مقدمه: تحقیقات پیشین نتایج متناقضی را در مورد تداوم آثار تخریب شناختی ناشی ازMBTI ارایه داده اند. این تحقیق با هدف مقایسه وضعیت شناختی از منظر قدرت توجه در افراد سالم و بیمارانMTBI که یک سال از آسیب آنها گذشته طراحی و اجرا شده است. روش کار: در این مطالعه علی-مقایسه ای، که در فاصله زمانی بهمن 1396 تا مهر 1397 انجام گرفت. 48 بیمار مرد MTBI با دامنه سنی 30 تا 55 سال که طی یکسال گذشته در بخش ICU بیمارستان شهدای هفتم تیر شهر ری بستری بودند، بعنوان گروه آزمایشی و 64 مرد سالم با دامنه سنی همتا بعنوان گروه کنترل بصورت تصادفی انتخاب شدند. دو گروه که کلیه معیار های ورود به پژوهش را داشتند، با آزمون استروپ پیچیده مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد، تفاوت میان دو گروه در آزمون استروپ در زیر مقیاسهای زمان آزمایش همخوان و زمان آزمایش ناهمخوان در سطح خطای 5 درصد از نظر آماری معنادار است(05/0>p). همچنین، تفاوت میان دو گروه در زیر مقیاسهای بدون پاسخ همخوان، بدون پاسخ ناهمخوان، تعداد صحیح همخوان، تعداد صحیح ناهمخوان، نمره تداخل، جمع بدون پاسخ و جمع پاسخهای صحیح در سطح خطای 1 درصد از نظر آماری معنا دار است (01/0>p). نتایج گویای عملکرد ضعیفتر گروه MTBI در کلیه زیر مقیاسهای آزمون استروپ نسبت به افراد سالم می باشد. نتیجه گیری: آسیب مغزی تروماتیک خفیف پس از گذشت یکسال می تواند، در کارکرد عملکرد های اجرایی لوب پیشانی مغز ایجاد اختلال نماید. بنابراین، پیشنهاد می گردد این موضوع در ارزیابی های بالینی و قانونی مورد توجه قرار گیرد.