روانشناسی مدرسه
سال:1391 | دوره:1 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

هدف این مطالعه تعیین ارتباط حرمت خود و خودکارآمدی با اضطراب ریاضی دانش آموزان بود. این پژوهش مطالعه همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان سال دوم متوسطه شهر اردبیل در سال 1388 است. آزمودنی های پژوهش شامل 480 دانش آموز دختر و پسر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های اضطراب ریاضی و حرمت خود و خودکارآمدی استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که مولفه های حرمت خود و خودکارآمدی با اضطراب ریاضی دانش آموزان همبستگی معنی داری دارند (P<0.001). تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که متغیرهای حرمت خود، خودکارآمدی تحصیلی و خودکارآمدی هیجانی به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده اضطراب ریاضی در دانش آموزان است. نتایج مطالعه نشان داد که اضطراب ریاضی دانش آموزان دختر به طور معناداری از اضطراب ریاضی دانش آموزان پسر بیشتر است (P<0.01). همچنین نتایج نشان داد که بین اضطراب ریاضی دانش آموزان رشته های ریاضی و تجربی با علوم انسانی تفاوت معناداری وجود دارد (P<0.001).

هدف اصلی این مطالعه تعیین ارتباط علاقه به ادبیات کودک و نوجوان با رشد اجتماعی دانش آموزان است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه پنجم ابتدایی و سوم راهنمایی ناحیه 1 و 2 آموزش و پرورش اردبیل در سال تحصیلی 891388- بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای نمونه ای به حجم 617 نفر انتخاب شد. ماهیت موضوع و اهداف مطالعه ایجاب می کرد که از روش تحقیق همبستگی استفاده شود. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته، آزمون رشد اجتماعی و تست ریون است. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که به ترتیب کتاب ها و مجلات ورزشی، علمی، و تاریخی به طور مثبت و کتاب های شعر به طور منفی در رشد اجتماعی دانش آموزان موثرند. در این مطالعه کتاب ها و مجلات ورزشی نقش بیشتری در رشد اجتماعی دانش آموزان دارند. همچنین این بررسی به تفکیک جنسیت و پایه تحصیلی نیز انجام گرفت.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش هوش هیجانی و ابعاد آن در انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان منطقه یک آموزش و پرورش شهر کرج در سال تحصیلی 90-89 بود. حجم نمونه به تعداد 60 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و سپس آزمون هوش هیجانی برادبری - گریوز و مقیاس انگیزه پیشرفت به دست آنها تکمیل گردید. داده های خام پس از استخراج به کمک نرم افزار (spss 17) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد هوش هیجانی با انگیزه پیشرفت رابطه مثبت معنادار دارد. نمره کلی هوش هیجانی و مولفه های آن یعنی خودآگاهی، خودمدیریتی، مدیریت رابطه به ترتیب با ضرایب تبیین معنادار مورد تایید قرار گرفتند. اما مولفه آگاهی اجتماعی با ضریب تبیین معنادار مورد تایید قرار نگرفت. یافته ها نشان می دهد دانش آموزانی که دارای هوش هیجانی بالایی هستند به ادراک واقع بینانه تری در روابط بین فردی دست می یابند و این توانایی در کسب انگیزه پیشرفت به آنها کمک می کند. بالا بودن میزان انگیزه پیشرفت نیز به افزایش احساس خودکارآمدی و افزایش انگیزه تحصیلی می انجامد.

هدف این پژوهش بررسی رابطه ویژگی های کارآفرینی با دست برتری در دانش آموزان مناطق بیست و دوگانه استان تهران است، این تحقیق از نوع علی مقایسه ای بوده و برای جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه ویژگی های شخصیتی کارآفرینی و پرسشنامه دست برتری ادینبورگ) استفاده شده است، جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان مناطق بیست و دوگانه استان تهران بوده و حجم نمونه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 1200 نفر در نظر گرفته شد که پس از توزیع پرسشنامه ها 1101 پرسشنامه جمع آوری شد. به منظور تحلیل داده های به دست آمده علاوه بر روش های توصیفی میانگین و انحراف معیار متغیرها و نیز رسم نمودارهای لازم از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری، تحلیل واریانس یکراهه برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده رابطه معنی داری بین ویژگی های شخصیتی کارآفرینی در مولفه های ریسک پذیری و توفیق طلبی مشاهده شد. بدین صورت که ویژگی ریسک پذیری در چپ دستها به طور معنی داری بیشتر و در ویژگی توفیق طلبی راست دستها بیشتر است (P=0.05).

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن اگاهی بر بهبود ذهن آگاهی و افزایش ابراز وجود دانش آموزان پایه سوم راهنمایی که به اضطراب امتحان مبتلا بودند، انجام شد. به همین منظور تعداد 45 دانش آموز دختر و پسر از میان دانش آموزان شهرستان نوشهر که دارای اضطراب امتحان بودند به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. از پرسشنامه ها اضطراب امتحان، ذهن آگاهی و ابراز وجود برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند عاملی بر روی تفاضل نمره های پیش آزمون - پس آزمون نشان داد که بین گروه های آموزش ذهن آگاهی و گواه در متغیرهای ذهن آگاهی و ابراز وجود و اضطراب امتحان تفاوت معنی داری وجود دارد. روش آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود ذهن آگاهی، افزایش ابراز وجود و اضطراب امتحان موثر بود.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش ایمن سازی روانی بر کاهش استرس، اضطراب و افسردگی دانش آموزان دختر مقطع پیش دانشگاهی است. این پژوهش از نوع مطالعه آزمایشی است. برای دست یابی به هدف مذکور به طور تصادفی یک مدرسه پیش دانشگاهی انتخاب و پرسشنامه لویندا روی تمامی دانش آموزان آن مدرسه اجرا گردید. بعد از اجرای پرسشنامه از دانش آموزانی که امتیاز 27 به بالا را در پرسشنامه کسب کرده بودند، تعداد 40 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آموزش ایمن سازی روانی روی 20 نفر از گروه آزمایش اعمال گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب، استرس و افسردگی لویندا استفاده شده است. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که آموزش ایمن سازی روانی بر کاهش اضطراب، استرس و افسردگی دانش آموزان دختر پپش دانشگاهی اثربخش بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده می توان چنین اظهار نظر کرد که استفاده از آموزش ایمن سازی روانی می تواند به طور معنی داری استرس، اضطراب و افسردگی دانش آموزان دختر پپش دانشگاهی را کاهش دهد. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه ارتقاء سلامت روان دانش آموزان دارد.

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های فراشناختی بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر دوره متوسطه است. روش تحقیق نیمه آزمایشی است. جامعه آماری پژوهش عبارتند از کلیه دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه رشته انسانی ناحیه 1 شهر همدان در سال تحصیلی 90-1389 که تعداد کل آنها 520 نفر است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای دو کلاس به تعداد 70 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه استاندارد سنجش خودکارآمدی شرر و همکاران است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و آزمون آمار استنباطی t مستقل، تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده است. یافته ها نشان داد که میزان تمرکز بر هدف، تعمق بر هدف، انگیزش درونی، مهارت حل مساله و خودارزشیابی دانش آموزانی که تحت آموزش مهارت های فراشناختی قرار داشتند از دانش آموزانی که فاقد این آموزش ها بودند، بیشتر است.