زیست فناوری
سال:1396 | دوره:9 | شماره:1 |تعداد مقالات:20

اهداف: القای مصنوعی بیش-بیان miRNA راهکار مناسبی برای القای موثرتر تمایز سلولی است. نقش موثر miR-1 در تکوین و تمایز سلول های قلبی گزارش شده است. لنتی ویروس یک ناقل کارآمد برای تهیه رده های سلولی پایدار است. هدف پژوهش حاضر تولید رده سلولی با بیش-بیان پایدار miR-1 برای ایجاد یک مدل زیستی برای مطالعات قلبی بود. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر، سلول های HEK 293T در محیط کشت DMEM به همراه سرم جنین گاوی (FBS) 10% و ال-گلوتامین 2میلی مولار و پنی سیلین-استرپتومایسین 1X در محیط انکوباتور کشت داده شدند. پس از کلون کردن ژن miR-1، کلون های نوترکیب انتخاب شدند و حضور قطعه ژنی در وکتور نوترکیب با توالی یابی تایید شد. وکتور حامل miR-1 به همراه وکتورهای کمکی در سلولHEK293T به صورت ویروس نوترکیب بسته بندی شد. تراآلایی سلول های HEK293T با ویروس نوترکیب برای تولید رده پایدار انجام شد. سپس کارآیی تراآلایی و رقت موثر ویروس با نشانگر GFP سنجش شد. تغییرات بیان miR-1 با روش qPCR بررسی شد. تحلیل داده ها از طریق بررسی مقایسه ای چرخه آستانه و روش Pfaffl انجام گرفت. یافته ها: بیشترین میزان بیان GFP مربوط به سلول های آلوده شده با رقت 150میکرومولار بود. نشانگر فلورسنت GFP موجب تسهیل فرآیند بهینه سازی و تخلیص سلول های نوترکیب شد. در ارزیابی qPCR، بیان miR-1 در سلول های تراآلایی شده در مقایسه با سلول های گروه کنترل افزایش قابل ملاحظه ای داشت. نتیجه گیری: رده سلولی پایدار نوترکیب HEK293T بیش-بیان کننده miR-1 در لنتی ویروس، به عنوان مدل زیستی مناسب برای بررسی فرآیندهای تکامل و تکوین قلب است.

اهداف: فلزات سنگین به دلیل ماندگاری طولانی مدت، از مهم ترین آلاینده ها در محیط های خاکی و آبی هستند. هدف مطالعه حاضر، جداسازی باکتری حل کننده فسفات از پساب فلزی، بررسی میزان مقاومت، حذف فلز توسط آن و تاثیر فسفاتاز در حذف فلزات بود. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر جداسازی باکتری حل کننده فسفات و شناسایی جدایه با آزمون های بیوشیمیایی و مولکولی صورت گرفت. فسفاتاز به روش رنگ سنجی، میزان مقاومت جدایه به فلزات با کمترین غلظت مهارکنندگی ((MIC و کشندگی MBC)) و میزان حذف فلزات با جذب اتمی اندازه گیری شد. تغییرات سطح سلول های در معرض فلز با طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز و اثر فسفاتاز در حذف فلزات بررسی شد. داده ها توسط آزمون دانکن به کمک نرم افزارهای Excel 2013و SPSS 20 تحلیل شدند. یافته ها: جدایه سراشیا پروتئوماکولانس شناسایی شد که اسیدفسفاتاز تولید می کرد. بیشترین MIC50 و MBC به ترتیب مربوط به نیکل و سرب و بیشترین میزان حذف مربوط به سرب بود. میزان مقاومت جدایه به دو فلز کروم و کادمیوم اندک و MICآنها به ترتیب کمتر از 0/1 و کمتر از 1میلی مولار، و میزان حذف کروم و کادمیم به ترتیب حدود 18% و 48% به دست آمد. طول موج cm-1339/988 مربوط به Pb3(PO4)2 در سلول های تیمارشده با 5میلی مولار سرب مشاهده شد. سویه جداشده در مورد سرب بیشترین مقاومت و حذف را نشان داد. مکانیزم حذف نیکل تنها مربوط به عوامل سطح سلولی بود، در حالی که سرب علاوه بر سلول، توسط فسفاتاز نیز حذف شد. نتیجه گیری: سراشیا پروتئوماکولانس باکتری حل کننده فسفات پساب فلزی است. این باکتری آنزیم فسفاتاز تولید می کند که عامل حذف فلز سرب است.

اهداف: به دلیل ظهور مقاومت های دارویی در سلول های سرطانی علیه داروهای رایج، امروزه توجه زیادی به توسعه داروهای ضدسرطان با مکانیزم های عملکرد جدید معطوف شده است. پارداکسین یک پلی پپتید نوروتوکسیک با خاصیت دوگانه دوستی است. هدف تحقیق حاضر بررسی برهمکنش پپتید ضدمیکروبی پارداکسین با غشای دولایه DPPC (متشکل از 1و2-دی پالمیتوئیل-اس ان-گلیسرو-3-فسفاکولین) مدل با استفاده از شبیه سازی های دینامیک مولکولی بود. مواد و روش ها: در مطالعه شبیه سازی حاضر شبیه سازی ها برای محیط های غشایی مختلف تحت شرایط pH خنثی طراحی شد. ابتدا سیستم عامل لینوکس برای نصب نرم افزار گرافیکی VMD 1. 8. 6 (دینامیک مولکولی ویژوال) به کار رفت. سپس نرم افزار گرومکس 4. 5. 5 برای انجام همه شبیه سازی ها استفاده شد. ساختار pdb پپتید مورد نظر (1XC0) از بانک اطلاعاتی پروتئین تهیه شد و در شبیه سازی پپتید-لیپید از دولایه لیپیدی DPPC استفاده شد. یافته ها: در مدت 500نانوثانیه شبیه سازی، پپتید به داخل غشا نفوذ کرد. در سیستم DPPC تعداد پیوندهای هیدروژنی بین پپتید و دولایه لیپیدی ابتدا افزایش پیدا کرد و سپس تا پایان شبیه سازی تقریباً ثابت باقی ماند و متناسب با تعداد پیوندهای هیدرژنی بین پپتیدها و آب به مرور زمان کاهش پیدا کرد. پارداکسین با سطح غشا تماس و به غشا وارد شد. در حضور پپتید، ضخامت غشا و محدوده هر لیپید کاهش ولی ضریب نفوذ غشا افزایش یافت. نتیجه گیری: مکانیزم عمل پارداکسین به ساختار دولایه غشایی وابسته است، به طوری که پپتید پارداکسین با سطح غشای دولایه لیپیدی DPPC تماس و به آن وارد می شود.

اهداف: روش های تولید زیستی نانوذرات نسبت به روش های فیزیکی و شیمیایی، به دلیل کاهش هزینه انرژی و زمان اولویت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تهیه زیستی نانوذرات نقره با استفاده از گیاه دارویی درمنه(Artemisia sieberi) بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از عصاره گیاه درمنه برای تولید نانوذرات نقره توسط یک روش ساده، غیرسمی و کم هزینه استفاده شد. تشکیل نانوذرات نقره با وجود پیک جذبی در طول موج حدود 490نانومتر با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتری مشخص و اندازه و مورفولوژی نانوذرات تولیدشده توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره تعیین شد. اندازه دقیق نانوذرات نقره و دامنه تغییرات آن توسط دستگاه تعیین کننده اندازه ذرات (PSA) محاسبه شد. نتایج آنالیز تبدیل فوریه مادون قرمز نیز نقش گروه های عاملی موجود در عصاره گیاه را بر فرآیند سنتز مشخص کرد. یافته ها: تغییر رنگ عصاره از زرد کم رنگ به قهوه ای روشن و پیک جذب در حدود طول موج 490نانومتر تولید نانوذرات نقره را نشان داد. نانوذرات به طور عمده به شکل کروی و قطر آنها در گستره 27 تا 65نانومتر بود و در برخی از نواحی به صورت انباشته یا پراکنده کنار هم قرار داشتند. میانگین اندازه دقیق نانوذرات 70نانومتر و پراکندگی آنها در بازه 40 تا 140نانومتر به دست آمد. نتیجه گیری: شکل نانوذرات نقره به دست آمده از گیاه دارویی درمنه، کروی و اندازه متوسط آنها در حدود 70نانومتر است و پراکندگی آنها در محدوده 40 تا 140نانومتر قرار دارد.

اهداف: کاروتنوئیدها گروه وسیعی از رنگدانه های محلول در چربی هستند و به وسیله انواعی از میکروارگانیزم ها تولید می شوند. هدف مطالعه حاضر، مقایسه تولید رنگدانه کاروتنوئیدی توسط جدایه های پروکاریوتی اکوسیستم های شور ایران و شناسایی جدایه برتر بود. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر جدایه ها با روش های مبتنی بر کشت، خالص سازی و عصاره کاروتنوئیدی با روش اسپکتروفتومتری در طول موج های 400 تا 600نانومتر آنالیز شدند. میزان کل کاروتنوئید در طول موج 490نانومتر به دست آمد و در نهایت با روش خالص سازی باند ها به وسیله کروماتوگرافی لایه نازک و آنالیز با کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا و طیف سنج مادون قرمز تبدیل فوریه باند های مورد نظر تعیین هویت شدند. یافته ها: از اکوسیستم های بررسی شده، تعداد 43 جدایه به دست آمد. 8 جدایه تحمل کننده نمک، 8 جدایه نمک دوست نسبی و 27 جدایه نمک دوست اجباری بودند. همه سویه ها ترکیبات کاروتنوئیدی تولید کردند. جدایه M24 با تولید 20/5405میکروگرم بر گرم به عنوان جدایه برتر اتخاب شد. 6 باند در عصاره رنگی این سویه مشاهده و غلیظ ترین باند خالص سازی شد. طیف سنجی با اسپکتروفتومتر مرئی در نور فرابنفش جذب 495نانومتری با دو شانه در 530 و 465نانومتر را به عنوان حداکثر جذب نشان داد که مشابه طیف مرئی در نور فرابنفش حاصل از آلفا-باکتریوروبرین بود. جدایه M24، 98% با سویه هالوآرکولا آمیلولیتیکا BD-3 قرابت فیلوژنی داشت. نتیجه گیری: از اکوسیستم های بررسی شده، تعداد 43 جدایه به دست آمد. 8 جدایه تحمل کننده نمک، 8 جدایه نمک دوست نسبی و 27 جدایه نمک دوست اجباری هستند. همه سویه ها قادرند ترکیبات کاروتنوئیدی تولید کنند. جدایه M24 جدایه برتر است، که 98% با سویه هالوآرکولا آمیلولیتیکا BD-3 قرابت فیلوژنی دارد.

اهداف: ترکیبات آلی حاوی کلر یکی از خطرناک ترین ترکیبات آلاینده آب در مناطق صنعتی هستند. هدف مطالعه حاضر حذف زیستی ترکیبات آلیفاتیک کلردار تری کلرواتیلن، دی کلرومتان و 1و2-دی کلرواتان در محلول آبی با استفاده از باکتری بومی اسفینگوپیکسیس اومارینسیس بود. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر از ترکیبات آلیفاتیک کلردار دی کلرومتان، تری کلرواتیلن و 1و2-دی کلرواتان با خلوص آزمایشگاهی 99/9% استفاده شد. برای تعیین رشد سلولی از اندازه گیری کدورت محیط کشت در طول موج 600نانومتر، دستگاه طیف سنجی مرئی-فرابنفش به کار رفت. اندازه گیری مقدار یون کلراید آزادشده به وسیله دستگاه یون آنالایزر الکترود گزینشی یونی صورت گرفت. نمونه باکتری زنده به محیط کشت نوترینت براث تلقیح و در دمای ° C30 و دور rpm150 به مدت 24ساعت گرمخانه گذاری شد. یافته ها: سرعت کلرزدایی هر یک از ترکیبات تری کلرواتیلن، دی کلرومتان و 1و2-دی کلرواتان در محیط آبی در غلظت 2/5میلی مولار توسط این باکتری به ترتیب 1/3، 1/05 و h. mg/l0/63 به دست آمد. افزودن گلوکز و عصاره مخمر به محیط کشت، موجب افزایش سرعت رشد باکتری و همچنین سرعت کلرزدایی آنها به ترتیب به 3/28، 1/67 و mg/l. h0/9 شد. بیشترین کلرزدایی در شرایط آزمون، در غلظت 2/5میلی مولار به دست آمد و بیشترین کلرزدایی در مرحله رشد نمایی باکتری رخ داد. نتیجه گیری: باکتری اسفینگوپیکسیس اومارینسیس توانایی حذف ترکیبات آلیفاتیک کلردار را دارد و می تواند روی ترکیبات دیرتخریب پذیر تری کلرواتیلن، دی کلرومتان و 1و2-دی کلرواتان به عنوان تنها منبع کربن رشد کند و موجب کلرزدایی آنها شود. این سویه بیشترین رشد و بازدهی حذف زیستی را در حذف دی کلرومتان، به عنوان تنها منبع کربن و در کنار گلوکز و عصاره مخمر به عنوان هم-سوبسترا دارد.

اهداف: پروتئین مسد، مهارکننده عمومی مسیر است و اثرات درمانی علیه سرطان پستان منفی سه گانه دارد. پپتید مشتق شده از ناحیه انتهای کربوکسیل مسد، مشابه با پروتئین، به عنوان مهارکننده عمل می نماید. هدف پژوهش حاضر، بررسی جایگاه احتمالی اتصال مسد و پپتید مشتق شده از انتهای کربوکسیل آن، روی دومین های بتا-پراپلر اول و دوم LRP6بود. مواد و روش ها: پژوهش تجربی حاضر با شبیه سازی میان کنش بین مولکولی بدون پیش فرض و هدفمند، به ترتیب توسط دو ابزار تحت شبکه ClusPro و Haddock و شبیه سازی دینامیک مولکولی صورت گرفت. اتصال پروتئین مسد و پپتید آن رویLRP6 بررسی و کمپلکس ها آنالیز ساختاری شدند. یافته ها: سطوح وسیعی از پروتئین مسد در میان کنش با LRP6 قرار داشت و سطوح درگیر پپتید بسیار کمتر بود. جهت گیری اتصال مسد به کمک گیرنده، از ناحیه انتهای کربوکسیل بود. محل اتصال پپتید و پروتئین روی LRP6 ناحیه ای مشابه بین دومین های بتا-پراپلر اول و دوم این کمک گیرنده بود. نمودار RMSD و RMSF کمپلکس مسد و پپتید آن با دومین عملکردی اول کمک گیرنده LRP6 تقریباً مشابه بود. نتیجه گیری: محل اتصال لیگاندهای مسد و پپتید روی کمک گیرنده دقیقاً یکسان نیست، ولی شبیه سازی دینامیک مولکولی کمپلکس های منتخب، از الگوی مشترک مکانیزم مهار، در پپتید و پروتئین، با تاکید بر کنترل حرکت بین دومینی حکایت دارد. ناحیه درگیر در میان کنش هر کدام از لیگاندها، از لحاظ ساختاری نزدیک به ناحیه ای از کمک گیرنده است که دارای بیشترین انعطاف پذیری است. شبیه سازی میان کنش مولکولی پروتئین با کمک گیرنده، بیانگر نقش مهم ناحیه انتهای کربوکسیل در اتصال آن به LRP6 است.

اهداف: بیماری تخریب وابسته به سن ماکولا (AMD)، یکی از بزرگ ترین دلایل ازبین رفتن بینایی بعد از 50سالگی در جهان است. بیماری AMD، سلول های رنگدانه شبکیه را تخریب می کند. مهندسی بافت شبکیه با استفاده از داربست های مختلف، محیط مناسبی برای رشد سلول های اپیتلیوم رنگدانه شبکیه فراهم می کند. این داربست ها ممکن است تغییراتی در فشار داخل چشم ایجاد کنند و در نتیجه باعث بیماری جدایش سلول های اپیتلیوم رنگدانه و شبکیه شوند. هدف پژوهش حاضر، شبیه سازی داربست های ژلاتین، ژلاتین-کیتوسان و پلی کپرولاکتون در شبکیه چشم و مقایسه گرادیان فشار و اثر ضخامت روی گرادیان فشار بود. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر، در مرحله اول، سه داربست ژلاتین، ژلاتین-کیتوسان و پلی کپرولاکتون برای بررسی متوسط میزان فشار داربست با نرم افزار COMSOL 5. 1. 1 و قانون دارسی، شبیه سازی شدند. در مرحله بعدی داربست ژلاتین-کیتوسان با ضخامت های 10 و 20میکرون با قانون دارسی، شبیه سازی شد تا اثر ضخامت روی متوسط فشار بررسی شود. یافته ها: میزان فشار خروجی از داربست ژلاتین برابر با 1986/308پاسکال محاسبه شد که از میزان فشار لایه کروئید کمتر بود و از میزان فشار خروجی سایر داربست ها هم مقدار کمتری داشت. متوسط فشار داربست ژلاتین-کیتوسان با ضخامت 10 و 20میکرون در گام زمانی آخر به ترتیب برابر با 1997/31 و 2003/13پاسکال بود. نتیجه گیری: داربست ژلاتین، میزان متوسط فشار کمتری را نسبت به داربست ژلاتین-کیتوسان و پلی کپرولاکتون در شبکیه چشم ایجاد می کند و داربست مناسب تری نسبت به داربست های دیگر است. در شبیه سازی داربست ژلاتین-کیتوسان، افزایش ضخامت باعث افزایش فشار و ایجاد اختلال در شبکیه می شود.

اهداف: ماکروجلبک های دریایی، ارگانیزم های متنوع با سازگاری زیست در محیط های پراسترس هستند. هدف مطالعه حاضر ارزیابی فعالیت ضداکسیدانی و سمیت سلولی عصاره های حاصل از سه گونه ماکروجلبک سبز اولواسه شامل اولوااینتستینالیس، اولوا کلاتراتا و اولوا لینزا از سواحل بندرعباس بود. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، به منظور ارزیابی خواص زیستی، از یک گرادیان غلظتی با روش های سنجش قدرت احیاکنندگی آهن، ظرفیت ضداکسیدانی کل، تعیین ترکیبات فنلی و نیز سنجش سمیت سلولی این عصاره ها بر مدل ارگانیزمی، میگوی آب شور آرتمیا سالینا استفاده شد، تحلیل داده ها به وسیله آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون چنددامنه ای دانکن در سطح احتمال 5% توسط نرم افزار آماری 21 SPSS و رسم نمودار با نرم افزارExcel 2013 انجام شد. یافته ها: افزایش قدرت احیاکنندگی عصاره ها از روندی وابسته به افزایش غلظت عصاره ماکروجلبکی تبعیت کرد. عصاره متانولی گونه اولوا اینتستینالیس و اتیل استاتی و متانولی گونه اولوا لینزا و گونه اولوا کلاتراتا دارای بیشترین فعالیت احیاکنندگی آهن و ظرفیت ضداکسیدانی کل، که در مقایسه با آسکوربیک اسید (استاندارد)، فعالیت بالاتری داشتند، بین غلظت های مختلف عصاره ها نیز اختلاف معنی دار بود (0/05p≤ ). بیشترین محتوای ترکیبات فنلی در عصاره های متانولی ماکروجلبک های گونه اولوا کلاتراتا و اولوا لینزا مشاهده شد. عصاره اِن هگزانی گونه اولوا لینزا بیشترین تاثیر را بر ناپلیوس میگوی آب شور نشان داد. نتیجه گیری: سه گونه ماکروجلبک سبز شامل اولوا اینتستینالیس، اولوا کلاتراتا و اولوا لینزا خواص ضداکسیدانی و سمیت سلولی دارند، ماکروجلبک گونه اولوا لینزا به دلیل دارابودن مقادیر زیادی فنل و قدرت آنتی اکسیدانی بالا، می تواند به عنوان گونه ای با ارجحیت خواص زیستی معرفی شود.

اهداف: نایلون یا پلی آمید یکی از پرکاربردترین و مهم ترین پلیمرهای مورد استفاده در صنایع پلاستیک و الیاف جهان به حساب می آید. به همین دلیل در استفاده از آن، کمتر به خواص زیست تخریب پذیری بسیار ضعیف آن توجه می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف اصلاح زیست تخریب پذیری الیاف مصنوعی پلی آمید 6 با آمیختن در جای پرک ظروف پلاستیکی پلی لاکتیک اسید حین فرآیند ذوب ریسی انجام شد. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر، چیپس پلی آمید 6 مورد استفاده در صنایع نساجی و پرک های پلی لاکتیک اسید از ظروف یک بارمصرف استفاده شد. برای بررسی زیست تخریب پذیری نمونه ها، تغییرات وزن نمونه، خواص مکانیکی بعد از تخریب در خاک و تصاویر میکروسکوپ الکترونی استفاده شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس یک راهه تحلیل شدند. یافته ها: آزمون های مکانیکی انجام گرفته روی الیاف نوریس نشان دهنده تولید موفقیت آمیز الیاف آمیخته با درصد ترکیب های 5، 10، 20، 30 و 40% جزء r-PLA بود و نمونه الیاف حاوی 50% وزنی از پلی لاکتیک اسید از خواص مکانیکی قابل قبولی برخوردار نبود. تغییرات الیاف آمیخته PA6/r-PLA با افزایش جزء پراکنده r-PLA در بستر PA6 کاملاً معنی دار بودند. نتیجه گیری: نمونه آمیخته پلی آمید 6 و پرک پلی لاکتیک اسید بازیافتی، با ترکیب درصدهای حاوی 5 تا 40% از جزء پراکنده پرک پلی لاکتیک اسید بازیافتی به خوبی از قابلیت ذوب ریسی برخوردارند. با افزایش درصد وزن پرک پلی لاکتیک اسید بازیافتی در الیاف آمیخته تولیدشده، خواص مکانیکی در نمونه های 5 و 10% وزنی، بهبود و در درصدهای بالاتر کاهش نشان می دهند. افزایش میزان تخریب زیستی الیاف اصلاح شده پلی آمید 6 با اضافه شدن میزان پرک پلی لاکتیک اسید بازیافتی، به وضوح تایید می شود.

مقدمه: هورمون رشد، یک رشته پلی پپتید غیرگلیکوزیله ترشحی از سلول های غدد هیپوفیز همه مهره داران است که تنوع وسیعی از فعالیت های زیستی را دارا بوده و با توجه به اهمیت این هورمون و کاربردهای درمانی مهم و متنوع آن در پزشکی، تولید نوترکیب آن می تواند از درجه اهمیت بالایی برخوردار باشد. در دهه های اخیر، مهندسی پروتئین و مهندسی ژنتیک سبب شده است که میزان بالایی از سطح بیان و تولید این پروتئین در میزبان های مختلفی از جمله باکتریاشریشیاکلی حاصل شود و با تکنیک های جدید، خالص سازی و سنجش هورمون تولیدی به آسانی انجام گیرد. بنابراین هدف پژوهش مروری حاضر، بررسی تولید هورمون رشد انسانی نوترکیب (rhGH) و چالش های پیش رو انجام گرفت. نتیجه گیری: از جمله مشکلاتی که در مسیر بیان و تخلیص هورمون رشد انسانی می توان به تولید اجسام توده ای در بیان پروتئین های نوترکیب در سیتوپلاسم سلول ها، آلودگی های ناشی از پروتئین های میزبان، ریکاوری پایین پروتئین از این توده ها، ترشح کم پروتئین ها به فضای پری پلاسمی، هزینه بالای تولید مخصوصاً در مرحله تخلیص و غیره اشاره کرد. به علت عدم نیاز به گلیکوزیله شدن این هورمون و نیز راندمان بالا و سادگی کار، سیستم های باکتریایی مخصوصاً اشریشیاکلیاقتصادی ترین و موثرترین سیستم ها در بیان پروتیئن های هترولوگ هستند و می توان عنوان کرد که باکتری اشریشیاکلیکارآمدترین میزبان برای تولید هورمون رشد انسانی نوترکیب است. مرحله خالص سازی هورمون معمولاً پرهزینه ترین مراحل تولید محسوب می شود. از این رو یک طراحی مطلوب به منظور داشتن بالاترین میزان ریکاوری پروتئین هدف همراه با حذف همه آلودگی ها از محصول نهایی و کاهش مراحل تخلیص مورد نیاز است.

اهداف: ﻫ ﺪ ف ﺗ ﺤ ﻘ ﯿ ﻖ ﺣ ﺎ ﺿ ﺮ ﻧ ﻘ ﺸ ﻪ یاﺑ ﯽ ارﺗ ﺒ ﺎ ﻃ ﯽ ﺻ ﻔ ﺎ ت ﻣ ﻮ رﻓ ﻮ ﻟ ﻮ ژیک در ﺗ ﻮ ده ﻫ ﺎ ی ایرانی ریحان ( اوﺳ ﯿ ﻤ ﻮ م ﺑ ﺎ ﺳ ﯿ ﻠ ﯿ ﮑ ﻮ م) ﺑ ﻪ وﺳ ﯿ ﻠ ﻪ ﻧ ﺸ ﺎ ﻧ ﮕ ﺮ ﻫ ﺎ ی ﻧ ﺸ ﺎ ﻧ ﮕ ﺮ ﺑ ﯿ ﻦ ریز ﻣ ﺎ ﻫ ﻮ اره ای (ISSR) ﺑ ﻮ د. ﻣ ﻮ اد و روش ﻫ ﺎ : در ﺗ ﺤ ﻘ ﯿ ﻖ ﺗ ﺠ ﺮ ﺑ ﯽ ﺣ ﺎ ﺿ ﺮ از 50 ﺗ ﻮ ده ﺑ ﻮ ﻣ ﯽ ریحان از ﻣ ﻨ ﺎ ﻃ ﻖ ﻣ ﺨ ﺘ ﻠ ﻒ ﺟ ﻐ ﺮ اﻓ ﯿ ﺎ یی ایران اﺳ ﺘ ﻔ ﺎ ده ﺷ ﺪ و آزﻣ ﺎ یش در ﻗ ﺎ ﻟ ﺐ ﻃ ﺮ ح ﮐ ﺎ ﻣ ﻼ ً ﺗ ﺼ ﺎ دﻓ ﯽ ﺑ ﻮ د. اﺳ ﺘ ﺨ ﺮ اج DNA و PCR ﺑ ﺎ 12 آﻏ ﺎ زﮔ ﺮ ISSR ﺑ ﺮ ای ﺗ ﻮ ده ﻫ ﺎ ی ریحان اﻧ ﺠ ﺎ م ﺷ ﺪ . اﺟ ﺰ ای واریاﻧ ﺲ ، وراﺛ ﺖ ﭘ ﺬ یری ﻋ ﻤ ﻮ ﻣ ﯽ ، ﺿ ﺮ ایب ﺗ ﻐ ﯿ ﯿ ﺮ ات ژﻧ ﺘ ﯿ ﮑ ﯽ و ﻓ ﻨ ﻮ ﺗ ﯿ ﭙ ﯽ ، ﺑ ﺎ ﻓ ﺮ ﻣ ﻮ ل ﻣ ﺤ ﺎ ﺳ ﺒ ﻪ ﺷ ﺪ ﻧ ﺪ . روش ﺑ ﯿ ﺰ ی، ﻣ ﺪ ل ﺧ ﻄ ﯽ ﻣ ﺨ ﻠ ﻮ ط و ﻧ ﺮ م اﻓ ﺰ ارﻫ ﺎ ی 17 Minitab، 5 Tassel 3، Structure 2. 3. 3، DARwin و SPSS 20 ﺑ ﻪ ﮐ ﺎ ر رﻓ ﺘ ﻨ ﺪ . یاﻓ ﺘ ﻪ ﻫ ﺎ : ﺑ ﯿ ﻦ اﮐ ﺜ ﺮ یﺖ ﺻ ﻔ ﺎ ت ﺗ ﻮ ده ﻫ ﺎ ی ریحان ﻫ ﻤ ﺒ ﺴ ﺘ ﮕ ﯽ ﻣ ﺜ ﺒ ﺖ وﺟ ﻮ د داﺷ ﺖ . ﺑ ﺎ ﻻ ﺗ ﺮ ین ﺿ ﺮ یب ﺗ ﻐ ﯿ ﯿ ﺮ ات ژﻧ ﺘ ﯿ ﮑ ﯽ در ﻗ ﻄ ﺮ ﺳ ﺎ ﻗ ﻪ و ﻃ ﻮ ل ﻣ ﯿ ﺎ ﻧ ﮕ ﺮ ه و ﭘ ﺎ یین ﺗ رین در ﺗ ﻌ ﺪ اد ﮔ ﻞ ﻣ ﺸ ﺎ ﻫ ﺪ ه ﺷ ﺪ . وراﺛ ﺖ ﭘ ذیری ﺑ ﯿ ﻦ 3/63% ﺗ ﺎ 94/24% ﻣ ﺘ ﻐ ﯿ ﺮ ﺑ ﻮ د. 14 ﻣ ﮑ ﺎ ن ﭘ ﯿ ﻮ ﺳ ﺘ ﻪ ﺑ ﺎ 7 ﺻ ﻔ ﺖ ﺷ ﻨ ﺎ ﺳ ﺎ یی ﺷ ﺪ . داﻣ ﻨ ﻪ ﺗ ﻐ ﯿ ﯿ ﺮ ات ﻓ ﻨ ﻮ ﺗ ﯿ ﭙ ﯽ ﺗ ﻮ ﺟ ﯿ ﻪ ﺷ ﺪ ه ﺑ ﯿ ﻦ 3 اﻟ ﯽ 29% ﻣ ﺘ ﻐ ﯿ ﺮ ﺑ ﻮ د. ﺑ ﯿ ﺸ ﺘ ﺮ ین ﺗ ﻌ ﺪ اد ﻣ ﮑ ﺎ ن ﺑ ﺮ ای ﺻ ﻔ ﺎ ت ﻗ ﻄ ﺮ ﺳ ﺎ ﻗ ﻪ و ﮐ ﻤ ﺘ ﺮ ین ﺑ ﺮ ای ﺗ ﻌ ﺪ اد ﺷ ﺎ ﺧ ﻪ ﺟ ﺎ ﻧ ﺒ ﯽ ﺑ ﻪ دﺳ ﺖ آﻣ ﺪ . ﺷ ﺶ ﻣ ﮑ ﺎ ن ﺑ ﻪ ﻃ ﻮ ر اﺧ ﺘ ﺼ ﺎ ﺻ ﯽ ﻓ ﻘ ﻂ ﺑ ﺎ یک ﺻ ﻔ ﺖ ﭘ ﯿ ﻮ ﺳ ﺘ ﻪ و ﺳ ﺎ یر ﻣ ﮑ ﺎ ن ﻫ ﺎ ﺑ ﯿ ﻦ ﺻ ﻔ ﺎ ت ﻣ ﺸ ﺘ ﺮ ک ﺑ ﻮ دﻧ ﺪ . ﻣ ﯿ ﺰ ان ﺗ ﻨ ﻮ ع ﻓ ﻨ ﻮ ﺗ ﯿ ﭙ ﯽ ﺑ ﯿ ﻦ 17-29% ﻣ ﺘ ﻐ ﯿ ﺮ ﺑ ﻮ د. ﻧ ﺘ ﯿ ﺠ ﻪ ﮔ ﯿ ﺮ ی: ﺻ ﻔ ﺎ ت در ﺗ ﻮ ده ﻫ ﺎ ی ریحان ﺗ ﻨ ﻮ ع ﮔ ﺴ ﺘ ﺮ ده ای دارﻧ ﺪ و ﺑ ﯿ ﻦ اﮐ ﺜ ﺮ یت آﻧ ﻬ ﺎ ﻫ ﻤ ﺒ ﺴ ﺘ ﮕ ﯽ ﻣ ﺜ ﺒ ﺖ وﺟ ﻮ د دارد. وراﺛ ﺖ ﭘ ﺬ یری ﺻ ﻔ ﺎ ت ﺑ ﯿ ﻦ 3/63% ﺗ ﺎ 94/24% و داﻣ ﻨ ﻪ ﺗ ﻐ ﯿ ﯿ ﺮ ات ﻓ ﻨ ﻮ ﺗ ﯿ ﭙ ﯽ ﺗ ﻮ ﺟ ﯿ ﻪ ﺷ ﺪ ه ﺑ ﯿ ﻦ 3 اﻟ ﯽ 29% ﻣ ﺘ ﻐ ﯿ ﺮ اﺳ ﺖ . ﺑ ﯿ ﺸ ﺘ ﺮ ین ﺗ ﻌ ﺪ اد ﺑ ﺮ ای ﺻ ﻔ ﺎ ت ﻗ ﻄ ﺮ ﺳ ﺎ ﻗ ﻪ و ﮐ ﻤ ﺘ ﺮ ین ﺑ ﺮ ای ﺗ ﻌ ﺪ اد ﺷ ﺎ ﺧ ﻪ ﺟ ﺎ ﻧ ﺒ ﯽ اﺳ ﺖ . ﺷ ﺶ ﻣ ﮑ ﺎ ن ﻓ ﻘ ﻂ ﺑ ﺎ یک ﺻ ﻔ ﺖ ﭘ ﯿ ﻮ ﺳ ﺘ ﻪ و ﺳ ﺎ یر ﻣ ﮑ ﺎ ن ﻫ ﺎ ﺑ ﯿ ﻦ ﺻ ﻔ ﺎ ت ﻣ ﺸ ﺘ ﺮ ک ﻫ ﺴ ﺘ ﻨ ﺪ . ﺗ ﻨ ﻮ ع ﻓ ﻨ ﻮ ﺗ ﯿ ﭙ ﯽ ﺑ ﯿ ﻦ 17-29% ﻣ ﺘ ﻐ ﯿ ﺮ اﺳ ﺖ .

اهداف: فاکتور رونویسی HIF-1، یک عامل تعیین کننده کلیدی در تنظیم ژن وابسته به اکسیژن است که نقش آن برای بقا و پیشرفت تومورهای سرطانی به اثبات رسیده است. بررسی تاثیر سرکوب HIF-1α برای بررسی فرآیندهای وابسته HIF-1 و تداخل با حوادث پاتوفیزیولوژیک ناشی از هیپوکسی اهمیت دارد. هدف پژوهش حاضر القای آپوپتوز در سلول های گلیوما به وسیله مهار ژن HIF-1α بود. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی، siRNA اختصاصی علیه ژن HIF1α از سرورهای OligoWalk وMit (siRNA. wi. mit. edu) و بخش طراحی آنلاین شرکت های Invivogene و Qiagene طراحی شد و کارآیی خاموش سازی آن در رده سلولی گلیومای U87 به وسیله تکنیک ریل تایم پی سی آر به صورت کمَی مورد بررسی قرار گرفت. برای پی بردن به تاثیر کاهش بیان در روند چرخه سلولی و آپوپتوز، رنگ آمیزی باPI و انکسین-PI انجام و با تکنیک فلوسایتومتری، تعداد سلول ها در هر فاز و میزان مرگ ومیر سلولی با کنترل مقایسه شد. یافته ها: siRNA اختصاصی طراحی شده برای ژن HIF1α قادر به کاهش بیان ژن به میزان 40% بود. تیمار سلول های U87 پس از 24 ساعت سبب افزایش 6% سلول ها و پس از 48 ساعت، سبب 12% افزایش سلول ها در مرحله sub G1 شد. در تایید تغییرات چرخه سلولی، تیمار 48ساعته، سبب القای آپوپتوز در 58% سلول ها شد که با توجه به میزان 1/5درصدی آپوپتوز در سلول های کنترل، این مقدار مرگ سلولی بسیار چشمگیر بود و توانایی siRNA طراحی شده را در القای آپوپتوز نشان داد. نتیجه گیری: القای آپوپتوز با siRNA اختصاصی طراحی شده علیه ژن HIF1α بر کاهش بیان ژن HIF-1α ، روند رشد سلول ها و افزایش آپوپتوز تاثیر قابل ملاحظه ای دارد.

اهداف: هدف پژوهش حاضر جداسازی مخمر هایی با توانایی بالای رنگ بری به منظور استفاده به عنوان جاذب زیستی در حذف رنگ های آزو بود. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر به منظور جداسازی مخمرهای جاذب رنگ در محیط نمکی از روش غنی سازی استفاده شد. میزان جذب رنگ با مقایسه زیست توده تر و خشک صورت پذیرفت. میزان رنگ بری در غلظت های مختلف رنگ و نمک مورد ارزیابی قرار گرفت. با روش مولکولی سویه برتر شناسایی و توانایی آن در جذب رنگ های مختلف و همچنین رنگ های مونو، دی و تری آزو بررسی شد. آزمون های آماری شامل آنالیز واریانس یک طرفه، توکی و نرم افزار SPSS 19 استفاده شدند. یافته ها: از بین 17 جدایه مخمری، جدایه ADH17 به عنوان توانمندترین جدایه انتخاب شد، این جدایه 100% با جنس ساروکلادیوم (Sarocladium sp. ) مشابهت داشت. جذب رنگ زیست توده خشک چهار برابر زیست توده تر بود. میزان رنگ باقیمانده با افزایش غلظت رنگ افزایش یافت، ولی غلظت های مختلف سدیم کلرید تاثیر قابل توجهی در جذب رنگ نداشت. این سویه رنگ های مونو، دی و تری آزو و همچنین رنگ های اسیدی، بازی و راکتیو را جذب کرد. بیشترین جذب با میزان 43/97% مربوط به راکتیو رد و کمترین جذب با میزان 87/96% به راکتیو یلو مربوط بود. نتیجه گیری: جدایه ADH17 توانمندترین جدایه است و به میزان 100% با جنس ساروکلادیوم مشابهت دارد. این سویه رنگ های مونو، دی و تری آزو و همچنین رنگ های اسیدی، بازی و راکتیو را جذب می کند. جنس ساروکلادیوم دارای توانایی بالایی در جذب ترکیب رنگ های آزوی مختلف است.

اهداف: از بیودیزل به عنوان یک سوخت پاک یاد می شود، زیرا عاری از هر نوع ترکیب آروماتیک است. در سال های اخیر به منظور پایین آوردن هزینه تولید بایودیزل، مطالعات زیادی در زمینه استخراج سوخت زیستی از ریزجلبک ها در سراسر جهان انجام گرفته است. بنابراین پژوهش حاضر، با هدف امکان سنجی دمای بهینه رشد ریزجلبک نانوکلروپسیس اوکولاتا با استفاده از سامانه پردازش تصویر انجام شد. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر، مقادیر اندکی از ریزجلبک نانوکلروپسیس اوکولاتاکه حاوی تعداد 100هزار سلول در هر میلی لیتر بود، در هر سه سطح دمای 15، 20 و Cº 25 کشت شد. برای ارزیابی میزان رشد، در فواصل زمانی 24 ساعت از ریزجلبک های فعال از ظروف کشت، نمونه برداری و به کمک سامانه های مبتنی بر فناوری بینایی ماشین، میزان رشد آنها بررسی شد. داده ها با نرم افزار Matlab 2012 وWeka 3 از طریق آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره، الگوریتم رگرسیون خطی، پرسپترون چندلایه، پردازش گوسین و رگرسیون خطی ساده تحلیل شدند. یافته ها: حداکثر تراکم سلول های ریزجلبک نانوکلروپسیس اوکولاتا در روز هشتم پرورش به ترتیب 105×0/38± 104×286/23 سلول در هر میلی لیتر در تیمار º C25 و حداقل تراکم در تیمار دمای º C15 با تراکم 105×48/0± 104×58/168 سلول در هر میلی لیتر بود. نرخ رشد ویژه در تیمار دمای º C25 نسبت به تیمارهای دمای 15 و º C20 افزایش معنی داری داشت. به ترتیب الگوریتم های رگرسیون خطی (0/84=r2)، پرسپترون چندلایه (0/88=r2) و پردازش گوسین (0/78=r2) نتایج خوبی را نشان دادند، اما رگرسیون خطی ساده حاکی از عدم موفقیت الگوریتم مذکور بود (0/45=r2). نتیجه گیری: تکنیک پردازش تصویر، تخمین موفقیت آمیزی از روند رشد ریزجلبک نانوکلروپسیس اوکولاتا در سطوح دمایی متفاوت ارایه می دهد.

اهداف: پروتئیناز K یک اندوپپتیداز خارج سلولی است که توسط قارچ تریتیراچیوم آلبوم لیمبر (Tritirachum album Limber) ترشح می شود و متعلق به رده سرین اندوپپتیدازها است. این آنزیم در مطالعات مربوط به پروتئین ها کاربرد دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر اوره، گوانیدین هیدروکلراید و سه حلال آلی متانول، اتانول و ایزوپروپانول بر فعالیت سینتیکی آنزیم پروتئیناز K بود. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر مطالعات سینتیکی با دستگاه اسپکتروفتومتر UV-Vis، در دمای ° C40، pH برابر 7/4 و غلظت های مختلف سوبسترا، اوره و گوانیدین هیدروکلراید انجام شد. یافته ها: اوره در غلظت های یک و 2 مولار موجب کاهش Vmax و Km آنزیم شد، ولی در غلظت های بالاتر مانند 3 و 4مولار فعالیت آنزیم را افزایش داد. گوانیدین هیدروکلراید بر فعالیت آنزیم اثر مهارکنندگی داشت، به طوری که در غلظت های یک، 2 و 3 مولار موجب کاهش درVmax و Kmشد و به عنوان مهارکننده نارقابتی برای آنزیم عمل کرد. حلال های آلی متانول، اتانول و ایزوپروپانول در غلظت های پایین اثر فعال کنندگی و در غلظت های بالا اثر مهاری بر فعالیت سینتیکی آنزیم پروتئیناز K داشتند. نتیجه گیری: اوره در غلظت های پایین اثر مهاری و از غلظت 2مولار به بالا اثر فعال کنندگی بر فعالیت آنزیم دارد، ولی گوانیدین هیدروکلراید در تمامی غلظت ها اثر مهاری نشان می دهد و می توان از آن به عنوان یک مهارکننده آنزیم نام برد. اثر حلال های آلی متانول، اتانول و ایزوپروپانول روی فعالیت آنزیم پروتئیناز K به درصد حجمی-حجمی آنها بستگی دارد؛ آنها در درصد های پایین باعث فعال شدن آنزیم می شوند، ولی در درصدهای بالا اثر مهاری دارند، به طوری که متانول زیر 30%، اتانول و ایزوپروپانول کمتر از 50% آنزیم را فعال می کنند.

اهداف: درختان مانگرو در معرض طیف وسیعی از تنش های غیرزنده قرار دارند که بر رشد و سایر فرآیندهای فیزیولوژیک آنها اثر می گذارد. یکی از مهم ترین روش های دفاع آنتی اکسیدانی-آنزیمی در برابر تنش های ناشی از گونه های اکسیژن فعال، آنزیم سوپراکسیددیسموتاز)SOD( است. هدف این پژوهش ارزیابی فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان سوپراکسیددیسموتاز حرّای (AmSOD) خلیج فارس و دریای عمان در برابر یون های فلزی بود. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر که روی برگ گونه درختی حرّا اجرا شد، نمونه برداری از دو رویشگاه بندر خمیر در خلیج فارس و سیریک در دریای عمان صورت گرفت و تیمارها در سه تکرار انجام شد. برای تعیین نوع SOD از آزمون حساسیت H2O2 و KCN استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 19 از طریق آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون چنددامنه ای دانکن برای مقایسه میانگین ها صورت گرفت. یافته ها: نوع آنزیم SOD، مس/روی-سوپراکسیددیسموتاز (Cu/Zn-SOD) تشخیص داده شد. بین تیمارهای مختلف فلزات بین دو منطقه اختلاف معنی داری وجود نداشت و برهم کنش بین فاکتور فلزات و غلظت و نوع منطقه مشاهده نشد. اثر مهاری شدیدی در حضور محلول کلریدجیوه و اثر مهاری ضعیفی در حضور محلول سولفات روی، سولفات آهن و کلریدمنیزیوم مشاهده شد. نتیجه گیری: یون های مس، منگنز و کبالت به طور قابل توجهی فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز را افزایش می دهند، در حالی که یون های تک ظرفیتی مانند سدیم و پتاسیم تاثیر ناچیزی بر افزایش فعالیت SOD دارند و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی برگ گونه درختی حرّای منطقه خمیر در خلیج فارس و سیریک در دریای عمان تفاوتی ندارند.

اهداف: میکروارگانیزم ها علاوه بر محیط های معمولی در محیط های افراطی هم حضور دارند. دریاچه های نمک با شوری در حد اشباع در سراسر جهان پراکنده هستند. یکی از این محیط های پرشور دریاچه ارومیه است. هدف مطالعه حاضر بررسی تنوع پروکاریوت های اکوسیستم شور دریاچه ارومیه به روش غیرقابل کشت بود. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر از مناطق مختلف دریاچه ارومیه نمونه برداری شد و ماده ژنومی استخراج شده از نمونه آب شاخص به عنوان الگو برای تکثیر قطعه 16S rDNA و قطعه ای از ژن bop از طریق واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد استفاده قرار گرفت. با روش کلونینگ هر یک از قطعات تکثیرشده که مربوط به یک سویه منفرد بودند توسط کیت T/A وکتور تکثیر یافتند. برای بررسی بیشتر تنوع زیستی هالوآرکی ها به موزات بررسی 16S rDNA، تنوع زیستی ژن bop نیز مطالعه شد. یافته ها: با روش کلونینگ و توالی یابی شش جنس باکتری شامل آکاریوکلوریس، ادهیری باکتر، براکی باکتریوم، گلوئوکپسوپسیز، سیزری باکتر و باسیلوس شناسایی شدند. کتابخانه ژنی آرکی ها متعلق به پنج جنس شامل هالونوتیوس، هالولامینا، هالوکوادراتوم، هالومیکروآرکولا و هالورهابدوس بودند. کتابخانه کلون های باکتریایی نیز در چهار راسته باکتریوئیدز، سیانوباکتر، اکتینوباکتر و فرمیتیکوس قرار داشتند. کلون های کتابخانه قطعه ای از ژن bop (به عنوان یک مارکر مولکولی) متعلق به چهار جنس شامل هالوروبروم، نتری آلبا، هالوکوادراتوم و نترینما بودند. فیلوژنی bop با فیلوژنی 16S rDNA رابطه تنگاتنگی نشان داد. نتیجه گیری: با روش کلونینگ و توالی یابی شش جنس باکتری شامل آکاریوکلوریس، ادهیری باکتر، براکی باکتریوم، گلوئوکپسوپسیز، سیزری باکتر و باسیلوس شناسایی شدند. فیلوژنی bop با فیلوژنی 16S rDNA رابطه تنگاتنگی دارد.

اهداف: شناخت ساختار و عملکرد پروتئین آلفا-سینوکلئین می تواند زمینه ساز توسعه روش های درمانی مناسب علیه بیماری پارکینسون باشد. هدف پژوهش حاضر، کلون کردن DNA و بیان پروتئین آلفا-سینوکلئین در باکتری اشریشیاکلی بود. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر، توالی کدکننده آلفا-سینوکلئین موجود در پلازمید نوترکیب pRK172، به کمک روش PCR و با استفاده از پرایمرهای مناسب تکثیر شد. DNA سنتزشده توسط آنزیم های محدودگر SalI وHindIII بریده و در حامل pET28a کلون و پلازمید نوترکیب به روش کلسیم کلراید به سویه بیانی باکتری اشریشیاکلی (BL21) منتقل شد. بیان آلفا-سینوکلئین توسط محلول IPTGالقا و بیان پروتئین نوترکیب با روش الکتروفورز SDS-PAGE ارزیابی شد. ردیف سازی توالی ها به کمک الگوریتم ClustalW با برنامهBioEdit 5. 0. 9 صورت پذیرفت. یافته ها: در محصولات واکنش های برش آنزیمی DNA و پلازمید pET28a با آنزیم های محدودگر، اندازه قطعات، نشان دهنده صحت واکنش های آنزیمی بود. DNA تکثیرشده و پلازمید pET28a مورد استفاده به ترتیب با طول های 407 و 5369 نوکلئوتید بودند. ترجمه حاصل از توالی قطعه کلون شده، تشابه 100% با پروتئین آلفا-سینوکلئین انسانی را نشان داد. در بیان پروتئین نوترکیب در قیاس با نمونه های شاهد منفی، افزودن IPTG موجب افزایش بیان پروتئین آلفا-سینوکلئین در تمامی نمونه ها به ویژه 2 ساعت پس از القا شد. بیشتر آلفا-سینوکلئین بیان شده از پلازمید pET28a-alpha-Synuclein به صورت اجسام گنجانده در باکتری تجمع یافتند. نتیجه گیری: پروتئین آلفا-سینوکلئین در پلازمید pET28a کلون و تشکیل اجسام گنجانده توسط آلفا-سینوکلئین به هنگام بیان از سامانهpET28a-alpha-Synuclein تایید می شود و راه را بر تولید این پروتئین در مقیاس بالا هموار می سازد.

اهداف: علوم و فناوری های نوظهور و جدید، پتانسیل عظیمی در حوزه نوآوری دارند. بنابراین باید در برابر عدم قطعیت های بزرگی که به وسیله مجهولات ایجاد می شوند، حفاظت شوند. هدف پژوهش حاضر ارزیابی آینده مسیرهای نوآوری زیست فناوری براساس همگرایی آن با سایر فناوری ها بود. اطلاعات و روش ها: در این پژوهش مروری سیستماتیک با ارزیابی آینده نگرانه مسیرهای نوآوری زیست فناوری، راهبردهای آینده این فناوری در سطح ملی تعیین شد. تمام کاربردهای بالقوه نشان دهنده مسیرهای نوآوری آینده این فناوری، در ترکیب و همگرایی با فناوری های نانو، اطلاعات و علوم و فناوری های شناختی مشخص شد. میزان شدت و ضعف اثرات و موانع در تمام بخش های فناوری زیستی در سه دوره زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت و نمودار اثرات-موانع فناوری های زیستی به صورت دوتایی ترکیبی و برای خود زیست فناوری، تعیین و در قالب راهبردهای چشم پوشی، سرمایه گذاری، بهره برداری و فرصت طلبی پیشنهاد شد. یافته ها: در حوزه زیست فناوری-فناوری اطلاعات در میان مدت بیشترین تاثیر به ترتیب روی شاخص های بهبود کیفیت مطلوب زندگی انسانی، بهبود پیامدهای مثبت اجتماعی و افزایش رتبه نوآوری و در حوزه زیست فناوری-فناوری نانو و زیست فناوری-علوم شناختی روی شاخص های بهبود کیفیت مطلوب زندگی انسانی، افزایش قدرت امنیتی و دفاعی و بهبود پیامدهای مثبت اجتماعی بود. نتیجه گیری: بیشترین تعداد کاربرد شامل بازه زمانی میان مدت است. راهبرد "بهره برداری" به ترتیب باید در حوزه های زیست فناوری-علوم شناختی و زیست فناوری-فناوری نانو استفاده شود. از راهبرد "سرمایه گذاری" باید بیشترین استفاده در حوزه های زیستی مشترک با فناوری اطلاعات صورت پذیرد. در حوزه های مشترک زیست فناوری با فناوری نانو و علوم شناختی نیز بیشترین استفاده از راهبرد "فرصت طلبی" است.