مجله بیوتکنولوژی کشاورزی
سال:1399 | دوره:12 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

هدف: سازگاری متابولیکی گیاهان به تنش سرما نقش مهمی در رشد، بقا و عملکرد گیاهان زراعی دارد. گاماآمینوبوتریک اسید (GABA) به عنوان اسمولیت احتمالا در جهت مقابله با تنش اکسیداتیو القا شده توسط سرما مشارکت دارد. روش: در این پژوهش میزان GABA، پوتریسین(Put)، پراکسیدهیدروژن (H2O2)، فعالیت آنزیم دی آمین اکسیداز (DAO) و بیان نسبی ژن گلوتامات دکربوکسیلاز (GAD1) (موثر در بیوسنتز GABA) در دو ژنوتیپ متحمل (Sel96th11439) و حساس (ILC533) نخود زراعی (Cicer arietinum L. ) تحت تنش سرما چهار درجه سلسیوس به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مطالعه شد. نتایج: در ژنوتیپ متحمل میزان H2O2 پس از افزایش معنی دار در روز اول تنش، در روز ششم کاهش معنی داری در مقایسه با شاهد نشان داد (بیش از 7/4 درصد در حالی که تجمع آن در ژنوتیپ حساس مشاهده شد (تا50 درصد)، نتایجی که بیانگر سازگاری نسبی به سرما در ژنوتیپ متحمل بود. تحت تنش سرما میزان متابولیت هایGABA و Putدر ژنوتیپ متحمل به ترتیب تا 14 و 35 درصد بیشتر از ژنوتیپ حساس بود. بهموازات افزایش میزان GABA تحتتنشسرما، در ژنوتیپ متحمل فعالیت آنزیم DAO و بیان نسبی ژن GAD1به عنوان مسیرهای بیوسنتز این متابولیت افزایش معنی دارییافت (به ترتیب تا 3 و 17 برابر). حداکثر فعالیت این دو مسیر در ژنوتیپ متحمل در روز ششم پس از تنش سرما مشاهده شد. نتیجه گیری: تحت تنش سرما تجمع GABA در ژنوتیپ متحمل منجر به کاهش آسیب سلولی (نتایج H2O2) و بهبود درجه تحمل نخود به سرما شد. چنینشاخص هاییدرارزیابیژنوتیپ هاینخودتحتتنش سرما موثر بوده و بکارگیریآنهادربرنامه هایبه نژادیمفیداست.

هدف: ژن های کنترل کننده فتوپریود (Ppd) مهم ترین گروه ژنی کنترل کننده زودرسی در گندم نان هستند. هدف این پژوهش بررسی این ژن ها در ارقام ایرانی و بررسی نقش Ppd-D1a در زودرسی بود. مواد و روش ها: زودرسی با استفاده از تلاقی برگشتی از اکسکلیبر به رقم های کل حیدری، روشن و مهدوی منتقل و نسل BC1F3 ایجاد شد. ژن های کنترل کننده فتوپریود Ppd-A1، Ppd-B1 و Ppd-D1 در ارقام ایرانی با استفاده از آغازگر های اختصاصی بررسی شد. با استفاده از آنالیز تفرق بالک مکان ژنی Ppd-D1 در نتاج زودرس سه جمعیت بررسی گردید. با ارزیابی دوساله در مزرعه، تاثیر گزینش برای زودرسی بر صفات مهم زراعی گندم نان بررسی شد. نتایج: ارقام مهدوی، قدس، کل حیدری، سرداری، روشن، کویر، اکسکلیبر و شاه پسند داری ژن های Ppd-A1b و Ppd-B1b بودند. کل حیدری، سرداری، روشن و کویر آلل Ppd-D1b و مهدوی، قدس، اکسکلیبر و شاه پسند آلل Ppd-D1a را دارا بودند. ارزیابی بالک 10% از زودسنبله ده ترین نتاج نسل BC1F3 جمعیت ها نشان داد همه نتاج زودرس دارای ژن Ppd-D1a بودند. زودسنبله دهی و زودرسی همبستگی مثبت و معنی داری داشتند. با این وجود، تعداد روز تا سنبله دهی با طول دوره پر شدن دانه همبستگی منفی و معنی داری داشت، که باعث افزایش وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته و عملکرد دانه شد. گزینش برای زود سنبله دهی باعث افزایش ارتفاع بوته، اندازه برگ، تعداد سنبله در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه و کاهش طول سنبله، طول ریشک و تعداد پنجه های نابارور شد. نتیجه گیری: گزینش به کمک نشانگر و یا تلاقی برگشتی به کمک نشانگر برای ژن Ppd-D1a می تواند باعث زودرسی گندم نان شود. گزینش برای زود سنبله دهی باعث بهبود این صفت در زمینه ژنتیکی روشن، کل حیدری و مهدوی به ترتیب به مدت 13، 14 و 10 روز شد. در شرایط کرمان، گزینش برای زودرسی باعث بهبود اکثر صفات مهم تاثیر گذار بر عملکرد شد.

هدف: تجزیه و تحلیل DNA میتوکندری به دلیل ویژگی هایی مانند تعداد کپی بالا، عدم نوترکیبی، نرخ جایگزینی بالا و وراثت مادری، یک ابزار قدرتمند در درک ما از تکامل بوده است. هدف از این مطالعه تجزیه و تحلیل ژنتیکی و فیلوژنتیکی ناحیه D-loop ژنوم میتوکندری در بز نژاد نجدی و همچنین بررسی ارتباط این نژاد با سایر نژادهای موجود در ایران و جهان بود. مواد و روش ها: 12 نمونه خون بز نجدی غیرخویشاوند از نقاط مختلف استان خوزستان تهیه شد. پس از استخراج DNA یک قطعه 968 جفت نوکلیوتیدی ناحیه D-loop ژنوم میتوکندری تکثیر و توالی یابی شد. سپس با توالی نوکلیوتیدی نژادهای دیگر ثبت شده در پایگاه NCBI مورد مقایسه قرار گرفت. در نهایت درخت فیلوژنتیک با استفاده از نرم افزار MEGA6 ترسیم گردید. نتایج: نتایج نشان داد که نژاد بز نجدی در هاپلوگروپ A قرار می گیرد و با نژادهای بز چینی و پاکستانی کمترین فاصله ژنتیکی را دارد. نتایج آنالیز تنوع ژنتیکی در جمعیت بز نجدی منجر به شناسایی 20 جهش با 5 هاپلوتیپ مختلف گردید. همچنین میزان تنوع هاپلوتیپی، نوکلیوتیدی و تعداد متوسط نوکلیوتیدهای مختلف (Tajima's D) به ترتیب 727/0، 009/0 و 54/0 برآورد شد که نشان دهنده تنوع بالا در این نژاد است. محاسبه شاخص تاجیما D نشان می دهد که در جمعیت بز نجدی، انتخاب طبیعی متعادل در حال انجام است و فراوانی آلل های کمیاب درون این جمعیت ها کم است. نتیجه گیری: تنوع ژنتیکی بز نجدی در طی سالهای متمادی افزایش یافته است و این در حالی است که تعداد این دام در استان خوزستان کاهش یافته است. افزایش تنوع ژنتیکی می تواند به دلیل آمیخته گری این نژاد با نژادهای پاکستانی و غیره باشد. نتیجه این تلاقی گری ها در آینده ای نزدیک انقراض بز نجدی خواهد بود و این موضوع توجه بیشتر مسیولان را می طلبد.

هدف: کاسنی گیاه دارویی مهمی از خانواده ی گل ستاره ای ها ((Asteraceaeبوده و دارای ترکیبات دارویی ارزشمندی می باشد. القای ریشه های مویین با استفاده از rhizogenesAgrobacterium یکی از روش های کاربردی برای افزایش بیوسنتز متابولیت های ثانویه می باشد. مواد و روش ها: در این تحقیق، در آزمایش اول، تاثیر غلظت های مختلف عناصر ماکرو محیط کشت بر کارایی القای ریشه های مویین در کاسنی بررسی شد. تایید مولکولی ریشه های مویین به وسیله ی PCR با استفاده از آغازگر های اختصاصی ژن rolB انجام شد. در آزمایش دوم میزان رشد لاین های مختلف ریشه های مویین کاسنی بررسی شد و همچنین تاثیر الیسیتور هورمونی و منبع کربن و بر رشد ریشه های مویین بررسی شد. نتایج: نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین درصد القای ریشه های مویین در غلظت x1 پتاسیم نیترات، x5/1 نیترات آمونیوم، x1 و x5/1 منیزیم سولفات، x5/1 کلسیم کلرید و x5/0 پتاسیم فسفات (به ترتیب 66/46، 33/53، 66/46، 33/53 و 66/66 درصد) مشاهده شد. بیشترین میزان فنول کل در غلظت x1 پتاسیم نیترات، x2 نیترات آمونیوم، x5/1 منیزیم سولفات، x5/1 کلسیم کلرید و x5/0 پتاسیم فسفات (به ترتیب 21/4، 33/4، 26/4، 58/4 و 84/4 میلی گرم بر گرم وزن خشک) به دست آمد. غلظت x5/1 پتاسیم نیترات، x2 نیترات آمونیوم، x1 منیزیم سولفات، x5/1 کلسیم کلرید و x5/0 پتاسیم فسفات بالاترین میزان فلاونویید را داشتند (به ترتیب 25/17، 52/18، 22/17، 3/18 و 96/17 میلی گرم بر گرم وزن خشک). لاین C بیشترین افزایش زیست توده (36/0 گرم) را نشان دادند همچنین بیشترین وزن تر (96/1 و 72/1 گرم در فلاسک) به ترتیب در ریشه های رشد کرده در محیط کشت حاوی 5/1 میلی گرم در لیتر NAA و 3 درصد و 4 درصد ساکارز به دست آمد. نتیجه گیری: کشت ریشه های مویین یک فرآیند نوین برای تولید متابولیت های ثانویه در سطح وسیع است که قابل استفاده در صنایع داروسازی و غذایی می باشد. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از سویه ی ATCC15834 و محیط هم کشتی حاوی x 5/0 KH2PO4 باعث افزایش میزان القای ریشه های مویین و متابولیت های گیاه کاسنی شد.

هدف: شناسایی ژن های بزرگ اثر موثر بر صفات مهم اقتصادی یکی از مهم ترین اهداف اصلاح نژادی در پرورش مرغ است. پژوهش حاضر به منظور مطالعه پویش ژنومی بر اساس آنالیز مجموعه های ژنی برای شناسایی جایگاه های ژنی موثر بر صفات مرتبط با وزن تخم مرغ نژاد رد آیلند رد با استفاده از آرایه های ژنومی با تراکم بالا بوده است. مواد و روش ها: اطلاعات رکورد های فنوتیپی و ژنوتیپی مرتبط با وزن تخم مرغ نمونه ها از پایگاه ذخیره ژنومی برخط Figshare استفاده شد. آنالیز پویش کل ژنومی بر پایه آنالیز مسیر در سه مرحله تعیین مکان SNPهای معنی دار با ژن، ارتباط ژن ها به طبقات عملکردی و مسیرهای بیوشیمیایی و پویش کل ژنومی بر پایه آنالیز مسیر انجام می شود. بر این اساس، مطالعه پویش ژنومی برای صفات وزن تخم مرغ در اولین تخم گذاری و 28، 36، 56، 66، 72 و 80 هفتگی در 1078 قطعه مرغ در برنامه GenABEL انجام شد. سپس با استفاده از بسته نرم افزاری biomaRt2 ژن های معنی داری که در داخل و یا 20 کیلوباز بالادست یا پایین دست نشانگرهای SNP معنی دار قرار داشتند، شناسایی گردید. در نهایت تفسیر مجموعه ژنی با بسته نرم افزاری goseq برنامه R با هدف شناسایی عملکرد بیولوژیکی ژن های نزدیک به مناطق انتخابی و ژن های کاندیدا از طریق پایگاه های GO، KEGG، DAVID و PANTHER انجام شد. نتایج: در این پژوهش تعداد 9 نشانگر تک نوکلیوتیدی واقع روی کروموزوم های 3، 4، 6، 7، 8، 9، 19، 20 و 22 شناسایی شدند که با ژن هایMC3R، LEPR، ECT2، SH3GL2، KCNMA1، SPP1، PCK1، MMP9، PPP1CB، ACOX1 و IGFBP2 مرتبط بودند. تعدادی از این نشانگرهای شناسایی شده در مناطق ژنومی معنی دار با مطالعه پیشین مرتبط با وزن تخم مرغ هم خوانی داشتند. در تفسیر مجموعه ژنی تعداد 28 مسیر هستی شناسی ژنی و بیوشیمیایی با صفات وزن تخم مرغ شناسایی شد (P˂ 0. 01). از این بین، مسیرهایRegulation of feeding behavior، Positive Regulation of apoptotic process، Positive regulation of protein phosphorylation osteoblast differentiation، Positive regulation of gluconeogenesis، Cell-cell junction وFocal adhesion عملکرد های مهمی را در ارتباط با وزن تخم مرغ و فرآیند تولید تخم مرغ از طریق رشد اووسیت و تخمک اندازی، تشکیل پروتیین آلبومین و تشکیل پوسته تخم مرغ بر عهده داشتند. نتیجه گیری: با توجه به تایید نتایج حاصل از مطالعه قبلی در زمینه پویش ژنومی صفات وزن تخم مرغ و شناسایی مناطق ژنومی جدید استفاده از یافته های این تحقیق می تواند در انتخاب ژنتیکی برنامه های اصلاح نژادی مرغ مفید باشد.

هدف: هدف از این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مختلف پونه وحشی در شرایط کشت یکسان است که می تواند به عنوان مقدمه ای بر اهلی سازی، حفظ ژرم پلاسم و امکان تلاقی بین ژنوتیپ های آن جهت برنامه های به نژادی آینده باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش پس از تهیه 20 ژنوتیپ مختلف از سراسر ایران، کشت آن ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار تحت شرایط یکسان انجام شد. پس از استخراج DNA بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ ها با استفاده از 12 نشانگر ISSR از بین 15 نشانگر توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) انجام گرفت. استخراج اسانس برای هر ژنوتیپ به روش تقطیر با آب انجام شد. عملکرد ماده خشک برحسب گرم بر متر مربع و میزان اسانس به صورت وزنی-وزنی، براساس وزن خشک اندازه گیری شد. همچنین، ارتباط نشانگرهای مولکولی با صفات عملکرد ماده خشک و بازده اسانس با استفاده از رگرسیون گام به گام تعیین گردید. نتایج: میانگین درصد چندشکلی تعیین شده در مجموع ژنوتیپ های مورد بررسی 97/91 بود. تعداد باندهای چندشکل هر آغازگر از 5 تا 9 عدد متغیر بود و در مجموع 89 باند تکثیری امتیازدهی شدند که از این تعداد 82 مکان، چندشکلی نشان دادند. میانگین محتوای اطلاعات چندشکلی آغازگرها (PIC) 31/0 برآورد گردید و آغازگر IS1 بالاترین مقدار PIC (46/0) را نشان داد. همچنین شاخص نی و شانون برای آغازگر IS1 به ترتیب 43/0 و 61/0 بود. بررسی دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه ای با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و الگوریتم UPGMA ژنوتیپ های مورد بررسی را در چهار گروه قرار داد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین ژنوتیپ های خوزستان و قزوین با ضریب 39/0 و کمترین فاصله بین ژنوتیپ های کرمان-2 و کرمان-4 با ضریب تشابه 77/0 مشاهده شد. رگرسیون گام به گام نشان داد که نشانگر IS10 با ضریب تبیین حدود 70/0 بیشترین همبستگی را با صفات درصد اسانس و عملکرد ماده خشک دارد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که نشانگرهای ISSR به طور موثری می توانند برای مطالعه تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های پونه وحشی استفاده شوند. آغازگرهای IS1 و IS10 با داشتن بهترین شاخص های نشانگری به عنوان بهترین آغازگرها معرفی شدند. همچنین دو ژنوتیپ خوزستان و قزوین بیشترین فاصله ژنتیکی را داشتند.

مقدمه: آنزیم ها، متابولیت های با ارزش میکروبی هستند که در صنایع مختلف کاربرد وسیعی دارند. در حال حاضر تولید آنزیم های خارج سلولی توسط میکروارگانیسم ها، یکی از بهترین و موثرترین روش ها به منظور تولید صنعتی این آنزیم ها است. آنزیم های هیدرولازی از مهمترین این آنزیم های خارج سلولی هستند. که توسط میکروارگانیسم های مختلف از جمله قارچ های اندوفیت ها، تولید می گردند. مواد و روش ها: به منظور بررسی اندوفیت های دو گیاه فرفیون و سلمه تره، در تابستان1395، از شش بافت مختلف گل، برگ، بذر، ریشه، طوقه و ساقه ی گیاهان سالم دو منطقه استان همدان نمونه برداری صورت گرفت. پس از جدا و خالص سازی، قارچ های اندوفیت حضور آنزیم های هیدرولازی خارج سلولی آمیلاز، کاتالاز، پروتیاز، کازییناز، سلولاز، پکتیناز و زایلاناز با اضافه کردن سوبسترای مربوطه در محیط کشت قارچ بررسی گردید. نتایج: پس از استریل سطحی و انتقال نمونه ها به محیط کشت پوتیتو دکستروز آگار، مجموعا از دو گیاه فرفیون و سلمه تره، 31 جدایه قارچ اندوفیت جداسازی شد. نتایج نشان داد: 84 درصد از جدایه های قارچی دارای فعالیت آنزیم های خارج سلولی آمیلاز، 81 درصد کاتالاز، 71 درصد فعالیت پروتیاز، 61 درصد سلولاز، 39 درصد پکتیناز و 26 درصد زایلاناز بودند. بررسی های مورفولوژیکی قارچ های جدا شده نشان داد که برخی از این قارچ ها متعلق به جنس های فوزاریوم، آلترناریا و تریکودرما بودند. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد که قارچ های اندوفیت جدا شده ازدو گیاه سلمه تره و فرفیون قادر به تولید انواع آنزیم های هیدرولیزی در شرایط آزمایشگاهی را داشتند. در این میان، حضور آنزیم های مهمی مانند سلولاز، پکتیناز و پروتیاز در تعدادی از جدایه ها، اهمیت نتایج این تحقیق را بیشتر میکند. با توجه به کاربرد وسیع این آنزیم ها و اهمیتی که در صنایع مختلف دارند، اهمیت این قارچ ها و نیاز به بررسی بیشتر بر روی عملکرد آنزیمی آنها مشخص می گردد.

هدف: گندم از مهمترین منابع غذایی بشر می باشد که در تولید این محصول، تنش های غیرزیستی مانند خشکی، شوری، دما و غیره دخیل می باشند. از این رو شناسایی و ارزیابی ژن های دخیل در مقاومت به تنش ها در این گیاه از اهمیت بالایی برخوردار است. این تحقیق با هدف شناسایی ژن های پاسخ دهنده به خشکی و بررسی تفاوت بیان آنها در گندم حساس و مقاوم به خشکی، انجام شد. مواد و روش ها: از بین داده های موجود در سایت NCBI GEO در سال 2018 داده های ریزآرایه مورد نظر جمع آوری شدند. کتابخانه های تهیه شده دارای ارقام مقاوم و حساس به خشکی، تحت دو شرایط تنش و کنترل بودند. با استفاده از متاآنالیز، ژن های تغییر بیان یافته تحت شرایط تنش برای هر گروه از ارقام شناسایی شد. از ژن های تغییر بیان یافته معنی دار شناسایی شده، ژن دیوکسی ژنز کاهش دهنده شبه پروتیین aci (ARD) برای تایید آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه برداری از برگ ها در مرحله 4 برگی و در سه زمان 2، 4 و 7 روز بعد از اعمال تنش همراه با نمونه ی کنترل، با سه تکرار بیولوژیکی انجام گرفت. استخراج RNA از نمونه های برگی با استفاده از محلول استخراج RNxTM-plus و واکنش Real time PCR با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن ARD انجام گرفت. نتایج: در بین پروب های تغییر بیان یافته، به ترتیب 658 و 1561پروب ایدی به طور اختصاصی در ارقام مقاوم و حساس، در شرایط تنش افزایش بیان داشتند. ژن های فاکتورهای رونویسی Myb3، ethylene responsive 5a، MIKC-type MADS-boxWM24B و salinity inducible ERF4 در ارقام مقاوم و فاکتورهای رونویسی WRKY15، MADS-box TaAGL8، WRKY39 و Myb در ارقام حساس دارای افزایش بیان معنی داری بودند. با کمک متاآنالیز ژن ها و فاکتورهای رونویسی، با بیان متفاوت بین ارقام حساس و مقاوم گندم شناسایی شدند و از این نتایج، می توان برای شناسایی ارقام مقاوم و حساس گندم نسبت به تنش خشکی استفاده کرد. نتایج Real time PCR ژن ARD برای 2 رقم گندم مقاوم به خشکی 6o4 و رقم حساس به تنش خشکی Sundor همسو با نتایج متاآنالیز انجام شده بود و نتیجه ی متاآنالیز را تایید کرد. نتیجه گیری: با توجه به بررسی رفتار بیانی این ژن و دیگر نتایج بدست آمده متاآنالیز در این مطالعه، می توان گامی موثر در پیش بینی مقاومت و حساسیت به خشکی در ارقام مختلف گندم برداشت.

هدف: سالمونلا یک باکتری گرم منفی، بی هوازی اختیاری و تاژکدار است که در جنس سالمونلا و در خانواده انتروباکتریاسه قرار دارد که به عنوان یک عامل بیماری عفونی مشترک در انسان و حیوانات شناخته شده است. در سال های اخیر، انواع مختلفی از آنتی بیوتیک ها برای مقابله با عفونت سالمونلا استفاده شده است که با افزایش تعداد باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک، استفاده از روش های جایگزین ضروری به نظر می رسد. ایمونوگلوبین Y (IgY) اختصاصی زرده تخم مرغ باعث ایجاد ایمنی غیرفعال در جنین می شود و استخراج این آنتی بادی ها از زرده تخم مرغ در مقایسه با سایر آنتی بادی ها ارزان تر و آسانتر هستند. مطالعات زیادی نشان دادند که IgY زرده تخم مرغ دارای عملکرد ایمنی زایی در تعداد زیادی از عفونت های باکتریایی و ویروسی در پستانداران هستند. هدف از انجام این مطالعه تولید IgY اختصاصی علیه باکتری های سالمونلا تیفی موریوم و انتریتیدیس در زرده تخم مرغ مرغ های تخم گذار بود. مواد و روش ها: بدین منظور باکتری های کشته شده ی سالمونلا تیفی موریوم و انتریتیدیس به میزان یک میلی لیتر در عضله سینه شش قطعه مرغ تخمگذار نژاد لگهورن سفید در سن 11 هفتگی تزریق شدند. تزریق ها هر دو هفته تکرار شده و یک هفته بعد از آخرین تزریق تخم مرغ ها جمع آوری و IgY زرده تخم مرغ با استفاده از روش پولسون و پلی اتیلن گلیکول 6000 استخراج شد. وجودIgYهای تولید شده به کمک PAGE-SDS تایید و وجود IgY های اختصاصی با انجام آزمون الایزای غیرمستقیم اختصاصی با استفاده از باکتری های کشته شده سالمونلا تیفی موریوم و سالمونلا انتریتیدیس تایید شد. نتایج: نتایج PAGE-SDS حضور باندهای پروتیینی 27 و 67 کیلودالتون که مربوط به زنجیره های سبک و سنگین IgY هستند را تایید کرد و آزمون الایزای غیرمستقیم اختصاصی نشان دهنده تولید آنتی بادی اختصاصی علیه سالمونلا تیفی موریوم و انتریتیدیس در زرده تخم مرغ بود. نتیجه گیری: ممکن است بتوان از زرده تخم مرغ های حاوی IgY اختصاصی برای سالمونلا تیفی موریوم و انتریتیدیس، با ایجاد ایمنی غیرفعال جهت جلوگیری از برخی از بیماری های گوساله مثل اسهال استفاده کرد.

هدف: سه ژن باروری BMPR1B (یا ALK6 معروف به FecB روی کروموزوم 6)، GDF9 (معروف به FecG روی کروموزوم 5) و BMP15 (معروف به FecX روی کروموزوم X) شناسایی شده است. ژن های پروتیین مورفوژنتیک استخوان (BMP) اعضای فوق خانواده فاکتور رشد تبدیل کننده بتا (TGF-β ) هستند که سیتوکین های چند منظوره با عملکرد 2 برابر هستند و در انواع سلول ها بیان می شوند. BMP ها در اصل بر اساس توانایی آنها در تولید استخوان در جای غیر معمول هنگام کاشت در داخل بافت نرم در داخل بدن شناسایی می شوند. آنها همچنین در رشد و توسعه جنین، هموستازی، ترمیم الگوسازی بافت های مختلف، تمایز سلولی و آپوپتوز نقش دارند. ژن BMP15 با افزایش میتوز در سلول گرانولوزا، سرکوب بیان گیرنده هورمون محرک فولیکول و تحریک بیان لیگاند کیت، تکثیر و تمایز سلول گرانولوز را تنظیم می کند. از این رو، این ژن نقشی اساسی در باروری پستانداران ماده دارد. هدف این مطالعه پروفایل بیانی mRNA مختص بافت ژن BMP15 در بز کرکی راینی با استفاده از Real Time PCR بود. مواد و روش ها: نمونه های بافتی (از هر بافت 3 تکرار) از تخمدان، رحم، شاخ رحم، اویداکت، ماهیچه اسکلتی، چربی زیرپوستی، قلب، جگر، شش، کلیه، طحال و غده فوق کلیه در هنگام کشتار در کشتارگاه از دو راس بز تهیه شد. استخراج RNA کل و سنتز cDNA انجام شد شد. میزان نسبی بیان ژن BMP15 با استفاده از واکنش Real Time PCR به روش SYBR Green به دست آمد. ژن GAPDH به عنوان ژن کنترل داخلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از Real Time PCR از روش پی فافل استفاده شد. نتایج: بیان ژن BMP15 در بافت های تخمدان، رحم، شاخ رحم، اویداکت، ماهیچه اسکلتی، چربی زیرپوستی، قلب، جگر، شش، کلیه، طحال و غده فوق کلیه بز کرکی راینی با استفاده از روش PCR در زمان واقعی نشان داد که این ژن فقط در تخمدان بیان می شود و در بافت های مطالعه شده دیگر بیان نمی شود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر و نتایج سایر محققین می توان نتیجه گرفت که ژن BMP15 نقش مهمی در تخمدان و در نتیجه در باروری دارد، چرا که در پژوهش حاضر مشخص شد که ژن BMP15 فقط در بافت تخمدان بیان می شود. لذا، ژن BMP15 به احتمال زیاد برای باروری ماده ها بسیار ضروری است و نتایج این پژوهش اساسی را برای پژوهش های آینده جهت توصیف نقش ژن BMP15 به عنوان یک ژن کاندیدا برای باروری بهتر و فیزیولوژی طبیعی در حیوانات اهلی، به ویژه بز فراهم کرده است.