طب انتظامی
سال:1391 | دوره:1 | شماره:1 (مسلسل 3) |تعداد مقالات:8

مقدمه: بیماری های قلبی - عروقی (Cardiovascular disease, CVD) و آترواسکلروزیس عروق کرونری از علل اصلی مرگ و میر و موربیدیته در جهان هستند. شناخت و پیشگیری از عوامل خطرساز اترواسکلروزیس نه تنها میزان بروز بیماریهای عروق کرونری قلب را در جامعه کاهش می دهد، بلکه باعث افزایش اثربخشی و بهبود پیش آگهی درمانهای پرهزینه ای که برای مبتلایان به بیماریهای عروق کرونری انجام می گیرد، می شود. بیماران مبتلا به بیماری پیشرفته شریانهای کرونری اغلب تحت جراحی گرافت بایپس شریانهای کرونریCoronary artery bypass grafting, CABG) ) قرار می گیرند. به این منظور جهت مطالعه عوامل خطرساز CAD، این پژوهش با هدف ارزیابی شاخصهای دموگرافیک و بالینی بیمارانی که در بیمارستان فوق تخصصی ولی عصر ناجا تحت عمل جراحی CABG قرار گرفتند و بررسی عوامل خطرساز آترواسکلروزیس و بیماری شریانهای کرونری در آنها انجام گرفت.مواد و روش ها: این پژوهش در قالب یک مطالعه توصیفی و مقطعی گذشته نگر با مراجعه به بخش بایگانی بیمارستان فوق تخصصی ولی عصر ناجا و استفاده از پرونده های مربوط به بیماران قلبی عروقی که تحت عمل جراحی CABG قرار گرفته بودند، انجام گردید. داده های دموگرافیک، نتایج آزمایشات، معاینات و اطلاعات مربوط به عوامل خطرساز آترواسکلروزیس و بیماری عروق کرونری قلب مربوط به 120 بیمار که تحت عمل CABG قرار گرفته بودند، جمع آوری شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از مجموع 120 بیمار، 119 بیمار مرد بودند و فقط یک نفر زن بود. 92 نفر (76.7 درصد) از بیماران سابقه ای از مصرف سیگار نداشتند و 28 نفر (23.3 درصد) سیگار می کشیدند. 27.5 درصد بیماران سابقه تشخیص دیابت را درشرح حال خود داشتند که بیش از 95 درصد آنها تحت درمان با داروهای خوراکی پایین آورنده قندخون بودند و در ارزیابی های بیوشیمیایی انجام شده نیز تنها 20 درصد بیماران دچار قند خون بالا و 33.3 درصد قندخون مختل بودند. 18.3 درصد بیماران در شرح حال خود سابقه دیس لیپیدمی داشتند و درارزیابی های بیوشیمیایی انجام شده نیز، 11.7 درصد دارای سطوح کلی کلسترول بالا و 27.5 درصد دارای سطح کلسترول مختل بودند. 30.8 درصد بیماران دچار اضافه وزن (BMI= 24.7-26.9) و 35 درصد مبتلابه چاقی درجه اول (BMI= 27-29.9) و 15.8 درصد آنها دچار چاقی مرضی (BMI>30) بودند. 38.3 درصد افراد سابقه پرفشاری خون را در شرح حال خود ذکر کردند.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه بیانگر آنست که علی رغم شناخت ما از بسیاری از عوامل خطرساز بیماری های قلبی - عروقی در مطالعات، نحوه اثر و تعامل این عوامل با یکدیگر و تاثیر آنها از سایر فاکتورهای رفتاری، ژنتیکی، و بیومدیکال در ایجاد آترواسکلروزیس و بیماری قلبی - عروقی بسیار پیچیده و نیازمند مطالعات و بررسی های گسترده تری است.

مقدمه: کمردرد یکی از شایعترین مشکلات مورد توجه سلامت و اقتصاد جامعه می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه میزان درد، ناتوانی در بیماران مبتلا به کمر درد مراجعه کننده به بیمارستان ولی عصر (عج) ناجا با استفاده از پرسشنامه اوسوستری قبل و بعد از یک دوره درمان دارویی انجام گرفته است.مواد و روش ها: طی یک مطالعه توصیفی - تحلیلی، 167 بیمار مبتلا به کمردرد بیمارستان فوق تخصصی ولی عصر ناجا که به تشخیص متخصص معالج به مدت شش هفته با گروه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی تحت درمان قرار گرفتند، بر اساس فرمول کوکران و به شیوه در دسترس در نظرگرفته شدند. پرسشنامه شدت و ناتوانی ناشی از کمردرد اوسوستری قبل و بعد از درمان در مورد کلیه بیماران تکمیل گردید. از تفاضل نمره محاسبه شده قبل و بعد از درمان، میزانی بدست می آید که کمتر از %10 به عنوان بهبودی نسبی و بیشتر از %10 به عنوان بهبودی قابل قبول در نظر گرفته می شود. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS و آماره های توصیفی فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، آزمون تی زوجی و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمرات بیماران در متغیر ناتوانی ناشی از کمردرد در مرحله قبل از درمان و بعد از درمان تفاوت معنادار وجود دارد (به ترتیب 34.76±8.85 در مقابل 26.37±7.89، P=0.0001). یافته ها همچنین نشان می دهند که %32.3 از بیماران در نتیجه درمان به بهبودی کمتر از %10 و %67.7 به بهبودی %10 یا بیشتر دست یافتند. نتایج نشان داد بین جنسیت و میزان بهبودی کمردرد رابطه معنادار آماری وجود دارد (P=0.016).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که درمان داوریی در کاهش ناتوانی ناشی از کمردرد موثر است و از پرسشنامه اوسوستری نیز می توان در کنار تشخیص های حوزه پزشکی به منظور ارزیابی ناتوانی ناشی از کمردرد استفاده کرد.

مقدمه: هدف این تحقیق شناخت و استفاده از رهبری خدمتگزار در مدیریت بیمارستانی است که امکان استفاده از الگو را در بیمارستان ولی عصر (عج) ناجا آزمون می نماید.مواد و روش ها: این تحقیق به روش پیمایشی در جامعه آماری مدیران بیمارستان، پزشکان و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم انتظامی با نمونه ای به تعداد 251 نفر به انجام رسیده است. داده ها با توزیع پرسشنامه طیف 7 درجه ای لیکرت که پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 0.89 به دست آمد و روایی آن با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی محاسبه گردید و تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از مدل معادلات ساختاری و تناسب (برازش) مدل در نرم افزارهای SPSS و Lisrel انجام شد.یافته ها: بر اساس یافته های تحقیق، سازه توانمندساز، با بار عاملی (0.79)، سازه مهمتری برای الگوی رهبری خدمتگزار در مدیریت بیمارستانی مشخص شد و برازندگی الگو با شاخص های برازندگی AGFI= 0.94، GFI= 0.95، RMSEA= 0.098 تایید شد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از یافته های تحقیق بیانگر اینست که اهمیت برنامه ریزی توانمندسازی کارکنان مهمترین انتظار از مدیریت بیمارستان در الگوی رهبری خدمتگزار است، بنابراین، پیشنهاد می شود با تشکیل کارگاه هایی، آموزش مدیران در این سبک از رهبری عملیاتی شود و مهارتهای آنان در برنامه ریزی توانمندسازی کارکنان افزایش یابد.

مقدمه: در مجموعه ای مانند پلیس که هر یک از نیروها به عنوان سرمایه های آن سازمان محسوب می شود تاثیرات آلودگی صوتی می تواند به نابهنجاری های رفتاری نظیر پرخاشگری منجر شود که این مساله می تواند زمینه ساز بروز فرسایش خدمتی شود. از این رو مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان پرخاشگری افراد شاغل در گروه موزیک نیروی انتظامی با افرادی است که به موزیک اشتغال ندارند، انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقایسه ای بوده و تست های پژوهش بر روی تمامی اعضای شاغل در گروه موزیک دانشگاه علوم انتظامی (42 نفر) اعمال گردید. جهت دستیابی به گروه شاهد، پس از همتاسازی گروه مذکور 42 نفر به عنوان گروه مقایسه و انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه پرخاشگری باس و پری بود که به همراه پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی در اختیار افراد نمونه قرار داده شد. داده های جمع آوری شده سپس با استفاده از آزمون تی و همبستگی پیرسون با نرما فزار 20SPSS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در این مطالعه مشاهده شد که نمره کلی پرخاشگری اعضای گروه موزیک نسبت به سایر گروه های ستادی به طور معناداری بالاتر است. این اختلاف در مورد چهار خرده مقیاس پرخاشگری فیزیکی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت نیز به دست آمد (p=0.001). همچنین نتایج آزمون همبستگی پیرسون نیز نشان داد که میان سابقه کار و میزان پرخاشگری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p=0.011). به عبارت دیگر با افزایش سابقه کاری افراد در گروه موزیک، میزان پرخاشگری آن ها نیر بیشتر می شود.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این مطالعه بیانگر اهمیت تاثیر مواجهه با صدای بالا بر بروز تغییرات رفتاری مانند پرخاشگری در اعضای گروه موزیک می باشد. برنامه ریزی و اتخاذ تدابیری جهت کاهش و کنترل مواجهه این گروه از افراد با این عامل استرس زای محیطی بسیار ضروری و لازم می باشد. اقداماتی از قبیل تخصیص فضای مناسب جهت تمرین و ایجاد فضای آکوستیک، زمان بندی صحیح برای کار و استراحت و مداخلات روانشناختی جهت کاهش میزان پرخاشگری و افزایش سازگاری در محیط کار از جمله راهکارهای پیشنهادی جهت تحقق این هدف می باشند.

مقدمه: رفتارهای خودکشی گرایانه یکی از آسیب های اساسی در حوزه سلامت روانی است. یکی از مهمترین رفتارهای خودکشی گرا، افکار خودکشی است که یک پیش بینی کننده مهم در خودکشی کامل است. این مطالعه نقش اختلال شخصیت مرزی، تکانشگری و سبک مقابله ای هیجان مدار را در پیش بینی افکار خودکشی سربازان بررسی کرده است.مواد و روش ها: 1659 نفر از سربازان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس افکار خودکشی بک، سیاهه بالینی چند محوری میلون 3، مقیاس تکانشگری وایتساید و لینام و پرسشنامه سبک های مقابله ای جمع آوری شدند.یافته ها: نتایج نشان داده است،اختلال شخصیت مرزی نه تنها به طور مستقیم بر روی افکار افکار خودکشی اثر می گذارد، بلکه این اختلال از طریق اثر غیر مستقیم بر روی متغیرهای دیگری نیز می تواند در پیش بینی افکار خودکشی نقش داشته باشد. نتایج تحلیل مسیر حاکی از نقش واسطه ای سبک مقابله ای هیجان مدار و تکانشگری در رابطه بین اختلال شخصیت مرزی و افکار خودکشی است.نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که رابطه بین اختلال شخصیت مرزی و افکار خودکشی می تواند از طریق متغیر های واسطه ای مانند سبک مقابله ای هیجان مدار و تکانشگری دقیق تر و جامع تر تبیین شود. غربالگری و شناسایی سربازان با تشخیص اختلال شخصیت مرزی، تکانشگری بالا و نیز کسانی که بیشتر از سبک مقابله هیجان مدار استفاده می کنند به منظور ایجاد محدودیت در دسترسی به سلاح در پیشگیری از بروز اقدام به خودکشی موثر است.

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تعارضات کار - خانواده مادران شاغل در بیمارستانها با اختلالات اضطرابی کودکان آنها و مقایسه آن در بیمارستانهای نظامی و غیر نظامی بوده است. در پژوهش حاضر اختلالات اضطرابی کودکان شامل پنج سطح اضطراب می باشد (جدایی، فراگیر، مدرسه هراسی، جسمانی شکل و اجتماعی).روش: این مطالعه از نوع علی - مقایسه ای است که بر روی 176 نفر از مادران شاغل، که فرزندان 12 - 8 سال داشتند و در 6 بیمارستان نظامی و غیر نظامی در شهر کرمان انجام شد. داده های به دست آمده شامل 44 مورد در بیمارستان های نظامی و 132 مورد در بیمارستان های غیرنظامی بوده است. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های SCARED و تعارضات کار - خانواده استفاده شد.یافته ها: نتایج کسب شده نشان داد که ارتباط معنی داری بین تعارضات کار - خانواده مادران شاغل با اختلالات اضطرابی کودکان در 5 سطح وجود دارد. همچنین سایر نتایج نشان داد هیچ اثر تعاملی بین تعارضات کار - خانواده مادران شاغل در بیمارستان های نظامی و غیر نظامی با اضطراب کودکان وجود ندارد. علاوه بر آن نتایج نشان داد اختلالات اضطرابی در کودکان مادران شاغل در بیمارستان های غیر نظامی بیشتر از بیمارستان های نظامی است.نتیجه گیری: علیرغم عدم وجود اثر تعاملی تعارضات کار - خانواده مادران شاغل در بیمارستان های نظامی و غیر نظامی، همه کودکان نشانه هایی از اختلالات اضطرابی را نشان دادند. لذا تعارضات کار - خانواده مادران شاغل به ویژه در بیمارستان ها و اثر آن بر اضطراب کودکان آنها باید مدیریت شوند تا این تعارضات و اثرات آنها بر خانواده ها کاهش یابند.

مقدمه: استفاده گسترده از سلاح های انفجاری، همانند مین باعث ایجاد آسیب های گوناگون در قربانیان می گردد. حفظ جان و سلامت مردم و همچنین کارکنان نظامی به عنوان نیروهای تخصصی مسوول امنیت کشور از اهمیت بسیاری برخوردار است. یکی از روش های موثر در اداره و تنزل صدمات ناشی از انفجار در این گروه ها در مناطق مرزی آلوده به مین و سایر مواد منفجره شناخت اپیدمیولوژی این گونه حوادث از ابعاد گوناگون است. این مطالعه به بررسی انواع صدمات جسمی در مصدومین ناشی از انفجار مین و برخی عوامل مرتبط با آن در استان ایلام می پردازد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی - تحلیلی) می باشد. داده های این مطالعه به صورت سرشماری از تمام پرونده های مصدومین ناشی از انفجار مین و سایر مهمات جنگی بین سال های 1380-1386 در اداره کل پزشکی قانونی استان ایلام استخراج شده است. در این مطالعه از آماره های توصیفی و آزمون های تحلیلی کای اسکوئر، فیشر دقیق، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شده است.یافته ها: از 106 مجروح ثبت شده ناشی از انفجار مین و سایر مهمات جنگی در طی این سال ها، 95.3 درصد مرد و بقیه زن بودند. که بیشترین تعداد مجروحین در گروه سنی 40 - 20 سال قرار داشتند (47.2 درصد). همچنین از بین مجروحین 43.4 درصد دچار نقص عضو (CI%95= 0.29-0.57)، 16 درصد ضایعات پوستی (CI%95= 0.01-0.33) 15.1 درصد ضایعات چشمی (CI%95= 0.01-0.32) 3.8 درصد ضایعات عروقی و عصبی اندام فوقانی (CI%95= 0.14-0.22) 18.9 درصد ضایعات استخوانی اندام فوقانی و تحتانی (CI%95= 0.02-0.36) 2.8 درصد صدمات استخوانی جمجمه (CI%95= 0.15-0.21) شده اند. همچنین بین نوع مجروحیت با سن (P£0.02)، جنس (P£0.03)، اشتغال (P£0.04) و نوع ماده منفجره (P£0.02) رابطه معنی داری به دست آمد.نتیجه گیری: میزان نقص عضو ناشی از انفجار مین و سایر مهمات جنگی در این پژوهش نسبت به آمارهای جهانی بالاتر می باشد. این سوانح می توانند لطمات جبران ناپذیری بر سلامت جسمی افراد آسیب دیده بر جای بگذارد. همچنین عدم پاک سازی مناطق آلوده به مین می تواند جان و سلامت ساکنان این مناطق مانند کشاورزان، دامداران، و نیروهای نظامی و مرزی را به خطر انداخته و باعث خسارات جانی و مالی زیاد گردد.

مقدمه: سرطان معده بعنوان چهارمین سرطان بدخیم و عامل مرگ و میر در سطح دنیا شناخته شده است. عوامل مختلفی بعنوان عامل خطر این بیماری معرفی شده اند که از آن جمله می توان به رژیم غذایی و محیط اشاده نمود. کورکومین یک ترکیب گیاهی است که تاثیرات آن در مهار جنبه های مختلف سرطان از جمله آپوپتوز، مهار تکثیر سلولی، تهاجم و رگزایی به اثبات رسیده است و نشان داده شده است که بر سلولهای سالم فرد تاثیر سوئی نمی گذارد. اما مهمترین عامل محدود کننده در کاربرد بالینی این دارو نامحلول بودن آن در آب، جذب پایین و ناپایداری زیستی آن می باشد. لذا در این مطالعه سعی شده است تا جهت رفع این مشکلات از دندروزوم به عنوان ناقل استفاده شود و القاء آپوپتوز بر سلولهای AGS بررسی گردد.مواد و روش ها: در این تحقیق سلول های AGS در معرض غلظت های مختلف نانوکورکومین پلیمری (5 تا 20 میکرومولار) قرار گرفتند و مهار فعالیت متابولیکی آنها توسط آزمون MTT سنجیده شد و در ادامه ایجاد آپوپتوز نیز توسط آزمون انکسین تعیین گردید.یافته ها: در این آزمایش نشان داده شد که غلظت 13 میکرومولار نانوکورکومین می تواند به مهار متابولیکی 50 درصدی سلولها و نیز آپوپتوز 26 درصدی آنها در مقایسه با گروه کنترل بیانجامد.نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص گردید، غلظتی از داروی انکپسوله که می تواند منجر به مهار فعالیت متابولیکی و آپوپتوزی گردد بسیار پایین است. از آنجا که مطالعات برروی دندروزوم حاکی از عدم سمیت دندروزوم بر روی سلول ها است، و از طرفی مقدار کورکومین فاقد حامل مورد نیاز جهت اعمال تاثیر مشابه آنچه که در این آزمایش بدست آمد بسیار بیشتر است، به نظر میرسد که فرمولاسیون نانوکورکومین پلی مری (DNC) با غلظت 13 میکرومولار جهت اهداف بالینی نسبت به شکل فاقد حامل دارو برتری قابل ملاحظه ای دارد.