مقدمه: هم راستایی عاملی کلیدی در ایجاد و حفظ مزیت رقابتی، خلق ارزش و تحقق اهداف سازمان و مساله همیشگی مدیران است. در حوزه «نظام سلامت» علاوه بر پویایی محیط، تعدد حوزه های کاری (آموزش، درمان، بهداشت و ...)، تحقق هم راستایی را با چالش مضاعفی مواجه می کند. ارتقاء هم راستایی نیازمند نگرش استراتژیک و مشارکت تمام مدیران و نقطه آغاز این فرایند، درک موقعیت سازمان است. هدف این پژوهش ارزیابی بلوغ هم راستایی در «دانشگاه علوم پزشکی ایران» و ارائه راهکاری برای ارتقاء آن بود.روش پژوهش: این پژوهش کاربردی، به روش توصیفی- پیمایشی و در تابستان 1396 انجام شد. جامعه پژوهش، مدیران ستاد «دانشگاه ایران» بود که به سه حوزه اجرایی، آموزشی و فناوری اطلاعات تفکیک شدند. روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 122 نفر بود. برای گردآوری داده ها، پرسشنامه لوفتمن (2015) ترجمه و پس از تایید روایی و پایایی، استفاده شد. تحلیل داده ها با «SPSS» و آزمون فریدمن انجام شد.یافته ها: میانگین هم راستایی، 2.55 بود. ابعاد زیرساخت، مشارکت، مهارت ها، ارتباطات، شایستگی و حاکمیت با میانگین 2.78، 2.67، 2.64، 2.63، 2.49، 2.17 در رتبه اول تا ششم قرار گرفت. هم چنین الگوهای امتیازی ابعاد هم راستایی در کسب و کارهای مختلف سازمان متفاوت بود.نتیجه گیری: سازمان در سطح دوم بلوغ هم راستایی قرار داشت و هدف باید رسیدن به سطح سوم باشد. در ابعاد «زیرساخت» و «مشارکت» وضعیت مناسب بود اما ابعاد «حاکمیت» و «شایستگی و ارزش» وضعیت مطلوبی نداشتند و سازمان نیازمند بازنگری و ارتقاء «حاکمیت فناوری اطلاعات» است. هم چنین یکپارچگی نگرش مدیران حوزه های کاری مختلف (بر اساس الگوی امتیازی) در حوزه هم راستایی ضروری است.