علوم اعصاب شفای خاتم
سال:1401 | دوره:10 | شماره:2 |تعداد مقالات:13

مقدمه: استرس اکسیداتیو نقش کلیدی در پاتوفیزیولوژی اسکیزوفرنی که یک بیماری روانی ناتوان کننده است، دارد. سیلی مارین یک فلاونویید با خواص آنتی اکسیدانی است که در گیاه خار مریم یافت می شود. با این حال، فراهمی زیستی سیلی مارین به دلیل حلالیت کم در آب، ضعیف است. هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظت عصبی نانوذرات چیتوسان-سیلی مارین بر اختلالات شناختی و آسیب های اکسیداتیو ناشی از کتامین در هیپوکامپ است. مواد و روش ها: در این پژوهش، 35 موش نر به پنج گروه تقسیم شدند؛ کنترل و چهار گروه کتامینی که به ترتیب با سالین، آریپیپرازول، سیلی مارین و نانوذرات چیتوسان-سیلی مارین در دوزهای 20 میلی گرم برکیلوگرم به مدت30 روز تحت درمان قرار گرفتند. در گروه های بیمار، حیوانات کتامین را با دوز 20 میلی گرم برکیلوگرم روزانه از روز 16 تا 30 به صورت درون صفاقی دریافت کردند. اختلالات شناختی با استفاده از آزمون شناسایی شی جدید مورد ارزیابی قرار گرفت و نشانگرهای استرس اکسیداتیو در ناحیه هیپوکامپ ارزیابی شد. یافته ها: نتایج ما نشان داد که کتامین به طور معنی دار شاخص تبعیض و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز و گلوتاتیون ردوکتاز در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. نتایج این پژوهش نشان داد که درمان با سیلی مارین و نانوذرات چیتوسان-سیلی مارین باعث کاهش اختلالات شناختی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون ردوکتاز و کاهش سطح مالون دی آلدهید در گروه های تحت درمان می شود. نتیجه گیری: نانوذرات چیتوسان-سیلی مارین می تواند فراهمی زیستی سیلی مارین را بهبود بخشد و اثرات حفاظت عصبی قوی تری را در برابر اختلالات شناختی ناشی از کتامین و آسیب های اکسیداتیو هیپوکامپ ایجاد کند.

مقدمه: هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی آموزش نظریه خودتعیین گری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و قلدری سایبری در دانش آموزان پسر با اختلال بازی اینترنتی با و بدون همبودی اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی بود. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و ارزیابی دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، تمامی دانش آموزان 12 تا 14 ساله با اختلال بازی اینترنتی در سال 1399 شهرستان خرم آباد، ایران بود. تعداد نمونه 42 نفر بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گماشته شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل آزمون اختلال بازی اینترنتی-20، پرسشنامه علایم کودکان-4، پرسشنامه اضطراب بک، و پرسشنامه تجربه قلدری و قربانی قلدری سایبری بود. گروه های مداخله تحت 9 جلسه دو ساعته برنامه مداخل های آموزش نظریه خودتعیین گری (گروه مداخله 1) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (گروه مداخله 2) قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت معنی داری در اثر بخشی بین دوگروه مداخله آموزش نظریه خودتعیین گری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در اضطراب و قلدری سایبری وجود نداشت. همچنین تعامل دو متغیر عضویت گروهی و گروه همبودی کمبود توجه/ بیش فعالی در اضطراب و قلدری سایبری معنی دار بود. نتیجه گیری: هر دو روش آموزش نظریه خودتعیین گری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، به یک اندازه بر اضطراب و قلدری سایبری دانش آموزان با اختلال بازی اینترنتی تاثیر معنی دار دارند.

مقدمه: ناباروری یکی از شایع ترین معضلات در جهان است که می تواند افراد مبتلا را در معرض اختلالات روانی گوناگون قرار دهد. لذا، پژوهش حاضر با هدف تدوین معادلات ساختاری آشفتگی رابطه زناشویی براساس بازشناسی بیان چهره ای هیجان: نقش میانجی پرخاشگری ارتباطی در زنان نابارور انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان نابارور مراجعه کننده به مراکز ناباروری و مراکز پزشکی زنان و زایمان شهر تهران در تابستان سال 1400 بود و 300 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و از طریق پرسشنامه آنلاین در پژوهش شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه خودگزارشی زناشویی تاکسون ویزمن و همکاران (2009)، آزمون بازشناسی بیان چهره ای هیجان اکمن و فرایزن (1976) و پرسشنامه پرخاشگری ارتباطی پنهان نلسون و کارل (2006) جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مدل علی رابطه بین بازشناسی بیان چهره ای هیجان، پرخاشگری ارتباطی و آشفتگی رابطه زناشویی در زنان نابارور براساس شاخص های مختلف برازش تایید شد، بازشناسی بیان چهره ای هیجان و پرخاشگری ارتباطی بر آشفتگی رابطه زناشویی اثر مستقیم دارند؛ علاوه بر این بازشناسی بیان چهره ای هیجان از طریق پرخاشگری ارتباطی بر آشفتگی رابطه زناشویی در زنان نابارور تاثیر غیرمستقیم دارد. نتیجه گیری: بازشناسی بیان چهره ای هیجان و پرخاشگری ارتباطی نقش مهمی در آشفتگی رابطه زناشویی در زنان نابارور دارند و هدف قراردادن این دو مولفه در درمان های روانشناختی، می تواند در کاهش آشفتگی رابطه زناشویی موثر باشد.

مقدمه: آنزیم مونوآمین اکسیداز (MAO-A) A و مهارکننده های MAO-B در درمان برخی از بیماری های سیستم عصبی نقش دارند و بیان ژن های سیتوکین های مرتبط با التهاب و بیماری های مختلف را تنظیم می کنند. مواد و روش ها: پس از انتخاب ترکیب مرجع بازدارنده MAO-A با کمک ابزارهای بیوانفورماتیکی مانند ZINC15 و ZINCPHARMER برای جستجوی مجازی از طریق خواص ساختاری و فارماکوفریک ترکیب بازدارنده مرجع، چندین لیگاند جدید به دست آمد. سپس مقایسه بین لیگاندها با فرآیند اتصال MAO-A انجام شد و لیگاندهای برتر منتخب از نظر سمیت، آلرژی، سمیت و پیش بینی ADME با ابزارهایی مانند molsoft، PKCSM، way2drug swiss MADE مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در بین چهار لیگاند نهایی به دست آمده، LIG52 بالاترین برهمکنش را با باقیمانده های مختلف و با انرژی اتصال اتصال بالاتر (وینا امتیاز= 9/7-) نسبت به بقیه داشت و پس از آن LIG48 و LIG54 قرار گرفتند. در میان باقیمانده های موثر برهم کنش، Trp128، ASN125، و GLU492 به MAO-A در لیگاندهای برتر، مانند ترکیب مرجع، متصل شدند. آن ها همچنین توانایی مورد نظر برای تعامل با باقی مانده های درگیر در انتخاب بستر و فعالیت کاتالیزوری، مهار و اختلال در فعالیت MAO-A را داشتند. نتیجه گیری: لیگاندهای به دست آمده در این مطالعه توانستند برهمکنش های متفاوتی با تعداد مناسب پیوندهای قابل چرخش بر روی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و جهت گیری فضایی در محل اتصال به MAO-A داشته باشند. علاوه بر این، نتایج به دست آمده از سرورهای مختلف که خواص مولکولی و شباهت دارویی سمیت و جذب متابولیسم، ترشح و آزادسازی ترکیبات لیگاند بازدارنده را بررسی کردند، به دست آمد. بنابراین می توان آن ها را پس از بررسی های بیشتر در شرایط آزمایشگاهی و بالینی به عنوان ترکیبات دارویی احتمالی در سیستم های بیولوژیکی در نظر گرفت.

مقدمه: روغن های سرخ شده عمیق (DFO) روشی رایج در تهیه بسیاری از خوراکی ها می باشد. دمای بالا ترکیبات تشکیل دهنده DFO را تغییر می دهد که برای سلول های مختلف به ویژه سلول های عصبی مضر است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر بیان ژن های دوپامین، سروتونین، نوراپی نفرین، a5-HT، پروتیین دوپامین، تعداد سلول های پورکینژ و درصد سلول های آپوپتوتیک در بافت مخچه موش های صحرایی دریافت کننده DFO بود. مواد و روش ها: 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین سنی20 هفته و وزن 350-300 گرم بطور تصادفی به 5 گروه کنترل سالم، کنترل دریافت (DFO)، (DFO)-اکتاپامین، (DFO)-تمرین هوازی، (DFO)-اکتاپامین-تمرین هوازی تقسیم شدند. درآغاز هفته اول موش های صحرایی با DFO تغذیه شدند. اکتاپامین به مدت 4 هفته و 5 روز در هفته به صورت درون صفاقی به موش های صحرایی تزریق شد. تمرین هوازی دویدن به مدت 4 هفته، پنج روز در هفته و 20 دقیقه در روز با سرعت 26 متر در دقیقه بر روی گروه های تمرین انجام شد. پس از 4 هفته آنالیزهای شیمیایی با Real Time PCR برای اندازه گیری بیان ژن و وسترن بلات برای اندازه گیری بیان پروتیین، روی نمونه های فیکس شده مخچه انجام شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که دریافت DFO به طور معنی داری بیان ژن های دوپامین، سروتونین، نوراپی نفرین، a5-HT، پروتیین دوپامین و تعداد سلول های پورکینژ مخچه را کاهش و درصد سلول های آپوپتوتیک را افزایش داد. دریافت اکتاپامین و تمرین هریک به تنهایی منجر به افزایش بیان ژن های دوپامین، سروتونین، نوراپی نفرین، a5-HT، پروتیین دوپامین و تعداد سلول های پورکینژ و کاهش درصد سلول های آپوپتوتیک شدند. تعامل تمرین و اکتاپامین تاثیر هم افزایی معنی داری بر افزایش بیان ژن های دوپامین، سروتونین، نوراپی نفرین، a5-HT، پروتیین دوپامین و تعداد سلول های پورکینژ نداشت اما درصد سلول های آپوپتوتیک را به طور معنی داری کاهش داد. نتیجه گیری: تغذیه با غذای پرچرب موجب اختلال در مسیرهای دوپامینرژیک و سرتونرژیک می شود. تمرین هوازی و اکتاپامین می توانند اثر محافظتی دربرابر اثرات سمی DFO بر بافت مخچه داشته باشند.

مقدمه: تشخیص فعالیت های ذهنی در سیستم های واسط مغز-رایانه مبتنی بر تصور حرکتی، توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. گراف پدیداری روش قدرتمندی جهت تحلیل عملکرد و ارتباطات نواحی مختلف مغزی می باشد. هدف این پژوهش، بهبود و توسعه روش گراف پدیداری برای تحلیل رفتار مغز و تشخیص تصور حرکتی می باشد. مواد و روش ها: ابتدا سیگنال های مغزی شامل چهار کلاس تصور حرکتی دست چپ، دست راست، دو پا و زبان به سه نوع گراف پدیداری تبدیل و ویژگی های مهم گراف ها استخراج گردیده است. سپس جهت کاهش ویژگی ها از روش تحلیل واریانس استفاده شده است. برای طبقه بندی کلاس های تصور حرکتی از ماشین بردار پشتیبان استفاده گردیده است. در اکثر تحقیقات برای استخراج اطلاعات و وزن دهی گراف از توزیع درجه گراف استفاده شده است. اما در پژوهش حاضر، از توزیع اختلاف دامنه بهره گرفته شده، بنابراین سری های زمانی کوتاه تری مورد نیاز است. برای تحلیل عملکرد و ارتباطات نواحی مختلف مغزی و بدست آوردن جهت جریان اطلاعات، روش جدیدی به نام گراف پدیداری افقی وزن دار-آنتروپی انتقال، ارایه شده است. یافته ها: افزایش مقدار کاپا در مقایسه با تحقیقات دیگر، نشان می دهد که گراف پدیداری افقی وزن دار روش مناسبی جهت پردازش سیگنال های مغزی مبتنی بر تصور حرکتی است. مقایسه گراف های مغزی و جهت جریان اطلاعات در چهار کلاس تصور حرکتی، تفاوت معنی دار بین آن ها را نشان داد. نتیجه گیری: شبکه های زمانی، درک بهتری درمورد دینامیک های مغزی در سیستم های واسط مغز-رایانه مبتنی بر تصور حرکتی را ارایه می دهند.

مقدمه: هدف این پژوهش ایجاد مدلی از احساس تنهایی و همچنین اضطراب مرگ بر اساس ویژگی های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان با نقش میانجی اضطراب کرونا بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه شهروندان استان قم می باشد. 400 نفر به روش نمونه گیری موردی و پرسشنامه پنج عامل شخصیت، تنظیم شناختی هیجان، اضطراب کرونا، احساس تنهایی و اضطراب مرگ انتخاب شدند. یافته ها: یافته های ما نشان داد که ویژگی های شخصیتی و تنظیم شناختی هیجان، 14 درصد از واریانس ابتلا به اضطراب کرونا را تشکیل می دهند. علاوه بر این، ویژگی های شخصیتی، تنظیم شناختی هیجان و بیماران مبتلا به بیماری های ویروسی اضافی، 40 درصد از واریانس احساس تنهایی و 29 درصد از واریانس اضطراب مرگ را تشکیل می دهند. نتیجه گیری: اضطراب کرونا ویروس می تواند میانجی ویژگی های شخصیتی (روان نژندی)، تنظیم شناختی (راهبردهای انطباقی)، احساس تنهایی و اضطراب مرگ باشد.

مقدمه: نابالیدگی عصبی-حرکتی یکی از اختلالات دوران کودکی می باشد که ارتباط آن با اختلالات رفتاری مشاهده شده است و اثرات نامطلوب آن می تواند تا دوران بزرگسالی نیز ادامه یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین نابالیدگی عصبی-حرکتی با شدت اختلال های بیش فعالی و اوتیسم در کودکان بود. مواد و روش ها: نمونه تحقیق حاضر شامل 388 کودک 8-10سال بود. میزان شدت اوتیسم و بیش فعالی با استفاده از پرسشنامه والدین کانرز و پرسشنامه مقیاس انجام شد و بازتاب انقباض نامتقارن گردن (ATNR)، بازتاب انقباض متقارن گردن (STNR)، بازتاب لابیرنتین (TLR) و بازتاب مورو نیز بررسی شد. به منظور بررسی ارتباط بین مولفه های نابالیدگی عصبی و دو نوع اختلال بیش فعالی و اوتیسم، ابتدا با استفاده از آزمون همبستگی، همبستگی خطی بین متغیرها سنجیده شد. بعد از بررسی همبستگی خطی، به منظور بررسی چگونگی تاثیر مولفه های نابالیدگی عصبی بر دو نوع اختلال بیش فعالی و اوتیسم، از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که بازتاب های Moro, ATNR, STNR با علایم بیش فعالی و بازتاب های Moro, STNRو TLR با علایم اوتیسم ارتباط مثبت معنی داری دارند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاضر، به نظر می رسد سنجش ماندگاری بازتاب های به کار رفته در پژوهش حاضر بتواند به عنوان یک راهکار تشخیصی جهت مداخلات سودمند زودهنگام در نظر گرفته شود.

مقدمه: بیماری های نورودژنراتیو یا تحلیل برنده عصبی، گروهی از بیماری های عصبی همراه با آسیب به نورون نامیده می شوند که در بیشتر موراد درمان موثری برای آن وجود ندارد. تشخیص به موقع و دقیق بیماری های نورودژنراتیو اهمیت زیادی دارد. تشخیص نادرست یا دیرهنگام این بیماری ها می تواند منجر به درمان اشتباه و افزایش هزینه بیمار شود. از آنجایی که درمان بیماری های نورودژنراتیو باید در مراحل بدون علامت بیماری شروع شود، در سال های اخیر محققین تشویق به شناسایی بیومارکرهایی برای تشخیص زودهنگام بیماری های مختلف از جمله بیماری های نورودژنراتیو شده اند. این بیومارکرها شامل انواع ژنتیکی، مبتنی بر سیالات زیستی و مبتنی بر تصویربرداری هستند. جهش های ژنتیکی که باعث یک بیماری نورودژنراتیو خاص می شوند، بیومارکرهای ژنتیکی هستند که بیشترین کاربرد را دارند. DNA و RNA نیز با اشکال خانوادگی بیماری های نورودژنراتیو مرتبط است. بیومارکرهای مایع مغزی-نخاعی و خونی به طور گسترده برای بیماری های نورودژنراتیو استفاده می شوند. بیومارکرهای مبتنی بر تصویر برداری پبشرفت بسیاری داشته اند و به بیومارکرهای تشخیصی اولیه کمک بسیاری می کنند. نتیجه گیری: انتخاب چند بیوماکر مناسب با هم در توسعه دارو و آزمایش های بالینی برای بیماری های نورودژنراتیو به تشخیص به موقع و بررسی اثربخشی دارو در بیماری های نورودژنراتیو کمک می کند. این مقاله مروری بر انواع و کاربرد بیومارکرها در بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون تمرکز کرده است.

مقدمه: صرع نوعی اختلال عصبی است که تحریک بیش از حد نورون ها باعث بروز آن می شود. این اختلال عصبی در نواحی هیپوکامپ یا قشر مغز ایجاد می شود و نورون های تحریکی منطقه CA1 هیپوکامپ را بیشتر از مناطق دیگر تحت تاثیر قرار می دهند. بر این اساس مطالعاتی در ارتباط با استفاده از روش های جدید تجویز دارو برای درمان این بیماری انجام گرفته است. روش های نوین در مقایسه با داروهای خوراکی ضد صرع، اثربخشی را افزایش داده و سمیت را کاهش می دهد. هدف از روش های تجویز، رساندن غلظت بهینه دارو به کانون تشنج است. نتیجه گیری: افراد مبتلا به صرع به درمان دارویی طولانی مدت نیاز دارند، بنابراین، شناسایی داروهای ایمن، قابل تحمل و موثر، به ویژه در زمینه درمان مهم است.

مقدمه: ضایعات سیستم عصبی مرکزی با آثاری گسترده ازجمله تخریب گسترده و مرگ سلول های عصبی به دنبال عللی همچون ضربات، خونریزی، ادم و التهاب ایجاد می شوند که درنهایت منجر به عدم هماهنگی در حرکات ارادی و اندام ها، از دست رفتن حواس یا حتی مرگ می شوند. امروزه پژوهشگران تلاش های زیادی در جهت یافتن راهکار و شیوه درمانی موثر برای درمان بیماری های تحلیل برنده عصبی کرده اند که از این میان سلول های بنیادی توانسته اند جایگاه ارزشمندی را به دست بیاورند. اگرچه در سال های اخیر این محققین گام های مهمی در زمینه درمان آسیب های سیستم عصبی پیموده اند ولی درمان قطعی تا به اکنون برای این بیماری ها یافت نشده است. در این مطالعه نقش سلول های بنیادی در درمان بیماری های تحلیل برنده عصبی مورد بررسی قرارگرفته است. در این مقاله مروری با بررسی تحقیقات انجام شده، در مورد انواع سلول های بنیادی مختلف، مزایا و معایب هرکدام در درمان بیماری های تحلیل برنده عصبی و نحوه عملکرد آن ها مورد بحث قرارگرفته است. نتیجه گیری: در حال حاضر انواع مختلف سلول های بنیادی با قابلیت های بالا در رفع مشکلات سیستم عصبی می توانند امید به استفاده از روش های درمانی جدید برای درمان بیماری های تحلیل برنده عصبی را به شکل چشم گیری افزایش دهند. هزینه بالای درمان و عوارض جانبی احتمالی، چالش های اصلی در درمان مبتنی بر سلول های بنیادی است و تحقیقات بیشتری برای بهبود کارایی سلول های بنیادی در محیط های بالینی موردنیاز است.

مقدمه: صرع یکی از شایع ترین اختلالات عصبی در دنیا با ابتلای بیش از پنجاه میلیون نفر می باشد که بیش از هشتاد درصد این بیماران در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند. درمان های دارویی و جراحی صرع در طول سالیان اخیر پیشرفت های قابل توجهی داشته اند. با این حال، بیماری صرع چالش منحصر به فردی را برای فرد و خانواده وی به وجود می آورد. انگ یک مسیله اصلی برای بیماران مبتلا به صرع است که می تواند افراد را از جستجوی درمان منصرف کند و منجر به شرم و ناامیدی شود به نحوی که در نهایت با گوشه گیری و کنارهگیری و انزوا از اجتماع، از خود محافظت کرده و این روند در انتها منجر به محروم شدن وی از حقوق فردی، اجتماعی و شهروندی میگردد. نتیجه گیری: یک وظیفه و مسیولیت بزرگ ارایه دهندگان خدمات به افراد داری صرع به خصوص پزشکان، پرستاران و کارکنان بهداشت عمومی درک اهمیت تاثیر مخرب استیگما بر وضعیت عمومی بیمار مبتلا به صرع و روند بهبودی او می باشد. افزایش آگاهی جامعه در این رابطه و تقویت اعتماد به نفس در بیماران مبتلا به صرع یک ضرورت مهم و انکار ناپذیر در مقابله با استیگما می باشد.

مقدمه: تشخیص بیان پروتیین در بافت ها و سلول های عصبی برای آزمایشگاه های مدرن علوم اعصاب و آزمایشگاه هایی که رویکردهای تشخیصی را انجام می دهند ضروری است. بدین منظور، ما یک مقاله مروری جامع در مورد مراحل و چالش های وسترن بلات (WB) جمع آوری کردیم. WB نتایج کیفی خوبی برای تعیین محتوای پروتیین هدف در یک نمونه ارایه می دهد و به ویژه برای تجزیه و تحلیل پروتیین های نامحلول مفید است. این فرآیند را می توان به طور کلی به پنج مرحله تقسیم کرد: 1. استخراج پروتیین، 2. الکتروفورز، 3. انتقال غشا، 4. ایمونودیتکشن، و 5. ظهور و تجزیه و تحلیل. این فرایندها شامل انتقال الگوهای پروتیینی از ژل به غشایی با منافذ ریز است. انتقال پروتیین و به دنبال آن ایمونودیتکشن ابزاری عالی برای شناسایی بسیاری از پروتیین ها است، به ویژه پروتیین هایی که فراوانی کمتری دارند. انتقال کارآمد پروتیین ها از یک ژل به یک غشاء جامد و ایمونودیتکشن خاص تا حد زیادی به پارامترهای مختلف بستگی دارد. نتیجه گیری: برای کاهش چالش ها و افزایش آگاهی نسبت به تغییرات جدید در WB، این مقاله مروری، نمایی از روش ها، مواد و دستگاه ها در روش WB را فراهم می آورد.