیله را افزایش دهد. بر طبق نتایج این تحقیق غنی سازی برگ توت با ویتامین های پیریدوکسین و ریبوفلاوین نتوانست تولید ابریشم و عملکرد اقتصادی را بهبود بخشند.

آزمایش حاضر به منظور بررسی عمق کشت مناسب، جداکردن لایه های نازک روی پداژه، مصرف کود حیوانی پوسیده و محلول پاشی برگی کود حاوی عناصر کم مصرف بر کمیت گل بریدنی گلایول رقم ’اسکار‘ در شرایط آب و هوایی خوزستان (اهواز) انجام گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار (هر تکرار شامل یک کرت به ابعاد 1×1.5 متر) انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل عمق کشت در سه سطح شامل عمق های 7.5، 10 و 12.5 سانتی متر، تیمار پوست پداژه در دو سطح (پوست کندن و پوست نکندن پداژه)، تیمار مصرف کود حیوانی پوسیده در دو سطح (کاربرد کود حیوانی به میزان 30 تن در هکتار و عدم کاربرد آن) و تیمار مصرف کود کم مصرف در دو سطح (بصورت محلول پاشی در غلظت 0.3 درصد کود تجاری حاوی عناصر کم مصرف و یا بدون محلول پاشی) بودند. فاکتورهای اندازه گیری شده شامل طول ساقه گل دهنده، تعداد گلچه و نسبت تعداد گلچه به ارتفاع ساقه گل دهنده بود. مقایسه میانگین ها در سطح %5 آزمون LSD انجام گردید. نتایج نشان دادند که کاشت پداژه بدون پوست در عمق 7.5 سانتی متری با مصرف کود کم مصرف و همراه با کود حیوانی به طور معنی داری موجب کاهش تعداد گلچه گردید. در عمق 10 سانتی متری کاشت پداژه با پوست بدون کود حیوانی و بدون کود کم مصرف موجب تولید بیشترین تعداد گلچه گردید. در عمق 10 و 12.5 سانتی متری کاشت پداژه بدون پوست، بدون کود کم مصرف و همراه با کود حیوانی موجب تولید کمترین ارتفاع ساقه گل دهنده شد. بیشترین ارتفاع ساقه گل دهنده از کاشت پداژه دارای پوست در عمق 7.5 سانتی متری با کاربرد کود کم مصرف و کود حیوانی حاصل گردید. با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی در مورد تاثیر تیمار پوست کندن پداژه بر رشد و گلدهی گیاه گلایول، به نظر می رسد لازم است در آزمایش های بعدی اثر پوست پداژه بر گلدهی گلایول با جزییات بیشتری مورد بررسی قرار گیرد. همچنین بررسی محلول پاشی با عناصر کود کم مصرف در مراحل مختلف رشد و برهمکنش آن با کود حیوانی به منظور تعیین زمان بهینه محلول پاشی در گلایول لازم می باشد.

حوضه آبخیز گرگک از زیر حوضه های کارون شمالی، در غرب شهرکرد واقع شده و دارای شرایط طبیعی بسیاری حساس به فرسایش می باشد. در این تحقیق پس از جداسازی لندفرم های مختلف حوضه به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی دو هیل اسلوپ در دو جهت جنوبی و شمالی در حوضه مزبور انتخاب گردید و بر روی هر کدام یک ترانسکت از بالای شیب بطرف پایین شیب تعیین و در داخل لندفرم های مختلف موجود در هر ترانسکت مطالعات ژنز خاک صورت پذیرفت. مطالعات فرسایش آبی در این دو ترانسکت نیز در هر لندفرم با استفاده از سزیم رادیواکتیو انجام و ارتباط بین نوع و شدت فرسایش و رسوب در لندفرم های مختلف مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار فرسایش در بالای شیب یعنی لندفرم شانه شیب صورت گرفته است. مقدار فرسایش در این لندفرم حدود 19.5 تن در هکتار در سال برآورد گردید. پس از آن در شیب میانی لنداسکیپ، لندفرم پشت شیب دارای مقدار فرسایش کمتری بوده است 12.1) تن در هکتار در سال). لندفرم پای شیب دارای مقدار 4.7 تن در هکتار در سال افزایش در چهل سال گذشته بوده است.

همبستگی فنوتیپی بین پارامترها و خصوصیات منحنی شیردهی محاسبه شده توسط تابع گامای وود در توده های گاومیش ایرانی بررسی شد. خصوصیات مورد مطالعه در این بررسی، تولید در ابتدای شیردهی (a)، شیب منحنی تا رسیدن به اوج (b)، شیب منحنی پس از اوج (c)، زمان رسیدن به اوج، مقدار تولید در اوج و تداوم شیردهی بودند. همبستگی فنوتیپی تداوم و پارامتر a با تولید شیر به ترتیب مثبت و کم مثبت و متوسط حاصل شد. همبستگی b و c با تداوم منفی بود. با توجه به همبستگی مثبت تولید شیر با تولید در اوج و تداوم شیردهی می توان نسبت به حذف یا نگهداری دام در ابتدای شیردهی اقدام نمود. روند فنوتیپی تولید شیر افزایشی بوده و تابعیت آن نسبت به زمان معنی دار بود (P<0.05). تداوم شیردهی و زمان رسیدن به اوج در طی سال های مورد بررسی به لحاظ فنوتیپی دارای روند افزایشی و بسیار معنی دار بودند (P<0.01).

آ‍زمایش به منظور تعیین انرژی قابل متابولیسم کنجاله های سویا، آفتابگردان و کلزا با دو روش بیولوژی جمع آوری فضولات و محتویات ایلئوم با استفاده از تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی جنس نر سویه راس 308 در سن 21 و 42 روزگی صورت گرفت. نتایج نشان داد که میانگین انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت در کنجاله سویا به ترتیب 2750.38، 2734، 2785 و 2756 کیلوکالری در کیلوگرم، در کنجاله آفتابگردان 2597.26، 2576.3، 2622.51، 2598.13 کیلوکالری در کیلوگرم و در کنجاله کلزا 2521.3، 2497، 2546.6 و 2515 کیلوکالری در کیلوگرم برای سن 21 روزگی می باشد. در سن 42 روزگی مقدار انرژی قابل متابولیسم در کنجاله های سویا 2421، 2410.5، 2447.12 و 2430 کیلوکالری در کیلوگرم، در کنجاله های آفتابگردان 2490.5، 2476.5، 2151.8 و 2495 کیلوکالری در کیلوگرم ودر کنجاله های کلزا به ترتیب 2506، 2484، 2531 و 2503 کیلوکالری در کیلوگرم بود. داده ها نشان دادند که روش جمع آوری فضولات نسبت به روش جمع آوری محتویات ایلئوم تاثیر معنی داری در مقدار انرژی قابل متابولیسم کنجاله های روغنی دارد. سن پرنده در مقدار انرژی قابل متابولیسم کنجاله سویا تاثیر معنی داری داشت.

در این بررسی، تنوع و ارتباط ژنتیکی 36 ژنوتیپ ایرانی و خارجی و 3 گونه وحشی بادام با استفاده از 32 جفت آغازگر ریزماهوار (مربوط به هلو) مورد ارزیابی قرار گرفت. از میان 32 جفت آغازگر استفاده شده، 18 آغازگر که الگوهای نواری مناسب داشتند برای تجزیه و تحلیل استفاده شدند. آغازگرهای مذکور در مجموع 126 آلل را آشکار نمودند. میانگین تعداد آلل های آشکار شده به ازا هر لوکوس 7 برآورد شد. گروه بندی انجام شده براساس ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA، پس از جدایی دو گونه وحشی Amygdalus orientalis و Amygdalus scoparia، نمونه های باقی مانده را به دو گروه اصلی تفکیک کرد که گروه اول عمدتا نمونه های ایرانی و گروه دوم، نمونه های اروپایی و آمریکایی بادام را شامل شد. با توجه به دندروگرام حاصل و ماتریس تشابه به خوبی آشکار گردید که میزان تشابه ژنتیکی بین نمونه های تحت مطالعه، پایین و تنوع بین آنها نسبتا زیاد بود. به طور کلی نتایج حاصل از این مطالعه، مفید بودن قابلیت استفاده بین گونه ای آغازگرهای SSR در جنس Prunus و گروه بندی ارقام و ژنوتیپ های تحت بررسی را براساس منشا جغرافیایی نشان می دهد.

تاکنون مطالعات زیادی در زمینه پرش هیدرولیکی ایستا در جریان ماندگار انجام شده است. اما هنگامی که شرایط مرزی جریان بر حسب زمان تغییر می کنند، تغییر رژیم جریان غیرماندگار، پرش متحرک را بوجود می آورد. غیرماندگاری و تغییر رژیم در این جریان باعث می شود که مطالعه آن با مشکلاتی روبرو باشد و شاید از این روست که تحقیقات آزمایشگاهی در خورتوجهی در مورد آن توجه ندارد. یکی از پارامترهای قابل تامل در پرش هیدرولیکی عدد فرود است که بدلیل در برداشتن ویژگی های جریان و تشخیص رژیم آن از اهمیت برخوردار است و می تواند تصویر گویایی از رفتار پرش متحرک را نشان داده و درک فیزیکی بهتری از تفاوت آن با پرش ایستا ارایه دهد. در این مقاله برداشت های یک مجموعه آزمایشگاهی که پرش متحرک با شرایط مرزی متغیر را تولید و مشخصات هیدرولیکی آن را ثبت کرده، بررسی شده است. نتایج در قالب عدد بی بعد فرود در مقطع فوق بحرانی پرش و برای شیب های مختلف طولی ارایه شده است. همچنین ارتباط این عدد با پارامترهای بی بعد دیگر و شرایط مرزی جریان مشخص شده است. در این راستا ضریب تاثیر عدد فرود در محاسبات اعماق مزدوج نیز بررسی و معادله اصلاحی برای آن ارایه شده است. روابط ارایه شده در نتایج این تحقیق برخلاف ماهیت جریان غیرماندگار، مستقل از زمان هستند و این موضوع کاربرد آنها را درهر بازه زمانی از جریان هموار می سازد.

هدف کلی این تحقیق تبیین چالش های طرح مهندسان ناظر گندم بود. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری سال 87 نفر از کارشناسان مسوول طرح مهندسان ناظران گندم استان اصفهان بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 38 نفر تعیین گردید، اما برای کاهش خطای تحقیق این میزان به 55 نفر افزایش یافت. برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار تحقیق پرسشنامه بود که روایی آن بر اساس نظر جمعی از استادان و کارشناسان رشته ترویج کشاورزی دانشگاه تهران و وزارت جهاد کشاورزی تایید گردید و اعتبار آن با استفاده از کرونباخ- آلفا (مسایل سیاستی- ساختاری- سازمانی a=0.95، مسایل مربوط به کشاورزان a=0.63 و مسایل مربوط به مهندسان ناظر (a=0.93 محاسبه شد، که بیانگر مناسب بودن ابزار تحقیق بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSSwin11.5 تجزیه و تحلیل گردید. با استفاده از تحلیل عاملی مسایل سیاستی- ساختاری- سازمانی به 5 عامل پیاده سازی، راهبردی، نظارتی، نگرشی و بودجه ریزی؛ مسایل مربوط به کشاورزان به 4 عامل ساختاری- فردی کشاورز، نگرشی، اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی و مسایل مربوط به مهندسان ناظر به 4 عامل ارتباطی- انگیزشی، زیربنایی- فرهنگی، رضایت و حمایتی تقسیم بندی شد. در مجموع نتایج نهایی تحلیل عاملی متغیرها را در چهار عامل ساختاری، راهبردی، حمایتی و بودجه ریزی قرار داد. که در مجموع 72.67 درصد واریانس را تبیین نمودند و 27.4 درصد واریانس باقیمانده مربوط به عامل هایی بود که در تحقیق مدنظر قرار گرفته نشده بودند، یا وارد تحلیل نشدند.

دستگاه لغزش سنج دیجیتال تراکتوری براساس میکروکنترلر 89c51 از خانواده میکروکنترلرهای 8051 ساخته شد. میکروکنترلر مذکور طبق الگوریتم کاری دستگاه به زبان اسمبلی برنامه نویسی گردید و از حسگرهای فروسرخ به عنوان عناصر حس کننده پالس استفاده شد. یک واحد از حسگرهای فرستنده روی محور چرخ محرک عقب و یک واحد فرستنده بر روی محور چرخ پنجم به عنوان منابع ایجاد پالس نصب گردیدند. پالس های دریافتی پس ازعبور از شبکه های فیلتر و تقویت کننده جهت انجام عملیات پردازش به درگاه ورودی میکروکنترلر ارسال شدند. سپس اطلاعات دریافتی از درگاه خروجی میکروکنترلر به صورت درصدی از لغزش بر روی نمایشگر LCD نمایش داده شدند. دستگاه لغزش سنج در دو محیط آزمایشگاه و مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفت. در محیط آزمایشگاه، نتیجه مطلوب از عملکرد دستگاه به دست آمد. پس از نصب دستگاه بر روی تراکتور MF399، درصد لغزش در دو حالت با اعمال بارمالبندی بیشتر و با اعمال بارمالبندی کمتر در چهار تکرار توسط دستگاه لغزش سنج اندازه گیری گردید. سپس داده های به دست آمده بوسیله آزمون آماری t به داده های به دست آمده از اندازه گیری لغزش به روش معمولی مقایسه گردیدند. نتایج آزمون نشان داد که تفاوت میانگین ها برای این دو روش اندازه گیری در سطح %1 معنی دار نبوده است.