مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1400 | دوره:64 | شماره:1 |تعداد مقالات:38

مقدمه: صرفنظر از بالا بودن هزینه های درمان ناباروری و عدم دسترسی بسیاری از زوج ها به درمانهای پیشرفته، می توان به نقش ناباروری در بروز مشکلات روانشناختی نیز اشاره نمود. با توجه به اثرات احتمالی مطرح شده ویتامین دی بر ویژگی های اسپرم رابطه ی هدفمند بین این دو مقوله می تواند کمک شایانی به نظام سلامت جامعه کند. این مطالعه باهدف بررسی سطح ویتامین دی در بیماران با اختلال اسپرموگرام و مقایسه آن با گروه کنترل صورت گرفت. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 114 نفر بیماران که شامل دو گروه 57 نفره کنترل و نابارور در بازه سنی 20 تا 59 سال بودند. گروه نابارور مردانی با اختلال باروری بودند و کنترل مردان باروری دارای حداقل یک فرزند کمتر از 5 سال داشتند. اسپرموگرام و سطح ویتامین-دی و فاکتورهای هورمونی مانندLH, FSH تستوسترون در هر دو گروه کنترل و نابارور بررسی شد. نتایج: پارامترهای تعداد اسپرم و تحرک اسپرم و شکل اسپرم و ویتامین دی بین دو گروه تفاوت معنادار داشتند(p <0. 001). در جامعه کلی سطح سرمی ویتامین دی با تعداد (p=0. 021)و تحرک اسپرم(p <0. 001) و تستوسترون(P=0. 025) همبستگی معنی دار و مستقیم داشت. نتیجه گیری: در این مطالعه نتایج مجموعا مطرح کننده ارتباط ویتامین دی با کیفیت اسپرم در مردان است. لذا درمان کمبود ویتامین دی در مردان می تواند یک راه حل رو برای کاهش اختلال ناباروری در مردان باشد.

مقدمه: تحقیقات نشان داده است که درمان ذهن آگاهی می تواند ابعاد جدیدی از رابطه ذهن و بدن را مشخص سازد. بنابراین؛ پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر مهارت های تنظیم هیجان نوجوانان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر ازنوع مطالعات شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه ماهه است. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارتست از کلیه دانش آموزان پسر دوره اول مدارس دبیرستان در منطقه 13 شهر تهران در سال 1397؛ از این میان به شکل نمونه گیری هدفمند و بر اساس معیارهای ورود به پژوهش تعداد 40 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 2 گروه 20 نفره گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه ی تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایچ و اسپینهاوم (2001) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار spss نسخه 25 استفاده شد. نتایج: نتایح نشان داد که درمان ذهن آگاهی بر تنظیم هیجان اثرگذار بود و از نظر آماری معنی دار بوده است (001/0≥, P). همچنین اثر درمان در مرحله پیگیری ثابت باقی مانده است (001/0≥, P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که مداخله ذهن آگاهی می تواند بر متغیر هیجان اثرگذار باشد.

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی حساسیت زدایی منظم و حساسیت زدایی پویشی بر اضطراب کلی و اضطراب امتحان دانش آموزان انجام گرفت. روش کار: پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول مراجعه کننده به یک کلینیک خصوصی روان شناسی شهر مشهد در نیمه اول سال 98 (مبتلا به اختلال اضطراب کلی با همبودی اختلال اضطراب امتحان) بودند که با استفاده از فرمول آماری کوکران، 20 نفر با روش حساسیت زدایی منظم و 20 نفر با روش حساسیت زدایی پویشی و 20 نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی قرار گرفتند. درمان طی 11 جلسه 90 دقیقه ای، هفتگی و به صورت فردی برای کلیه افراد (بجز گروه کنترل) توسط نویسنده اول اجرا گردید (به همراه پیگیری 8 ماهه). ابزارهای اندازه گیری شامل پرسش نامه اضطراب بک و اضطراب امتحان ساراسون بود. تجزیه و تحلیل آماری داده ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS-23 صورت پذیرفت. نتایج: تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که هر دو روش در بهبود اضطراب امتحان در مرحله پس آزمون و پیگیری (8 ماهه) موثر بوده اند (001/0p <) و همچنین بین دو گروه آزمایش در نمرات پس آزمون و پیگیری (8 ماهه) اضطراب امتحان تفاوت معناداری مشاهده نشد(05/0p>). همچنین نتایج نشان داد که روش حساسیت زدایی پویشی توانسته است اضطراب کلی را در بین آزمودنی ها به طور معنی داری بهبود بخشد (001/0p <)، اما بین دو گروه حساسیت زدایی منظم و گروه کنترل در نمرات پس آزمون و پیگیری (8 ماهه) اضطراب کلی، تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p>). بحث و نتیجه گیری: حساسیت زدایی پویشی روشی موثر و نوین برای بهبود اختلال اضطراب کلی با و بدون همبودی اضطراب امتحان می باشد.

مقدمه: فعالیت ورزشی با شدت متوسط موجب تقویت سیستم ایمنی می شود، در حالی که ورزش شدید می تواند عملکرد سیستم ایمنی بدن را کاهش دهد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر مکمل سازی جینسنگ بر شاخص های عملکرد سیستم ایمنی پس از ورزش هوازی وامانده ساز در مردان جوان فعاال بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 20 دانشجوی پسر فعال با میانگین سن 5/2±, 8/21 سال به شکل تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی و کنترل به ترتیب روزانه 1036 میلی گرم مکمل جینسنگ یا دارونما (دکستروز) را به مدت 10 روز مصرف کردند. همه آزمودنی ها پس از دوره مکمل سازی در آزمون هوازی شاتل ران شرکت کردند. سطوح سرمی ایمونوگلوبولین های A، G، M و کورتیزول در سه مرحله پایه، پس از مکمل سازی و بلافاصله پس از آزمون ورزشی اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس در اندازه گیری های تکراری انجام شد. نتایج: پس از آزمون هوازی وامانده ساز تفاوت معنی داری در سطوح سرمی ایمونوگلوبولین A (73/0 =p)، ایمونوگلوبولین G (86/0 =p)، ایمونوگلوبولین M (42/0p=) و هورمون کورتیزول (96/0 =p) بین دو گروه تجربی و کنترل وجود نداشت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که مکمل سازی کوتاه مدت جینسنگ بر پاسخ شاخص های عملکرد سیستم ایمنی به ورزش هوازی وامانده ساز در مردان جوان فعال تاثیری ندارد.

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر خودکارآمدی جنسی، رضایت زناشویی و طرحواره های ناسازگار اولیه در زوجین با تعارض زناشویی انجام شد. روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره شهر رشت بودند. روش نمونه گیری غربالگری و تصادفی ساده بود که طی آن 30 نفر انتخاب شدند و به طور مساوی به دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص یافتند. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس خودکارآمدی جنسی وزیری و لطفی کاشانی (1392)، رضایت زناشویی انریچ (فاورز و اولسون، 1989)، نسخه کوتاه پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (1989) و مقیاس تعارضات زناشویی ثنایی و براتی (1379) بود. پس از اجرای پیش آزمون، طرحواره درمانی برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل بدون دریافت مداخله درمانی، در لیست انتظار قرار گرفت. نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد طرحواره درمانی بر خودکارآمدی جنسی، رضایت زناشویی و طرحواره های ناسازگار اولیه در زوجین با تعارضات زناشویی موثر است (05/0>P). نتیجه گیری: طرحواره درمانی می تواند با تلفیق زوج درمانی در طراحی دوره های درمانی و همچنین اتخاذ تصمیم گیری در راستای تحکیم خانواده در مراکز مشاوره و خانواده درمانی لحاظ شود.

مقدمه: فعالیت ورزشی باعث افزایش پروتئین ها، آنزیم ها و کارایی میتوکندری در نمونه های انسانی و حیوانی می شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه 12 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید(HIIT) و تداومی(CT) بر بیان پروتئین های میتوکندریایی AMPK و ERRα,در عضله دوقلو رت های سالمند ماده بود. روش کار: در این مطالعه تعداد 36 رت نژاد ویستار سالمند18ماهه(250-350گرم) تصادفی به سه گروه HIIT، تمرین تداومی با شدت متوسط با CT و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرین ورزشی در گروه HIIT در هفته اول 16 دقیقه(2 دقیقه با شدت 85 تا 90 درصد VO2max و 2 دقیقه بازیافت (با شدت 45 تا 50 درصد VO2max) آغاز شد و در هفته دوازدهم به 28 دقیقه رسید. برنامه تمرینی در گروه CT با 30 دقیقه (با شدت 65 تا 70 درصد VO2max) آغاز و در هفته دوازدهم به 60 دقیقه رسید. مقادیر بیان پروتئین های AMPK و ERRα,عضله دوقلو به روش وسترن بلات سنجیده شد. از روش آماری تحلیل واریانس-یک راهه برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: بیان پروتئین AMPK در دو گروه HIIT (001/0>p) و CT (01/0>p) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت. همچنین، مقادیر پروتئین AMPK در گروه HIIT در مقایسه با گروه CT افزایش معناداری داشت (01/0 >p). بیان پروتئین ERRα,در گروه HIIT (01/0>p) و CT (05/0>p) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت. نتیجه گیری: HIIT در مقایسه با CT به افزایش بیشتر بیان پروتئین های AMPK و ERRα,در عضله دوقلوی رت های سالمند شده است.

مقدمه: داروهای استروییدی، در میان جوانان به ویژه در بین ورزشکاران با هدف تقویت ماهیچه ها و بالابردن توانایی جسمی شیوع پیدا کرده است، هدف از پژوهش حاضر تاثیر مصرف پروپولیس و کاسنی درطی هشت هفته تمرین مقاومتی بر برخی شاخص های آپوپتوزی بافت کبد موش های ماده مصرف کننده تستوسترون انانتات بود. مواد و روش: در این مطالعه تجربی، 40 موش ماده با سن 8 هفته و وزن 200 گرم از انستیو پاستور (ایران) تهیه شد. موش ها پس از یک هفته آشناسازی به طور تصادفی به 5 گروه، 1)گروه کنترل (n= 8)، 2)گروه تمرین (n= 8)، 3) گروه تستوسترون+تمرین (n= 8)، 4) گروه تستوسترون+تمرین+پروپولیس (n= 8) و 5) گروه تستوسترون+تمرین+کاسنی (n= 8) تقسیم شدند. پروتکل هشت هفته ای تمرین مقاومتی (نردبان 24 پله با وزنه)، پنج روز تمرین در هفته با دو روز استراحت در هفته که در آن وزنه ها، هفته ی اول40 درصد وزن بدن موش های ماده بود و هر هفته 20درصد وزن بدن اضافه شد و دو جلسه در هفته وزن کشی انجام شد. و بعد به موش های گروه تستوسترون، تزریق استرویید (تستوسترون انانتات با دوز 20 میلی گرم) سه بار در هفته و مصرف پاک کننده ها، پروپولیس (400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) به شکل گاواژ و کاسنی (6گرم به ازای هر کیلو از وزن بدن) به شکل تزریق سه بار در هفته انجام شد. نتایج: تزریق تستوسترون منجر به افزایش معنی دار بیان ژن BAX کبد رت های ماده تمرین کرده مقاومتی شد، هم چنین بیان ژن BCL-2 بافت کبد در اثر مصرف تستوسترون کاهش یافت که این کاهش معنی دار نبود، مصرف کاسنی و پروپولیس بیان ژن BAX بافت کبد را کاهش معنی دار و بیان ژن BCL-2 بافت کبد را افزایش داد که این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود. بحث و نتیجه گیری: می توان اذهان داشت که مصرف تستوسترون آپوپتوز را در سلول های کبد ایجاد می کند، که ممکن است از این طریق سبب بروز بیماری های کبدی در موش های صحرایی تمرین کرده مقاومتی شود، که مصرف پاک کننده ها (کاسنی و پروپولیس) با کاهش BAX و افزایش BCL-2 بافت کبد و به نوعی مهار آپوپتوز ممکن است نقش محافظتی داشته باشد.

مقدمه: بحران کرونا توجه تمامی محیط های آموزشی مانند دانشگاه ها، مدارس و سازمان ها را برای آموزش الکترونیکی سوق داده است اما کیفیت آموزش الکترونیکی و نتایج آن یعنی یادگیری و انگیزش تحصیلی نیز باید مدنظر قرار بگیرد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش الکترونیکی مساله محور بر میزان یادگیری و انگیزش دانشجویان پزشکی در شرایط کرونا انجام شد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. از جامعه آماری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، 32 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و با استفاده از روش تصادفی به گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت دو ماه در معرض آموزش الکترونیکی مساله محور قرار گرفت و برای گروه کنترل نیز آموزش الکترونیکی به شیوه مستقیم برگزار شد. از پرسشنامه یادگیری محقق ساخته و انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران، 1989) استفاده شد. یافته های پژوهش با استفاده از آزمون کواریانس تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد که میانگین یادگیری و انگیزش تحصیلی گروه آزمایش به ترتیب از 81/6 و 56/69 در مرحله پیش آزمون به 50/17 و 31/92 در مرحله پس آزمون افزایش پیدا کرد. نتیجه تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از حذف اثر پیش آزمون، میانگین نمرات پس آزمون دو گروه اختلاف آماری معناداری داشتند (005/0≥, p). نتیجه گیری: نتیجه این پژوهش نشان داد که استفاده از آموزش الکترونیکی رویکرد مساله محوری در شرایط کرونا می تواند بر افزایش میزان یادگیری و انگیزش تحصیلی دانشجویان پزشکی موثر باشد.

مقدمه: شیگلا (Shigella) باسیل گرم منفی روده ای که عفونتهای ناشی از آن مشکلات جدی را در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه ایجاد کرده است. شیوع عفونتهای ناشی از شیگلا به دلیل دوز پایین بیماریزایی این باکتری و همچنین انتقال آسان آن از فردی به فرد دیگر و نیز آلوده شدن غیرمستقیم افراد از طریق مصرف مواد غذایی و آب آلوده بسیار آسان است. جداسازی شیگلا سونیی از مدفوع کودکان, تاثیر و جداسازی عصاره گیاه علف چشمه, جدا سازی مولکولی ژن های تتراسایکلین با روش مالتی پلکس PCR و تاثیر عصاره بر بیان ژن مقاومت تتراسایکلین باروش مالتی پلکس PCR است. روش کار: از تعداد 60 سوش شیگلا سونیی جدا شده از کودکان مبتلا به اسهال پس از ایزولاسیون سویه ها بر روی محیط های افتراقی و محیط کشت (MAC) MacConkey Agar از نظر شکل و رنگ کلنی ها بررسی و ثبت شد. ابتدا DNA ی هر یک از نمونه ها توسط کیت استخراج DNA استخراج شد و پس از استخراج نسبت به تکثیر DNA الگو به روش PCR اقدام شد. برای بررسی اثر مقاومت آنتی بیوتیکی گیاه علف چشمه نسبت به ژن استخراج شده مقاوم به داروی تتراسایکلین، MIC عصاره گیاه بر روی غلظت های مختلف باکتری شیگلا سونیی بررسی شد. از سویه هایی که واجد ژن های مقاوم به تتراسیکلین می باشند با در نظر گرفتن MIC، با استفاده دو گروه تیمار و غیر تیمار، پس از انکوباسیون 18 ساعته stationary lag log با استفاده از کیت استخراج RNA x plus استخراج RNA انجام شد. سپس با استفاده از دستگاه RT-PCR ABI plus میزان بیان ژنtet A و tet B در دو گروه تیمار و غیرتیمار تحت تاثیر عصاره گیاه علف چشمه بصورت کمی (عددی) CT خوانده شد و بیان ژن تحت تاثیر تیمار، تفسیر گردید. نتایج: نتایج ایزوله شیگلا سونیی درصد بالایی از بیشترین مقاومت به استرپتومایسین، نالیدیکسیک اسید، تتراسایکلین و آمپی سیلین و کلرامفنیکل با 100%، 100%، 7/86% و 8/91% % و 50 % مشاهده شد. هم چنین بیشترین حساسیت به جنتامایسین و سیپروفلوکساسین با 85% و 6/86% مشاهده شد. نتایج PCR چند گانه نشان داد که، از تمامی 60 ایزوله شیگلا سونیی، 3 ایزوله فقط دارای ژن tetB (5%)، 55 ایزوله دارای ژن tetA (6/91%)، بودند. نتایج حاصل از آزمون فیشر حاکی از آنست که در سطح خطای 5 درصد ارتباط معناداری بین ژنهای tetA و مقاومت به آنتی بیوتیک ها وجود داشته است(05/0p-value <). نتایج حاکی از آن بود که در سطح خطای 5 درصد ارتباط معناداری بین ژنهای tetB با مقاومت به آنتی بیوتیک ها وجود نداشته است (05/0p-value =). نتایج حاکی از آن بود که در سطح خطای 5 درصد ارتباط معناداری بین ژنهای مثبت و منفی کلیه ژنها با مقاومت به آنتی بیوتیک ها وجود نداشته است (05/0p-value <). نتیجه گیری: در نتیجه آنکه مقاومت چندگانه در ایزوله های شیگلا به اکثر آنتی بیوتیک ها از جمله تتراسایکلین، کرامفنیکل، آمپی سیلین، کوتریموکسازول، نالیدیکسیک اسید و فلوروکینولون ها و هم چنین سفالوسپورین های نسل سوم در نقاط مختلف جهان رو به افزایش است. پارامتر Fold change نیز بیانگر میزان Fold change گروه تیمار نشده نسبت به گروه تیمار شده می باشد. میزان Fold Change برای ژن tetA برابر 21/1-که نشان می دهد این ژن در گروه تیمار شده با عصاره گیاه علف چشمه نسبت به گروه غیر تیمار شده 21/1برابر کاهش یافته است.

مقدمه: گسترش جهانی سل به علت اپیدمی HIV/AIDS می باشد، توجه به عوامل اپیدمیولوژیک در کنترل این دوبیماری حایز اهمیت است. مطالعه برخی عوامل اپیدمیولوژیک عفونت همزمانHIV و سل، بیماران مراجعه کننده به مرکز بیماریهای رفتاری عفونی مشهد از سال 1383-1391 است. روش کار: دراین مطالعه مقطعی سن، جنس، شغل، محل سکونت، تحصیلات، وضعیت تاهل، ملیت، سابقه زندان، اعتیاد و رابطه جنسی مشکوک بررسی شد. در نهایت جداول و نمودارهای توزیع فراوانی این عوامل رسم شد. نتایج: 119 بیمار ایدز، 60 نفر(4/50 %)عفونت همزمان سل وایدز، 85% مذکر، 15 % مونث، 90% ساکن شهر، 10 % ساکن روستا، 3/3 % بیماران زیر 20 سال، 35 % 21-30 سال، 3/28% 31-40 سال، 30 % 50-41 سال و 3/3 % بالای 50 سال، 81 % متاهل، 3/18 % مجرد، 7/31 % بیکار، 7/26 % کارگر، 25% شغل آزاد و 7/16 % بازنشسته، محصل، سرباز وخانه دار، 3/73 %دارای سابقه زندان، 60 % با سواد، 40 % بی سواد، /38 % دارای رابطه جنسی مشکوک و7/81 % اعتیاد که همگی (100%)از سرنگ مشترک استفاده کرده بودند. تمام بیماران ایرانی بودند. نتیجه گیری: اکثریت افراد مبتلا به عفونت همزمان ایدز و سل در خراسان رضوی را مردان، جوانان در محدوده سنی 21-30سال، افراد بیکار، سابقه زندان، اعتیاد و روابظ جنسی مشکوک تشکیل می دهند. کنترل و ریشه کنی بیماری های ایدز و سل نیازمند عزم ملی و همکاری نهادهای مختلف دولتی و غیر دولتی است.

مقدمه: ارزیابی و کنترل درد بخش مهمی از درمان کودکان بستری در بخش مراقبت ویژه می باشد و ارتباط بین درد و آثار فیزیولوژیک و روانی ناشی از آن به خوبی شناخته شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی درد ناشی از ساکشنلوله تراشه درکودکان تحت تنفس مکانیکیبستری در بخش مراقبت های ویژه می باشد. روش کار: این مطالعه روی 50کودک بستری در بخش مراقبت های ویژه که تحت تنفس مکانیکی بوده، انجام شد. در این بیماران درد بر اساس معیار درد FLACC و اندکس های فیزیولوژیک قبل و بعد از ساکشن لوله تراشه با رعایت پروتوکل استاندارد ساکشن مورد ارزیابی قرار گرفت و بیماران بر اساس نمره کلی درد در یکی از 4 گروه1-بدون درد، 2-درد خفیف، 3-درد متوسط، 4-درد شدید قرار گرفتند. نتایج: به طور خلاصه میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 34. 44 ماه بوده است و70% (35=n) جنس پسر داشته اند. بیماریهای تنفسی 30% (n=15) شایعترین تشخیص اولیه بوده است. بر اساس معیار دردFLACC فراوانی و شدت درد پس از انجام ساکشن لوله تراشه افزایش داشته است(P-value<0. 05). ارتباط بین افزایش ضربان قلب، تنفس و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک با افزایش فراوانی و نمره درد پس از ساکشن، معنادار است (P-value <0. 001). هم چنین، بیمارانی که نمره درد بالاتری داشته اند دوز داروی آنالژریک کمتری به صورت انفوزیون مداوم دریافت کرده بودند (P-value<0. 05). نتیجه گیری: ساکشن لوله تراشه یک مداخله دردناک می باشد و بیماران به دنبال آن تحت دیسترس قرار می گیرند. بنابراین روش های ارزیابی درد و روش های دارویی و غیردارویی جهت کنترل درد ناشی از آن توصیه می شود.

مقدمه: تحقیقات زمینه ای به ویژه در ارتباط با افزایش خشونت در جامعه و به خصوص در بین نوجوانان و پیامدهای ناشی از آن در سطح جامعه می تواند دست آوردهای عظیمی در برداشته باشد؛ بنابراین هدف از این تحقیق بررسی و کاووش بسترها و پیامدهای خشونت در نوجوانان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی مشهد می باشد. روش کار: این پژوهش با روش شناسی کیفی و به شیوه ی نظریه زمینه ای در سال 1398 در شهر مشهد انجام شده است. مشارکت کننده گان این پژوهش 17 نفر دانش آموز پسر که در آن ها رفتارهای خشونت آمیز دیده شده است، بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها به وسیله مصاحبه عمیق جمع آوری و با استفاده از مراحل کدگذاری باز، محوری و گزینشی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: پس از تحلیل و کدگذاری داده ها بر اساس رویکرد گراند تیوری استراوس و کوبین 20 مقوله استخراج گردید که در سه بعد علی، زمینه ای و مداخله گر و همچنین پیامد دسته بندی شدند و از ترکیب سه بعد علی، زمینه ای و مداخله گر فرایند ایجاد و بازتولید خشونت تبیین گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد که مقوله بندی ها و ابعاد مورد نظر در این تحقیق موجب تبین فرایندهای بازتولید خشونت می گردد و می توان در این ارتباط از آن برای رمینه های تحقیقات مرتبط از آن استفاده کرد.

مقدمه: اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی از شایع ترین و پرچالش ترین اختلال های دوران کودکی و نوجوانی است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی دارو درمانی بر کارکردهای اجرایی، مشکلات رفتاری و نشانگان بالینی اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی می باشد. روش کار: پژوهش از نوع آزمایشی با سنجش پیگیری سه ماهه با دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) انجام شد. شرکت کنندگان به شیوه نمونه گیری هدفمند و براساس میزان هوش و نوع اختلال همتا شدند. گروه درمان های دارویی تحت نظر روانپزشک به مدت 12 هفته روزانه دارو دریافت کردند. شرکت کنندگان با مقیاس سوانسون، نولان و پلهام ویرایش چهارم برای سنجش نشانه های بالینی ADHD، آزمون عصب روانشناختی کولیج جهت سنجش کارکردهای اجرایی و مقیاس خودگزارشی مشکلات رفتاری راتر فرم والدین مورد سنجش قرار گرفتند. از تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) برای بررسی فرضیه های پژوهش استفاده شده است. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین گروه تجربی و گروه کنترل در تمامی پس آزمون متغیرهای کارکردهای اجرایی، مشکلات رفتاری و نشانگان بالینی و مولفه های آنها تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0≤, P). نتیجه گیری: باتوجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که دارو درمانی، مداخله ای اثر گذار برای درمان متغیرهای ذکر شده می باشد.

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس، یک بیماری خودایمنی، التهابی، مزمن و پیشرونده است که در آن سیستم ایمنی به سلول های عصبی مغز و نخاع حمله کرده و منجر به آسیب غلاف میلین و آکسون این سلول ها می شود که در نتیجه آن فقدان هدایت صحیح پیام های عصبی در سیستم اعصاب مرکزی ایجاد می شود مطالعه حاضر با هدف اثربخشی درمان روان پویشی کوتاه مدت بر درماندگی روان شناختی و عدم تحمل بلاتکلیفی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن ام اس تهران بود. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون-گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این مطالعه زنان مبتلا به ام اس بودند که به منظور مشاوره و درمان به انجمن ام اس شهر تهران مراجعه کرده بودند. غربالگری بر اساس مقیاس های مرتبط انجام شد انجام شد و 45 زن مبتلا به ام اس به صورت نمونه گیری هدفمند و تصادفی انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل اختصاص یافتند. گروه آزمایش درمان روانپویشی، طی 8 جلسه 50 دقیقه ای و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss ورژن 27 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) نشان داد. نتایج: درمان روانپویشی کوتاه مدت بر درماندگی روانشناختی و تحمل بلاتکلیفی زنان مبتلا به ام اس موثر است (05/0 > P) و این نتایج در پیگیری سه ماهه حفظ شد. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهشمی توان نتیجه گرفت درمان روانپویشی کوتاه مدت منجر به بهبود درماندگی روا ن شناختی و تحمل بلاتکلیفی زنان مبتلا به ام اس می شود.

مقدمه: بیماری آلزایمر یکی از رایجترین بیماری های تحلیل برنده و پیشرونده سلول های مغزی است که با آسیب های روانی مثل بی خوابی و بی قراری همراه است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی طبیعت درمانی بر بی خوابی و بیقراری در بیماران مبتلا به آلزایمر انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه آماری بیماران مبتلا به آلزایمر در سطح خفیف تا متوسط مراجعه کننده به کلینیک ها و انجمن آلزایمر استان تهران به-صورت دردسترس 20 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پرسشنامه های پژوهش شامل بی خوابی مورین (1993) و بی قراری کوهن-منسفیلد (1986) بود. طبیعت درمانی به مدت ده جلسه برای گروه آزمایش اعمال شد. داده های پژوهش با استفاده از کواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که نمرات پس آزمون بی خوابی و بی قراری بیماران مبتلا به آلزایمر در گروه آزمایش به طور معنی داری پایینتر از گروه کنترل بود (P≤, 0/005). نتیجه گیری: به منظور بهبود بی خوابی و بی قراری بیماران مبتلا به آلزایمر می توان از طبیعت و تکنیک های درمانی مبتنی بر آن استفاده کرد.

مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش درمان پاسخ محور و درمان ذهن خوانی بر مهارت اجتماعی کودکان اوتیسم انجام شد. روش تحقیق: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این مطالعه، کودکان مبتلا به اوتیسم در یک مرکز کودکان اوتیستیک واقع در شهر لاهیجان بودند. نمونه تحقیق شامل 45 نفر از کودکان 6 تا 13 سال مبتلا به اوتیسم بودند که به شیوه تصادفی ساده از جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مهارت اجتماعی گرشام و الیوت (1990) بود که توسط مربیان تکمیل شد. پس از اجرای پیش آزمون آزمون، کودکان اوتیسم به صورت تصادفی در سه گروه (یعنی دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل) 15 نفره جایگزین شدند. سپس گروه آموزش مفاهیم ذهن خوانی به مدت 10 جلسه و گروه درمان پاسخ محور به مدت 8 جلسه تحت آموزش انفرادی قرار گرفتند. پس از اتمام مداخلات، پس آزمون به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس نشان داد درمان پاسخ محور و درمان ذهن خوانی بر مهارت اجتماعی کودکان اوتیسم موثر است و درمان ذهن خوانی نسبت به آموزش درمان پاسخ محور در میزان مولفه های مهارت اجتماعی اثربخشی بیشتری دارد (01/0> P). استفاده از این دو روش درمانی به درمانگران، روانشناسان و مربیانی که در راستای آموزش به کودکان اوتیستیک پیشنهاد می شود.

مقدمه: فقدان آموزش کافی در مورد مسایل مرتبط با ازدواج و اطلاعات ناکافی زوجین ممکن است زندگی زوجین را دچار مشکلات زیادی کند. بنابراین هدف از این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزش های قبل از ازدواج به روش برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی و رویکرد چندبعدی بومی نگر بر اضطراب/ اجتناب دلبستگی و تمایزیافتگی در افراد متقاضی ازدواج می باشد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون است. جامعه آماری شامل کلیه افراد مراجعه کننده به کانون زندگی پایدار متقاضی ازدواج شهر اراک در سال 1399 بود واز بین آنان تعداد 60 نفر به صورت دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی قرار گرفتند. محتوای جلسه های آموزش قبل از ازدواج با تکیه بر اصول و فنون برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی (PICK) به صورت هفتگی دو جلسه 90 دقیقه ای و آموزش چندبعدی بومی نگر به صورت 10 جلسه 40 دقیقه ای انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه دلبستگی بزرگ سالان هازان و شاور (1987) و پرسشنامه تمایز یافتگی اسکورون (2000) بود و برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین اثربخشی آموزش های قبل از ازدواج به روش برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی و رویکرد چندبعدی بومی نگر بر اضطراب دلبستگی/ اجتناب دلبستگی و تمایزیافتگی در افراد متقاضی ازدواج تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که هر دو درمان به یک اندازه بر اضطراب دلبستگی/ اجتناب دلبستگی و تمایزیافتگی اثربخش هستند.

مقدمه: روابط اولیه والدین با کودک و حوادث تروماتیک دوران کودکی در شکل گیری اختلالات وسواسی نقش بسزایی دارد؛ بنابراین هدف این مطالعه تبیین نقش میانجی ذهنیت طرحواره ای والدین ناکارآمد بین طرحواره های ناسازگار اولیه و وسواس فکری عملی بود. روش کار: این مطالعه مقطعی با استفاده از روش پژوهش توصیفی-همبستگی و مدل تحلیل مسیر انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی افراد دارای اختلال وسواس فکری و عملی بود که به مراکز درمانی و مشاوره شهر تهران در سال 1397 مراجعه کردند. گروه نمونه ای با حجم 450 نفر با روش غیرتصادفی و هدف مند انتخاب شد؛ اما درنهایت 427 نفر به پرسشنامه ها جواب کامل دادند. در این مطالعه از فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ، پرسشنامه ذهنیت طرحواره ای یانگ و پرسشنامه وسواسی جبری بازنگری شده استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 22 و AMOS نسخه 22 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها 0٫, 05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد، ضریب مسیر مستقیم بین حوزه اول به والد ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 46=(β,ضرایب مسیر بین حوزه پنجم به والد ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 79=(β, ، حوزه اول به مقابله ای ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 28=(β, ، حوزه پنجم به مقابله ای ناکارآمد (0٫, 002=p، 0٫, 30=(β, ، والد ناکارآمد به وسواس (0٫, 001>p، 0٫, 54=(β,و مقابله ای ناکارآمد به وسواس (0٫, 001>p، 0٫, 33=(β,مثبت و معنادار است. همچنین اثر غیرمستقیم حوزه اول به وسواس با میانجیگری ذهنیت ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 18=β, ) و اثر غیرمستقیم حوزه پنجم به وسواس با میانجیگری ذهنیت مقابله ایی ناکارآمد (0٫, 001>p، 0٫, 13=β, ) مثبت و معنادار است شاخص های نکویی برازش محاسبه شده، 0٫, 045=RMSEA و 0٫, 94=AGFI مشخص کرد که ذهنیت طرحواره ای مقابله ای ناکارآمد نقش میانجی در تاثیرات طرحواره های سازش نایافته اولیه و اختلال وسواس فکری و عملی دارد. نتیجه گیری: طرحواره های ناسازگار اولیه حوزه اول (طرد و رهاشدگی) و حوزه پنجم (گوش به زنگی افراطی و بازداری) طرحواره ها با نقش میانجی ذهنیت مقابله ایی ناکارآمد تاثیر معناداری بر اختلال وسواس فکری عملی دارند.

مقدمه: اختلال وسواس فکری-عملی یکی از رایج ترین اختلالات روان شناختی است که اثر زیادی بر عملکرد و کیفیت زندگی مبتلایان دارد، این پژوهش با هدف پیش بینی سازگاری زناشویی براساس تحمل ابهام و کمال گرایی در بین بیماران مبتلا به اختلال وسواس انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگی با رویکرد پیش بینی و طرح رگرسیون بود. از جامعه آماری بیماران مبتلا به اختلال وسواس مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 4 شهر تهران با استفاده از روش تصادفی چند مرحله ای 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری زناشویی (اسپانیر، 1976)، پرسشنامه عدم تحمل ابهام (فریستون و همکاران، 1994)، پرسشنامه کمال گرایی (تری شورت و همکاران، 1995) بود. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج: نتایج ضریب همبستگی نشان داد که سازگاری زناشویی با تحمل ابهام (35/0-=r، 001/0=p) و کمال گرایی (35/0=r، 001/0=p) همبستگی معنی داری دارند. نتایج رگرسیون نیز نشان داد کمال گرایی با ضریب بتای 31/0 بیش از عدم تحمل ابهام با ضرب بتا 22/0 می تواند سازگاری بیماران وسواسی را مورد پیش بینی قرار دهد و همچنین 17 درصد واریانس مربوط به سازگاری، بر اساس تحمل ابهام و کمال گرایی تبیین می شود. نتیجه گیری: سازگاری زناشویی بیماران مبتلا به وسواس با استفاده از عدم تحمل ابهام و کمال گرایی قابل پیش بینی است. بنابراین با بهبود عدم تحمل ابهام و کمال گرایی بیماران مبتلا به وسواس، می توان سازگاری آنها را تقویت کرد.

مقدمه: باتوجه به اهمیت ساختارها و سیستم های کارکردی مغز در آسیب شناسی روانی و با توجه به شکاف تحقیقاتی در مقایسه سیستم های مغزی/رفتاری، این پژوهش با هدف مقایسه سیستم های مغزی/رفتاری در بیماران قلبی و عروقی، افراد وسواس فکری اجباری و افراد عادی انجام شد. روش کار: روش این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا، از نوع علی-مقایسه ای بود، داده ها از 150 نفر شامل 50 نفر افراد سالم، 50 نفر بیمار قلبی و عروقی مراجعه کننده ی به بیمارستان های علوم پزشکی تهران برای انجام معاینات پزشکی در شهر تهران و50 نفر بیماران وسواس اجباری مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی و روانپزشکی شهر تهران در سال 1397 می باشد جمع آوری گردید. که با روش نمونهگیری در دسترس، انتخاب شده بودند. ابزار سنجش تحقیق شامل پرسشنامه شخصیتی گری-ویلسون بودند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه و با کمک نسخه ی 22 نرم افزار spss انجام گرفت. نتایج: تحلیل واریانس نشان داد کهبین ابعاد سیستم های مغزی/رفتاری در بیماران قلبی و عروقی، وسواس اجباری و افراد عادی تفاوت وجود داشت (01/0≥, p). آزمون تعقیبی نشان داد که در مولفه های روی آوری، اجتناب منفعل، گروه بیماران قلبی بیشتر از وسواسی بود و در مولفه های اجتناب فعال، خاموشی، جنگ، گریز، سیستم گریز/اجتناب، گروه وسواس بیشتر از سایر گروه ها بود (05/0≥, p). در مولفه سیستم فعال ساز رفتاری بیماران قلبی بیشتر از افراد عادی بود اما اختلاف این با گروه بیماران وسواس معنی دار نبود. نتیجه گیری: سیستم های مغزی-رفتاری با بیماری قلبی و عروقی و اختلال وسواس فکری و عملی ارتباط معنی داری دارد و می تواند مولفه های مناسبی در تحلیل روانشناختی بروز این اختلالات باشند.

مقدمه و هدف: روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت (ISTDP) یکی از درمان های موثر برای اختلالات شخصیت است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت بر کاهش علایم و مکانیسم های دفاعی اختلالات شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی انجام شد. روش: پژوهش حاضر در زمره پژوهش های آزمایشی با طرح تک آزمودنی (A-B-A) است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمام افراد مبتلا به اختلال های شخصیت در شهر تهران که در سال 1398 به دو کلینیک روانشناسی مراجعه نمودند تشکیل می دادند. از میان جامعه آماری فوق 6 نفر که تشخیص دو اختلال شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی را بر اساس سیاهه چند محوری بالینی میلون-3 (MCMI-III) و مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت DSM (SCID-II) بر اساس ملاک های DSM-5 دریافت می کردند به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارت بودند از: سیاهه چند محوری بالینی میلون-3 (MCMI-III)، پرسشنامه سازوکارهای دفاعی-40 و مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت DSM (SCID). همچنین، پروتکل روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت مطابق با رویکرد دوانلو (1995، 2000) هر هفته یکبار به مدت 15 جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت بر روی نمونه ی پژوهش اجرا شد. سنجش آزمودنی ها پس از ارزیابی خط پایه، هر 3 جلسه یکبار صورت گرفت و پس از اتمام جلسات درمانی، 3 ارزیابی پیگیری با فواصل یک ماهه انجام شد. داده ها با استفاده از نمودار چشمی و آزمون فریدمن و نسخه 24 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته های به دست آمده نشان داد که درمان روانپویشی فشرده و کوتاه مدت سبب کاهش نشانه های اختلالات شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی می شود (05/0 > p). همچنین، این درمان بر کاهش مکانیسم های دفاعی ناپخته و نوروتیک و افزایش مکانیسمهای دفاعی پخته در افراد با اختلال شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی معنادار بود (05/0 > p). نتیجه گیری: مطابق با یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که درمان روانپویشی فشرده و کوتاه مدت بر کاهش علایم و مکانیسم های دفاعی اختلالات شخصیت وسواسی-جبری و اجتنابی تاثیر معناداری دارد.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی تیاتردرمانی و گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود بود که از میان آن ها تعداد 60 دانشجو به شیوه هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در سه گروه تیاتردرمانی (20 نفر)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. هر سه گروه قبل و بعد از مداخلات و سه ماه بعد از پایان دوره درمانی با پرسشنامه افسردگی بک (1996)(BDI-II) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار Spss-21 با روش واریانس آمیخته تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو رویکرد تیاتردرمانی و گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با گروه کنترل در کاهش افسردگی تفاوت معناداری داشته اند. (% 5)P. . بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که تیاتردرمانی و گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی تاثیر معنادار دارد.

مقدمه: به تدریج با افزایش سن تغییرات فیزیولوژیکی در سیستم قلبی و عروقی رخ می دهد، این تغییرات موجب بیماری های قلبی-عروقی که از عوامل مهم مرگ و میر در سالمندان است، می شود. هدف این پژوهش بررسی اثر تمرینات تناوبی و مقاومتی بر بیوژنز میتوکندری میوسیت قلبی رت های سالمند بود. روش کار: 30 سر رت سالمند 23 ماهه و با وزن 2/437 گرم به صورت تصادفی به 3 گروه، 10تایی، تمرین تناوبی (IT)، تمرین مقاومتی با شدت بالا(HIRT) و گروه کنترل(C) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی نردبان با شدت زیاد (80 درصد از MVCC)، و تمرین تناوبی با شدت 40 تا 80 درصد سرعت بیشینه از هفته اول شروع و با30 تا 110درصد سرعت بیشینه از هفته چهارم به بعد ادامه دادند. تمرینات به مدت هشت هفته و 5 روز در هفته اجرا شد. . 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی جداسازی بافت قلب انجام شد. تجزیه تحلیل آماری با استفاده از آزمون آنوا و سطح معنی داری 05/0≥, P بود. نتایج: یافته ها یافته های این تحقیق نشان داد که سالمندی باعث کاهش معنادار بیان AMPK, PGC-1α,و TFAM در بافت قلب رت های صحرایی سالمند شده است(000/0P=). بعداز هشت هفته مداخله بیان AMPK, PGC-1α, , TFAM در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری یافت، (000/0P=). همچنین بین روش های تمرینی بر بیان AMPK, PGC-1α, , TFAM تفاوت معنی داری مشاهده شد(000/0P=). نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد تمرینات تناوبی و مقاومتی میتواند بیان پروتیین های مرتبط با بیوژنز میتوکندری را بهبود بخشد. بنابراین برخورداری از سطوح منظم تمرینات تناوبی و مقاومتی می تواند راه کار مناسبی برای تغییرات مطلوب در عوامل خطرزای قلبی عروقی در افراد مسن باشد.

مقدمه: بیماری سل یکی از مهمترین عفونت های قابل انتقال در بخش های سیستم بهداشتی می باشد. اطلاع از وجود یا عدم وجود این بیماری در کارکنان بهداشتی که می تواند به صورت نهفته [Latent tuberculosis infection (LTBI)] در بدن فرد باقی بماند، به سیستم بهداشتی کمک می کند تا با شناسایی زود هنگام عفونت سل و استفاده به موقع از کموپروفیلاکسی از بروز بیماری جلوگیری نمایند. به همین دلیل تمامی دانشگاه های معتبر دنیا و اغلب مراکز بهداشتی و درمانی، برنامه هایی را برای جلوگیری از ابتلای این افراد به این بیماری پیش بینی کرده اند که در آن جوانب مختلف از جمله پیشگیری قبل و پس از تماس لحاظ شده است. در این برنامه ها، تست پوستی توبرکولین (TST) جهت بررسی وجود سل نهفته به عنوان روش استاندارد برای تشخیص می باشد. از آنجایی که عوامل مختلفی روی نتایج تست TST تاثیر میگذارند این تست نمی تواند جواب قطعی برای عفونت در فرد باشد. بنابراین، در تست دیگری به نام IGRA (Interferon γ,Release Assay) و یا تست QFT (QuantiFERON-TB Gold In tube) که میزان اینترفرون گامای ترشح شده از لنفوسیت های تحریک شده با آنتی ژن های اختصاصی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس سنجیده می شود به صورت اختصاصی تر می توان سل نهفته را بررسی کرد. بنابراین در مطالعه مروری حاضر علاوه بر بررسی تست های در دسترس برای بررسی سل نهفته، نتایج مطالعات مختلف انجام شده در کشور به منظور ارزیابی میزان تشخیص سل نهفته در کارکنان بهداشتی در مراکز مختلف تشخیصی و درمانی، بررسی و مقایسه شده است.

مقدمه: ویروس هپاتیت سی (HCV) به عنوان عامل مهمی در ایجاد بیماری های مزمن کبدی و کارسینوم سلول های کبدی شناخته شده است. لیکن پلان یکی از تظاهر خارج کبدی عفونت ویروس هپاتیت سی است، هدف از مطالعه ما بررسی همراهی عفونت هپاتیت سی و بیماری لیکن پلان می باشد. روش کار: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 106 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان 22 بهمن در فاصله زمانی سال 96 تا 97 انجام شده است. گروه بیمار شامل 53 بیمار مبتلا به لیکن پلان و گروه شاهد شامل 53 بیمار فاقد لیکن پلان که به مقاصد زیبایی مراجعه کرده بودند، می باشد. پس از اخذ رضایت آگاهانه، در هر دو گروه مورد و شاهد آزمایش آنتی ویروس هپاتیت C انجام گرفت. در موارد مثبت، جهت تایید عفونت، آزمایش واکنش زنجیره پلی مراز ویروس هپاتیت سی((HCV. PCRانجام شد. اطلاعات بیماران از طریق چک لیست جمع آوری شد و با نرم افزار SPSSv24 آنالیز گردید. نتایج: در این مطالعه 55 نفر زن(51. 9٪, ) و 51 نفر مرد (48. 1٪, ) بودند و میانگین سنی 8/7±, 2/31 سال بود. در 53 بیمار مبتلا به لیکن پلان 1 نفر(1. 9٪, ) و در گروه شاهد 3نفر(5. 7٪, ) از نظر ویروس هپاتیت سی مثبت بودند. تفاوت معناداری بین دو گروه مورد و شاهد در عفونت هپاتیت سی وجود نداشت (618/0 =P). نتیجه گیری: با توجه به اینکه تفاوت معناداری بین گروه شاهد و مورد مشاهده نشد؛ بنابراین بررسی روتین آنتی بادی هپاتیت سی (C) در همه ی بیماران لیکن پلان ضروری نمی باشد.

مقدمه: شناسایی عوامل مرتبط با سلامت روانی سالمندان، یکی از موضوعات مورد علاقه حوزه روان شناسی سالمندی است. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ی امید به زند گی و نگرش مذهبی با سرسختی روان شناختی سالمندان با توجه به نقش میانجی حمایت اجتماعی بود. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بوده که برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان سطح شهر تهران بود که از میان آن ها 329 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سرسختی روانشناختی اهواز، امید به زندگی، نگرش مذهبی و حمایت اجتماعی پاسخ دادند. یافته ها: مدلیابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل فرضی پژوهش دارای برازش مناسبی با داده ها است و همچنین مسیر مستقیم متغیرهای امید به زندگی، نگرش های مذهبی و حمایت اجتماعی به سرسختی روانشناسی معنی دار است (05/0

مقدمه: افراد دارای اضطراب بیماری باورهای غلط و تعابیر نادرستی از سلامتی دارند، پژوهش حاضر به بررسی رابطه فعالیت سیستم های مغزی رفتاری و اضطراب بیماری با نقش واسطه ای راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان، می پردازد. روش: روش مطالعه از نوع همبستگی است. جامعه مورد نظر شامل دانشجویان 18 تا 35 ساله دانشگاه بوعلی سینا و پیام نور همدان است که به منظور انجام پژوهش بر روی 399 نفر از دانشجویان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان از طریق ابزار سنجش تحقیق شامل 3 پرسشنامه پنج عاملی جکسون، اضطراب بیماری، و راهبرهای نظم جویی شناختی هیجان ارزیابی شدند، سپس داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر، و بر اساس نرم افزار AMOS-21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ضرایب همبستگی بین فعال سازی رفتاری و اضطراب بیماری، جنگ و گریز و راهبرد نظم جویی شناختی هیجان سازگارانه، مثبت و معنادار است. اما، ضرایب همبستگی بین فعال سازی رفتاری و جنگ و گریز، فعال سازی رفتاری و راهبرد نظم جویی شناختی هیجان سازگارانه، بازداری رفتاری و راهبرد نظم جویی شناختی هیجان سازگارانه، سیستم جنگ و گریز و اضطراب بیماری، راهبرد نظم جویی شناختی هیجان سازگارانه و اضطراب بیماری، منفی و معنادار است؛ بنابراین می توان گفت با افزایش راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان سازگارانه دانشجویان، نمره اضطراب بیماری آنان کمتر می شود. نتیجه گیری: رابطه فعالیت سیستم های مغزی رفتاری و اضطراب بیماری با نقش واسطه ای راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان مورد تایید است و مدل نهایی برازش دارد.

مقدمه: روماتیسم یک عامل شایع دردهای مفصلی و ناتوانی جسمی در بیماران محسوب می شود. مطالعات نشان می دهند که این بیماری معمولا در سنین بالا بروز می کند و در زنان فراوانی بیشتری نسبت به مردان دارد. هدف پژوهش حاضر تاثیر مداخله روان درمانی مثبت گرا بر ناتوانی عملکردی و ادراک درد زنان مبتلا به آرتریت روماتویید شهر خرم آباد در سال 1398بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایشی و گواه می باشد. جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به آرتریت روماتویید شهر خرم آباد بود. روش نمونه گیری به صورت در دسترس از بین زنان مبتلا به روماتیسم 40 نفر انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. در شرایط یکسان و همزمان، پیش آزمون با پرسشنامه های ناتوانی عملکردی و ادراک درد از هر دو گروه به عمل آمد. سپس مداخله روان درمانی مثبت گرا رشید و سلیگمن (2013) به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای بر روی گروه آزمایشی اجرا شد ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات مجددا از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره نشان دادکه مداخله روان درمانی مثبت گرا بر کاهش ناتوانی عملکردی و ادراک درد بیماران تاثیر معناداری داشته است (01/0>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان بیان داشت روان درمانی مثبت گرا باعث کاهش ناتوانی عملکردی و ادراک درد در زنان مبتلا به آرتریت روماتویید شده است. لذا در کنار درمان پزشکی می توان از این درمان جهت کاهش ناتوانی عملکردی و ادراک درد این بیماران استفاده کرد.

مقدمه و هدف: طلاق پدیده ای است که سلامت روانی و هیجانی نوجوانان را مختل نموده و ممکن است منجر به بروز اختلال رفتار برونی سازی شده در آنان شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خودمتمایزسازی بر پرخاشگری و اجتناب تجربه ای نوجوانان طلاق با اختلال رفتار برونی سازی شده انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان طلاق دارای اختلال رفتار برونی سازی شده بود که در دوره اول و دوم متوسطه در سال تحصیلی 99-1398 در شهر شهرکرد مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش تعداد 40 نوجوان با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله آموزش خودمتمایزسازی را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پس از شروع مداخله 4 نوجوان در گروه آزمایش و 3 نوجوان در گروه گواه، از ادامه دریافت مداخله انصراف دادند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل سیاهه رفتاری کودکان و نوجوانان، پرسشنامه پرخاشگری و پرسشنامه پذیرش و عمل بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش خودمتمایزسازی بر پرخاشگری (59/0) و اجتناب تجربه ای (64/0) نوجوانان طلاق با اختلال رفتار برونی سازی شده تاثیر معنادار دارد (p<0/001). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش خودمتمایزسازی با بهره گیری از فنونی همانند متمایز ساختن باورهای منطقی و غیرمنطقی، مجهز ساختن اعضا به مهارت های خاص ارتباطی و پذیرفتن مسئولیت می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش پرخاشگری و اجتناب تجربه ای نوجوانان طلاق با اختلال رفتار برونی سازی شده مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: حافظه کاری نقش تعیین کننده ای در فرآیندهای شناختی سطح بالا مانند استدلال، حل مسیله، هوش و درک زبانی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی کیفیت حافظه کاری در رابطه ی بین عادات خواب و ظرفیت حافظه کاری کودکان بود. روش کار: طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1396-1395 در مراکز خلاقیت و مهدکودک های منطقه یک شهر تهران بودند. نمونه ی پژوهش حاضر 60 کودک که به شیوه ی در دسترس انتخاب و مقیاس هوش وکسلر کودکان و آزمون وکسلر کودکان پیش دبستانی بر روی آن ها اجرا و مقیاس سنجش عادات خواب کودکان اونز، اسپیریتو و همکاران توسط مادران آن ها تکمیل شد. از نرم افزارهای 22SPSS و8, 54 Lisrel و از روش های همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد مسیر ساختاری مستقیم مشکل عادات خواب، مشکل رفتار خواب، مشکل بیدار شدن شبانگاهی، مشکل خواب روزانه به جز مشکل بیدار شدن صبحگاهی بر کیفیت حافظه کاری معنی دار بود. مسیر ساختاری مستقیم مشکل عادات خواب و مشکل بیدار شدن صبحگاهی بر کمیت حافظه کاری معنی دار بود، اما مسیر مشکل رفتار خواب، مشکل بیدار شدن شبانگاهی و مشکل خواب روزانه بر کمیت حافظه کاری معنی دار نبود. بررسی مسیرهای غیر مستقیم نشان داد که مشکل عادات خواب به صورت غیر مستقیم با میانجیگری کیفیت حافظه کاری بر کمیت حافظه کاری اثر داشت. نتیجه گیری: به کمیت و کیفیت خواب کودکان به منظور ارتقای کارکردهای شناختی مخصوصا حافظه کاری باید توجه داشت.

مقدمه: از دسامبر 2019، شیوع نوع جدیدی از ذات الریه با علت نامعلوم برای اولین بار در ووهان، استان هوبیی چین گزارش شد. با توجه به تمرکز فعلی بسیاری از تحقیقات در مورد پاتوفیزیولوژی، تظاهرات بالینی، تشخیص و درمان بیماری کووید-19، جنبه سلامت روانی شیوع بیماری اغلب نادیده گرفته می شود. روش کار: برای انجام این پژوهش، 160 نفر از کارکنان شرکت ها و ادارات بخش دولتی و خصوصی به عنوان جامعه هدف انتخاب شدند. درنهایت کارکنان به 25 سوال که طی یک پرسشنامه کتبی میان آن ها توزیع شده بود پاسخ دادند. پرسشنامه ها حاوی 25 سوال در زمینه سلامت روان و رفتار بود. ارتباط معنادار میان اطلاعات فردی و پاسخ به هر سوال توسط آزمون خی دو مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: داده ها نشان می دهد که بیش از 39% کارکنان نسبت به شیوع بیماری کووید-19 دچار ترس و اضطراب شده به طوری که از این میان 47/16% دارای ترس بسیار زیاد، 14/23% دارای ترس زیاد هستند که می تواند کارکنان را با مشکلاتی همچون ترس از بیماری و بیگانه هراسی مواجه نماید. همچنین 47/32% اعلام کرده اند که به دلیل شیوع این بیماری دچار تغییرات رفتاری زیادی شده اند. آزمون خی دو نیز در سطح 05/0 ارتباط معنادار میان جنسیت، سن و. . . با پاسخ به برخی سوالات را نشان می دهد. نتیجه گیری: اطلاعات حاصل از تحقیق ما نشان می دهد که شیوع بیماری کووید-19 در ایران سبب ایجاد تغییرات روانی و رفتاری در میان کارکنان دولتی و خصوصی شده است که نیازمند اقدامات موثرتر مسیولین دولتی و کشوری به منظور حفظ سلامت کارکنان است.

مقدمه: ناشنوایی درکودکان، ازجمله ناتوانی هایی است که تاثیر بسیاری برروی مادران دارد؛ زیرا مادران نقش مراقبت گری بیشتری در برابر نیازهای جسمی، عاطفی و اجتماعی کودکان دارند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و بازسازی شناختی (EMDR) بر بهبود حس صلاحیت والدگری و کاهش انزوای اجتماعی مادران کودکان ناشنوا انجام شد. روش کار: این پژوهش جزو مطالعات نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در این پژوهش 30 مادر به شیوه نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پروتکل درمانی طی 10 جلسه 60 دقیقه ای در گروه آزمایش اجرا شد. شرکت کنندگان هر دو گروه، در ابتدا و انتهای پژوهش، از نظرمتغیرهای حس صلاحیت والدگری و انزوای اجتماعی مورد ارزیابی قرارگرفتند. برای ارزیابی حس صلاحیت والدگری و انزوای اجتماعی از پرسشنامه تنیدگی والدینی آبیدین (1990) استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و بازسازی شناختی منجربه بهبود حس صلاحیت والدگری وکاهش انزوای اجتماعی مادران کودکان ناشنوا هم در مرحله پس آزمون و هم در مرحله پیگیری شده است (001/0>P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و بازسازی شناختی درمانی غیر دارویی، نسبتا کوتاه و موثر در جهت بهبود حس صلاحیت والدگری وکاهش انزوای اجتماعی است.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان ذهنی سازی و درمان عاطفه هراسی بر کاهش علایم اختلال شخصیت مرزی و افسردگی بود. روش کار: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری در این پژوهش زنان دارای علایم طیف شخصیت مرزی و افسرده مراجعه کننده به مراکزمشاوره شهر قم در محدوده سنی 18-35 و از مرداد ماه تا مهر ماه بودند و با دو پرسشنامه میلون-3(میلون، 2013) و افسردگی گلدنبرگ(1971) و براساس معیار های DSM-5 مورد مصاحبه و آزمون قرار گرفتند. سپس هر دو گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای هفته ای یک جلسه تحت درمان ذهنی سازی(بتمن و فوناگی، 2016) و درمان عاطفه هراسی(مک کالو، 2003) قرار گرفتند و گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفت. نتایج: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس نشان دهنده اثر مثبت و معنادار درمان ذهنی سازی و عاطفه هراسی در افراد افسرده بود نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که درمان ذهنی سازی بر کاهش علایم اختلال شخصیت مرزی و درمان عاطفه هراسی بر کاهش علایم افسردگی در افراد مبتلا به افسردگی موثر است.

مقدمه: بیماران لوپوس اریتماتوی سیستمیک یکی از بیماری های مزمن و ناتوان کننده است با ایجاد اضطراب در فرد باعث نگرانی و تنش در پاسخ به شرایط تهدید کتتده می گردد. لذا استفاده از رواندرمانی های مناسب در جهت کاهش پیامدهای روانشناختی این بیماری اهمیت فراوانی دارد، بر این اساس هدف این پژوهش مقایسه اثر بخشی درمان پذیرش و تعهد (اکت) و فراتشخیصی یکپارچه بر اضطراب و نشانه های جسمی بیماران لوپوس اریتماتوی سیستمیک بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوی سیستمیک بود که در سال 1399 به کلینیک روماتولوژی بیمارستان امام علی زاهدان و مطب های خصوصی روماتولوژی این شهر مراجعه کردند. از بین این افراد 45 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و به صورت تصادف در دو گروه آزمایش (اکت و فراتشخیصی) و کنترل گمارده شدند. آن ها به پرسشنامه اضطراب بک و پرسشنامه نشانه های بیماری لوپوس پرالتا –,رامزی و همکاران پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر به روش آمیخته استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که هر دو درمان اکت و فراتشخیصی یکپارچه تاثیر معناداری بر کاهش اضطراب و نشانه های بیماری لوپوس بیماران گروه آزمایش داشتند. نتایج همچنین نشان داد که بین اثربخشی دو درمان در کاهش اضطراب و نشانه های بیماری لوپوس تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: درمان های اکت و فراتشخیصی یکپارچه نقش مهمی در کاهش اضطراب و نشانه های جسمانی بیماری لوپوس دارند، از این رو می توان از این روش ها در کنار درمان های پزشکی استفاده کرد.

مقدمه: ترغیب افراد به ازدواج و پایداری نظام خانواده، از الویت های هر جامعه ای به شمار می رود. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه غنی سازی ازدواج اولسون بر مسیولیت پذیری و همدلی در افراد داوطلب ازدواج انجام گرفت. روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد داوطلب ازدواج بود که از مهرماه تا آذرماه 1398 به منظور مشاوره پیش از ازدواج به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی در سطح شهر اصفهان مراجعه نموده بودند. در این پژوهش تعداد 30 زوج با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 زوج). گروه آزمایش برنامه غنی سازی ازدواج اولسون (7 جلسه) را طی دو ماه دریافت نمود. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا (1987) و پرسشنامه همدلی (جولیف و فارینگتون، 2006) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که برنامه غنی سازی ازدواج اولسون بر مسیولیت پذیری و همدلی در افراد داوطلب ازدواج تاثیر دارد (0001/0>p). بدین صورت که این بسته توانسته منجر به بهبود مسیولیت پذیری و همدلی در افراد داوطلب ازدواج شود. نتیجه گیری: بر این اساس برنامه غنی سازی ازدواج اولسون با بهره گیری از مفاهیمی همچون مهارت های ابراز کردن و گوش دادن فعال، آموزش حل تعارض، آموزش حل مسئله و بهبود ارتباط جنسی می تواند به عنوان روشی کارآمد در جهت بهبود مسیولیت پذیری و همدلی در افراد داوطلب ازدواج مورد استفاده قرار داد.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر ارزیابی کمال گرایی و مولفه های آن در افراد خواستار تغییر جنسیت و افراد تغییر جنسیت داده در مراجعین به پزشک قانونی استان فارس بود. روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی از نوع علی-مقایسه ای و جامعه آماری شامل کلیه افراد مبتلا به دیسفوریای جنسیتی در مراجعه کننده به اداره کل پزشکی قانونی فارس بود که وجود اختلال دیسفوریای جنسیتی آنان توسط کمیسیون روانپزشکی اداره کل استان فارس در مورد وی محرز شده بود. نمونه پژوهش شامل 66 نفر از افراد خواستار تغییر جنسیت (38 نفر) و تغییر جنسیت داده (28 نفر) بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و پرسشنامه کمال گرایی فراست پاسخ دادند. میزان کمال گرایی 66 فرد دارای دیسفوریای جنسیتی بین 46/2 تا 11/4 بدست آمد که میانگین آن 44/0±, 17/3 بود. تمام زیر گزینه های کمال گرایی با هم و با نمره کل کمال گرایی دارای همبستگی با سطح معناداری 0. 01 بودند. بیشترین همبستگی بین کمال گرایی و استانداردهای فردی به میزان 0. 930 و کمترین میزان همبستگی بین نگرانی در مورد اشتباهات و استانداردهای فردی به میزان 0. 341 بدست آمد. نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص گردید که بین کمال گرایی و متغیر جنسیت در افراد عمل کرده و عمل نکرده همبستگی وجود نداشت. از آنجایی که این مطالعه برای اولین بار ادر جامعه ایرانی انجام شده است، نیازمند تکرار در نمونه های مختلف، با حجم نمونه بیشتر است. تا بتوان یافته های آن را با اطمینان بیشتری تفسیر نمود.

مقدمه و هدف: بیماری های فیزیولوژیک مزمن، می توانند برای افراد مبتلا آسیب روان شناختی ایجاد نمایند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان ذهن آگاهی بر کیفیت خواب و فاجعه پنداری درد در زنان مبتلا به پوکی استخوان شهر اصفهان صورت پذیرفت. روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری 45 روزه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام زنان مبتلا به پوکی استخوان شهر اصفهان در بازه زمانی مهرماه تا دی ماه سال 1397 بود که به مراکز ارتوپدی خصوصی مراجعه کرده بودند. تعداد نمونه در پژوهش 26 زن مبتلا به پوکی استخوان بود که به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخلات درمانی مربوط به ذهن آگاهی را در 8 جلسه طی دو ماه به صورت هفته ای یک جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. این در حالی بود که گروه گواه هیچگونه مداخله روان شناختی را در طول پژوهش دریافت نکرد. سپس افراد هر دو گروه تحت پس آزمون قرار گرفتند. مرحله پیگیری نیز پس از 45 روز اجرا شد. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس فاجعه پنداری درد (سالیوان و همکاران، 1995) و پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگ (بویس، رینالدز، برمن و کوپفر، 1989) بود. پس از جمع آوری پرسشنامه ها و استخراج داده های خام، تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش توسط نرم افزار (SPSS) ویرایش 23 با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر صورت گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان ذهن آگاهی بر کیفیت خواب (77/0) و فاجعه پنداری درد (83/0) در زنان مبتلا به پوکی استخوان در مراحل پس آزمون و پیگیری اثر معنادار دارد (001/0>p). نتیجه گیری: بر این اساس می توان از درمان ذهن آگاهی در جهت بهبود کیفیت خواب و فاجعه پنداری درد در زنان مبتلا به پوکی استخوان استفاده کرد.

مقدمه: فیبرومیالژیا سندرم درد اسکلتی-عضلانی مزمن است که با درد در سطح گسترده، نقاط حساس، خستگی و اختلال خواب مشخص می شود و جنبه روانی فرد را نیز تحت تاثیر قرار می دهد؛ برای درمان بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا می توان علاوه بر دارودرمانی از رواندرمانی نیز بهره برد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد، طرحواره درمانی هیجانی و دارودرمانی بر وجوه درد بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا انجام شد. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایشی و گروه کنترل بود. از جامعه زنان مبتلا به اختلال فیبرومیالژیا سطح شهر تهران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 45 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد و به صورت تصادفی در سه گروه پژوهشی جایگزین شدند. برای سنجش وجوه درد از پرسشنامه چندوجهی درد (کرنز و همکاران، 1985) استفاده شد. برای گروه های آزمایش از مداخله های درمان پذیرش و تعهد، طرحواره درمانی هیجانی و دارودرمانی استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تلفیق درمان پذیرش و تعهد با دارودرمانی، اثربخش تر از دارودرمانی به تنهایی بود (p≤, 0/005). همچنین تلفیق طرحواره درمانی هیجانی با دارودرمانی موثرتر از دارودرمانی بود (p≤, 0/005). بین تلفیق درمان پذیرش و تعهد با دارودرمانی و تلفیق طرحواره درمانی با دارودرمانی تفاوت معنی دار نبود (p≥, 0/005). بحث و نتیجه گیری: به منظور بهبود بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا می توان از درمان پذیرش و تعهد و همچنین طرحواره درمانی هیجانی در کنار دارودرمانی بصورت تلفیقی بهره برد.