پژوهش در علوم پزشکی
سال:1381 | دوره:7 | شماره:3 |تعداد مقالات:18

از جمله مشکلاتی است که دندانپزشکان شاغل امروزه با آنها روبرو هستند، پیشرفت سریع فن آوری در دندانپزشکی و عدم توانایی در درمان بیمارانی که خواسته ها، نیازها و سلیقه های پیچیده دارند می باشد. آنها روزانه با حجم زیادی از اطلاعات راجع به روشها، تستها، دستورالعملها، مواد و محصولات جدید روبه رو می شوند که پذیرش ادعای این مطالب برای آنها مورد تردید است.در مطالعه ای که Sackett و همکارانش در سال 1997 انجام دادند، مشخص شد که علی رغم بهبود توانایی و مهارتهای دندانپزشک که همراه  تجربه ناشی از طبابت بالینی به دست می آید، این واقعیت وجود دارد که درمانگر در برخی زمینه ها از زمانی که دانشکده را ترک می کند افت پیدا می کند. به این پدیده «شیب لغزنده مهارت بالینی» (slippey slop of clinical competence) می گویند. ...

مقدمه. درمان دندانهای آپکس باز متعاقب ضربه و شکستگی تاج همراه با بازشدن پالپ، یکی از مشکلات درمان ریشه است. نگهداری دراز مدت این گونه دندان ها بستگی به حفظ حیات پالپ برای تکمیل ریشه دارد. فاصله زمانی بین وقوع حادثه و انجام درمان بر حفظ حیات پالپ و نوع درمان و پیش آگهی درمان موثر است. هدف از این مطالعه ارائه یک جدول زمانی تقریبی از سیر التهاب و نکروز پالپ در دندانهای تروماتیزه آپکس باز که به محیط دهان باز شده اند، است.روشها. 48 دندان نیش 12 گربه جوان خانگی پس از رادیوگرافی و اطمینان از باز بودن آپکس با قطع تاج دندان ها، پالپ اکسپوز و در فواصل زمانی 1 و 3 و 7 و 14 و 28 و 90 روز در معرض محیط دهان قرار گرفت. در پایان هر پریود زمانی، حیوانات قربانی شده و نمونه ها مورد بررسی هیستولوژیک قرار گرفتند. برای فیکس کردن نمونه ها از روش Vital Perfusion استفاده گردید. نتایج. براساس نتایج به دست آمده، میانگین نفوذ التهاب پالپی در دوره های زمانی 1 و 3 و 7 و 14 و 28 و 90 روزه به ترتیب 1.98 و 3.03 و 2.39 و 2.84 و 3.92 و 8.52 میلی متر بود. از نظر میزان نفوذ التهاب پالپی بین دوره های زمانی 1 و 7 و 14 روزه اختلاف معنی دار وجود نداشت. بین دوره های 14 و 28 روز اختلاف آماری معنی دار وجود داشت، دوره 90 روزه با بقیه دوره ها تفاوت آماری معنی داری نشان داد و در تمام موارد پالپ نکروز بود. بحث. به نظر می رسد در دندانهای تروماتیزه با اکسپوزپالپ در فواصل زمانی کمتر از 28 روز می توان پالپ باقیمانده را حفظ و عمل Apexogensis انجام داد. با توجه به گردش خون مناسب دندانهای آپکس باز در موارد عمیق بودن التهاب و نکروز پالپ، می توان با انجام عمل Partial Pulpectomy  پالپ زیرین را حفظ نمود و تنها در مواردی که پالپ کانال بطور کامل نکروز شده است، درمان Apexification صورت گیرد.

مقدمه. بیماران و دندانپزشکان به دنبال درمانی برای دندانهای بدون پالپ بوده اند که از دوام و بقای بیشتری برخوردار باشد. از جمله روشهای ترمیم این گونه دندانها استفاده از سیستم Post-core است. هدف این بررسی، یافتن زمان مناسب برای انجام تراش اصلاحی بعد از سمان کردن Post-core جهت کسب Seal مناسب و جلوگیری از نفوذ بزاق و عوامل میکروبی و نهایتا عمر ترمیم است. روشها. تاثیر شروع تراش اصلاحی بر سیل و در نتیجه گیر Post سمان شده با سمان زینک فسفات در 4 زمان متفاوت بررسی گردید. بدین ترتیب که پس از آماده کردن دندانها و تهیه Post ریختگی و سمان نمودن، تراش اصلاحی بر روی نمونه ها به جز گروه شاهد انجام گردید. زمانهای شروع تراش عبارت بودند از: بلافاصله پس از سمان نمودن، 6 دقیقه پس از سمان کردن، 1 ساعت پس از سمان کردن، 24 ساعت پس از سمان کردن. نمونه ها در Normal Saline در درجه حرارت 37 درجه سانتی گراد و در رطوبت صددرصد نگهداری شدند. پس از تکمیل تراش، نمونه ها تحت عمل Termocyclic قرار گرفت تا آزمایش به شرایط طبیعی دهان نزدیکتر گردد. سپس عمل Dye Penetration و برش نمونه ها و بررسی میزان Leakage به وسیله میکروسکوپ Reflective انجام گرفت. نتایج. نتایج نشان داد: میانگین نفوذ رنگ در گروههای مختلف، اختلاف آماری معنی داری دارد؛ تنها گروهی که از نظر آماری با گروه شاهد اختلاف معنی دار ندارد، گروهی است که 24 ساعت پس از سمان کردن Post-Core تراش اصلاحی بر روی آن انجام شده است؛ بین دو گروه متوالی که در فواصل زمانی تراش اصلاحی انجام شده، اختلاف معنی دار وجود ندارد؛ در سایر مقایسه گروهها اختلاف معنی دار وجود داشت. بحث. زمان شروع تراش اصلاحی بر روی سیل لایه سمان موثر است و تعویق شروع تراش اصلاحی در کلینیک، مخصوصا در دندانهایی که به علت تخریب به گیر بیشتری نیاز دارد، توصیه می شود.

مقدمه. هدف از انجام این مطالعه بررسی مقایسه ای استحکام اتصال کامپازیت رزینها به عاج اچ شده در دو حالت مرطوب و خشک با استفاده از کاربرد فعال و غیر فعال یک سیستم چسباننده عاجی نسل پنجم است. روشها. در این مطالعه تجربی، سطح باکال 44 دندان مولر و پرمولر انسانی سالم، جهت اکسپوز عاج تراش داده شد و به وسیله ژل اسیدفسفریک 35 درصد یک سیستم چسباننده عاجی تک جزئی اچینگ صورت گرفت و پس از شستشو، نمونه ها به چهار گروه تقسیم شدند (11 دندان در هر گروه) که در گروه اول یا خشک فعال، اچینگ عاج به مدت 15 ثانیه، شستشو و خشک کردن عاج به مدت 15 ثانیه، کاربرد رزین سینگل باند به صورت فعال به مدت 15 ثانیه، خشک کردن رزین به مدت 5 ثانیه و کیورینگ آن به مدت 10 ثانیه انجام شد. در گروه دوم یا خشک غیرفعال، اچینگ و شستشو به مدت 15 ثانیه، خشک کردن عاج به مدت 15 ثانیه، کاربرد رزین چسباننده به صورت غیرفعال و خشک کردن آن به مدت 5 ثانیه و کیورینگ رزین به مدت 10 ثانیه انجام گردید. در گروه سوم یا مرطوب فعال، اچینگ به مدت 15 ثانیه و حذف آب اضافی با گلوله پنبه، پرایمینگ فعال به مدت 15 ثانیه، خشک کردن رزین به مدت 5 ثانیه و کیورینگ آن به مدت 10 ثانیه انجام گردید- در گروه چهارم یا مرطوب غیرفعال، اچینگ به مدت 15 ثانیه، حذف آب اضافی با گلوله پنبه، کاربرد رزین چسباننده به صورت غیرفعال، خشک کردن رزین با هوا به مدت 5 ثانیه و کیورینگ آن به مدت 10 ثانیه انجام شد. پس از طی این مراحل سیلندرهای شفاف حاوی کامپازیت رزین Z250  بر روی سطوح عاجی آغشته به رزین قرار داده شد و تست سیکل حرارتی انجام گرفت. دندانها در پایه آکریلی قرار گرفته و نیروهای برشی به فصل مشترک دندان و ترمیم وارد شد. نتایج. میانگین استحکام اتصال گروههای اول، دوم، سوم و چهارم به ترتیب 8.59±11.55، 4.1 ±11.02، 8.09±23.38 و 6.97±26.34 مگاپاسکال (Mean±SD) به دست آمد. تفاوت استحکام اتصال گروه اول با دوم (گروههای عاج خشک) و همچنین گروه سوم با چهارم (گروههای عاج مرطوب) از لحاظ آماری قابل ملاحظه نبود، ولی بین گروههای اول و دوم با هر کدام از گروههای سوم و چهارم، تفاوت معنی داری از لحاظ آماری مشاهده گردید (P<0.001) درصد شکستهای ایجاد شده به صورت ادهزیو، 4.5 درصد مخلوط عاج وچسباننده و 2.5 درصد مخلوط چسباننده و کامپازیت رزین بود. بحث. بر این اساس میزان رطوبت سطح عاج نقش مهمی در افزایش استحکام اتصال سینگل باند به عاج اچ شده دارد. در صورتی که استفاده از رزین به صورت فعال یا غیرفعال نقش چندانی در افزایش استحکام نداشته و به عنوان یک مرحله اضافی می توان آن را حذف نمود.

مقدمه. تامین گیر ترمیمهای کامپازیت رزینی مستقیم و کاهش ریزنشت با استفاده از روش اچینگ اسیدی اهمیت زیادی دارد. استحکام اتصال برشی مواد ترمیمی رزینی به مینای اچ شده با اسید و با استفاده از رزینهای بدون فیلتر، 17 تا 20 مگاپاسکال است که این مقدار با استفاده از سیستم های اتصال دهنده جدید، به حدود 30 مگاپاسکال افزایش یافته است. هدف از این بررسی، مقایسه استحکام اتصال کامپازیت رزینها به مینای اچ شده توسط اسیدهای متداول ایرانی و یک اسید استاندارد خارجی و همچنین بررسی مقایسه ای الگوی اچینگ حاصل از این دو نوع اسید بر روی مینا است. روشها. برای تعیین استحکام اتصال برشی مینایی، تعداد 33 دندان پرمولر و کانین سالم جمع آوری و به 3 گروه تقسیم گردیدند. استفاده از اسید به مدت 20 ثانیه و شستشو به مدت 15 ثانیه و دو لایه رزین اتصال دهنده سینگل باند، طبق دستورالعمل تولید کننده انجام شد. سیلندرهای شفاف پر شده از کامپازیت رزین Z100 بر روی سطح مینا قرار داده و به مدت 100 ثانیه از جهات مختلف سخت گردید. پس از 24 ساعت نگهداری نمونه ها و انجام تست تغییرات حرارتی و مانت نمونه ها در آکریل، نیروهای برشی بر سطح کامپازیت رزین وارد گردید. برای بررسی الگوی اچینگ مینایی 10 عدد دندان سانترال ماگزیلاری سالم انتخاب گردید و به دو گروه 5 تایی تقسیم شد. قسمت مزیال که با لاک از قسمت دیستال جدا شده بود، توسط اسید3M و قسمت دیستال توسط اسید کیمیا به مدت زمانهای 20 و 45 ثانیه اچ شد. پس از شستشوی کافی و خشک کردن، الگوی اچینگ حاصل به وسیله SEM بررسی و مقایسه گردید. نتایج. میانگین استحکام اتصال برشی با استفاده از اسید کیمیا 29.57، اسید پیش رو دندان35.17  و اسید 3M،36.93  مگاپاسکال حاصل شد که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین سه گروه وجود نداشت. هر دو نوع اسید ایرانی و خارجی الگوی اچینگ مشابهی را روی سطوح مینا (الگوی نوع دوم) نشان دادند. اسید خارجی در مقایسه با اسید ایرانی، نظم بیشتر الگوی اچینگ و تشکیل کمتر رسوبات را نشان داد. بحث. به نظر می رسد سیستم اتصال دهنده مورد استفاده، اهمیت بیشتری نسبت به نوع اسید در استحکام اتصال به مینا دارد که با مطالعات دیگر هماهنگ می باشد.

مقدمه. برای حفظ دندان از مواد و روشهای مختلف استفاده شده است. یکی از این روشها، کاربرد سیلرها به همراه گوتاپرکا در معالجات ریشه دندانها است. در این مطالعه قدرت سیل کنندگی سه سیلر ZOE خالص،Roth-801  و AH26 با روش نفوذ باکتریایی سیستم بزاق ساکن و شرایط وجود و حذف لایه اسمیر بررسی شده است.روشها. در این مطالعه تجربی، کانال 188 دندان کشیده شده انسانی آماده شد. در نیمی از این نمونه ها نیز لایه اسمیر به کمک (Ethylenediamine tetraacetic Acid) EDTA و هیپوکلریت سدیم حذف گردید. سپس نمونه ها بطور تصادفی تقسیم بندی شده که هر گروه آزمایشی، با یک سیلر پر شد (نیمی فاقد لایه اسمیر و نیمی دیگر دارای لایه اسمیر بودند). پس از آن، در درپوشهای شیشه های حاوی محیط کشت (Tripticase Soy Broth) TSB نصب شد و در مدت 90 روز مطالعه، کلیه نمونه ها در معرض مخلوط بزاق مصنوعی و سوسپانسیون باکتریایی واقع شد و روزانه از جهت بروز کدورت نیز کنترل می شدند. نتایج. طولانی ترین میانگین روز بروز کدورت در گروه سیلر AH26 فاقد لایه اسمیر (59.21) روز و کوتاهترین این زمان در گروه سیلر ZOE خالص دارای لایه اسمیر (18.35 روز) مشاهده شد. بحث. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق و مقایسه آن با مطالعات مشابه قبلی، حذف لایه اسمیر بر قدرت سیل کنندگی سیلرها تاثیر مثبت دارد. با بررسی میانگین های روز بروز کدورت در نمونه ها، سیلر AH26 با اختلاف آماری معنی داری قدرت سیل کنندگی بیشتری نسبت به دو سیلر دیگر داشت.

مقدمه. درد و نیاز به کنترل آن یک عامل تعیین کننده در درمانهای دندانپزشکی است و برای این منظور از بی حسی موضعی برای کنترل درد استفاده می شود. یکی از روشهای بی حسی موضعی که در فک پایین بطور وسیع استفاده می گردد، تزریق بلوک عصب آلوئولر دندانی تحتانی می باشد که حدود 5 تا 15 درصد آن دچار شکست می شود. در اینجا سعی شده با پیدا کردن محل دقیق ورود سوزن، بی حسی سریع و عمیق و مطمئن، با حداقل مصرف ماده بی حسی برقرار شود.روشها. این مطالعه تحلیلی بر روی 38 جسد مرد ایرانی که سن تقریبی آنها بالای 17 سال بود، انجام شد. این افراد دارای اکلوژن نرمال و حداقل دو دندان مولر در هر طرف فک پایین بودند. کلیه اجسادی که در یک طرف دچار بی دندانی بودند، یا فک مقابل فاقد دندان بود، یا دندانهای فک پایین دچار Tilt شدید بودند و یا دچار شکستگی ماندیبل یا کندیل بودند، از مطالعه حذف شدند. فاصله لینگولا تا پلن اکلوزال به وسیله یک ابزار که دارای دو صفحه موازی بود، اندازه گیری شد. دقت مطالعه یک میلی متر بود و داده ها با نرم افزار SPSS یا آنالیز آماری شدند. نتایج. در طرف راست فاصله لینگولا تا پلن اکلوزال 4.4±2.4 میلی متر (Mean±SD) و در طرف چپ به میزان 4.4±2 میلی متر اندازه گیری شد. از لحاظ آماری سمت چپ و راست تفاوت معنی داری نداشتند. بحث. محققین مختلفی با استفاده از ماندیبل خشک ونیز رادیوگرافی این فاصله را اندازه گیری نموده اند اما هر یک اشکالاتی داشتند که سبب شد تا این مطالعه روی جسد انسان انجام شود و در نهایت بهترین نقطه برای ورود سوزن بی حسی در تزریق بلاک عصب آلوئولر تحتانی، 8 میلی متر بالای پلان اکلوزال است. در این صورت محلول بی حسی هر چه نزدیکتر به عصب آلوئولر تحتانی تخلیه می شود.

مقدمه. درمانهای معمول برای درگیری انشعاب ریشه ای که به علت مشکلات آناتومیک ایجاد می شود، باعث متوقف کردن پیشرفت تحلیل استخوان می گردد. هدف از این مطالعه، استفاده از یک نوع رزین مدیفایدگلاس آینومر به عنوان یک سد غیرقابل جذب و مقایسه آن با جراحی فلپ به تنهایی در درمان ضایعات کلاس II ناحیه انشعاب ریشه است.روش ها. بیست و شش ضایعه (13 تا گروه تجربی، 13 تا گروه شاهد) در سیزده بیمار که ضایعات زوج یکسانی را نشان می دادند، درمان شدند. اندازه گیریهای کلینیکی زیر در ابتدای عمل (بعد از فازI) و 6 ماه بعد از عمل انجام گرفت: شاخص پلاک، شاخص خون ریزی، تحلیل لثه، عمق پروبینگ پاکت و حد چسبندگی پروبینگ مشخص شد. التیام بدون هیچگونه عارضه ای در تمام نواحی انجام گرفت و رزین- مدیفایدگلاس آینومر در محل باقی گذاشته شد. نتایج. تفاوت آماری معنی داری در کاهش شاخص پلاک و کاهش خون ریزی و کاهش عمق پروبینگ پاکت مشاهده نشد. اما تفاوت آماری معنی داری در کسب چسبندگی کلینیکی مشاهده شد. این مطالعه یک نظریه درمانی دیگری را در درمان ضایعات انشعاب ریشه ای دندانهای مولر مطرح می کند. بحث. نتایج بعد از عمل نشان می داد که التیام نواحی درمان شده با رزین- مدیفایدگلاس اینومر بدون مشکل خاصی صورت گرفته است و این ماده نسبت به نسوج نرم و سخت از لحاظ بیولوژیکی سازگاری دارد. رزین- مدیفایدگلاس اینومر باعث چسبندگی کلینیکی بیشتری می شود.

مقدمه. ریزنشت بین ترمیم و دیواره حفره، یکی از مهمترین مشکلات مواد دندانی ترمیمی مستقیم است. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی مقایسه ای ریزنشت چهار نوع ماده ترمیمی مستقیم همرنگ دندان و نیز بررسی تاثیر زمان پرداخت و اعمال چرخه های حرارتی بر ریزنشت مواد مذکور بود. روشها. حفرات گوه ای شکل در سطح باکال و لینگوال 96 دندان سالم مولر کشیده شده انسان در محل اتصال مینا به سمنتوم تهیه شد. دندانها بطور تصادفی در سه گروه (32 تایی) و چهار زیر گروه (8 تایی) تقسیم شدند. حفرات موجود در هر یک از ریز گروه های هر گروه توسط یکی از چهار نوع ماده ترمیمی: گلاس آینومر متداول، گلاس آینومر اصلاح شده با رزین، کامپوزیت و کامپومر، ترمیم گردید. پرداخت ترمیم در دندانهای گروه اول بلافاصله پس از انجام عمل ترمیم و در گروه دوم پس از گذشت یک هفته صورت پذیرفت. در گروه سوم، علاوه بر پرداخت تاخیری، چرخه های حرارتی به میزان 100 سیکل اعمال گردید. دندانها پس از انجام ترمیم به مدت یک هفته در آب مقطر قرار گرفتند و میزان ریزنشت حفرات در لبه های اکلوزال و سرویکال به وسیله نفوذ رنگ بررسی و درجه بندی شد و داده ها توسط آزمون کراسکال والیز و من ویتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج. تفاوت آماری معنی داری بین میزان ریزنشت چهار نوع ماده ترمیمی گروه اول به این صورت وجود داشت: گلاس آینومر متداول> گلاس آینومر اصلاح شده با رزین> کامپومر> کامپوزیت رزین (p<0.001). میزان ریزنشت در نمونه های دو نوع گلاس آینومر و کامپومر که سریعا پرداخت شده بودند، بطور معنی داری بیش از نمونه های با پرداخت تاخیری بود (p<0.001). ریزنشت کامپوزیت رزین بطور معنی داری تحت تاثیر چرخه های حرارتی قرار گرفت (p<0.05)بحث. علاوه بر تفاوت در ساختمان مواد ترمیمی عوامل دیگری مانند روش آماده سازی سطح، کاربرد یا عدم کاربرد پرایمر و اسید اچینگ نیز بر میزان ریزنشت تاثیر داشته است. سرعت متفاوت انجام واکنش مواد ترمیمی و تفاوت در زمان رسیدن به استحکام مکانیکی کافی باعث تفاوت در تاثیر زمان پرداخت بر ریزنشت مواد مختلف گردیده است.

مقدمه. یکی از شایعترین ترمیم هایی که بر روی پروتزهای متحرک انجام می گیرد و با استفاده روزافزون از ایمپلنت های دندانی احتمال نیاز به آن بیشتر می شود، جایگزینی و ترمیم دندانهای مصنوعی جدا شده از پایه پروتز می باشد. با توجه به هزینه گزاف دندانهای مصنوعی خارجی، در این مطالعه سعی بر آن است که با مقایسه 3 نوع دندان مصنوعی ایرانی با یک نوع دندان مصنوعی خارجی استاندارد، در شناسایی دندان یا دندانهای مصنوعی ایرانی که از این نظر مناسبتر باشند، کوشش شود.روشها. در این مطالعه از سری دندانهای قدامی بالای برلیان، مرجان و سوپرنوکلار (هر سه ایرانی) و ایوکلار (آلمانی) استفاده شد. از هر دندان مصنوعی 21 نمونه انتخاب گردید و Glaze  ناحیه Ridge-Lap دندانها برداشته شد. سپس مراحل اکریل گذاری و پخت بر اساس دستورالعمل استاندارد 3990 انگلستان (BS 3990) یا ISO 3336 انجام گردید و هر کدام از نمونه ها در دستگاه Instron با سرعت 5mm/min تحت نیروی کششی قرار گرفت تا شکست ایجاد شود و علاوه بر اندازه گیری نیروی شکست، محل ایجاد شکست در نمونه ها هم بررسی گردید. نتایج. میانگین استحکام اتصال در دندان برلیان بیشترین مقدار، پس از آن دندان مرجان، سپس دندان ایوکلار و در انتها سوپرنوکلار قرار داشت ولی از این نظر تفاوت معنی داری بین این 4 نوع دندان مشاهده نشد. درصد شکست Cohesve (شکست در داخل آکریل یا در داخل دندان) در نمونه های دندان برلیان بیشترین مقدار، سپس نمونه های سوپرنوکلار، پس از آن نمونه های ایوکلار و در انتها نمونه های مرجان قرار داشت ولی تفاوت معنی داری از این نظر بین گروه های مختلف دندان مصنوعی مشاهده نشد. بحث. میانگین استحکام اتصال و درصد شکست های Cohesive در دندانهای مصنوعی ایرانی برلیان، مرجان و سوپرنوکلار در حد دندان خارجی ایوکلار که مورد تایید انجمن دندانپزشکان آمریکا است، می باشد.

مقدمه. ژنژیویت در سن کودکی شروع و در نوجوانی شدت می یابد. تحقیقات نشان می دهد که پلاک میکروبی بالای لثه ای، از طرفی، عامل اصلی به وجود آورنده آن بوده و از طرف دیگر، تقریبا همه موارد ژنژیویت- در صورت عدم کنترل پلاک یاد شده- شدت یافته و در سنین بالا منجر به تخریب پریودنشیوم به درجات مختلف می شود. متاسفانه اکثر کودکان و نوجوانان، طبق تحقیقات، اعمال مکانیکی کنترل پلاک را به میزان لازم انجام نمی دهند و در نتیجه در معرض خطر پیشرفت بیماریهای پریودنتال هستند. هدف این مقاله، تعیین اثر عصاره سه گیاه کاسنی، مریم گلی و سیواک افزوده شده به خمیر دندان بر پلاک میکروبی و ژنژیویت در کودکان است.روشها. تعداد 60 کودک 12 تا 13 ساله کاملا سالم، به دو گروه 30 نفری شاهد و تجربی با شرایط یکسان تقسیم شدند و شاخص های پلاک و لثه آنها در شروع و پایان مطالعه ثبت گردید. به گروه شاهد خمیردندان بدون عصاره گیاهی و به گروه تجربی همان خمیردندان ولی حاوی عصاره گیاهی داده شد که پس از 4  هفته مورد بررسی مجدد قرار گرفته و با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج. در گروه تجربی، میانگین شاخص لثه و پلاک بطور معنی داری نسبت به مرحله اول کاهش یافته بود  (p<0.001) در حالی که این کاهش در گروه شاهد کمتر بوده است. بحث. خمیردندان حاوی عصاره گیاهی کاهش شاخص لثه ای را به دنبال داشته و در مورد شاخص پلاک نیز به همین منوال بود.

مقدمه. هدف از مطالعه حاضر مشاهده ناهمواریهای سطحی حاصل از اچینگ با لیزر Nd: YAG و اسید فسفوریک می باشد و اینکه آیا اچینگ مینای دندان شیری با لیزر Nd: YAG ، استحکام باند کامپوزیت به مینا را افزایش می دهد یا خیر؟روشها. مینای سطح باکال 44 دندان مولر شیری توسط لیزر Nd: YAG با پارامترهای مختلف یا اسید فسفریک اچ شدند. استحکام باند برشی کامپوزیت (Z100) با سطوح اچ شده و اچ نشده اندازه گیری شد و مقایسه بین میانگین استحکام باند برشی گروهها صورت گرفت. همچنین سطوح اچ شده و اچ نشده توسط دستگاه SEM مشاهده شد. نتایج. کمترین میانگین استحکام باند مربوط به گروه کنترل (نمونه های اچ نشده) و میانگین استحکام باند گروه اچ شده با اسید به میزان قابل توجهی بیشتر از سایر گروهها بود (p<0.05) میانگین استحکام باند دو گروه اچ شده با لیزر (0.8w,10pps,1.6w,20pps) اختلاف معنی داری با هم نداشتند. نمای SEM نمونه های اچ شده با نمونه های اچ نشده و نیز نمونه اچ شده با لیزر و اچ شده با اسید تفاوت ظاهری داشتند. بحث.کاربرد لیزر Nd: YAG با شرایط و پارامترهای به کار رفته در این مطالعه، برای اچینگ دندانهای شیری کافی به نظر نمی رسد.

مقدمه. کامپوگلاس یکی از انواع کامپومرهاست که به دلیل قسمت رزینی خود، برای باند به ساختمان دندان به یک عمل باندینگ نیاز دارد. در این مطالعه تاثیر آماده سازی بر استحکام باند کامپوگلاس به عاج و مینا مورد بررسی قرار گرفته است.روشها. 66 دندان پره مولار سالم که به دلیل انجام درمان ارتودنسی کشیده شدند، گردآوری و در 6 گروه آماده شد. در سه گروه اول آماده سازی روی عاج و در سه گروه بعدی روی سطح مینا صورت گرفت و به ترتیب کامپوگلاس روی سطوح عاج آماده نشده، عاج آماده شده با اسید فسفریک، عاج آماده شده با اسید پلی آکریلیک، مینای آماده نشده، مینای آماده شده با اسید فسفریک، مینای آماده شده با اسید پلی آکریلیک چسبانده شد و پس از اتصال کامپوگلاس به سطح دندان، استحکام باند برشی در گروهها اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج. این بررسی نشان داد که عمل آماده سازی سطح، استحکام باند کامپوگلاس به مینا و عاج را بهبود می بخشد که این بهبودی در مورد اچینگ مینا بطور قابل توجهی بالاست اما در مورد عاج از نظر آماری معنی دار نیست. بحث. عمل اچینگ مینا، هنگام استفاده از کامپوگلاس ضروری است و در مورد عاج بهتر است که آماده سازی انجام گیرد تا استحکام باند کامپوگلاس به عاج و مینا افزایش یابد.

بیش از یک صد و پنجاه سال است که آملگام به طور وسیع در دندانپزشکی استفاده می شود و همواره نگرانیهایی در مورد شاغلین مطب وجود داشته است. بهداشت جیوه عبارت است از کاربرد جیوه بنحوی که خطرات آن کمینه گردد.سازمان جهانی بهداشت، استانداردی برای حداکثر میزان مجاز بخار جیوه در محل های کار، معادل 50 میکروگرم بر متر مکعب برای 40 ساعت کار در هفته را اعلام کرده است. انجمن دندانپزشکی آمریکا نیز هر چند سال یک بار توصیه های جدیدی را در مورد بهداشت جیوه ارائه می کند.....

بستر بافتی مانده سالم و مناسب، لازمه یک درمان موفقیت آمیز در پروتزهای متحرک است.بدون اطلاع از وضعیت بستر بافتی (نشستگاه) پروتز، درمان غیر قابل اعتماد است و بدون استفاده از رادیوگرافی، دندانپزشک فقط به وسیله تاریخچه بیمار و معاینه کلینیکی می تواند تا حدودی از وضعیت کیلینکی نشستگاه پروتز آگاهی یابد. به همین دلیل، انجام معاینات رادیوگرافیک از لحاظ تشخیص و طرح درمان بسیار ضروری است زیرا تشخیص وجود آنومالیها در فکهای بی دندان بدون رادیوگرافی معمولا به علت فقدان علایم و نشانه های کلینیکی بسیار مشکل و حتی غیر ممکن است از جمله این آنومالیها می توان به اجسام خارجی، ریشه های باقیمانده، دندانهای نهفته، ضایعات تکاملی، آماسی یا نئوپلازیک اشاره کرد....

درمان ریشه گیاهی با شرایط ناخواسته و پیش بینی نشده ای ارتباط پیدا می کند کمه به مجموع این شرایط حوادث و خطاهای حین درمان گفته می شود و می تواند موجب شکست یا حداقل کاهش موفقیت درمان گردد.مطالعات مختلف نیز نشان داده است که قسمت اعظم علل شکست درمان ریشه مربوط به خطاهای حین درمان می باشد. بنابراین، با توجه به این که بسیاری از این خطاها با علم، آگاهی و دقت لازم قابل پیشگیری هستند، مطالعه و بررسی خطاهای حین درمان در دانشجویان و ارائه راهکارهای پیشگیرنده مناسب، میزان موفقیت درمان در بیماران را افزایش می دهد. در یک تحقیق توصیفی، رادیوگرافی دندانی 1260 بیمار درمان ریشه شده، توسط دانشجویان، انتخاب و خطاهای مورد مشابه به تفکیک به کمک اساتید محترم گروه اندودنتیکس در فرمی که به این منظور تهیه شده بود و سپس اطلاعات به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.....