روابط خاک و گیاه (علوم و فنون کشت های گلخانه ای)
سال:1395 | دوره:7 | شماره:28 |تعداد مقالات:15

فسفر از عناصر ضروری برای رشد گیاهان است و وظایف متعددی در گیاه به عهده دارد و به عنوان کلید زندگی گیاه لقب گرفته است. اما مصرف بیش از حد آن سبب اختلالاتی در جذب عناصر کم مصرف شده و همچنین سبب کاهش عملکرد گیاهان می شود. به منظور بررسی اثر مصرف کود فسفره در خاک های آهکی با مقادیر متفاوت فسفر بومی بر رشد و جذب عناصر کم مصرف گیاه خیار، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه جیرفت انجام گرفت. تیمارها عبارت بودند از فسفر بومی در پنج سطح (11، 28، 51، 78 و 97.1 میلی گرم بر کیلوگرم) و مصرف کود فسفره در دو سطح (صفر و 20 میلی گرم بر کیلوگرم از منبع کود سوپرفسفات تریپل). شش هفته پس از رشد، وزن خشک، غلظت فسفر، آهن، روی و مس و جذب کل این عناصر در برگ گیاه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان وزن خشک مربوط به مصرف کود فسفری است که افزایشی برابر 14.61 درصد نسبت به عدم مصرف کود فسفری دارد.همچنین، مقایسه میانگین تیمار کود فسفری نشان داد که بیشترین غلظت فسفر گیاه مربوط به زمانی است که کود فسفری مصرف شده بود، از طرفی، بیشترین میزان عناصر کم مصرف آهن، روی و مس در تیمار کود فسفری مربوط به تیمار عدم مصرف کود فسفری بود، بدین صورت که با مصرف کود فسفری به ترتیب غلظت این عناصر در گیاه کاهشی برابر با 25، 16و 30.41 درصد را نشان می دهد.

به منظور بررسی اثر سیستم های مختلف تربیت بوته بر رشد، عملکرد و کیفیت خیار گلخانه ای رقم گوهر، پژوهشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار نوع سیستم تربیت بوته بودند.طبق نتایج، بیشترین ارتفاع بوته، تعداد گره و سطح برگ در سیستم های داربستی و افقی مشاهده شد. اما از نظر طول میان گره تفاوت معنی داری بین تیمارهای مختلف وجود نداشت. کوتاه ترین مدت زمان گل دهی تا برداشت میوه (14 روز) در سیستم دوشاخه به دست آمد. تاثیر سیستم های مختلف تربیت بوته بر تعداد میوه و عملکرد بازارپسند بوته در ماه های مختلف ارزیابی شد. بیشترین تعداد میوه (25.73) و عملکرد بازارپسند (2626 گرم در بوته) در ماه فروردین در سیستم داربستی و بیشترین تعداد میوه غیر بازارپسند در سیستم دوشاخه تغییر یافته حاصل شد. میوه های حاصل از سیستم داربستی بیشترین طول (17.23 سانتی متر) را داشتند. اثر سیستم های مختلف تربیت بوته بر ماده خشک میوه و کلروفیل پوست میوه معنی دار نشد. میوه های حاصل از سیستم دوشاخه بیشترین درصد مواد جامد محلول و پتاسیم میوه را داشتند. با توجه به نتایج و اهمیت عملکرد در کشت های گلخانه ای، سیستم داربستی برای کشت در شرایط شدت نور کم و سیستم دوشاخه (V شکل) برای کشت در شرایط با شدت نور کافی پیشنهاد می گردد.

گل سرخ یکی از مهمترین گل ها در جهان بوده و در بازار فروش گل های شاخه بریده دارای رتبه نخست می باشد. پژوهشی با بررسی اثر محیط های مختلف کشت بر کیفیت و کمیت گل رز، رقم تجاری گراندگالا، صورت پذیرفت. در این پژوهش، قلمه های ریشه دار شده یک ساله را به بسترهای کشت شامل: 25 % پرلیت+ 75 % کوکوپیت، 500 % پرلیت+50 % کوکوپیت، 75 % پرلیت+ 25 % کوکوپیت و ماسه خالص، منتقل کرده و با محلول یک دوم هوگلند، با pH نزدیک به 6.5، به مدت شش ماه محلول دهی شدند. در این آزمایش، اثر محیط های مختلف کشت روی صفات مختلفی نظیر رشد رویشی، پارامترهای فتوسنتزی و عناصر غذایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محیط های مختلف کشت، کلیه صفات مورد مطالعه را تحت تاثیر قرار دادند و اختلاف این اثر در بین چهار محیط کشت به وضوح قابل مشاهده بود. گیاهان کشت شده در محیط کشت 25 % پرلیت+ 75 % کوکوپیت در مقایسه با دیگر محیط ها دارای بیشترین درصد افزایش در پارامترهای رویشی، فتوسنتزی و عناصر غذایی بودند. به طور مثال، افزایش درصد کوکوپیت بستر کشت باعث افزایش تعداد غنچه در گیاه شده، به طوری که تعداد غنچه در تیمار 25 % پرلیت+ 75% کوکوپیت نسبت به ماسه خالص 36 % افزایش نشان داد. همچنین، بیشترین مقدار Fv/Fm در تیمار 25 %پرلیت+ 755 % کوکوپیت و کمترین مقدار (0.724) در تیمار 75 % پرلیت+ 255 % کوکوپیت گزارش شد. با توجه به نتایج به دست آمده، بستر کشت 25 % پرلیت+ 75 % کوکوپیت به عنوان بستر مناسب برای کشت هیدروپونیک گل رز رقم گراندگالا معرفی شد.

شوری و تراکم خاک از مهم ترین محدودیت های رشد و تولید گیاهان زراعی به حساب می آیند. کنترل این دو پدیده یکی از کلیدهای مدیریت تولید محصول است که پایداری و ثبات تولید و استفاده بهینه از زمین و آب را تضمین می کند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر توام شوری و تراکم خاک بر برخی صفات رشدی ریشه ذرت (Zea mays L.) انجام پذیرفت. برای این منظور، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در شرایط گلخانه ای انجام شد. تیمارها شامل سه سطح شوری خاک (هدایت الکتریکی عصاره اشباع 1.5، 2.5 و 4.5 دسی زیمنس بر متر) و سه سطح تراکم خاک (جرم مخصوص ظاهری 1.3، 1.55 و 1.75 گرم بر سانتی متر مکعب) بودند. برای ایجاد شوری، مقادیر مختلف NaCl در حجم آب مقطر لازم برای رساندن رطوبت جرمی به 166% حل و سپس به خاک اضافه گردید. برای ایجاد تراکم خاک، از وزنه 4.5 کیلوگرمی که از ارتفاع 455 سانتی متری بر سطح خاک درون گلدان ها رها می شد، استفاده گردید. آبیاری گلدان ها در طول سه ماه آزمایش از طریق توزین و با آب مقطر انجام گرفت. نتایج نشان داد که اثرهای اصلی شوری و تراکم خاک در سطح احتمال 1% و اثر متقابل آنها در سطح احتمال 5% باعث کاهش معنی دار وزن خشک ریشه، حجم ریشه، طول ریشه، میانگین قطر ریشه و نسبت وزن خشک ریشه به وزن خاک گردید. شوری و تراکم به صورت توام، نسبت به اثر جداگانه آنها، خصوصیات رشدی ریشه ذرت را به طور متوسط 20 درصد بیشتر کاهش داد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که شوری و تراکم خاک اثر منفی همدیگر را تشدید کرده و منجر به توقف رشد و توسعه ریشه ذرت می شوند.

به منظور بررسی اثر کاربرد برگی کود نانوفرتایل حاوی اسید هومیک بر جذب عناصر غذایی در دو رقم کاهو در سیستم لایه نازک محلول غذایی (NFT)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار و دو فاکتور کود نانوفرتایل (صفر، 500 و 1000 میلی گرم بر لیتر) و رقم (گریت لیک و سوپر سالاد) انجام شد. در این آزمایش، عناصر پتاسیم، فسفر، کلسیم، منیزیم، آهن، روی، منگنز و مس در اندام هوایی و ریشه گیاه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی غلظت 1000 میلی گرم بر لیتر کود نانوفرتایل باعث افزایش غلظت این عناصر در اندام هوایی و ریشه کاهو شد. اما تیمار 500 میلی گرم بر لیتر کود نانوفرتایل فقط روی، پتاسیم و منیزیم اندام هوایی و روی، پتاسیم و کلسیم ریشه را نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین، غلظت روی در اندام هوایی و کلسیم، آهن، منگنز، روی و مس در ریشه رقم گریت لیک نسبت به رقم سوپر سالاد بیشتر بود. بر طبق نتایج این آزمایش، غلظت 1000 میلی گرم بر لیتر از این کود که دارای 75% مواد هومیک است می تواند آثار مثبتی بر بهبود جذب عناصر غذایی در گیاهان تیمار شده داشته باشد.

گل مریم مهمترین گل شاخه بریده معطر و دارای رتبه چهارم سطح زیر کشت و تولید در بین گل های شاخه بریده کشور می باشد. با توجه به کمبود منابع آب، محدودیت های خاک و با هدف مقایسه و امکان جایگزینی کشت خاکی گل مریم با کشت بدون خاک، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار روی دو رقم گل مریم (محلاتی و دزفولی)، در دو سیستم تولیدی گلخانه ای با بستر خاک و بدون خاک، اجرا گردید. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، ظرفیت فتوسنتزی، ارتفاع ساقه گل دهنده، تعداد و قطر گلچه ها، جذب عناصر غذایی و عمر گل جایی گل مریم به طور معنی داری تحت تاثیر سیستم کشت قرار گرفتند. سیستم کشت بدون خاک به ترتیب منجر به افزایش 50 و 35 درصدی ارتفاع ساقه گل دهنده و عمر گل جایی به عنوان مهمترین شاخص های کیفیت گل شاخه بریده، در مقایسه با کشت خاکی، گردید. همچنین، میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز و مقادیر جذب کلسیم و پتاسیم به طور معنی داری تحت تاثیر رقم قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس بیانگر تاثیر معنی دار برهمکنش رقم و سیستم کشت بر جذب کلسیم و تعداد برگ در بوته بود. بر اساس نتایج آزمایش، کشت بدون خاک با بهبود ظرفیت فتوسنتزی و افزایش جذب عناصر معدنی منجر به افزایش کیفیت و عمر گل جایی گل شاخه بریده مریم گردید و از قابلیت و پتانسیل زیادی برای جایگزینی با کشت خاکی گل مریم برخوردار می باشد.

کرم های خاکی به عنوان یکی از شاخص های کیفیت و سلامت خاک محسوب می شوند.به منظور بررسی تاثیر فعالیت کرم های خاکی Eisenia foetida بر برخی شاخص های بیولوژیک کیفیت خاک، آزمایشی در شرایط گلخانه ای با افزودن مواد آلی مختلف شامل کمپوست ضایعات هرس درختان (PWC)، کاه و کلش گندم (WS)، بقایای گیاهان عرقی (HEW)، بقایای هرس درختان (PW) و با کشت گیاه ذرت، برای بررسی خواص منطقه ریزوسفر خاک انجام گردید.در پایان دوره رشد، برخی خصوصیات بیولوژیک خاک شامل تنفس پایه ( BR)، تنفس برانگیخته (SIR)، کربن بیومس میکروبی (MBC) و جمعیت میکروبی در خاک ریزوسفری و غیرریزوسفری اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که کاه و کلش گندم، در مقایسه با سایر بقایای آلی، بیشترین تاثیر را بر BR و SIR داشت، به طوری که میزان این شاخص ها را به ترتیب 2 و 2.4 برابر، در مقایسه با تیمار بدون مواد آلی، افزایش داد. همچنین، در تیمار کمپوست ضایعات هرس، مقدار کربن بیومس میکروبی در خاک ریزوسفر نسبت به غیر ریزوسفر 59.2 درصد افزایش نشان داد. جمعیت میکروبی نیز در تیمارهای PWC، HEW، PW و WS به ترتیب 1.5، 2.6، 2.7 و 1.9 برابر بیشتر از تیمار بدون مواد آلی بود. چنین استنباط می گردد که کاربرد مواد آلی، در شرایط حضور کرم های خاکی، نسبت به شرایط عدم حضور کرم خاکی، منجر به بهبود بیشتر خواص بیولوژیک خاک می گردد.

به منظور بررسی واکنش برخی شاخص های فیزیولوژیک رشد ماشک گل خوشه ای به استفاده از کودهای زیستی، شیمیایی و آلی، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه نوع کود بیولوژیک و تلفیق آن ها با یکدیگر و ورمی کمپوست و کود شیمیایی به شرح زیر بود: 1- قارچ میکوریزا آربسکولار گونهGlomus mosseae (320 گرم در متر مربع) + ورمی کمپوست (400 گرم در متر مربع)، 22- قارچ میکوریزا + نیتروکسین (حاوی باکتری های Azospirillum sp. و sp. Azotobacter)، 3- قارچ میکوریزا +ریزوبیوم ( Rhizobium sp.)، 4- قارچ میکوریزا +کود شیمیایی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم)، 5- قارچ میکوریزا Glomus mosseae و 66- شاهد. صفاتی نظیر وزن خشک کل، سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت آسیمیلاسیون خالص (NAR)، شاخص سطح برگ (LAI) و سرعت رشد نسبی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که هر چند تیمارها اثر معنی داری بر سرعت رشد نسبی نداشتند، اما بر صفات وزن خشک کل، سرعت رشد گیاه، شاخص سطح برگ و سرعت آسیمیلاسیون خالص دارای اثر معنی دار بودند.بیشترین مقدار ماده خشک (83.3 گرم بر متر مربع)، سرعت رشد گیاه (12.18 گرم بر متر مربع در روز) و شاخص سطح برگ (3.26) در تیمار استفاده توام از کود زیستی میکوریزا و ریزوبیوم حاصل شد. با توجه به نتایج آزمایش، بهترین تیمار کودی برای ماشک گل خوشه ای، مخلوط قارچ میکوریزا و ریزوبیوم پیشنهاد می گردد.

آرتیشو به دلیل داشتن خواص دارویی، از جایگاه ویژه ای بین سبزی ها برخوردار است. مطالعات نشان داده که تابش نور فرابنفش باعث تحریک تولید برخی از متابولیت های ثانویه در گیاهان می شود. در پژوهش حاضر، اثر نور فرابنفش A (3600 نانومتر) بر محتوای کل ترکیبات فنلی، میزان فلاونوئید کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان سینارین و برخی صفات مورفو فیزیولوژیک برگ آرتیشو مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت گلخانه ای روی یک توده کشت شده از اصفهان و دو رقم اصلاح شده از آمریکا (گرین گلوب) و ایتالیا (وایت جاینت) با چهار تیمار تابش اشعه فرابنفش A (صفر، 1، 2 و 4 ساعت در روز) انجام شد. تیمارها در مدت 16ساعت روشنایی در روز، هر 22 ساعت یکبار اعمال شد. نتایج نشان داد که وزن تر و خشک گیاهان با افزایش تابش نور فرابنفش A افزایش یافته است. میزان کلروفیل a و b و کلروفیل کل در تمامی ژنوتیپ ها در اثر پرتودهی با نور فرابنفش A کاهش یافت. بیشترین میزان کلروفیل a در نمونه های شاهد رقم وایت جاینت مشاهده شد و کمترین آن مربوط به گیاهان همین رقم بود که 4 ساعت در روز نور UV-A دیده بودند. اشعه UV-A اثر افزایشی معنی داری روی محتوای فنل کل، میزان فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی هر سه ژنوتیپ آرتیشو داشت. بیشترین میزان فنل کل در تیمار 4 ساعت تابش اشعه UV در رقم وایت جاینت مشاهده شد. کمترین میزان مربوط به گیاهان شاهد رقم وایت جاینت بود. بیشترین و کمترین ظرفیت آنتی اکسیدانی به ترتیب در رقم گرین گلوب و توده اصفهان مشاهده شد. با این وجود، نتایج نشان داد که میزان سینارین برگ در نمونه ها با افزایش مقدار تابش نور فرابنفش کاهش یافته است که با توجه به افزایش میزان فنل کل در شرایط مذکور، احتمالا میزان تولید دیگر ترکیبات فنلی برگ افزایش داشته است.

اگرچه سیلیسیم در بیشتر گیاهان عنصری ضروری به شمار نمی رود، اما نقش های سودمندی در رشد گیاهان دارد. از این رو، بررسی نقش تغذیه ای سیلیسیم و کاربرد ترکیبات نانو حاوی این عنصر ضروری به نظر می رسد. بدین منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل اندازه ذرات سیلیکات سدیم در دو سطح (نانو و میکرو) و سطوح محلول پاشی (صفر (بدون محلول پاشی)، آب مقطر، 100، 200، 300 و 400 میلی گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد که سیلیسیم بر صفات شاخص کلروفیل، حداکثر فلورسانس کلروفیل، عملکرد کوانتومی فتوسیستم Π، فتوسنتز، کارایی مصرف آب لحظه ای و هدایت مزوفیلی برگ سیب زمینی رقم آگریا اثر مثبت داشت. در مقابل، هدایت روزنه ای، تعرق و دی اکسید کربن زیر روزنه ای با مصرف سیلیسیم کاهش یافت. در بیشتر صفات، اثر نانوذرات سیلیکات سدیم بیشتر از ذرات میکرو بود و غلظت 400 میلی گرم در لیتر نانوذرات سیلیسیم بیشترین تاثیر را دارا بود. به طورکلی، نانوذرات، در مقایسه با ذرات میکرو، کارایی بیشتری داشتند. از این رو، استفاده از نانوذرات سیلیکات سدیم در حد بهینه، خصوصیات فتوسنتزی گیاه را بهبود می دهد.

شته جالیز (Aphis gossypii Glover (Hem.: Aphididae یکی از آفات مهم سبزی ها و گیاهان زینتی در گلخانه ها می باشد. مشکلات متعدد ایجاد شده در اثر مصرف زیاد سموم شیمیایی برای کنترل این آفت، ضرورت استفاده از سایر روش های مدیریت، از جمله کنترل بیولوژیک، را ایجاب می کند. کفشدوزک (Coccinula elegantula Weise (Col.: Coccinellidae به عنوان یکی از دشمنان طبیعی شته جالیز، نقش موثری در کنترل جمعیت این آفت دارد. در این تحقیق، تاثیر دما بر واکنش تابعی و کارایی این کفشدوزک نسبت به تراکم های مختلف شته جالیز بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، این شکارگر در هر سه دمای آزمایش شده (در محدوده دمایی 18، 25 و 32 درجه سلسیوس) دارای واکنش تابعی نوع دوم بود.با افزایش دما از 18 به 25 درجه سلسیوس، نرخ جستجوگری و زمان دستیابی کفشدوزک به طور معنی داری به ترتیب افزایش و کاهش یافتند. ولی با افزایش دما از 25 به 32 درجه سلسیوس، پارامترهای مذکور تغییری نکردند. با توجه به اینکه محدوده دمایی بهینه برای رشد جمعیت شته جالیز روی خیار بین 22.5 تا 30 درجه سلسیوس قرار دارد، نرخ زیاد جستجوگری و کوتاه بودن زمان دستیابی این کفشدوزک در دماهای 25 و 32 درجه سلسیوس نشان دهنده این است که در صورتی که بتوان بر موانع پرورش انبوه این کفشدوزک غلبه کرد، یک گونه ارزشمند در کنترل بیولوژیک شته جالیز خواهد بود.

این پژوهش به منظور بررسی اثر سه نوع محلول غذایی تجاری بر رشد و عملکرد دو رقم گل شاخه بریده ژربرا ( Gerbera jamesonii L.) در سیستم کشت بدون خاک انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه نوع محلول غذایی (شرکت اسخرورس، فلوریست و مرکز تحقیقات باغبانی و سبزی های گلخانه ای هلند) و دو رقم گل ژربرا (قرمز " Stanza " و زرد " Double dutch ") انجام شد. نتایج نشان داد که کمترین مدت زمان تا ظهور اولین جوانه گل (38.2 روز) و نیز تا برداشت اولین گل (58.5 روز) در رقم استانزا تغذیه شده با محلول غذایی مرکز تحقیقات باغبانی و سبزی های گلخانه ای هلند حاصل شد. بیشترین تعداد برگ (12.3 برگ در گیاه)، طول ساقه گل دهنده (52.2 سانتی متر)، وزن تر ساقه گل دهنده (38.4 گرم) و تعداد گل (291 شاخه در متر مربع در سال) از رقم استانزا، تغذیه شده توسط محلول غذایی مرکز تحقیقات باغبانی و سبزی های گلخانه ای هلند، به دست آمد. در حالی که بیشترین عمر پس از برداشت گل (11.4 روز) از رقم دابل داچ تغذیه شده توسط محلول غذایی اسخرورس به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده از این آزمایش، محلول غذایی مرکز تحقیقات باغبانی و سبزی های گلخانه ای هلند می تواند به عنوان محلول پایه برای تولید تجاری گل ژربرا در ایران توصیه گردد.

آهکی بودن و pH بازی خاک های منطقه جیرفت سبب شده است تا جذب عناصر ریزمغذی، به ویژه آهن، به وسیله گیاه توت فرنگی دچار مشکل شود. در پژوهش گلخانه ای حاضر، تیمارها ترکیبی از منابع مختلف آهن، روش مصرف و مقدار مصرف بودند. نتایج نشان داد که استفاده از کلات آهن (Fe-EDDHA) به روش مصرف خاکی، به مقدار 10.5 کیلوگرم در هکتار، باعث به دست آمدن بیشترین عملکرد میوه، متوسط وزن میوه و ویتامین ث می شود. بر اساس مقایسات گروهی، به طور کلی، مصرف آهن با هر روش کاربرد و هر ترکیبی، سبب تفاوت معنی دار در اغلب صفات گیاهی اندازه گیری شده (به استثنای اسیدیته میوه و ویتامین ث)، گردید. بنابراین، فارغ از نوع و روش مصرف آهن، کاربرد آن برای افزایش عملکرد و برخی دیگر از پارامترهای کیفی توت فرنگی در شرایط گلخانه در منطقه جیرفت ضروری می باشد. بررسی اقتصادی تیمارهای آزمایش نشان داد که استفاده از سولفات و رکسنول آهن به صورت محلول پاشی، با توجه به هزینه هایی که بر گلخانه دار تحمیل می کند، توجیه اقتصادی ندارد. به طور کلی، استفاده از سکوسترین آهن (به صورت مصرف خاکی) در مقایسه با دو ترکیب سولفات آهن و رکسنول آهن، که به روش محلول پاشی استفاده شدند، از نظر اقتصادی توجیه بسیار خوبی دارد. از نظر مقدار، مصرف 4.5 کیلوگرم سکوسترین آهن در هکتار در مقایسه با 7.5 و 10.5 کیلوگرم در هکتار از توجیه بیشتری از لحاظ اقتصادی برخوردار بوده و دارای نرخ سودآوری بیشتری (به ترتیب 1979.95 درصد در مقایسه با 1345 و 1176.89 درصد) می باشد. بنابراین، کاربرد سکوسترین آهن 138 ( Fe-EDDHA) به مقدار 4.5 کیلوگرم در هکتار، به صورت کاربرد خاکی، برای کشت های گلخانه ای توت فرنگی در منطقه جیرفت، که شرایطی مشابه این آزمایش دارند، توصیه می شود.

به خاطر روند رو به رشد شور شدن منابع آب و ناگزیر بودن استفاده از آب های غیر متعارف، پژوهشی با هدف تعیین دامنه تحمل شوری توت فرنگی رقم"پاروس" و نقش احتمالی اسید سالیسیلیک در تخفیف اثر منفی شوری برنامه ریزی شد. در این پژوهش، تاثیر سطوح مختلف شوری (صفر، 20 و 40 میلی مولار در محلول غذایی) و اسید سالیسیلیک (صفر، 100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر به صورت محلول پاشی) بر این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نشاهای ریشه دار در گلدان های پلاستیکی 3لیتری حاوی محیط کشت پرلایت و کوکوپیت (1:1) در گلخانه کشت شدند. دمای روز و شب به ترتیب 3±23 و 3±15 درجه سلسیوس، نور طبیعی خورشید و رطوبت نسبی 60 تا 70 درصد بود. پس از استقرار گیاهان، تیمارهای شوری اعمال شد. نتایج نشان داد که شوری دارای تاثیر منفی بر بیشتر ویژگی های مورد ارزیابی بود، و باعث کاهش وزن تر و خشک شاخساره و ریشه ها گردید. همچنین، شوری باعث کاهش ویتامین ث میوه ها شد. محلول پاشی برگی اسید سالیسیلیک در غلظت 200 میلی گرم در لیتر باعث افزایش سطح تحمل گیاهان نظیر سطح برگ، وزن خشک شاخساره و ریشه و عملکرد گردید. این اثر بهبود دهنده با افزایش غلظت نمک به 40 میلی مولار کاهش یافت. به طور کلی، کاربرد اسید سالیسیلیک، به ویژه در غلظت 200 میلی گرم در لیتر، در شرایط شوری ملایم توانست اثر منفی تنش شوری بر رشد گیاه توت فرنگی را کاهش دهد.

یکی از محدودیت های موثر در کشت زمستانه توت فرنگی در شرایط گلخانه، طول روز کوتاه می باشد. به منظور بررسی تاثیر کیفیت نور در پایان روز بر ویژگی های رویشی، عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی (رقم کوئین الیزا) پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار در زمستان سال 1392 اجرا گردید. بوته های توت فرنگی تحت تیمارهای نور قرمز (به مدت 2، 4 و 8 ساعت نوردهی) با استفاده از منبع نور ال ای دی (طول موج 660 نانومتر، شدت 12 میکرومول بر متر مربع در ثانیه) از ساعت 6 عصر قرار گرفتند و با گیاهان شاهد (بدون نوردهی نور قرمز) مقایسه شدند. نتایج نشان داد که تیمار 8 ساعت نور قرمز موجب افزایش معنی داری در تعداد برگ، طول دمبرگ، طول و عرض برگ و سطح برگ گیاهان شد. وزن تر و خشک بوته و همچنین وزن و طول میوه توت فرنگی رقم کویین الیزا در تیمارهای نوردهی نور قرمز افزایش یافت. همچنین، نور قرمز موجب افزایش مواد جامد محلول میوه در تیمارهای نوردهی و به ویژه در تیمار 8 ساعت نور قرمز شد. اما اسیدیته و پ-هاش میوه تحت تاثیر نور قرمز قرار نگرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افزایش طول روز با استفاده از ال ای دی قرمز سبب بهبود ویژگی های مورفولوژیک، رشد، عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی رقم کوئین الیزا شد.