در ده سال گذشته، طبیعت و طراحی بیوفیلیک، توجه گسترده ای را در معماری به ویژه در پاسخ به چالش های رو به رشد محیطی به خود جلب کرده و برای آن چهارچوب های متفاوتی تعریف شده است. «استفان آر. کلرت»، اولین پژوهشگری بود که به تعریف چهارچوبی جامع برای طراحی بیوفیلیک در حوزه معماری پرداخت که با بکارگیری از این اصول ساختمان هایی با رویکرد بیوفلیک می توان احداث کرد؛ حال با این مسئله رو به رو می شویم که آیا معماری و ساختمان های بیوفیلیک فقط از ده سال گذشته بوجود آمده و یا اصولی که امروزه به ساختمان ها بیوفیلیک مربوط می شود، در معماری و بناهای گذشتگان وجود داشته است؟ روش تحقیق مقاله حاضر توصیفی-تحلیلی و پیمایشی بصورت میدانی است که با تعریف چگونگی پدید آمدن معماری بیوفلیک و بررسی چهارچوب های تعریف شده آن توسط کلرت پرداخته و سپس با مطالعه ویژگی های باغ شاهزاده ماهان و تطبیق آن با اصول تعریف شده، این نتیجه حاصل شده که معماری بیوفلیک پدیده ای تازه ابداع شده ای نیست و در اصول طراحی بناهای گذشگان وجود داشته است و درنهایت می توان از بیوفیلیک به عنوان عنصری نام برد که در طول تاریخ وجود داشته و بشر در دهه گذشته فقط توانسته بیوفیلیک را در چهارچوبی جامع را مکتوب کند.