مدیریت پرستاری
سال:1401 | دوره:11 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

مقدمه تصمیم گیری بالینی یکی از مهم ترین فرایندهایی است که همواره پرستاران برای مراقبت از بیماران استفاده می کنند. تصمیم های مناسب به بهبود کیفیت مراقبت، کاهش مدت زمان بیماری و ناتوانی، کاهش هزینه و استفاده بهینه از منابع کمک می نماید. لذا هدف این مطالعه مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه تصمیم گیری بالینی پرستاران ایرانی و عوامل مرتبط است. روش کار مطالعه حاضر مرور سیستماتیک بوده که در سال 1400 انجام شده است. در این مطالعه، مقالات منتشر شده بدون محدودیت زمانی در پایگاه های Magiran، Iran doc، SID، Science Direct، Pub med، Scopus، web of science، Google Scholar به دو زبان فارسی و انگلیسی مورد بررسی قرار گرفتند. به این منظور کلمات کلیدی تصمیم گیری بالینی و پرستار در منابع فارسی و clinical decision making، nurse و Iran و معادلهای Mesh آن در مقالات انگلیسی با استفاده از عملکرهای OR و ANDمورد استفاده قرار گرفت. انجام پژوهش در ایران مهمترین معیار ورود به مطالعه بود بر این اساس از مجموع 144 مقاله مرتبط با تصمیم گیری بالینی پرستاران در ایران پس از اعمال معیارهای ورود و خروج، 49 مقاله باقی ماند که با حذف موارد تکراری در نهایت 21 مقاله وارد مطالعه شد. جهت بررسی کیفیت مقالات از ابزار STROBE استفاده شد. یافته ها از مجموع 144مقاله بدست آمده اولیه، 21 مقاله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل 21 مقاله نشان داد که مشارکت در تصمیم گیری بالینی پرستاران در حد متوسط می باشد و تصمیم گیری انها از نوع تحلیلی شهودی می باشد پرستاران با سن بالاتر، سابقه کاری بیشتر و استخدام های رسمی و پیمانی، تصمیم گیری بالینی بهتری داشتند. همچنین ارتباط آماری مثبت معنا دار بین تصمیم گیری بالینی با متغیرهای خود کارآمدی، نوع سبک تفکر و هوش هیجانی گزارش شده است. نتیجه گیری جهت ارتقاء کیفیت پرستاری مسیولین نظام سلامت باید در بکارگیری و چیدمان پرستاران، به نوع تصمیم گیری، وضعیت هوش هیجانی، خودکارآمدی و نوع تفکر آنها توجه نمایند. بعلاوه مدیران پرستاری برای بخش ها و سمت هایی که نیاز به تصمیم گیری بالینی بیشتر و بهتر است، از پرستاران دارای سن بالاتر، سابق کار بیشتر و استخدامی ها استفاده نمایند.

مقدمه امروزه منابع انسانی از عناصر مهم و هدایت کننده در سازمانها محسوب میگردد. براساس یادگیری دوجانبه با ایجاد توازن میان دو نوع یادگیری اکتشافی و یادگیری انتفاعی، بر نوعی تعادل در کسب و استفاده از دانش جدید و حفظ و بهره برداری از دانش موجود تاکید می شود. روش کار این پژوهش مبتنی بر مطالعات کمی و در دو مرحله و از طریق سه پرسشنامه به روش پیمایش با مشارکت 288 نفر میان مدیران، معاونین و کارکنان منتخب ستاد مرکزی سازمان تامین اجتماعی صورت پذیرفت. جهت بررسی داده ها پرسشنامه معماری، کارکردهای منابع انسانی در اختیار مدیران، معاونین و کارمندان منتخب قرار گرفت. داده های حاصل از مطالعات کمی(پرسشنامه ای) از طریق تحلیل استنباطی و با استفاده از آزمون تحلیل عاملی تاییدی بواسطه تحلیل مدل یابی توسط نرم افزار Eviews استفاده شده است. یافته ها مدیریت منابع انسانی سازمان ها، جهت برخورداری از دوجانبه گرایی(بهره برداری دوجانبه)، امری حیاتی می باشد. این که یک سازمان دارای ساختار منابع انسانی دانش محور باشد، به خودی خود نمی تواند یک سازمان را به یک سازمان دوجانبه گرا و موفق در هر دو زمینه انتفاع و اکتشاف تبدیل نماید. چرا که اگر سازمان بر روی انتفاع متمرکز گردد، دوجانبه گرا کردن برخی اقدامات مدیریت منابع انسانی جهت تعیین نحوه سازگاری و همسویی آن با ابعاد کارکردهای منابع انسانی و در نهایت یادگیری دوجانبه(اکتشاف و انتفاع) سازمان می باشد. نتیجه گیری مدل طراحی شده و فرضیات تدوین شده ضمن پر کردن خلاهای تیوریک موجود در این سه حوزه پژوهشی امکان بسترسازی برای تحقیقات بیشتر پژوهشگران در آینده را نیز فراهم می آورد.

مقدمه ارتقاء کیفیت ارایه خدمات سلامت از یک طرف مستلزم مشارکت و همکاری بین حرفه ای تیم مراقبت و درمان است و از طرف دیگر همدلی کادر مراقبت و درمان با بیمار از ضروریات ارایه مراقبت و درمان با کیفیت تلقی می شود. در عین حال مشارکت در مراقبت و درمان همواره با چالش هایی مواجه است که این مساله در پاندمی کووید-19 به مشکلی جدی تبدیل شده است. هدف در این راستا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش بین حرفه ای بر میزان همدلی و همکاری بین حرفه ای پرستاران و پزشکان بخش اورژانس در پاندمی کرونا اجرا شد. روش مطالعه مقطعی حاضر کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این مطالعه پرستاران و پزشکان بخش اورژانس بیمارستان بهمن با حداقل 5 سال سابقه کار بودند که 40 نفر از آن ها به روش دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و بطور تصادفی به گروه های آزمایش و کنترل تخصیص یافتند (هر گروه 20 نفر). سپس دو کارگاه دو روزه مجزا با شرایط یکسان برای گروه های آزمایش و کنترل برگزار شد؛ به گروه آزمایش آموزش بین حرفه ای و به گروه کنترل آموزش تک حرفه ای داده شد. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس آمادگی همکاری بین حرفه ای RIPLS (بارسل و بلیگ، 1999) و مقیاس همدلی JSPE-HP (جفرسون، 1987) بود. داده ها به روش آنالیز کواریانس تک متغیری و با استفاده از نرم افزار SPSS26 تحلیل شدند. یافته نتایج یافته ها گویای آن بود که آموزش بین حرفه ای بر همدلی و همکاری بین حرفه ای پرستاران و پزشکانی که این برنامه را دریافت کرده بودند در مقایسه با پرستاران و پزشکانی که این برنامه را دریافت نکرده بودند، تاثیر معنی داری داشت بطوریکه موجب افزایش 36 درصدی نمره همدلی و افزایش 43 درصدی نمره همکاری بین حرفه ای گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (0001/0>,P184/27=همکاری بین حرفه ایF, 846/20=همدلیF). نتیجه گیری نتایج گویای آن بود که آموزش بین حرفه ای منجر به افزایش معناداری در میزان همدلی و همکاری بین حرفه ای پرستاران و پزشکان شاغل در بخش اورژانس در پاندمی کرونا شد. بحث بر مبنای نتایج بدست آمده ارتقاء کیفیت ارایه خدمات سلامت بخش اورژانس بیمارستان بهمن در پاندمی کرونا در گرو افزایش سطح همدلی و همکاری بین حرفه ای پرستاران و پزشکان است که دستیابی به آن از طریق آموزش بین حرفه ای میسر می شود.

مقدمه پرستاران در زمان پاندمی کرونا، به دلیل مواجهه مستقیم با تهدیدات ناشی از این ویروس، فشار و تنش زیادی را تحمل نمودند. این پژوهش با هدف تعیین رابطه استرس و اضطراب کرونا با بهزیستی روان شناختی با توجه به نقش واسطه فرسودگی در پرستاران اجرا شد. روش کار روش پژوهش همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری و جامعه آماری پژوهش کلیه پرستاران دو بیمارستان در شهر اصفهان بودند که از میان آن ها 234 نفر به شیوه در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه استرس کرونا، پرسشنامه اضطراب کرونا، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی و پرسشنامه فرسودگی کرونا استفاده شد. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار SPSS نسخه 26 و AMOS نسخه 21 تحلیل گردید. یافته ها نتایج نشان داد که بین استرس و اضطراب کرونا با فرسودگی کرونا رابطه مثبت و معنادار و با بهزیستی روان شناختی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (01/0>p). نتایج مدل سازی معادله ساختاری و تحلیل بوث استراپ نشان داد که فرسودگی کرونا متغیر واسطه کامل در رابطه استرس و اضظراب کرونا با بهزیستی روان شناختی در پرستاران است (05/0>p). نتیجه گیری نتایج این پژوهش نشان داد که استرس و اضطراب کرونا از طریق ایجاد فرسودگی در پرستاران، سلامتی و بهزیستی روان شناختی آن ها را تضعیف می نمایند. لذا لازم است تا از طریق آموزش راهبردهای مقابله با استرس و مدیریت اضطراب، پرستاران را برای حفظ سلامتی و بهزیستی خود یاری نمود.

مقدمه تعارض زناشویی بر بهداشت روانی، جسمی و خانوادگی پرستاران تاثیرگذار است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ناگویی هیجانی، انعطاف پذیری شناختی و ترس از صمیمیت در پیش بینی تعارض زناشویی پرستاران انجام شد. روش کار مطالعه حاضر توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه پرستاران مشغول به کار در بیمارستان های شهر کرج در سال 1400 بودند که با روش نمونه گیری در دسترس از بیمارستان های شهیدرجایی، امام علی و تخت جمشید تعداد 240 تن انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از سیاهه انعطاف پذیری روانشناختی (CFI)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS) و مقیاس ترس از صمیمیت (FIS) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد که بین پردازش حل مسیله (732/0=r و 001/0=P) و ادراک کنترل پذیری (616/0-=r و 001/0=P) با تعارض زناشویی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین دشواری در شناسایی احساسات (593/0=r و 001/0=P)، دشواری در توصیف احساسات (724/0=r و 001/0=P)، تفکر عینی (441/0=r و 001/0=P) و ترس از صمیمیت (544/0=r و 001/0=P) با تعارض زناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 7/68 درصد واریانس تعارض زناشویی به وسیله ناگویی هیجانی، انعطاف پذیری شناختی و ترس از صمیمیت تبیین می شود. نتیجه گیری با توجه به نتایج، برای کاهش تعارض زناشویی پرستاران می توان برنامه هایی برای افزایش انعطاف پذیری شناختی آنها و کاهش ناگویی هیجانی و ترس از صمیمیت آنان طراحی و از طریق کارگاه های آموزشی اجرا کرد.

مقدمه تهدید فزاینده بیماری کووید 19 و شرایط اضطراری بهداشت عمومی در سرتاسر دنیا منجر به تشدید مشکلات روان شناختی گوناگون در گروه های آسیب پذیر ازجمله در بیماران مبتلا به دیابت شده است؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش انعطاف پذیری روان شناختی، دشواری در تنظیم هیجان و عدم تحمل ابهام در پیش بینی پریشانی روان شناختی و وسواس فکری-عملی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در طول اپیدمی کووید 19 انجام شد. روش کار روش این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر کرمانشاه در سال 1401 بودند. به این منظور تعداد 220 نفر از این افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه سیاهه انعطاف پذیری روانشناختی، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان، مقیاس عدم تحمل ابهام، پرسشنامه پریشانی روان شناختی کسلر و پرسشنامه وسواس فکری-عملی مادزلی پاسخ دادند. . پس از گردآوری پرسشنامه ها، داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان تحلیل شد. یافته ها نتایج نشان داد که بین انعطاف پذیری روان شناختی، دشواری در تنظیم هیجان و عدم تحمل ابهام با پریشانی روان شناختی و وسواس فکری-عملی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو رابطه معناداری وجود دارد(01/0>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 2/76 درصد واریانس پریشانی روانشناختی و 5/77 درصد از واریانس وسواس فکری-عملی به وسیله انعطاف پذیری روان شناختی، دشواری در تنظیم هیجان و عدم تحمل ابهام تبیین می شود. نتیجه گیری با توجه به نتایج، می توان از مداخلات مبتنی بر انعطاف پذیری روانشناختی در درمان ACT، آموزش تنظیم هیجان و توانایی تحمل ابهام جهت کاهش پریشانی روان شناختی و مشکلات وسواس بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده کرد.

مقدمه رفتار شهروندی اجتماعی جزء سرمایه های غیر ملموس سازمان بوده و شامل مجموعه ای ازرفتارهای اجتماعی داوطلبانه غیر رسمی است که حوزه وسیعی از رفتارهای اجتماعی را در برمی گیرد و مدیریت ناصحیح آن می تواند اثرات نامطلوبی بر عملکرد سازمان و اعضا برجای گذارد. هدف کلی پژوهش حاضر، ساخت و رواسازی مقیاس رفتارشهروندی اجتماعی است که پیاده سازی و عملیاتی شدن این ابزار را در مطالعه های میدانی فراهم می آورد. روش کار پژوهش حاضر از نظرهدف، کاربردی-اکتشافی و از لحاظ روش، توصیفی-پیمایشی است. برای انجام پژوهش، مطالب و موضوعات رفتارشهروندی اجتماعی با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی و روش تحلیل محتوای متون علمی و همچنین نظر اندیشمندان و متخصصین صاحب صلاحیت، مورد بررسی قرار گرفت و یک پرسشنامه محقق ساخته رفتار شهروندی اجتماعی، جهت به دست آوردن روایی و پایایی لازم به وسیله صاحب نظران و مدیران تکمیل گردید. ضریب پایایی آزمون با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، 838/0 محاسبه گردید. یافته ها تحلیل عاملی اکتشافی گویه های رفتارشهروندی اجتماعی نشان دهنده این بود که حدود 654/76 درصد واریانس مورد نظر توسط مولفه های این پرسشنامه قابل تبیین است. بعد از یک بار چرخش عوامل از نوع واریماکس، همبستگی میان هرگویه با هر مولفه در بهترین حالت مشخص گردید و بر این اساس، یازده مولفه، با بیشترین وزن، انتخاب و استخراج شدند که شامل، احساس تعلق اجتماعی، هویت اجتماعی، احساس عدالت اجتماعی، مشارکت جویی، احساس اثر بخشی اجتماعی، ارزش محوری، احساس امنیت اجتماعی، عاطفه جمعی، انسجام اجتماعی، تاب آوری اجتماعی و نوع دوستی بودند. نتیجه گیری با توجه به یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که رفتارشهروندی اجتماعی یک مفهوم چندوجهی و دارای ابعاد و مولفه های زیادی می باشد و با ابعاد و مولفه های محدود نمی توان آن را بررسی و مطالعه کرد.

مقدمه: رفتارهای شهروندی سازمانی رفتارهای فرانقشی هستند که باعث بهبود اثربخشی سازمان می شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سرپرستی توهین آمیز بر رفتارهای شهروندی سازمانی پرستاران با نفش میانجی خستگی عاطفی در بیمارستان شهدای عشایر خرم­, آباد بود. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از حیث جمع­, آوری داده­, ها از نوع تحقیقات توصیفی از شاخه مطالعات میدانی به شمار می­, آید که روش انجام آن به صورت پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش تعداد 230 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان شهدای عشایر خرم­, آباد بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه ای به تعداد 140 نفر به روش تصادفی طبقه ای از میان آن ها انتخاب گردید. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه­, ای که شامل سه بخش سرپرستی توهین آمیز، خستگی عاطفی و رفتارهای شهروندی سازمانی بود، استفاده شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از روایی همگرا به تایید رسید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Spss و PLS استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان دهنده این است که در سطح اطمینان 95 درصد سرپرستی توهین آمیز اثر منفی و معنی­, داری بر رفتارهای شهروندی سازمانی پرستاران دارد و خستگی عاطفی در رابطه سرپرستی توهین آمیز و رفتارهای شهروندی سازمانی پرستاران نقش میانجی دارد. نتیجه­,گیری: با توجه به یافته­, ها می­, توان گفت سرپرستی توهین آمیز به صورت مستقیم روابط سرپرست-پرستار را مختل کرده که به دنبال این اختلال خستگی عاطفی پرستاران افزایش یافته و سطح انجام رفتارهای شهروندی سازمانی در آنها کاهش می یابد.

مقدمه: مدیریت خطر ابزاری مفید برای بهبود کیفیت خدمات درمانی در بیمارستان ها می باشد، هدف مطالعه حاضرتعیین خصوصیات سایکومتریک پرسشنامه ارزیابی وضعیت مدیریت خطر در بیمارستان ها بوده است. روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 112 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر ایلام که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه 45 سوالی ارزیابی وضعیت مدیریت خطر استفاده شد. برای سنجش پایایی و روایی پرسشنامه، از ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی اکتشافی به ترتیب استفاده شد. از نمودار اسکری پلات برای تعیین تعداد عامل ها استفاده شد. کافی بودن تعداد نمونه در تحلیل عاملی با شاخص KMO و آزمون بارتلت تعیین گردید. یافته ها: تحلیل عاملی نشان داد که پرسشنامه فوق از هفت عامل مستقل تشکیل شده است که عبارتند از؛ عامل اول: ( با درصد واریانس: 51. 443)، عامل دوم: (با درصد واریانس: 8. 926)، عامل سوم: (با درصد واریانس: 6. 452)، عامل چهارم: (با درصد واریانس: 3. 999)، عامل پنجم: (با درصد واریانس: 3. 124) و عامل ششم: (با درصد واریانس: 2. 840) و عامل هفتم: (با درصد واریانس: 2. 459). پایایی پرسشنامه با قرار دادن پرسشنامه در اختیار 10 نفر از پرستاران مورد بررسی قرار گرفت و بعد از یک هفته مجدداً به همین 10 نفر داده شد، و ضریب همبستگی 80/0 بود و با توجه به اینکه پاسخ های داده شده به همدیگر نزدیک بودند پایایی پرسشنامه نیز تایید شد. . شاخص 76/ 0KMO= برآورد شد که نشان دهنده ی کفایت تعداد نمونه بود. نتیجه گیری: پرسشنامه ارزیابی مدیریت خطر از دیدگاه پرستاران می تواند به عنوان ابزاری روا و پایا مورد استفاده قرار گیرد. این پرسشنامه می تواند به یک راهنمای عملی برای اندازه گیری و تعیین ارزیابی مدیریت خطر باشد.

مقدمه: روند روبه­,رشد چاقی یک نگرانی عمده برای سازمان جهانی بهداشت است و علاوه بر ایجاد مشکلات جسمی، معمولاً با پاره ای از مشکلات رفتاری و روان شناختی-ازجمله حوزه های روانشناختی مرتبط با رفتار جنسی-همراه است؛ از این رو پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر تصویر بدن و عملکرد جنسی زنان مبتلا به چاقی انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع ­, نیمه آزمایشی (پیش­, آزمون-پس­, آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک ماهه) بوده است. جامعه آماری شامل کلیه زنان چاق شهر اصفهان در سال 1399 بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 زن چاق انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش یک دوره آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند درحالی که گروه کنترل آموزش خاصی دریافت نکردند. آزمودنی های هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون با پرسشنامه های تصویر بدن فیشر و عملکرد جنسی زنان روزن و همکاران مورد سنجش قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بن فرونی با استفاده از نرم افزار SPSS-22 انجام شد. یافته ها: بین میانگین نمره­, های پس­, آزمون گروه مداخله و شاهد تفاوت معنی­, داری وجود داشت، بدین ترتیب که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن­, آگاهی به­, طور معناداری منجر به بهبود تصویر بدن و عملکرد جنسی زنان چاق در گروه مداخله شد (05/0>P)، همچنین در مرحله پیگیری یک ماهه این تفاوت حفظ شده است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می­, توان گفت که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن­, آگاهی می­, ­, تواند به عنوان یک شیوه درمانی مناسب برای بهبود تصویر بدن و عملکرد جنسی زنان مبتلا به چاقی در مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی به کار برده شود.

مقدمه: سلامت، جزئی ضروری از توانمندی های انسان است که برای پیشرفت به آن نیاز دارد و بدین منظور، کشورهای مختلف با استفاده از نظام های سلامت خود به دنبال تأمین سلامت و پاسخگویی به انتظارات مردم در تمامی زمینه های مرتبط با فراهم سازی خدمات بهداشتی و درمانی هستند. سیاست گذاری سلامت به عنوان یکی از ابعاد سیاست گذاری اجتماعی محسوب می شود که دولت ها جهت تحقق عدالت اجتماعی به آن توجه می نمایند. این مقاله ضمن توجه به اهداف گام دوم انقلاب اسلامی در ارتباط با تحقق عدالت اجتماعی، نقش اصل پایداری در سیاست گذاری سلامت از طریق ارزیابی تجربه طرح تحول سلامت بررسی شده است. روش کار: این مطالعه با رویکرد کیفی انجام شده است. داده ها از طریق مصاحبه با سیاست گذاران، بررسی مستندات سیاستی و تحلیل تجارب سایر کشورها جمع آوری گردیده است و با استفاده از روش تحلیل چارچوبی، تجزیه وتحلیل شده است. یافته ها: در بعد تأمین مالی سلامت، توجه به تعادل منابع و مصارف به عنوان عامل حیاتی در تحقق پایداری تلقی می شود که پیامدهای آن عدالت در توزیع منابع بین ارائه کنندگان خدمات سلامت و ایجاد عدالت در دسترسی و بهره مندی مردم از خدمات بهداشتی و درمانی خواهد بود. بر این اساس پایداری در سیاست گذاری سلامت به عنوان پیشرانی جهت تحقق اهداف گام دوم انقلاب اسلامی در بعد عدالت اجتماعی محسوب می گردد. نتیجه گیری: به منظور تحقق همه جانبه عدالت در گام دوم انقلاب اسلامی و با توجه به اینکه پایداری به عنوان یکی از پیش نیازها و زیرساخت تحقق عدالت اجتماعی محسوب می گردد، دولت ها موظف هستند به گونه ای به طراحی، تدوین و اجرای سیاست های حوزه سلامت بپردازند که موجب تأمین پایداری در نظام سلامت کشور گردد.