مجله علمی کشاورزی
سال:1384 | دوره:28 | شماره:1 |تعداد مقالات:19

یک دستگاه اتوماتیک جداساز محصول بر اساس رنگ می بایست علاوه بر سرعت عمل بالا و ظرفیت کاری زیاد، از دقت عمل بالا نیز برخوردار باشد. بنابراین، بررسی اثر پارامترهای موثر بر دقت دستگاه جداساز در دستیابی به دقت بالا قابل قبول می باشد. هدف از این تحقیق، تعیین اثر پارامترهای میوه و ماشین بر دقت تشخیص و جداسازی دستگاه اپتوالکترونیک جداساز گوجه فرنگی بر اساس رنگ می باشد. این دستگاه شامل یک هد اپتیک است که وظیفه ایجاد تصویر محصول را بر عهده دارد. داده‎ های خروجی هد اپتیک در یک سیستم کنترل الکترونیکی، پردازش شده و فرمانی مبنی بر حذف یا عدم حذف محصول، با توجه به رنگ تشخیص داده شده به یک مکانیزم بیرون‎ انداز الکترومکانیکی ارسال می‎ کند و عمل جداسازی صورت می‎گیرد. در این تحقیق، اثر 3 متغیر مستقل بر دقت تشخیص و نیز دقت جداسازی دستگاه مورد ارزیابی قرار گرفت. سطوح متغیرهای مستقل عبارت بودند از: درصد سبز بودن گوجه های غیر قرمز (در سه سطح 30%، 60% و 90%)، اندازه میوه (در دو سطح 6-4 سانتی متر و 8-6 سانتی متر)، شکل گوجه فرنگی (در دو سطح کروی و بیضوی) و شیب سیستم انتقال محصول به قسمت تشخیص (در سه سطح 20، 35 و 50). نتایج بررسی عملکرد دستگاه نشان داد که این دستگاه قادر به تشخیص و جداسازی گوجه های قرمز از سبز، زرد یا سفید می باشد. داده های ارزیابی دستگاه نشان داد که اثر پارامترهای رنگ (درصد سبز بودن کامل گوجه ها در میان گوجه های غیر قرمز)، شیب سیستم انتقال و اندازه گوجه بر دقت تشخیص و نیز بر دقت جداسازی، اثر پارامتر شکل گوجه بر دقت جداسازی و اثر متقابل رنگ- اندازه بر دقت تشخیص رنگ دستگاه در سطح احتمال 5% معنی دار است. بر این اساس، بالاترین دقت تشخیص رنگ دستگاه برای گوجه های غیر قرمز در شیب های کمتر از 50 درجه و ترکیب رنگ – اندازه 90% سبز بودن و کوچکتر از 6cm (بزرگترین بعد گوجه) به دست آمد. بالاترین دقت جداسازی سیستم در شیب های کمتر از 50 درجه، اندازه های کمتر از 6cm، درصد سبز بودن بیشتر 90% و شکل کروی گوجه حاصل گردید.

افزایش نیرو و بازده زمین گیرایی تراکتورهای کشاورزی، سبب افزایش کارایی و صرفه جویی در مصرف انرژی می شود. برای بهینه نمودن این عوامل نیاز به مطالعه و آزمایش شرایط موثر بر عملکرد چرخ های زمین گیرا می باشد. در این پژوهش ساخت و ارزیابی یک دستگاه آزمایشگاهی کامل جهت آزمون و اندازه گیری عوامل عملکردی چرخ های لاستیکی کوچک مورد نظر بوده است. دستگاه شامل یک مخزن خاک متحرک می باشد که می تواند روی دو عدد ریل موازی توسط چرخ هایی با مقاومت ناچیز حرکت نماید. در این مخزن می توان خاک هایی با بافت مختلف قرار داده و با استفاده از تیغه های خاک ورز، تیغه تسطیح و غلتک که روی قاب افزار ثابت نصب شده اند، نسبت به فراوری خاک بصورت شخم خورده و یا فشرده در سطوح مختلف اقدام نمود؛ در عین حال توسط مه پاش رطوبت خاک را نیز تغییر داد. همچنین سازه ای شامل موتور محرک الکتریکی، جعبه دنده و چرخ محرک نیز با اهرم بندی به قاب افزار ثابت توسط مفصل هایی متصل شده که امکان حرکت و تغییر بار عمودی بین چرخ و خاک را فراهم می آورد. وسایل اندازه گیری شامل دو عدد نیروسنج است که نیروی زمین گیرایی خالص و ناخالص را اندازه گیری می نمایند. همچنین دو عدد ژنراتور جریان مستقیم، سرعت خطی چرخ و مخزن را اندازه می گیرند. سیگنال خروجی همه مبدل های نیرو و سرعت اختلاف پتانسیل (قیاسی) است و برای استفاده در رایانه بوسیله یک مبدل قیاسی- رقمی به سیگنال رقمی تبدیل می شود. با برنامه نویسی در محیط کوئیک بیسیک، رایانه مقادیر کمی نیروها، سرعت ها و لغـزش را محاسبه، نمایش داده و ثبت می کند. با استفاده از یک دستگاه، فروسنج مخروطی نیز می توان شاخص مخروط خاک را اندازه گیری نمود. پارامترهای مختلف خاک (بافت، ساختمان و رطوبت که روی شاخص مخروط موثرند) و ماشین (قطر و عرض چرخ و بار عمودی) و همچنین میزان لغزش قابل تغییر و اندازه گیری می باشند. در طی آزمون های مختلف زمین گیرایی که برای ارزیابی عملکرد دستگاه انجام شد، با انتخاب یا دانستن پارامترهای موثر در فرایند زمین گیرایی و قرار دادن آنها در یک مدل ارزیابی عملکرد زمین گیرایی، نسبت به مقایسه مقادیرعملکرد محاسبه شده بوسیله مدل با مقادیر مشابه اندازه گیری شده در شرایط گوناگون اقدام شد که روند تقریبا مشابهی را نشان داد، بعلاوه با رسم منحنی های مختلف، سایر مشخصه های عملکرد زمین گیرایی چرخ، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت که با توجه به منطقی و توجیه پذیر بودن نتایج حاصل، تاییدی بر عملکرد مناسب سیستم در شرایط مختلف آزمایش بود.

مرحله جوانه زنی بذر در گندم  های ایرانی از نظر واکنش به شوری کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. طی یک مطالعه ازمایشگاهی که بصورت یک ازمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد، واکنش 29 رقم گندم ایرانی که 8 رقم ان متحمل به شوری شناخته می شود همراه با رقم بین المللی متحمل به شوری بنام کارچیا ـ 66 نسبت به 6 سطح شوری حاصل از NaCl شامل صفر،15،12،9،6،3 دسی زیمنس بر متر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری در محیط کاشت، شاخص های مختلف جوانه زنی با شدت بیشتری تحت تاثیر قرار گرفت. مقایسه میانگین صفات نشان داد که ارقام مختلف گندم واکنش های متفاوتی داشتند. پانزده رقم گندم از نظر شاخص استرس جوانه زدنی (GSI) بالاترین مقدار را نشان داده و رقم کارچیا از این نظر بیشترین مقدار را داشت. سایر ارقام به ترتیب عبارت بودند از: بیستون، چمران، الموت، داراب 2، بزوستایا، پی تیک، اینیا ـ 66، ازادی، بولانی، تجن، اترک، نیک نژاد مکزیپاک و اروند. با در نظر گرفتن این شاخص و شاخص درصد نهایی جوانه زدن 9 رقم شامل کارچیا ـ 66، چمران، بیستون، الموت، بزوستایا، ازادی، اترک، نیک نژاد و مکزیپاک، از نظر اماری میزان تحمل به شوری بالاتری را نشان دادند. با اضافه کردن سرعت جوانه زدن به این شاخص ها دو رقم کارچیا ـ 66 و چمران در گروه ارقام با بهترین ویژگی تحمل به شوری قرار می گیرند. بیشتر ارقامی که در مراحل بعدی رشد، متحمل به شوری شناخته می شوند با توجه به نتایج این ازمایش در مرحله جوانه زدن به شوری تحمل نشان ندادند. بنابراین بنظر می رسد ارزیابی ارقام بر پایه تحمل در مرحله جوانه زدن ممکن است بیانگر واکنش انها در برابر تنش شوری در سایر مراحل رشد نباشد.

بر اساس مطالعه نمونه های هرباریومی و جدید جمع آوری شده از نقاط مختلف استان خوزستان مربوط به قارچ های راسته Uredinales ارایه های متعددی تعیین نام شدند. از بین ارایه های شناسایی شده 23 گونه متعلق به جنس های Melampsora، Phakopsora، Phragmidium، Puccinia، Tranzschelia، Uromyces و شبه جنس Aecidium گزارش می شوند که از بین آنها گونه های Aecidium rubellum، Melampsora cf. pulcherima، Phakopsora ziziphi-vulgaris، Phragmidium bulbosum، Ph. rosae-lacerantis، Puccinia aeluropodis، Pu. calcitrapae، Pu. cancellata، Pu. conclusa، Pu. malvacearum، Pu. pulvinata، Pu. rhagadioli، Pu. scirpi، Tranzschelia discolor، Uromyces anthyllidis، U. glycyrrhizae، U. gypsophilae، U. lineolatus، U. loti و U. rumicis به عنوان گونه های جدید برای فلور زنگ های خوزستان معرفی می شوند. همچنین گیاهان میزبان جدیدی برای برخی زنگ های شناسایی شده معرفی می گردند. گونه Puccinia garhadioli نیز مشابه با گونه Pu. rhagadioli بوده و به عنوان مترادف تاکسونومیک این گونه در نظر گرفته می شود.

پایین بودن ضریب انتقال حرارت بین صفحه جاذب و هوای خنک کننده که باعث افزایش تلفات حرارتی از قسمت فوقانی هواگرمکن و کاهش بازده حرارتی آن می شود از معایب استفاده از صفحات جاذب غیرمتخلخل در هواگرمکن های خورشیدی می باشد. در تحقیق حاضر یک هواگرمکن خورشیدی با جاذب متخلخل با دو نوع پوشش شیشه ای متفاوت یکی تخت و دیگری پله ای ساخته شد و تاثیر استفاده از پوشش های فوق در دبی های مختلف هوای خنک کننده بر بازده حرارتی آن در شرایط طبیعی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش دبی جرمی هوا، دمای پوشش های شیشه ای و جاذب متخلخل در هر دو نوع هواگرمکن کاهش و بازده حرارتی آنها افزایش یافته است. در هواگرمکن با پوشش شکاف دار پله ای حرکت رو به پایین هوای ورودی باعث کاهش تلفات همرفتی جاذب شده و همچنین عبور هوا از میان قطعات شیشه ای تشکیل دهنده پوشش پله ای، قسمتی از انرژی تابشی جذب شده توسط پوشش و انرژی تابشی ساطع شده از جاذب را گرفته و تلفات همرفتی و تابشی پوشش را کاهش داده است. نتایج نشان داد که بازده حرارتی هواگرمکن با پوشش پله ای در تمام دبی های مورد آزمایش همواره از هواگرمکن با پوشش تخت بیشتر بوده و این اختلاف با افزایش دبی جریان بیشتر خودنمایی می کند. در دبی حداکثر (0.030 کیلوگرم بر ثانیه بر مترمربع) بازده حرارتی هواگرمکن با پوشش پله ای در شرایط طبیعی 63% و برای پوشش تخت 51% بدست آمد.

این تحقیق به منظور تعیین تاثیر کم آبیاری بر عملکرد و سایر صفات فیزیکوشیمیایی خرما از سال 1378 به مدت چهار سال انجام شد که طی آن چهار تیمار آبیاری 60، 80، 100، 120 درصد تبخیر از طشت تبخیر کلاس A در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در باغی در منطقه عزیزآباد بم مورد بررسی قرار گرفتند. در شهریور ماه هر سال پس از برداشت محصول ده فاکتور عملکرد، درصد رطوبت، اسیدیته، بریکس (TSS)، درصد قند، وزن 25 هسته، حجم 25 حبه، وزن 25 حبه با هسته و عرض و طول 25 حبه اندازه گیری شد. به دلیل یکسان نبودن سن درختان ابتدا داده های ثبت شده تجزیه کوواریانس شدند و سن درختان به عنوان فاکتور همبسته در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه کوواریانس نشان داد که سن درخت تاثیر معنی داری روی عملکرد و سایر صفات نداشته است. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که اثر تیمار بر عملکرد در سطح احتمال 0.01 معنی دار ولی بر سایر صفات مورد مطالعه معنی دار نبوده است. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد به ترتیب مربوط به تیمارهای آبیاری پس از 80 % تبخیر از طشت کلاس 15.4) A تن در هکتار ) و 60%  تبخیر از طشت کلاس 10.4) A تن در هکتار ) بوده است. محاسبات نشان داد بیشترین کارایی مصرف آب نیز مربوط به تیمار 80 % تبخیر از طشت کلاس (%91) A بوده است. لذا این تیمار می تواند به عنوان یک روش مدیریتی در آبیاری باغ های خرما در منطقه بم توصیه گردد.

در این تحقیق تاثیر زمان برداشت میوه نارنگی محلی بر فاکتورهایی مانند وزن میوه، قطر میوه، ضخامت پوست میوه، ماده خشک میوه، میزان عصاره کل و مقدار هسپریدین موجود در عصاره کل میوه در قالب طرح کرت های خرد شده بر پایه کاملا تصادفی در موسسه تحقیقات مرکبات تنکابن (کترا) واقع در شمال ایران مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد وزن، قطر، ضخامت پوست میوه، مقدار ماده خشک میوه، میزان عصاره کل میوه و همچنین مقدار هسپریدین موجود در عصاره کل به شدت تحت تاثیر زمان برداشت میوه  قرار گرفت. تغییرات قطر میوه متناسب با وزن میوه بوده و بسیار سریع انجام گرفت. ضخامت پوست میوه ابتدا افزایش و سپس با رشد و نمو میوه کاهش یافت. درصد ماده خشک میوه ها از اولین مرحله برداشت افزایش وسپس کاهش یافت. بیشترین مقدار عصاره کل (10.8 گرم در صد گرم وزن خشک) از میوه هایی که 65 روز پس از گلدهی کامل برداشت شدند استخراج گردید. میزان هسپریدین موجود در عصاره کل به طور معنی داری تحت تاثیر زمان برداشت قرار گرفت، به طوری که بیشترین مقدارهسپریدین (18.12 درصد) در عصاره میوه هایی که 45 روز پس از گلدهی کامل استخراج شدند بدست آمد که در این مرحله قطر میوه ها 7.5 میلیمتر بود.

لجن فاضلاب با مقدار بالای مواد آلی، علاوه بر بهبود کیفیت شیمیایی و حاصلخیزی خاک می تواند در بهسازی خصوصیات فیزیکی خاک نیز اثرات مثبت زیادی داشته باشد. در این تحقیق نقش اثرات تجمعی و باقیمانده لجن فاضلاب (هدایت الکتریکی 9.4 دسی زیمنس و 6.4 pH) بر نفوذپذیری، جرم مخصوص ظاهری خاک و پایداری خاکدانه ها مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در مزرعه، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و چهار سطح لجن فاضلاب (0، 25، 50، 100 تن درهکتار) انجام گردید. جهت تعیین اثرات تجمعی و باقیمانده لجن فاضلاب بر خصوصیات فیزیکی خاک، در سال دوم هرکرت (15´3) به دو قسمت 12´3 و 3´3 متر تقسیم شد. در قسمت بزرگتر لجن به مقدار تیمارهای ذکر شده در بالا اضافه گردید، در قسمت کوچکتر لجنی اضافه نشد. در یک سال اول گندم و دوم ذرت کاشته شد. اندازه گیری خصوصیات فیزیکی پس از نمونه گیری در دو زمان 100 و 210 روز پس از کاشت گیاه ذرت انجام گرفت. استفاده از لجن فاضلاب در دو سال پیاپی باعث افزایش نفوذپذیری و پایداری خاکدانه ها و کاهش جرم مخصوص ظاهری خاک در زمان های اول و دوم شد. بیشترین تاثیر در کلیه خصوصیات را تیمار لجن فاضلاب 100+100 تن درهکتار نشان داد. لجن فاضلاب باقیمانده در خاک نیز باعث افزایش نفوذپذیری و پایداری خاکدانه ها و کاهش جرم مخصوص ظاهری در مقایسه با تیمار شاهد گردید. نتایج بدست آمده حاکی از اینست که تاثیر لجن فاضلاب و تداوم آن به میزان زیادی وابسته به میزان لجن مصرفی خواهد بود.

به منظور تعیین دوره بحرانی مهار علف های هرز در زراعت لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris) رقم تلاش، در شهرستان لردگان از توابع استان چهار محال و بختیاری آزمایشی طی دو سال (80-1379 و 81-1380) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. در این آزمایش شش تیمار به صورت طول دوره های عاری از علف هرز و شش تیمار به صورت دوره های تداخل علف های هرز به فواصل زمانی 10 روزه پس از سبز شدن لوبیا چیتی اعمال گردید. تیمارهای مهار (دوره های بدون علف هرز از زمان سبز شدن تا 10، 20، 30، 40، و 50 روز پس از سبز شدن لوبیا چیتی) به صورت وجین علف های هرز روییده در هر کرت تا هر یک از مراحل مورد نظر اعمال شد و برای استقرار تیمارهای تداخل (حضور علف های هرز از زمان سبز شدن تا 10، 20، 30، 40، و 50 روز پس از سبز شدن لوبیا چیتی) اجازه داده شد که علف های هرز روییده در هر کرت تا فرا رسیدن هر یک از مراحل رشدی مزبور با گیاه زراعی رقابت نمایند. علاوه بر این دو تیمار مهار علف های هرز در تمام فصل و عدم مهار علف های هرز در سراسر فصل رشد نیز به ترتیب به عنوان شاهد مهار کامل و تداخل کامل در نظر گرفته شدند. برای برازش منحنی های عملکرد دانه لوبیا چیتی تحت تاثیر تیمارهای مهار و تداخل علف های هرز به ترتیب از توابع ریاضی گامپرتز و لجستیک استفاده شد. نتایج نشان داد که با طولانی شدن مدت تداخل علف های هرز عملکرد دانه لوبیا چیتی کاهش یافت، در حالی که طولانی شدن دوره های عاری از علف هرز مانع نقصان عملکرد گردید. در سال اول، دوره بحرانی تداخل علف های هرز در لوبیا چیتی با پذیرش 5% کاهش عملکرد به مدت دو هفته از 24 روز تا 38 روز پس از سبز شدن برآورد گردید. با در نظر گرفتن مراحل فنولوژیک رشد لوبیا چیتی این دوره حد فاصل سومین سه برگچه ای (V3) تا قبل از شروع گلدهی (R1) واقع شد. در سال دوم به دلیل فشار بیشتر علف های هرز این دوره طولانی تر (26 روز) بود، به طوری که شروع و پایان آن به ترتیب با 18 و 44 روز پس از سبز شدن لوبیا چیتی (دومین سه برگچه ای تا شروع غلاف دهی) مقارن شد. در بین اجزای عملکرد لوبیا چیتی، تعداد غلاف در بوته بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه نشان داد و در عین حال حساس ترین جزء عملکرد نسبت به رقابت علف های هرز بود، به گونه ای که با افزایش دوره تداخل علف های هرز ، این صفت به شدت کاهش یافت.

به منظور تعیین رقم گرده زا برای زیتون محلی دزفول با استفاده از گرده های ارقام محلی گرگان 2، محلی گرگان 3، مانزانیلا، سویلانا، کالامان و زیتون محلی دزفول، طرحی در قالب بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار، طی سال های 79 و 80 در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد. بدین منظور چهار اصله زیتون بار ده رقم محلی دزفول که وضعیت تقریبا یکسانی از نظر سن و موقعیت داشتند، بعنوان چهار بلوک یا تکرار انتخاب شدند. خوشه های گل در این اصله ها پس از حذف گل های نر و اخته کردن گل های کامل با استفاده از گرده های جمع آوری شده از سایر ارقام گرده افشانی شده و بلافاصله پاکت گذاری شدند. میوه های تشکیل شده حاصل از گرده افشانی با گرده های ارقام مختلف، در زمان سخت شدن هسته ها (اواسط خرداد ماه) شمارش و درصد تشکیل میوه تعیین شده و پس از تبدیل داده ها به ارک سینوس، تجزیه واریانس نتایج انجام گرفت. نتایج نشان داد که نوع گرده در میزان تشکیل میوه زیتون محلی دزفول از نظر آماری در سطح 1% معنی دار است و با استفاده از برخی گرده های غیر می توان میزان تشکیل میوه را در آن بطور معنی داری افزایش داد. مقایسه میانگین تیمارهای مختلف نشان داد که تشکیل میوه در کلیه تیمارها بجز تیمار استفاده از گرده های زیتون رقم سویلانا ، با تیمار مادگی های خود گرده افشانی شده زیتون محلی دزفول ، بطور معنی داری بیشتر است. گرچه در هر دو سال اجرای آزمایش، تفاوت معنی داری در سطح 1% بین دانه های گرده ارقام مانزانیلا ، محلی گرگان2، محلی گرگان3 و کالامان در باروری مادگی های زیتون محلی دزفول مشاهده نشد، اما در سال های اول و دوم به ترتیب با استفاده از دانه های گرده ارقام محلی گرگان 23.49, 2 و محلی گرگان 31.23, 3 درصد از انها بارور شده و به میوه تبدیل شدند، در صورتی که تنها 7.78 و 9.02 درصد از مادگی های خود گرده افشانی شده زیتون محلی دزفول تبدیل به میوه شدند که نشان دهنده وجود خودناسازگاری در این رقم می باشد. تجزیه مرکب نتایج دو سال اجرای طرح نشان داد که اثر سال در میزان تشکیل میوه در سطح 1% معنی دار نبوده و شدت خود ناسازگاری در دو سال اجرای طرح تقریبا یکسان بوده است. بررسی کمی روغن در میوه های تشکیل شده نشان داد که تفاوت معنی داری در سطح 1% بین میزان روغن میوه های حاصل از تلاقی های مختلف وجود نداشته و میزان روغن در ماده خشک میوه ها بین 51.3 تا 54 درصد می باشد. بررسی های مربوط به باروری در زیتون محلی دزفول نشان داد که درصد گل های کامل در همه سالها یکسان نبوده و بین 20 تا 34 درصد تغییر می یابد و مابقی، گل های نر هستند. همچنین بین 3.04 تا 3.4 درصد از کل گل ها در گرده افشانی آزاد تبدیل به میوه شدند.

به منظور بررسی روابط فنوتیپی و ژنوتیپی موجود بین صفات زراعی و اجزای عملکرد در لاین های انتخاب شده از توده های بومی گلرنگ در ایران، آزمایشی در سال زراعی 80-1379 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان به صورت طرح لاتیس ساده 9´9 اجرا شد. در این آزمایش، 66 لاین انتخاب شده از توده های بومی گلرنگ از استان های اصفهان، آذربایجان، خراسان، کردستان و مرکزی به همراه 13 ژنوتیپ خارجی و همچنین توده های کوسه و اراک 2811 (جمعا 81 ژنوتیپ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه همبستگی بین صفات نشان داد که صفات تعداد دانه در طبق و تعداد طبق در بوته، دارای بیشترین ضریب همبستگی فنوتیپی و ژنوتیپی با عملکرد دانه در بوته و عملکرد دانه در واحد سطح بودند. ضریب همبستگی فنوتیپی و ژنوتیپی عملکرد دانه در بوته با عملکرد دانه در واحد سطح نیز مثبت وبسیار بالا بود. بر اساس نتایج حاصل از رگرسیون مرحله ای، صفت تعداد دانه در طبق به تنهایی 41 درصد و به همراه تعداد طبق در بوته 75 درصد از تغییرات عملکرد دانه در بوته را توجیه نمود. نتایج تجزیه ضرایب مسیر نیز نشان داد که صفت تعداد طبق در بوته دارای بیشترین اثر مستقیم مثبت روی عملکرد دانه در بوته و عملکرد دانه در واحد سطح بود که این اثر از طریق تاثیر غیر مستقیم منفی وزن هزار دانه کاهش داشته است. همچنین علیرغم اینکه وزن هزار دانه اثر مستقیم مثبت و بالایی روی عملکرد دانه داشت، اما به علت وجود همبستگی منفی و بالا بین آن و صفت تعداد طبق در بوته، همبستگی بین وزن هزار دانه و عملکرد دانه، پایین بود. درصد روغن برای 20 لاین برتر از لحاظ عملکرد دانه و همچنین توده کوسه با استفاده از روش سوکسله اندازه گیری شد و نتایج تجزیه همبستگی برای این صفت نشان داد که بین درصد روغن و سایر صفات بجز صفت تعداد دانه در طبق (rg = 0.53*) همبستگی معنی داری وجود نداشت.

به منظور تعیین و مطالعه فوزاریوم های همراه طوقه و ریشه باقلا در استان خوزستان در طی سال های زراعی 81-1380 از گیاهان آلوده در مزارع باقلا در نقاط مختلف استان خوزستان از جمله اهواز، حمیدیه، بهبهان، عقیلی، شوشتر، دزفول، صفی آباد، شوش و اندیمشک نمونه برداری شد. 84 جدایه فوزاریوم جدا و خالص سازی گردید. این جدایه ها در 5 بخش (section) و 6 گونه قرار گرفتند. در بین عوامل جدا شده گونه های F.solani، F.oxysporumو F.moniliforme به ترتیب با دارا بودن 32.14) 27 درصد)، 27.38) 23 درصد) و 21.42) 18 درصد) جدایه بیشترین فراوانی را داشتند در حالی که گونه های F. proliferatum، F. semitectum و F. equiseti به ترتیب با دارا بودن 9.52) 8 درصد)، 4.76) 4 درصد) و 4.76) 4 درصد) جدایه کمترین فراوانی را داشتند. همه گونه های مذکور برای اولین بار از باقلا در ایران و برای گونه های F.proliferatum ، F.semitectum و F.equiseti باقلا به عنوان میزبان جدید (Matrix nova) گزارش می شود. در آزمون بیماریزایی از روش های مختلف مایه زنی شامل غوطه وری ریشه ها در سوسپانسیون اسپور، اضافه کردن سوسپانسیون اسپور به خاک اطراف ریشه و کاربرد مایه تلقیح گندم در اطراف ریشه گیاهچه های باقلا استفاده شد. سوسپانسیون مورد استفاده حاوی 106 اسپور در میلی لیتر بود. نتایج حاصل از آزمون بیماریزایی حاکی از بیماریزا بودن همه جدایه های مورد استفاده بود. همچنین گونه F.solani در هر سه روش مذکور، بالاترین شدت بیماریزایی را داشت.

گیاه نیشکر Saccharum officinarum L. در خوزستان در سطح نسبتا وسیعی کشت می شود. طولانی بودن دوره کشت (12 تا 14 ماه)، مصرف زیاد آب (25 تا 30 دور آبیاری) و استفاده گسترده از ماشین آلات و ادوات سنگین کشاورزی در مراحل کاشت، داشت و برداشت نیشکر می تواند بر خصوصیات خاک اثر داشته باشد. مطالعه تغییرات پدید آمده در خصوصیات خاکها در طی دوره طولانی مدت کشت همراه با آبیاری زیاد در یک خاک منطقه خشک در حالی که بخشی از پتاسیم خاک توسط گیاه جذب شده و با کوددهی نیز تامین نشده است، می تواند اطلاعات مفیدی را در ارتباط با اثر رطوبت و کشت و کار در اراضی مناطق خشک ارایه دهد. بنابراین تغییرات برخی از ویژگی های فیزیکوشیمیایی و همچنین تغییر اشکال مختلف پتاسیم خاک (محلول، تبادلی، تثبیت شده و کل) در اراضی تحت کشت نیشکر هفت تپه و کشت های تناوبی در مقایسه با اراضی بکر که در مجاورت هم قرار دارند بررسی شد. نتایج با برنامه آماری SAS تجزیه شد. نتایج نشان داد که کشت و زرع، ظرفیت تبادل کاتیونی خاک و رس‏ها را نسبت به اراضی بکر بویژه در لایه سطحی افزایش داده است. همچنین توزیع اندازه ذرات نیز تا حدودی تغییر یافته است که این پدیده به ریزتر شدن ذرات خاک منجر گردیده است. علی رغم دمای زیاد و انجام عملیات شخم، میزان ماده آلی خاک کشت شده، نسبت به اراضی بکر، افزایش نسبتا مناسبی را نشان می دهد. در اراضی تحت کشت نیشکر، پتاسیم قابل جذب در لایه سطحی خاک نسبت به اراضی بکر کاهش یافته است. این تغییر در اراضی تحت کشت تناوبی نسبت به بکر تغییری کمتری داشت. پتاسیم تثبیت شده بین لایه های رس در خاک تحت کشت نیشکر نیز کاهش یافته بود. این کاهش در لایه های عمقی خاک نسبت به لایه سطحی معنی دار نبود.

این تحقیق به منظور بررسی افزایش طول عمر و کیفیت بعد از برداشت شاخه های گل رز رقم ایلونا با استفاده از محلول های نگهدارنده در سال های 79 و 80 در منطقه دزفول اجرا شد. بدین منظور آزمایش فاکتوریل بر پایه کاملا تصادفی با دو فاکتور تیوسولفات نقره در 5 سطح 0، 100، 200، 300 و 400 میلی گرم در لیتر و 8 - هیدروکسی کینولین سیترات در 3 سطح 0، 100 و 200 میلی گرم در لیتر با 4 تکرار در دو رژیم دمایی 25 درجه سانتی گراد بدون دوره سرمایی و 25 درجه سانتی گراد همراه با دوره سرمایی 24 ساعت در نظر گرفته شد. شاخه های گل پس از برداشت به صورت دسته های 6 تایی در ظروف حاوی 500 میلی لیتر از محلول های مختلف قرار گرفته و طول عمر بعد از برداشت و باز شدن غنچه مورد ارزیابی قرار گرفتنــد. نتایج نشان داد که اثر تیوسولفات نقره بر هر دو صفت از نظر آماری در سطح 1% معنی دار است. ماده 8- هیدروکسی کینولین سیترات گرچه با غلظت 200 میلی گرم در لیتر باعث افزایش معنی دار عمر بعد از برداشت شاخه های گل شد اما تاثیر معنی داری در روند باز شدن غنچه نداشت. مقایسه تیمارهای مختلف نشان داد که عمر گل های رز رقم ایلونا با استفاده از 200 میلی گرم در لیتر تیوسولفات نقره و 200 میلی گرم در لیتر 8- هیدروکسی کینولین سیترات در رژیم دمایی 25 درجه سانتی گراد 4.75 روز نسبت به شاهد افزایش می یابد. در رژیم دمایی دوره سرمایی 24 ساعته و سپس نگهداری در دمای 25 درجه سانتی گراد، استفاده از محلول حاوی 400 میلی گرم در لیتر تیوسولفات نقره و 200 میلی گرم در لیتر 8- هیدروکسی کینولین سیترات، باعث شد که عمر گلها، 4.5 روز نسبت به شاهد افزایش یابد. همچنین نتایج دو سال نشان داد که با افزایش سن بوته های مادری، در سال دوم عمر بعد از برداشت شاخه های گل بطور معنی داری کاهش یافت.

به منظور بررسی تغییرات جوامع علف های هرز ذرت تحت تاثیر الگوهای توالی گیاهان زراعی آزمایشی سه ساله (78-1375) با چهار گیاه گندم و کلزا (گیاهان زمستانه) و سورگوم و ذرت علوفه ای (گیاهان تابستانه) بصورت تناوب کشت مضاعف در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد اجرا شد. طرح آماری، بلوک های کامل تصادفی با تیمار تناوب در چهار سطح و با سه تکرار بود. مطالعه جوامع علف های هرز در دو مرحله قبل از بسته شدن کانوپی و قبل از برداشت گیاه انجام گرفت. اثر تناوب بر روی آخرین گیاه (ذرت علوفه ای) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که ترتیب قرار گرفتن گیاهان زراعی در زمان و همچنین نوع گیاه ما قبل اثر معنی داری بر وزن خشک و تراکم علفهای هرز دارد. معیارهای تراکم و وزن خشک علفهای هرز در مرحله قبل از بسته شدن کانوپی بیشتر از مرحله قبل از برداشت بودند. در اکثر موارد علفهای هرز برگ پهن به لحاظ وزن خشک و تراکم بیشتر از گونه ای برگ باریک بودند. گونه غالب علف هرز نیز تحت تاثیر تناوب تغییر یافت. تناوب سوم ( گندم ـ آیش ـ گندم ـ ذرت ـ کلزا- ذرت) بیشترین وزن خشک و تناوب دوم (گندم ـ آیش ـ کلزا ـ سورگوم ـ گندم ـ ذرت) بیشترین تراکم علف هرز را داشتند. گیاه کلزا بصورت گیاه نابجا در گیاه بعدی فقط در مرحله اول حضور داشت. نتایج این آزمایش تاکیدی است بر ناپایداری جوامع علفهای هرز در سیستم های تناوبی. نوع و ترتیب گیاهان قبلی بر هر دو مرحله قبل و پس از بسته شدن کانوپی موثر بودند اما تاثیر گیاه ذرت بیشتر در مرحله دوم بود.

اثر 6 دمای ثابت (15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی گراد) روی پارامترهای زیستی ( طول دوره رشد و  نمو مراحل مختلف زیستی، طول عمر ماده ها، میزان تخمگذاری، دوره های پیش- تخمگذاری، تخمگذاری، پس- تخمگذاری و سرانه تخم) و کمی جمعیت (نرخ خالص تولید مثل، متوسط طول دوره یک نسل، نرخ ذاتی رشد و نرخ متناهی افزایش) گونهTetranychus turkestani در آزمایشگاه تحت شرایط کنترل شده شامل رطوبت نسبی 55±10 درصد، نور– تاریکی16 به 8 انجام شد. آستانه حرارتی پایین و بالا بترتیب 13.4 و 41.6 درجه سانتی گراد برآورد شد. کمترین و بیشترین زمان رشد و نمو مراحل نابالغ بترتیب 4.33 و 30.32 در دماهای 35 و 15 درجه سانتی گراد ثبت شد. با توجه به حداقل بودن میزان مرگ و میر، حداکثر نرخ ذاتی رشد (0.379) و همینطور میزان تخمگذاری بیشتر به ازای هر کنه ماده (73.8) دمای 35 درجه سانتی گراد بعنوان دمای بهینه برای رشد و نمو و تولید مثل در نظر گرفته شد. میزان باروری روزانه با افزایش دما روند مشخصی ندارد اما در دمای 35 درجه سانتی گراد حداکثر مقدار باروری (73.8 تخم به ازای هر ماده) بدست آمد. تعداد کل تخم تولید شده به ازای هر کنه ماده در دماهای مختلف تفاوت معنی داری با هم نشان می دهد. اثر دما روی نرخ ذاتی رشد توسط مدل تغییر یافته لوگان و همکاران بررسی شد و پارامترهای این مدل بترتیب 0.106, 0.102 و 5.47 برآورد شد.

به منظور مطالعه اثر الگوهای مختلف توالی گیاهان زراعی بر تنوع جوامع علف های هرز یک آزمایش مزرعه ای در سه سال در مزرعه آموزشی دانشکده کشاورزی رامین (ملاثانی) در حومه اهواز اجرا شد. طرح آماری در قالب بلوک های کامل تصادفی با تیمار توالی در 5 سطح و 3 تکرار بود. نتایج این تحقیق نشان داد که جوامع علف های هرز تحت تاثیر الگوهای مختلف توالی گیاهان زراعی قرار گرفتند. به طوری که شاخص های وزن خشک و تراکم علف های هرز بسته به نوع و ترتیب گیاهان زراعی تغییر یافت. گیاهان قبلی و آخرین گیاه نقش مهمی را در تعیین میزان شاخص های وزن خشک و تراکم علف های هرز دارا بودند. علف های هرز برگ پهن فرم غالب جوامع علف های هرز بودند و با افزایش سهم گیاهان زراعی برگ پهن، غالبیت آنان نیز افزایش یافت. حداقل در این آزمایش سیستم تک کشتی نسبت به برخی از الگوهای توالی گیاهان زراعی، علف هرز کمتری را تولید کرد. شاخص غنای گونه ای مارگالف معیار مناسبی برای مقایسه کمِی تنوع علف های هرز تشخیص داده شد.