مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال:1391 | دوره:25 | شماره:3 (مسلسل 72) |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: اخیرا نگرانی هایی در مورد اثر ذرات آزاد شونده از کامپوزیت ها بر روی سیستم تولیدمثل مطرح شده است. هدف این مطالعه تعیین اثر توکسیک یک کامپوزیت دندانی هیبرید بر سیستم تولیدمثل موش های نر بود.روش بررسی: در این مطالعه حیوانی، 20 موش نر سوری در 2 گروه تقسیم شدند. در گروه تست، ذرات آزاد شده از نمونه های ساخته شده از کامپوزیت Filtek Z250 به درون محلول اتانول %75 به صورت روزانه به مدت 28 روز به موش های نر تجویز شدند. در گروه کنترل، از اتانول %75 بدون قرار دادن نمونه های کامپوزیتی استفاده شد. سپس شاخص های تغییرات وزن بدن، وزن بیضه ها، تغییرات وزن بیضه ها به وزن بدن، حجم بیضه، میزان اسپرم های متحرک، میزان اسپرم های زنده، میزان ذخیره اپیدیدیمی اسپرم و تولید روزانه اسپرم در موش ها بررسی شدند. 4 موش نر در هر گروه در تست آمیزش با موش های ماده شرکت کردند. سپس تعداد موش های حامله، تعداد کل بچه ها، تعداد بچه های زنده و مرده ثبت شدند. داده ها توسط تست های آماری Repeated Measure ANOVA، آزمون T و Chi-square Tests آنالیز شدند.یافته ها: میزان اسپرم های متحرک و میزان اسپرم های زنده در گروه تست به طرز معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش پیدا کردند (P=0.001). اختلاف معنی داری در سایر شاخص ها در بین دو گروه مشاهده نشد (P>0.05).نتیجه گیری: ذرات آزاد شده از کامپوزیت مورد استفاده در این مطالعه نمی توانند سبب ناباروری موش نر شوند ولی این ذرات به صورت بالقوه می توانند سبب ایجاد اختلالاتی در سیستم تولیدمثل شوند.

زمینه و هدف: پریودونتیت یکی از شایع ترین بیماری های دهان و دندان می باشد که میزان شیوع آن در جوامع مختلف متغیر بوده و باکتری های زیادی در اتیولوژی این بیماری دخیل هستند. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان فراوانی و شناسایی باکتری های غالب پریودونتوپاتوژن در مبتلایان به پریودونتیت با استفاده از دو روش کشت و مولکولی بود.روش بررسی: در این بررسی صد نمونه از صد بیمار مبتلا به پریودونتیت بالغین شامل 62 نفر زن و 38 نفر مرد با دامنه سنی 24-75 سال (میانگین 49±11.5 سال) مراجعه کننده به بخش پریودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران برداشت و با استفاده از دو روش کشت و مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون McNemar صورت گرفت.یافته ها: در این مطالعه 63 مورد به روش کشت، مثبت شدند که به ترتیب از 29 بیمار اگریگاتی باکتر اکتینومایستم کومیتنس (Aa)، از 20 بیمار پورفیروموناس ژنژیوالیس (Pg) و پروتلا اینترمدیا (Pi) جدا شد. به علاوه از 14 بیمار دو یا چند گونه باکتری به صورت همزمان جدا شد. در روش مولکولی از این تعداد نمونه بیمار 64 مورد مثبت شد که به ترتیب از 18 بیمار Aa، از 13 بیمار Pg و Pi جدا شد، به علاوه از 33 بیمار دو یا چند گونه باکتری تواما جدا گردید.نتیجه گیری: در این پژوهش فراوانی باکتری های جدا شده در هر دو روش کشت و مولکولی به ترتیب مربوط به Aa، Pg و نیز Pi به دست آمد. اگر چه در این مطالعه اختلاف معنی داری بین روش کشت و مولکولی مشاهده نشد، ولی در تشخیص باکتری های مذکور روش مولکولی دارای دقت، اطمینان و سرعت قابل توجه می باشد. به هر حال برحسب شرایط و امکانات آزمایشگاه می توان از یک یا هر دو روش در تشخیص باکتری استفاده نمود.

زمینه و هدف: دستیابی به Passive fit در سوپرااستراکچرهای متکی بر ایمپلنت یکی از رموز موفقیت درمان های ایمپلنت می باشد. متغیرهای مختلفی این مساله را تحت تاثیر قرار می دهند که یکی از آنها تکنیک قالب گیری می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی سه بعدی قالب گیری مستقیم و غیرمستقیم از سطح اباتمنت مولتی یونیت در طرح درمان All-On-4 بود.روش بررسی: در این تحقیق یک ماگزیلای آکریلی تهیه شد و 4 مدل فیکسچر برنمارک به روش All-On-4 در آن قرار داده شد. اباتمنت های مولتی یونیت بر روی فیکسچرها بسته شد و دو تری اختصاصی باز و بسته جهت قالب گیری های مستقیم و غیرمستقیم تهیه شد. 10 قالب به روش مستقیم و 10 قالب به روش غیرمستقیم با استفاده از ترانسفرهای قالب گیری مربوطه تهیه شد. پس از تهیه کست ها موقعیت ایمپلنت ها در محورهایX, Y, Z ، q و r با استفاده از دستگاه Coordinate Measuring Machine (CMM) با مدل اصلی مقایسه شد. اطلاعات به دست آمده با آنالیز آماری T-test ارزیابی شد.یافته ها: نتایج نشان داد استفاده از تکنیک مستقیم به طور معنی داری از دقت بالاتری نسبت به تکنیک غیرمستقیم برخوردار بود (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تفاوت معنی داری از نظر جابجایی چرخشی Dq و جابجایی خطی Dr در دو تکنیک قالب گیری مستقیم و غیرمستقیم نشان داد. همچنین تفاوت آماری معنی داری در Dx, Dy, Dz دیده شد. بر اساس یافته های این مطالعه تکنیک قالب گیری مستقیم از دقت بالاتری برخوردار است.

زمینه و هدف: کامپوزیت های قابل تراکم ویسکوزیته بالایی دارند و ممکن است با سطوح داخلی و نواحی سرویکالی به خوبی تطابق نیابند. در مطالعه حاضر ریزنشت روش های مختلف ترمیم کامپوزیت خلفی کلاس II بررسی شد.روش بررسی: 90 حفره پروگزیمالی در 45 دندان پرمولر سالم کشیده شده بدین ترتیب ترمیم شدند: گروه 1- کامپوزیت متراکم شونده به تنهایی (Filtek P60)؛ گروه 2- کامپوزیت هیبرید (Z250)+کامپوزیت P60؛ گروه 3: لاینر گلاس آیونومر اصلاح شده بارزین (Vitremer)+کامپوزیت P60. بعد از غوطه وری در محلول فوشین %0.5، نمونه ها برش داده شده و ریزنشت در کف جینجیوال درجه بندی گردید. یافته های حاصله با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و به کمک آزمون های آنالیز واریانس و آزمون Paried T-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در حفرات دیستالی، تفاوتی معنی دار بین گروه های 1 و 3 (P=0.01) و همچنین بین گروه های 2 و 3 مشاهده شد (P=0.03). تفاوت ریزنشت حفرات مزیال و دیستال در گروه های 1 (0.003) و 2 (0.005) نیز معنی دار بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد کامپوزیت Z250 تاثیری در کاهش ریزنشت ترمیم های خلفی کلاس II ندارد. در حالیکه استفاده از Vitremer در مارجین های جینجیوالی عاجی موجب کاهش ریزنشت می گردد.

زمینه و هدف: هیدروکسیدکلسیم ماده ای با اثر ضدمیکروبی مشخص بر روی اغلب گونه های میکروبی موجود در کانال ریشه و عفونت های اندونتیک است که امروزه استفاده از آن به عنوان یک داروی داخل کانال رایج می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ضدمیکروبی 6 ترکیب مختلف هیدروکسیدکلسیم (ترکیب با سالین، لیدوکائین %2، کلرهگزیدین %2، کلرهگزیدین %0.2، یدین پتاسیم یدید (IKI) %2 و گلیسرین) بر روی باکتری انتروکوکوس فکالیس با روش انتشار در آگار بود.روش بررسی: جهت انجام این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی، 12 ظرف محیط کشت حاوی میکروب تهیه گردید. در هر ظرف 5 حفره با عمق 4 میلی متر و قطر 5 میلی متر تهیه گردید. جهت بررسی هر ماده 2 ظرف (10 حفره) به صورت تصادفی در نظر گرفته شد. حفرات در گروه های مختلف با مخلوط خامه ای تهیه شده از هیدروکسیدکلسیم و مواد مورد بررسی پر شدند. ظروف کشت به مدت 48 ساعت در دمای 37 درجه سانتی گراد انکوبه شده و سپس قطر هاله عدم رشد میکروبی ایجاد شده اطراف هر حفره با خط کش میلی متری اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده با آزمون های آماری ANOVA و Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: طبق نتایج به دست آمده از این مطالعه تمامی خمیرهای هیدروکسیدکلسیم در تمامی گروه ها اثر ضدمیکروبی مناسبی داشتند که این اثر در گروه های مخلوط هیدروکسیدکلسیم با لیدوکائین %2، کلرهگزیدین %2 و %2IKI نسبت به مخلوط هیدروکسیدکلسیم با سالین به نحو معنی داری بیشتر بود (P<0.001). بین بقیه گروه ها تفاوت معنی دار آماری دیده نشد (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان مواد لیدوکائین %2، کلرهگزیدین %2 و %2IKI را برای آماده سازی خمیر هیدروکسیدکلسیم پیشنهاد نمود. انجام مطالعات دیگر با روش های متفاوت برای تایید این نتایج ضروری می باشد.

زمینه و هدف: با وجود مزایای ترمیم های کامپوزیتی، استفاده از آنها با مشکلات کلینیکی همراه است. مشخص ترین علت مشکلات ذکر شده، ریزنشت است. هدف از این تحقیق مقایسه اثر Rebonding بر ریزنشت ترمیم های کلاس V کامپوزیت با استفاده از دو رزین با ویسکوزیته پایین بود.روش بررسی: روش تحقیق به صورت تجربی و تکنیک آن مشاهده بود. 60 ترمیم کلاس V کامپوزیت در سمت باکال و لینگوال پره مولرهای کشیده شده انسان به گونه ای قرار گرفتند که لبه اکلوزال در مینا و لبه جینجیوال در عاج و سمان باشد. نمونه ها به 3 گروه تقسیم شدند: I) ترمیم هایی که عمل Rebonding بر آنها انجام نشد. II) لبه های ترمیم توسط ماده اتصال یابنده به مینا Rebond (Margin Bond) شدند و III) لبه های ترمیم به وسیله یک رزین Unfilled و اختصاصی شده به این منظور Rebond شدند. بعد از عمل ترموسایکلینگ و استفاده از نفوذ رنگ با مغروق کردن در فوشین %0.5 دندان ها برش داده شدند و ریزنشت توسط استریومیکروسکوپ بررسی شد. آنالیز نتایج با تست های آماری Kruskal-Wallis، Wilcoxon و Mann-Whitney با سطح معنی داری P<0.05 انجام گرفت.یافته ها: در لبه های مینایی اختلاف در میزان ریزنشت معنی دار نبود (P=0.148) ولی اختلاف در لبه های لثه ای چشم گیر بود (P<0.001). ریزنشت در قسمت لثه ای گروه III به صورت قابل ملاحظه ای کمتر از گروه II و در گروه I بیشترین مقدار بود.نتیجه گیری: Rebonding توسط رزین با ویسکوزیته پایین ریزنشت را در لبه جینجیوال ترمیم کلاس V کامپوزیت کاهش می دهد ولی بر لبه اکلوزال تاثیر قابل ملاحظه ای ندارد.

زمینه و هدف: استفاده از پالپ تستر یکی از روش هایی است که در ارزیابی حیات پالپ کمک می کند. این تست حساسیت تکنیکی بالایی داشته و در صورت عدم استفاده صحیح می تواند سبب پاسخ های مثبت یا منفی کاذب شود. در خصوص محل مناسب قرار دادن پروب این دستگاه بر دندان ها اتفاق نظر وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر محل قرارگیری پالپ تستر در پاسخ دندان های قدامی بالا بود.روش بررسی: تعداد 378 دندان (126 سنترال، 126 لترال و 126 کانین) در 67 بیمار داوطلب 20 تا 35 ساله که فرم رضایت نامه آگاهانه را تکمیل کرده بودند انتخاب شدند. سطوح باکال، لینگوال و لبه انسیزال هر دندان به طور جداگانه توسط پالپ تستر الکتریکی تست شد و پس از ثبت داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و Repeated Measure ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در این مطالعه دندان های سنترال نسبت به دندان های لترال و کانین به نحو معنی داری دارای آستانه حساسیت کمتری بود (P<0.001). همچنین لبه انسیزال در مقایسه با سایر سطوح به نحو معنی داری با تحریک کمتری پاسخ داد (P=0.008).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بهترین محل جهت قرار دادن الکترود پالپ تستر در دندان، لبه انسیزال بود.

زمینه و هدف: این مطالعه آزمایشگاهی جهت بررسی استحکام باند برشی سه سیستم ادهزیو اچ و شستشو و سلف اچ جدید به مینا و عاج دندان های دایمی انجام شد.روش بررسی: 60 دندان مولر سوم سالم انتخاب و به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. سطوح صاف مینایی و عاجی آماده شده و سپس در آکریل به نحوی که سطوح تراش خورده عمود بر افق باشند، مانت گردیدند. ادهزیوهای مورد استفاده در این تحقیق Tetric N-Bond، AdhesE و AdhesE-One F (Ivoclar/Vivadent, schaan, Liechtenstein) بودند که پس از کاربرد روس سطوح، با دستگاه لایت کیور کوارتز تنگستن هالوژن با شدت 600 mW/cm2 به مدت 20 ثانیه کیور شدند. پس از چسباندن کامپوزیت به سطح و اعمال چرخه حرارتی (500 سیکل در محدوده دمایی 5-55 درجه سانتی گراد)، نمونه ها در دستگاه تست خواص مکانیکی تحت نیروی برشی با سرعت 0.5 mm/min قرار گرفته و طرح شکست زیر استریومیکروسکوپ بررسی گردید. سپس آنالیز داده ها به کمک آزمون های T-test و One-Way ANOVA و آزمون های Tukey و Fisher's Exact (برای مقایسه نوع طرح شکست) انجام گرفت.یافته ها: در گروه مینا، استحکام باند Tetric N-Bond (28.57±4.58 MPa) و AdheSE (21.97±7.6 MPa) به طور معنی داری بالاتر از AdheSE-One F (7.16±2.09 MPa) بود (P<0.001). Tetric N-Bond استحکام باند بیشتری نسبت به AdheSE داشت که از نظر آماری معنی دار نبود (P=0.093). در گروه عاج، استحکام باند برشی بین همه ادهزیوها تفاوت معنی دار داشت (P<0.001) و در (20.62±3.03 MPa) Tetric N-Bond بیشترین میزان و در (6.54±1.13 MPa) AdheSE-One F کمترین بود. به طور کلی استحکام باند به مینا بالاتر از عاج بود و در گروه های Tetric N-Bond (P=0.044) و AdheSE (P<0.001) این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. تفاوت طرح شکست مشاهده شده در گروه ها از لحاظ آماری معنی دار نبود (P>0.05).نتیجه گیری: استحکام باند به عاج در سیستم اچ و شستشوی Tetric N-Bond بالاتر از سلف اچ ها (AdheSE و AdheSE-One F) و استحکام باند به مینا و عاج در سلف اچ دو مرحله ای (AdheSE) بالاتر از یک مرحله ای (AdheSE-One F) بود.

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی آزمایشگاهی استحکام باند برشی آمالگام به عاج با استفاده از 4 سیستم چسبنده عاجی بود.روش بررسی: در این مطالعه تعداد 100 عدد دندان مولر انتخاب و پس از حذف مینا قرصی از عاج به ضخامت 3 میلی متر به دست آمد. هشتاد مورد از این قطعات با استفاده از آمالگام و 4 سیستم چسبنده (n=20) به ترتیب: گروه 1: Scotch Bond Multi-Purpose؛ گروه 2: One Coat Bond؛ گروه 3: PQ1 و گروه 4: Panavia-F و 20 مورد با استفاده از آمالگام و وارنیش ترمیم شدند. سپس نمونه ها پس از ترمیم به مدت 24 ساعت در انکوباتور 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند و در نهایت استحکام باند برشی به روش Push out اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های One Way ANOVA و Duncan مورد آنالیز قرار گرفتند.یافته ها: میانگین استحکام باند برشی در گروه 1 معادل 21.03±8.9، در گروه 2 معادل 23.47±9، در گروه 3 معادل 13.16±8.8، در گروه 4 معادل 20.07±8.9 و در گروه 5 معادل 14.15±8.7 مگاپاسکال به دست آمد. نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که بین گروه های تحت مطالعه تفاوت معنی دار آماری وجود داشت که بر اساس آزمون Duncan این تفاوت بین گروه های 1 و 3 (P=0.008)، گروه های 1 و 5 (P=0.019)، گروه های 2 و 5 (P=0.008)، گروه های 4 و 3 (P=0.018) و گروه های 4 و 5 (P=0.042) از نظر آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استحکام باند برشی در دندان هایی که توسط مواد ترمیمی و One Coat Bond به عنوان سیستم چسبنده ترمیم شده اند بیشتر از سایر سیستم های چسبنده بوده است.

زمینه و هدف: استفاده از واکاوی های اقتصادی، یکی از ابزارهای مناسب برای سیاست گذاری این منابع به صورت عادلانه و با رعایت اولویت هاست. هدف از این پژوهش، بررسی هزینه و درآمد واحد های بهداشت دهان و دندان مراکز بهداشتی درمانی در شهر یزد بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی و به روش مقطعی بر روی کلیه مراکز بهداشتی درمانی شهر یزد که دارای بخش فعال دندانپزشکی بودند انجام شد. داده های مربوط به این بررسی، به صورت ماهانه و با مراجعه مستقیم به بخش های دندانپزشکی مراکز بهداشتی درمانی و بر اساس قبض های صادر شده و دفتر ثبت اطلاعات روزانه بخش های دندانپزشکی و مدارک موجود در مرکز بهداشت استخراج شده است.یافته ها: هزینه صرف شده برای انجام خدمات بهداشت دهان و دندان در 6 ماهه دوم سال 1387، در 13 مرکز بهداشتی درمانی شهرستان یزد، دارای بخش دندانپزشکی فعال، 557.887.500 ریال، نسبت درآمد به هزینه %34 بود و بیشترین خدمات ارایه شده مربوط به کشیدن دندان بوده و میانگین دندان های ترمیم شده در هر روز کاری 0.48 بوده است. بطور متوسط در طول 6 ماه 456.3 دندان کشیده شده است و در همین 6 ماه به طور متوسط 15 مورد جرمگیری در یک مرکز انجام شده است.نتیجه گیری: با توجه به تعرفه پایین خدمات دندانپزشکی در مراکز بهداشتی درمانی و پرداخت یارانه به گروه های هدف، همواره هزینه واحدهای بهداشت دهان و دندان بیشتر از درآمد آن است.