مجله علمی کشاورزی
سال:1385 | دوره:29 | شماره:2 |تعداد مقالات:13

کاربرد کلات آهن یکی از موثرترین روش های مقابله با کمبود آهن در خاک های آهکی می باشد. اما کارایی آن گاهی در اثر رابطه ضدیت آهن با برخی عناصر نظیر منگنز کاهش می یابد. به منظور مطالعه تاثیر آهن بر عملکرد و ترکیب شیمیایی دانه ژنوتیپ های سویا، در یک خاک لومی با آهن قابل استفاده کم و با نام علمی Fine-loamy,Typic Calcixerepts, carbonatic, thermic آزمایشی با 12 ژنوتیپ سویا (Glycine max (L.) Merril ) و سه سطح آهن (0، 2.5 و 5 میلی گرم در کیلوگرم خاک از منبع Fe-EDDHA) در شرایط گلخانه ای انجام شد. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که کاربرد آهن، تنها وزن خشک دانه ژنوتیپ بلک هاک را افزایش داد. اما موجب کاهش وزن دانه ژنوتیپ ولز شد و تاثیر معنی داری بر وزن دانه سایر ژنوتیپ ها نداشت. بنابراین به نظر می رسد که بررسی پاسخ اندام هوایی به کاربرد آهن معیار کافی جهت پیش بینی عملکرد دانه برخی ژنوتیپ ها نبوده است. مصرف آهن سبب افزایش میانگین غلظت و جذب کل آهن و نسبت آهن به منگنز دانه گردید. اما تاثیر معنی داری بر میانگین غلظت و جذب کل مس نداشت. میانگین غلظت روی و فسفر دانه نیز تحت تاثیر آهن قرار نگرفت. مصرف آهن میانگین جذب کل روی را افزایش داد اما میانگین غلظت و جذب کل منگنز و همچنین میانگین نسبت فسفر به آهن در نتیجه مصرف آهن کاهش یافت. نتایج گذشته ما نیز نشان داد که کاربرد آهن غلظت منگنز را در اندام هوایی کلیه ژنوتیپ ها کاهش داد. رابطه رگرسیونی معنی داری نیز بین سطوح آهن مصرفی و غلظت منگنز دانه به دست آمد. بر اساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد دلیل عدم کارایی کلات آهن در افزایش عملکرد دانه ژنوتیپ های سویا تاثیر سوء آهن بر جذب و یا انتقال منگنز در گیاه بوده است. کشت ژنوتیپ های آهن کارای سویا راه حل مناسبی جهت مقابله با کمبود آهن در خاک های آهکی می باشد.

این تحقیق با هدف افزایش زمان ماندگاری و شفاف سازی نسبی عصاره خرما انجام گرفته است. به منظور کاهش pH از دو نوع اسید، فرمیک و مالیک، و جهت پکتین زدایی و شفاف سازی از دو نوع آنزیم، Rohapect و Pectinex 3XL استفاده شد و اثرات آن ها بر رنگ، شفافیت، بریکس و خواص میکروبی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج اندازه گیری شدت عبور نور در طول موج 420 و 520 نانومتر (رنگ و شفافیت) نشان داد که دو نوع اسید و دو نوع آنزیم مورد استفاده به تنهایی بر رنگ و شفافیت تاثیرگذار نیستند. اما اثرات متقابل اسید و آنزیم نیز در حد P<0.01 معنی دار نشان داده شد. نتایج آزمون های میکروبی مبین موثر بودن فرایند اجرا شده در کاهش بار میکروبی (با توجه به بالابودن بار میکروبی در خرمای اولیه) می باشد. اسید فرمیک و مالیک در کاهش کپک و مخمر تقریبا یکسان عمل کرده اما اسید فرمیک در کاهش باکتری ها موثرتر از اسید مالیک بوده است.

به منظور ارزیابی صحیح پارامترهای مقاومت برشی خاک برای اهداف طراحی، لازم است این پارامترها در آزمایشگاه با استفاده از نمونه های بازسازی شده با روش تراکمی که شباهت بیشتری با تراکم صحرایی دارد، تعیین شوند. در آزمایشگاه ها معمولا بر اساس استانداردهای متعارف نمونه های مورد آزمایش توسط روش تراکم دینامیکی (کوبیدن خاک در چند لایه داخل قالب استاندارد و به کمک ضربات چکش) تهیه می شوند، در حالی که تراکم در صحرا معمولا توسط غلتک های چرخ فلزی صاف و یا غلتک های پاچه بزی که نوعی تراکم شبه استاتیکی ایجاد می کنند، انجام می شود. در این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه اثر روش تراکم بر مقدار مقاومت تک محوری و همچنین مقادیر پارامترهای مقاومت برشی (c, f) خاک های ریزدانه، سه نوع خاک با بافت های رسی- سیلتی (CL-ML) رسی با خمیرایی کم (CL) و رسی با خمیرایی زیاد (CH) تهیه و سپس نمونه هایی از این خاک ها در تراکم های نسبی مختلف و رطوبت های متفاوت با دو روش تراکم استاتیکی و دینامیکی بازسازی و برروی آنها آزمایش های تک محوری و سه محوری سریع (UU) انجام گرفت. نتایج آزمایش های مقاومت فشاری تک محوری و سه محوری نشان داد که نمونه های بازسازی شده به روش تراکم استاتیکی نسبت به نمونه های بازسازی شده به روش تراکم دینامیکی مقاومت بیشتری دارند. هرچند که بررسی های آماری نتایج آزمایش ها نشان داد که روش تراکم اثر معنی داری بر مقاومت برشی خاک های مورد آزمایش نداشت.

چند ماده شیمیایی که به عنوان مواد جاذب یا محرک تغذیه ای برای موریانه ها در نظر گرفته شده اند به منظور تعیین اثر آنها روی میزان مصرف غذا توسط موریانه زیرزمینی Microcerotermes diversus Silvestri در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفتند. آزمون های انتخابی دو گانه طراحی و اجرا گردید تا مصرف کاغذ صافی های تیمار شده با مواد شیمیایی و تیمار شده با حلال برای هر ترکیب شیمیایی در دامنه ای از غلظت ها با هم مقایسه شوند. در این مطالعه به استثنای هیدروکینون، سایر مواد شیمیایی به عنوان محرک های تغذیه ای در یک یا دو غلظت عمل کردند. هیدروکینون در غلظت های 200 و 500 پی پی ام به عنوان یک ممانعت کننده از ادامه تغذیه عمل کرد. افزودن لسیتین به کاغذ صافی در غلظت های 1000 و 5000 پی پی ام بطور معنی داری مصرف آن را در مقایسه با کاغذ صافی شاهد افزایش داد. بطور معنی داری مقدار بیشتری از کاغذ صافی تیمار شده با اسید آمینه ال اسپارتیک اسید یا ال گلوتامیک اسید در غلظت 1000 پی پی ام نسبت به کاغذ صافی تیمار شده با آب مقطر توسط موریانه M. diversus Silvestri مصرف شد. کاغذ صافی های فرو برده شده در محلول اوره 0.8 درصد بطور معنی داری به میزان بیشتری نسبت به کاغذ صافی های تیمار نشده مصرف شدند. مجموعا، این آزمون ها پیشنهاد می کنند چند ماده افزودنی به خصوص ترکیبات نیتروژن دار ممکن است کارایی طعمه های سمی بکار گرفته شده علیه موریانه ها را در شرایط صحرایی افزایش دهند.

طی فصول زراعی 78-79 از مناطق مهم کاشت سیب زمینی در استان های فارس (داریون، کوشک مولا و مهارلو) و خوزستان (عقیلی) جمعا 57 جدایه F. oxysporum از ریشه، طوقه و ساقه گیاه سیب زمینی با استفاده از محیط کشت های PDA اسیدی و نش و اسنایدر (Nash & Snyder) جداسازی گردید. تعداد 50 جدایه از مناطق مختلف دو استان انتخاب و از لحاظ بیماریزایی و گروه های سازگار رویشی (VCGs) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که 20 درصد از جدایه ها، روی غده های سیب زمینی رقم دراگا، پوسیدگی خشک و تمام جدایه ها بجز یکی، پژمردگی آوندی را ایجاد کردند. از کلیه جدایه ها روی محیط کشت PDC حاوی کلرات پتاسیم 3 درصد، 607 موتانت نیت بدست آمد. کلاس فنوتیپی هر یک از موتانتهای نیت بر اساس نحوه رشدشان روی محیط کشت پایه  (BM ) حاوی یکی از چهار منبع ازت نیترات، نیتریت، آمونیوم و هیپوزانتین تعیین شد. بر این اساس 78.9 درصد از موتانتهای نیت در کلاس فنوتیپی nit1 ،12.5 درصد در کلاس فنوتیپی nit3 و 8.6 درصد در کلاس فنوتیپی NitM قرار گرفتند. مکمل سازی بین موتانتهای نیت جدایه ها روی محیط کشت حداقل (MM) انجام شد و 8 گروه سازگار رویشی در این جمعیت شناسایی گردید. بین نوع بیماری ایجاد شده توسط جدایه ها و VCG آنها در این فرم مخصوص رابطه ای مشاهده می شد، به این صورت که گروه های E, D, B, A و F فقط بیماری پژمردگی آوندی و جدایه های گروه های C, G و H هم پژمردگی آوندی و هم پوسیدگی خشک را ایجاد کردند. بین مناطق جغرافیایی که جدایه ها از آنها جمع آوری شده بودند و VCG آنها رابطه خاصی وجود نداشت و فقط جدایه های گروه های F و H به یک منطقه جغرافیایی تعلق داشتند.

به منظور تعیین مناسب ترین ژنوتیپ گندم دیم از نظر توزیع مجدد ماده خشک و کارآیی آن تحت شرایط آبیاری تکمیلی، یک آزمایش مزرعه ای در ایستگاه تحقیقاتی قاملو در استان کردستان طی سال زراعی 1377-78 انجام شد. آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای عامل اصلی شامل بدون آبیاری (شاهد)، آبیاری در مراحل کاشت، گلدهی، شیری شدن دانه و کاشت + شیری شدن دانه بود. تیمارهای عامل فرعی شامل شش ژنوتیپ گندم دیم بود. تفاوت معنی داری از لحاظ توزیع مجدد بین تیمارهای عامل اصلی در سطح احتمال %5 و بین ژنوتیپ ها و اثرات متقابل ژنوتیپ × آبیاری در سطح احتمال %1 مشاهده شد. انجام آبیاری تکمیلی در مراحل مختلف رشد در مقایسه با شاهد موجب افزایش توریع مجدد شد. بیشترین میزان انباشت مجدد ماده خشک در تیمار آبیاری در مرحله کاشت با متوسط 97 گرم بر متر مربع و کمترین آن در تیمار آبیاری در مرحله شیری شدن با متوسط 53 گرم بر مترمربع برآورد گردید. در این بررسی رقم سبلان با متوسط  93 گرم بر متر مربع دارای بیشترین و رقم گلینسون با متوسط 65 گرم بر متر مربع دارای کمترین میزان توزیع مجدد ماده خشک بودند. به نظر می رسد برتری رقم سبلان نسبت به سایر ژنوتیپ های دیگر مربوط به قابلیت ذخیره این رقم قبل از گلدهی باشد. در این بررسی علیرغم توزیع بیشتر در رقم سبلان، رقم سرداری از کارآیی توزیع بیشتری برخوردار بود. همین امر احتمالا دلیلی بر ثبات و پایداری عملکرد بیشتر رقم سرداری در شرایطی است که دوره پر شدن دانه با تنش خشکی مواجه می شود.

از آنجا که خشکسالی و سیل در موارد مکرر خسارت زیادی را به جوامع و سازمان های مختلف در ایران وارد نموده است، پیش بینی بارش نقش اساسی در توسعه پایدار کشور دارد. تحلیل همبستگی متعارف (Canonical CCA ،Correlation Analysis ) یکی از مدل های قوی آماری است که جهت بررسی تغییرات زمانی و مکانی متغیرهای اقلیمی، هیدرولوژی و اقیانوس شناسی به کار گرفته می شود. در تحقیق حاضر، داده های بارش ماهانه نه ایستگاه سینوپتیک نواحی جنوب غربی کشور و نیز داده های دمای سطح آب خلیج فارس (Temperature, SST Sea Surface) برای دوره های 1959-1993 مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور کاهش حجم داده ها و استخراج مولفه های اصلی، تحلیل توابع متعامد (Empirical Orthogonal Function, EOF) انجام گرفت که مولفه اصلی بارندگی و چهار مولفه اصلی دمای سطح آب انتخاب گردید. مولفه های اصلی بارش و SST به ترتیب %78 و %73 از کل واریانس داده های مشاهده شده را توجیه نمودند. در حالی که مولفه اول دوران یافته بارش، بیشتر گویای تغییرات بارش در استان های فارس، بوشهر و خوزستان بود، مولفه دوم تاکید زیادی بر بیان بارش در ایستگاه هرمزگان داشت. سری زمانی مربوط به مولفه های اصلی بارش و SST به عنوان فایل های ورودی مدل CCA در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که نوسان های SST در ناحیه مرکزی خلیج فارس، در مقابل سواحل بوشهر نقش موثری در توجیه نوسان های بارش ایستگاه های مورد مطالعه دارند. چهار مولفه نگهداری شده SST و در مجموع حدود %27 از کل واریانس بارش زمستانه در مناطق مورد مطالعه را تعریف می نمایند. در استان های فارس و بوشهر تاثیر SST زمستانه بر بارش بیشتر از استان خوزستان تشخیص داده شد. فرایند تغییرات SST در بهار و تابستان یکی از عناصر قابل توجه در پیشگویی بارش زمستانه خوزستان تشخیص داده شد.

در این تحقیق عوامل موثر بر آلودگی آب زیرزمینی شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفته و شدت اثر هر عامل و منطقه تحت تاثیر آن تعیین شده است. با توجه به وضعیت خاص سفره، به دلیل وجود رودخانه در دشت، از آب رودخانه زاینده رود و 21 حلقه چاه موجود با پراکندگی مناسب در منطقه و آب لوله کشی شهر بعنوان شاهد، در دو مرحله نمونه برداری شد و آزمایشات شیمیایی و میکروبی بر روی آن انجام گردید. نتایج حاصل از تجزیه شیمیایی نمونه های آب حاکی از آن است که در آب زیرزمینی منطقه، چهار تیپ بی کربنات کلسیم، سولفات کلسیم، کلرور سدیم و سولفات سدیم وجود دارد. قسمت اعظم سفره از محور رودخانه تا دروازه تهران و خیابان رزمندگان تحت تاثیر آب رودخانه است. قسمت شمال سفره آب زیرزمینی تحت تاثیر سفره آبخوان قهاب می باشد. قسمت جنوب غرب سفره آب زیرزمینی تحت تاثیر رسوبات شیلی و بالا بودن سنگ کف، تیپ آب سولفات سدیم و سولفات کلسیم شده و جهت جریان باعث کاهش کیفی آب از سمت جنوب به سمت رودخانه می شود. آلودگی نیترات به صورت موضعی در حواشی قبرستان تخت فولاد و میدان فیض با غلظت 120 میلی گرم در لیتر تعیین شده است. به احتمال زیاد، دفن اموات، کودهای آلی فضای سبز و پراکنش آلودگی آن تا سطح سفره آب زیرزمینی از علل عمده می باشد. تعداد کلی فرم نمونه ها در 100 میلی لیتر بین 3.6 تا 460 بوده که آلودگی میکربی شدیدی است. آب رودخانه زاینده رود به دلیل تخلیه پساب ها به رودخانه و آب سفره زیرزمینی به دلیل نشت از شبکه زیرزمینی فاضلاب شهری از نظر میکربی آلوده شده است. بررسی بر روی آلودگی آب زیرزمینی از نظر فلزات سنگین نیز صورت پذیرفت که در بعضی موارد نشانه هایی مشاهده گردید که باید به طور دقیق تر مطالعه گردد.

عارضه پژمردگی و خشکیدگی خوشه خرما مهمترین معضل تولیدکنندگان خرما در ایران می باشد و معمولا در مرحله تبدیل خارک به رطب مشاهده می گردد. به منظور بررسی اثرات دو فاکتور نحوه تنک و نوع پوشش خوشه ها بر عارضه پژمردگی و خشکیدگی خوشه خرما، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و 4 تکرار در طی سال های 81-82 بر روی رقم کبکاب در منطقه بوشهر انجام گرفت. به منظور تعیین اثرات تیمارها بر روی میزان خسارت عارضه و خواص کمی و کیفی میوه ها، نمونه برداری در پلات های آزمایشی در زمان برداشت محصول انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که هر دو فاکتور نحوه تنک و نوع پوشش تاثیر معنی داری در سطح یک درصد بر کاهش خسارت عارضه دارند. در گروه بندی تیمارهای نوع پوشش شامل فویل آلومینیوم، سبد حصیری، واکس و شاهد میانگین خسارت به ترتیب 7.9، 8.6، 19.5 و 21.8 درصد بود. در گروه بندی تیمارهای نحوه تنک شامل حذف یک سوم نوک گل آذین در مرحله گرده افشانی، حذف یک سوم نوک خوشه باضافه %10 خوشه چه های مرکزی در مرحله کیمری، حذف یک سوم خوشه چه های مرکزی در مرحله کیمری و شاهد میانگین خسارت به ترتیب 10.5، 11.5، 14 و 21.8 درصد بود. اثر نحوه تنک بر روی صفاتی چون وزن، طول و قطر میوه و پوشش بر وزن و قطر میوه و نسبت گوشت به هسته در سطح 1 درصد معنی دار گردید. چنین می توان نتیجه گرفت که تیمار تنک به روش حذف یک سوم نوک گل آذین در مرحله گرده افشانی همراه کاربرد پوشش سبد حصیری در اوایل مرحله خلال به عنوان بهترین تیمار به منظور کاهش خسارت عارضه و بهبود خواص کمی و کیفی میوه در خرمای رقم کبکاب قابل توصیه است.

این تحقیق در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تیمار تکریب با عکفه، اره دستی و اره موتوری زنجیری در 8 تکرار با هدف ارزیابی و مقایسه روش های موجود تکریب نخل خرما انجام گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که تفاوت میان سرعت، کیفیت و سختی تکریب میان روش ها در ارتفاع کمتر از 1.5 متر معنی دار بوده و سرعت تکریب با اره موتوری با تکریب 2.64 نخل در ساعت به ترتیب 1.4 و 2.1 برابر سریعتر از تکریب با اره دستی و عکفه می باشد و کیفیت تکریب با اره دستی از کیفیت تکریب با اره موتوری و عکفه بهتر است. همچنین شدت ضربان قلب کارگر که شاخصی از سختی کار است در تکریب با اره موتوری 103.9 پالس در دقیقه و اره دستی 122.3 پالس در دقیقه و در گروه بارهای متوسط و شدت ضربان در تکریب با عکفه 130.1 پالس در دقیقه در گروه بارهای زیاد قرار دارد. در ارتفاع بالاتر از 1.5 متر، تکریب با اره موتوری از طریق صعود از نخل با فروند، ممکن نبوده و تفاوت میان سرعت تکریب با اره دستی و عکفه معنی دار و اره دستی با تکریب 1.18 نخل در ساعت 1.66 برابر سریعتر از تکریب با عکفه است. در این ارتفاع کار، تفاوت میان کیفیت عملیات و شدت ضربان قلب کارگر در تکریب با اره دستی و عکفه معنی دار نگردید. بررسی اقتصادی روش ها نیز نشان داد که هزینه های تکریب با اره دستی در ارتفاع پایین برای نخلستان های با مساحت کمتر از 10 هکتار کمتر از آن برای اره موتوری است. هزینه های تکریب در نخلستان های جوان بزرگتر از 10 هکتار با استفاده از اره موتوری کمتر از دیگر روش هاست. در تکریب نخل های بلند تکریب با اره دستی به صرفه تر از تکریب با عکفه است. در مجموع با استناد به نتایج بدست آمده و نیز کوچک بودن نخلستان های کشور، تا یافتن روش مناسب تر، تکریب با اره دستی به عنوان مناسب ترین روش تکریب نخل خرما توصیه می شود.

چگونگی ارتباط فعالیت آنزیم های ال- آسپاراژیناز و اوره آز با برخی ویژگی های مهم خاک مطالعه گردید. بدین منظور از بررسی های رگرسیونی ساده و چند متغیره، تحلیل عامل ها با استفاده از تحلیل مولفه های اصلی و تحلیل مسیر استفاده شد. بیست نمونه از خاک های مهم کشاورزی منطقه اصفهان با لحاظ تنوع طبیعی موجود انتخاب و روابط مورد نظر در آنها بررسی گردید. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم های اوره آز وال- آسپاراژیناز با کربن آلی (oc) خاک و نیتروژن کل (TN) آن همبستگی مستقیم دارد. همچنین معلوم گردید، فعالیت این دو آنزیم با درصد اندازه ذرات، pH، درصد آهک (CCE)، گنجایش تبادل کاتیونی (CEC) خاک همبستگی معنی دار نشان نداد. تحلیل رگرسیون چند متغیره مرحله ای، دلالت بر آن داشت که جز OC، خصوصیت دیگری وارد مدل نشده و مدل نهایی بصورت یک متغیره باقی می ماند. روش آماری تجزیه فاکتورها به شیوه تحلیل مولفه های اصلی نیز، نتایج به دست آمده در تحلیل های رگرسیون خطی ساده و چند متغیره را تایید نمود. عدم وجود یک فرضیه اثبات شده به منظور درک چگونگی ارتباط TN با فعالیت های آنزیمی، نویسندگان این مقاله را بر آن داشت تا با استفاده از روش تحلیل ضرایب مسیر (تحلیل علیت) به ریشه یابی ارتباط فعالیت آنزیم های ال- آسپاراژیناز و اوره آز با TN بپردازند. نتایج این بررسی نشان داد که کربن آلی خاک به طور مستقیم با فعالیت آنزیم های مورد مطالعه ارتباط دارد، لیکن تاثیر مستقیم TN بر فعالیت های آنزیمی اندک بوده و TN عمدتا به دلیل همبستگی قوی که با OC دارد به طور غیر مستقیم با فعالیت های آنزیمی مربوط می گردد. چنین استنباط می شود که برای تخمین فعالیت این آنزیم ها از روی خصوصیات خاک، OC مطمئن ترین خصوصیت باشد.

در بررسی های مزرعه ای که به منظور شناسایی شته ها و دشمنان طبیعی آنها در مزارع گندم و جو از آذر ماه 1382 لغایت خرداد ماه 1383 در استان خوزستان انجام گرفت، در مجموع از شته ها چهار گونه، و از دشمنان طبیعی آنها بیست و دو گونه متعلق به شانزده جنس و همچنین دو مورد در سطح جنس و زیر خانواده به شرح زیر جمع آوری و شناسایی گردید. در میان دشمنان طبیعی جمع آوری شده پنج گونه، یک جنس و یک زیر خانواده برای استان و ایران به عنوان گزارش جدید می باشند که با علامت (*) و (**) مشخص می شوند:الف) شته ها (APHIDIDAE): 1) Sitobion avenae (Fabricius), 2) Rhopalosiphum padi (L.), 3) R.maidis (Fitch), 4) Schizaphis graminum (Rondani) ب) دشمنان طبیعی: COCCINELLIDAE: 1) Coccinella septempunctata (L.), 2) C. undecimpunctata (L.), 3) C. novemnotata (Herbst), 4) Adalia bipunctata (L.), 5) Hippodamia variegata (Goeze), 6) Scymnus levaillanti (Mulsant). SYRPHIDAE : 1) Episyrphus balteatus (DeGeer), 2) Eupeodes nuba (Wiedmann), 3) Eu.corollae (Fabricius). 4) Melanostoma melinum (L.), 5) Sphaerophoria scripta (L.), 6) S.bengalensis (Macquart). CHRYSOPIDAE: 1) Chrysoperla carnea (Stephens).APHIDIIDAE: 1) Praon gallicum (Stary)**, 2) Diaeretiella rapae (M'Intosh), 3) Aphidius rhopalosiphi (Destephani)*, 4) A. matricaria (Haliday)*. APHELINIDAE : 1) Aphelinus flaviventris (Dalm). CYRTIDAE: 1) Aphidencyrtus aphidivorus (Mayer)**, 2) A. arundicola (Hoffer)**. MEGASPILIDAE: 1) Dendrocerus comwentiziae (Gahan)**. EURYTOMIDAE: 1) Harmolita comatae (Phillips)**, 2) Eurytoma sp. (Illiger)** CYNIPIDAE: Alloxystinae**. علاوه بر این درصد فراوانی تمام گونه ها در سه منطقه اهواز، ملاثانی و صفی آباد تعیین و دوره فعالیت پارازیتوئیدها نیز بررسی گردید.