مهندسی سازه و ساخت
سال:1401 | دوره:9 | شماره:11 |تعداد مقالات:12

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی بروندادهای علمی ادبیات مدیریت پروژه و ترسیم نقشه ی علمی این حوزه است. جامعه ی هدف این تحقیق، کلیه ی اسناد نمایه شده در پایگاه استنادی اسکوپوس است که از کلیدواژه مدیریت پروژه در عنوان، چکیده یا واژگان کلیدی خود بهره برده اند. در این راستا، 107438 سند، استخراج و با استفاده از نرم افزارهای بیب اکسل و ووس ویور، روند استنادی آن ها موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سیر تحقیقات مدیریت پروژه، فزاینده و با رشد تصاعدی به ویژه در دو دهه اخیر، همراه بوده است؛ به نحوی که 86 درصد از سهم تولیدات علمی مربوط به این بازه زمانی است و زبان انگلیسی با 86 درصد، زبان غالب آثار علمی منتشرشده بود. همچنین نشریه بین المللی مدیریت پروژه با انتشار بیشترین سند (2154) و دریافت بیشترین استناد (105959)، شاخص ترین نشریه و ایالات متحده با 29271 سند و 360708 استناد، شاخص ترین کشور در گسترش این شاخه از علم شناخته شد. علاوه بر این تحلیل ها در بخش ارزیابی نقش مؤسسات و محققان در پیشبرد دانش مدیریت پروژه، نشان داد که مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک آمریکا با 133 سند و گروه ساختمان، املاک و مستغلات دانشگاه پلی تکنیک هنگ کنگ با 3787 استناد، به ترتیب، در رده نخست فعال ترین و تأثیرگذارترین مؤسسات؛ و محققان اسکات و کیل نیز به ترتیب، با 100 سند و 5625 استناد، در جایگاه های برتر پژوهشگران پرکار و اثرگذار قرار داشتند. در نهایت، تحلیل واژگان کلیدی مشخص ساخت که واژه مدیریت پروژه با تکرار در 10581 سند و واژه قوم نگاری با دریافت 67. 2 از متوسط استنادات، بیشترین تکرار و استناد را کسب نمودند؛ ضمن آنکه ظهور کلیدواژگان روزآمدی چون تحول دیجیتال، انقلاب صنعتی چهارم و بازی وارسازی، بیانگر آن بود که تحقیقات متأخر، به سوی مدیریت پروژه های فناوارانه و نوآورانه متمایل شده است.

ضریب بزرگنمایی تغییرمکان (Cd) در آیین نامه های لرزه ای بر مبنای وقوع یک زلزله ی منفرد برآورد و پیشنهاد گردیده است؛ در حالی که سازه های ساختمانی واقع در مناطق لرزه خیز، به طور معمول پس از وقوع یک لرزه ی اصلی، در معرض تعدادی پس لرزه نیز قرار می گیرند. از آنجا که در اکثر مواقع، پس لرزه ها با فاصله ی زمانی اندک، پس از وقوع لرزه ی اصلی به وقوع می پیوندند، تعمیر و مرمت سازه، پیش از قرارگیری در معرض پس لرزه ها، عملاً امکان پذیر نخواهد بود. از این رو در این مقاله، ضریب بزرگنمایی تغییرمکان برای تعدادی قاب خمشی بتن آرمه ی مجهز به دیوار برشی بتن آرمه (سیستم دوگانه با شکل پذیری ویژه)، در معرض توالی های لرزه ای بحرانی، مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور، 3 عدد قاب ساختمانی، با تعداد طبقات 3، 7 و 11 در نرم افزار OpenSees پیاده سازی و تحت تحلیل های دینامیکی خطی، غیرخطی و استاتیکی خطی واقع گردیده و ضریب Cd برای هر یک از این قاب ها، تحت دو حالت تک لرزه و متوالی، محاسبه و استخراج شده است. نتایج به دست آمده، عدم تأثیر قابل توجه پس لرزه ها بر روی افزایش ضریب Cd، در مقایسه با لرزه ی نخست را، برای توالی های لرزه ای بحرانی، نشان داده است. به علاوه به منظور ارائه ی نتایج قابل اتکا، ارزیابی های صورت گرفته، مجدداً برای یک سری سناریو لرزه ای منفرد دیگر (زلزله های حوزه ی نزدیک به گسل معرفی شده در FEMA P695) نیز انجام شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مقادیر پیشنهادی آیین نامه های ASCE7-16 و استاندارد 2800 (ویرایش 4) برای ضریب یادشده کافی نمی باشند.

هنگامیکه جنبه بهینه سازی بهره وری انرژی در مدیریت پروژه های ساختمانی مد نظر قرار داده شود، یکی از بهترین معیارهای ارزیابی، تحلیل انرژی چرخه عمر ساختمان، شامل انرژی نهفته در ساخت وساز و انرژی بهره برداری در طول عمر ساختمان است. پژوهش حاضر شامل دو گام؛ 1-مطالعه کتابخانه ای، آماری و توصیفی (انتخاب گزینه های مناسب جهت بهینه سازی انرژی چرخه عمر ساختمان) و 2-مطالعه موردی (تحلیل انرژی نهفته ساخت وساز و بهره برداری ساختمان از طریق مدلسازی در نرم افزار شبیه ساز انرژی دیزاین بیلدر) است. نتایج تحلیل انرژی چرخه عمر یک ساختمان آموزشی واقعی در شهر تهران با طول عمر 50 سال، با در نظر گرفتن گرمایش زمین، در سه حالت پایه ی موجود، بهینه و بهینه ی دارای بام سبز نشان داد؛ که مقدار انرژی چرخه عمر ساختمانهای مورد مطالعه بترتیب معادل 51. 86، 44. 82 و 43. 89 گیگاژول بر متر مربع می باشد. همچنین مصرف انرژی سالیانه در دوره بهره برداری ساختمان آموزشی پایه ی موجود در اقلیم تهران، معادل 0. 80 گیگاژول بر متر مربع برآورد گردید، گرچه این مقدار در بازه مقادیر ارائه شده در تحقیقات جهانی قرار داشت ولی مقدار مصرف انرژی دوره بهره برداری این ساختمان در مقایسه با ارقام جهانی مقدار زیاد و قابل توجهی می باشد. نتایج کلی حاکی از آن بود؛ که مصرف انرژی در طول عمر ساختمان مورد مطالعه، در حالت بهینه و بهینه ی دارای بام سبز نسبت به ساختمان پایه موجود، بترتیب حدود 24220 گیگاژول (معادل 3958 بشکه نفت خام) و 27420 گیگاژول (معادل4480 بشکه نفت خام) کمتر می باشد.

در سال های اخیر استفاده از رویکرد مشارکت عمومی-خصوصی (3P) جهت اجرای پروژه های زیربنایی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. شناسایی و تحلیل ریسک در این پروژه ها همواره یکی از چالش های اصلی این رویکرد بوده است. هدف مقاله حاضر تعیین سطوح مختلف ریسک در پروژه های پروژه های 3P آب و فاضلاب کشور ایران با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و پیمایش میدانی است. با به کارگیری یک پروتکل سه فازه و توسعه یک روش تلفیقی تحلیل ریسک، ضمن شناسایی و تفکیک ریسک ها، به ارزیابی سطوح مختلف ریسک در این پروژه ها پرداخته شد. در فاز اول، 49 عامل ریسک شناسایی و در 6 گروه اصلی شامل ریسک های فنی(R1)، اقتصادی(R2)، سیاسی(R3)، قوانین(R4)، محیطی(R5) و مدیریتی(R6) تفکیک گردید. در فاز دوم جهت استخراج ریسک های بحرانی تر، به تحلیل و غربالگری ریسک ها با ترکیب تکنیک های دلفی فازی(FD) و آنالیز خطا و آثار آن(FMEA) با بهره گیری از نظرات خبرگان پرداخته شد. براساس نتایج، 23 عامل فرعی ریسک با مقدار RPNNormalized بیشتر از 5/0 به عنوان ریسک های بحرانی معرفی شدند. در فاز سوم با روش ارزیابی مصنوعی فازی(FSE) در ترکیب با روش FMEA، سطوح مختلف کل ریسک ها(ORL) تعیین شد. براساس نتایج گروه های ریسک R2، R1، R3، R4، R6 و R5 به ترتیب با ORL برابر 468/7، 262/7، 132/7، 992/6، 815/6 و 670/6 به عنوان بحرانی ترین گروه های ریسک در پروژه های 3P آب و فاضلاب شناسایی شدند. ریسک های تخصیص منابع مالی و تعهدات سرمایه گذار(R2-6)، عدم شفافیت مسائل اجرایی و تغییر در مشخصات طرح(R1-1)، مشکلات فرآیند نظام دولتی در انعقاد قرارداد(R3-5)، طولانی شدن زمان اخذ مجوزها و تمدید آنها(R4-6)، مدیریت، کنترل و بهره برداری منسجم از منابع آب(R6-8) و تغییرات آب وهوایی و الگوی بارندگی(R5-2) در هر یک از گروه های فوق به عنوان مهمترین عامل ریسک بحرانی تعیین گردید. درنهایت مقدار ORL پروژه های 3P آب و فاضلاب در کشور برابر با 077/7 تعیین شد که این موضوع بیانگر سطح ریسک کل زیاد این پروژه ها می باشد.

بتن ژئوپلیمری در سال های اخیر به عنوان یک جایگزین سبز برای بتن پرتلند مطرح شده است که می تواند از اثرهای منفی زیست محیطی تولید سیمان پرتلند بکاهد. ژئوپلیمرها از دو بخش اصلی منبع آلومیناسیلیکاتی و محلول فعال کننده قلیایی ساخته می شوند که رایج ترین منابع آلومیناسیلیکاتی متاکائولن و خاکستر بادی است. در این مطالعه، تاثیر سه عامل مختلف نظیر، درصد جایگزینی متاکائولین، نسبت Na2Sio3/NaOH و درصد الیاف PP بر مقاومت فشاری این نمونه های بتنی دوستدار محیط زیست در سنین 7 و 28 روزه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش نسبت وزنی محلول سیلیکات سدیم به هیدروکسید سدیم مقاومت فشاری بتن افزایش قابل توجهی تا 22 درصد دارد. همچنین در تحلیل مقدار جایگزینی ماده متاکائولین در ازای خاکستر بادی، اینگونه استنتاج شد که با افزایش درصد جایگزینی متاکائولین تا 30 درصد، مقاومت فشاری نسبت به نمونه شاهد تا حدود 14 درصد افزایش یافت. همچنین به عنوان یک نتیجه کلی، اضافه کردن الیاف PP بیشتر از 5/0 درصد حجمی، تاثیر چندانی بر مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری نداشته است. در ادامه این مطالعه با استفاده از روش های شبکه عصبی مصنوعی و آنالیز رگرسیون چندمتغیره مقاومت فشاری مدل سازی و رابطه ای جهت تخمین مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری ارائه گردیده است. بر اساس نتایج بدست آمده در مرحله و آزمایش، روش شبکه عصبی مصنوعی در ترم RMSE و MAE به ترتیب با داشتن مقادیر 998/1 و 589/1 دارای عملکرد قابل قبولی نسبت به روش آنالیز رگرسیون چندمتغیره در پیش بینی مقادیر مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری از خود نشان داده اند. همچنین، نتایج آنالیز حساسیت نشان داد که Na2Sio3/NaOH و سن نمونه بیش ترین تاثیر و الیاف PP کمترین تاثیر را در پیش بینی مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری داشته اند.

بتن مسلح یکی ازپرکاربردترین مصالح ساختمانی درصنعت ساخت وساز است. حمله سولفات ها به سازه های بتنی ازعوامل تاثیرگذاردرکاهش دوام بتن و خرابی سازه ای است. درطراحی و ساخت سازه های بتنی، عمرسرویس دهی، توسعه پایدار ومباحث زیست محیطی از شاخص های مهمی هستندکه محققین جهت دست یابی به بتنی پایدار با مقاومت بالا، درصدد بهینه سازی مصالح با جایگرینی انواع پوزولان ها به جای سیمان شده اند. تحقیق حاضربه بررسی ارزیابی مقایسه ای تأثیرمقادیرمختلف خاکستربادی و میکروسیلیس بر روی دوام بتن وروندرشددوام درسنین مختلف با انجام آزمایشات مقاومت فشاری ومقاومت الکتریکی بتن های ساخته شده با انواع طرح اختلاط درمعرض آب های سولفات دار پرداخته است. طرح های این تحقیق به دو بخش بتن های معمولی و بتن های دارای ماده پوزولانی تقسیم شده اند که طرح های اختلاط بتن ها درمحیط سولفاتی در11 گروه اصلی دسته بندی گردیدند. گروه اول بدون هیچ گونه مواد افزودنی جایگزین سیمان، شامل یک طرح به عنوان طرح مبنا شد ودر 10گروه بعدی، هرگروه شامل 8 طرح با جایگزینی پودرهای میکروسیلیس و خاکستربادی با درصدهای متفاوت به جای سیمان شدند. با این شرح 81 طرح که هر کدام شامل 4 نمونه برای آزمون های مقاومت فشاری در سنین 7، 14، 28 و 42 روزه با جمع کل 324 طرح ساخته شده و بررسی شدند. نتایج این پژوهش نشان داد در محیط-سولفاتی، بتن با سنگدانه استانداردکه باپوزولان های خاکستربادی و میکروسیلیس تقویت شده با ارائه طرح اختلاط بهینه ای توانست درمقایسه با بتن بدون ترکیب با هیج گونه ماده پوزولانی مقاومت بالاتری داشته باشد. به گونه ای که نمونه های طرح های 5 و6 ازگروه 2 تقریبا با 8% کاهش مقاومت دارای بیش ترین دوام و طرح های 30 و 31 تقریبا با 28% کاهش مقاومت دارای کم ترین دوام نسبت به نمونه شاهد شدند. ومقاومت الکتریکی با جایگزینی 15% میکروسیلیس در سنین90روزه در مقایسه با سنین 28 روزه، 58/1 برابرافزایش یافت.

نقش منابع انسانی در کاهش ریسک های منابع انسانی و به تبع آن ریسک های سازمانی و سودآوری سازمان، نقشی غیر قابل انکار و بسیار مهم است و نقش منابع انسانی چیزی فراتر از نقش های اداری و دفتری می باشد که متأسفانه این دیدگاه راجع به نقش مدیریت منابع انسانی در اکثر سازمان های پروژه محور وجود دارد و تاکنون ریسک اقدامات استراتژیک منابع انسانی، به خصوص در پروژه های صنعت ساخت کشور به صورت نظام مند ارزیابی نشده است. تحقیق حاضر با هدف شناسایی ریسک های موثر بر مدیریت منابع انسانی در پروژه های عمرانی و ارائه الگویی یکپارچه مبتنی بر سیستم استنتاج فازی-شبکه عصبی تطبیقی (ANFIS) جهت ارزیابی ریسک ها به نگارش درآمده است. با تعیین میزان احتمال، شدت اثر و نرخ وقوع ریسک ها، در مجموع 9 عامل ریسک شامل (1) کمبود و فقدان بلوغ و دانش کارکنان متخصص، (2) تنش های شغلی، (3) بی انگیزگی کارکنان، (4) عدم توجه به فرآیند مدیریت عملکرد و ارائه بازخورد، (5) کمبود منابع مالی برای تخصیص پاداش به فعالیت های نوآورانه، (6) اتخاذ سیاست های پرداخت نامناسب، (7) عملکرد تبعیض آمیز بین منابع انسانی، (8) عدم برخورداری از دانش و مهارت های فنی و (9) عدم برخورداری از مهارت اعتمادسازی بین کارکنان به عنوان ریسک های بحرانی (غیرمجاز) شناسایی شد. نتایج معیارهای ضریب همبستگی جهت تعیین مقدار خطای دو روش ارائه شده نشان داد که داده های تصادفی نسبت به داده های واقعی خبرگان، ضریب همبستگی بیشتری داشته و نتایج حاصل از آنها با دقت بالایی رضایت بخش است. همچنین تحلیل کیفی و کمی ریسک ها با روش انفیس و براساس نظرات خبرگان و داده های تصادفی نشان داد که اگر ریسک ها در پروژه هایی که برای اولین بار اجرا می شوند یا دسترسی به خبرگان به تعداد مورد نیاز موجود نباشد، با اتخاذ و انتخاب داده های ورودی تصادفی مناسب از بین بازه های فازی به جای نظر خبرگان و تحلیل آنها با روش انفیس، نتایج قابل قبولی حاصل می گردد.

فشار منفذی یکی از مهم ترین پارامترهای مخزنی-حفاری به شمار می رود و آگاهی از این فشار، برای کاهش هزینه های حفاری، افزایش ایمنی چاه و پیشگیری از خطرات احتمالی ضروری می باشد. تحقیقات نشان داده است که معادلات تجربی تنها برای نواحی خاصی دقت مطلوبی دارند زیرا، اکثر معادلات تجربی بر اساس مجموعه داده های محدود، جمع آوری و توسعه یافته اند. بنابراین، روش های هوشمند جای خود را به این معادلات داده اند. مطالعه پیش رو، از 2827 داده ست مربوط به سه چاه از میادین نفتی واقع در جنوب غرب ایران بهره برده است. متغیرهای ورودی مورد استفاده به منظور پیش بینی فشار منفذی شامل 9 متغیر بوده که با استفاده از روش انتخاب ویژگی، برگزیده شده اند. در این مطالعه از چهار الگوریتم هوش مصنوعی شامل الگوریتم جنگل تصادفی، الگوریتم رگرسیون بردار پشتیبان، الگوریتم شبکه عصبی مصنوعی و الگوریتم درخت تصمیم به منظور پیش بینی فشار منفذی استفاده شده است. پس از بررسی نتایج مشخص گردید که دقت عملکرد الگوریتم درخت تصمیم، بیشتر از سه الگوریتم دیگر می باشد به طوری که برای این الگوریتم مقدار مربع ضریب همبستگی (R^2) 9985/0 و مجذور میانگین مربعات خطا (RMSE) 460/14psi به دست آمده است. از جمله مزیت های این الگوریتم، ارائه بهترین نتیجه بدون نیاز به دانش آماری، جدا کردن داده های غیرضروری، آماده سازی داده ها در زمان کوتاه و کاهش خطای نسبی با یافتن گره اصلی تصمیم گیر می باشد. بنابراین می توان چنین نتیجه گرفت که با توسعه این تکنیک، برای تعداد داده های کم از هر میدان، دقت عملکرد بالایی نتیجه می شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

با توجه به اهمیت زیاد سازه های سنتی و مصالح بنایی و کاربرد زیاد آن ها، می بایست پارامترهای اثرگذار در باربری این فرم های سازه ای مورد بررسی قرار گیرد. برای بررسی رفتار مصالح بنایی در ساختمان های بنایی و سازه های سنتی با توجه به پر هزینه بودن و زمان بر بودن مطالعات آزمایشگاهی لزوم استفاده از روش های نرم افزاری با معیار شکست دقیق حائز اهمیت می باشد. برای رسیدن به نتایج قابل قبول و واقعی تر در تحلیل سازه های مصالح بنایی آجری عموماً از معیار شکست ویلام-وارنک که مخصوص مصالح ترد و شکننده است استفاده می شود. در این مقاله هدف به دست آوردن پارامترهای معیار شکست ویلام-وارنک برای ترکیب مصالح آجر و ملات در مدل سازی ماکرو می باشد. بدین منظور به کمک مطالعات آزمایشگاهی روی مصالح ترکیبی آجر و ملات خصوصیات مکانیکی این مصالح به دست آمده است، در ادامه بر مبنای روابط تئوریک پارامترهای معیار شکست ویلام-وارنک بر اساس نتایج آزمایشات ترکیبی آجر-ملات محاسبه شده است. در نهایت به منظور صحت سنجی پارامترهای بدست آمده، این پارامترها در مدل سازی عددی یک قوس نیم دایره مصالح بنایی وارد شده و با نتایج آزمایشگاهی مقایسه شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد پارامترهای توسعه یافته ی معیار شکست ویلام-وارنک با حداکثر خطای حدود ده درصد رفتار مصالح بنایی را پیش بینی کرده و انطباق مناسب و قابل قبولی بین نتایج مدل تحلیلی و آزمایشگاهی مشاهده می شود.

در این تحقیق به مقایسه نتایج آزمایشگاهی و عددی رفتار ستون های بتن آرمه با مقطع بیضی ساخته شده از بتن های معمولی و پرمقاومت که توسط غلاف پلاستیکی تقویت شده با الیاف شیشه و دورپیچ الیاف پلیمری تقویتی کربن، محصور شدند، پرداخته شد. منظور از رفتار، ظرفیت فشاری و شکل پذیری ستون ها است. تأثیر نوع بتن، غلاف، دورپیچ و تعداد لایه های آن بررسی شدند. 12 ستون به قطرهای 200 و120 و ارتفاع 600 میلی متر ساخته شدند. ستون ها به دو گروه شش تایی از بتن های معمولی و پرمقاومت، و هر گروه نیز به دو بخش سه تایی تقسیم شدند؛ بخش اول دارای غلاف و بخش دوم فاقد غلاف بودند. از هر بخش یک ستون فاقد دورپیچ، یک ستون یک لایه و ستون دیگر دو لایه داشتند. مدل سازی عددی با نرم افزار آباکوس انجام گردید و نتایج حاصله با نتایج آزمایشگاهی مقایسه شدند که تطابق خوبی بین آن ها به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که دورپیچ و غلاف باعث بهبود رفتار ستون ها گردیدند. افزودن یک لایه و دو لایه دورپیچ به طور میانگین در روش آزمایشگاهی سبب افزایش %7/19 و %7/28 در ظرفیت فشاری در گروه اول و %11و %7/28 در گروه دوم و در روش عددی سبب افزایش %9/19 و %6/36 در ظرفیت فشاری در گروه اول و % 8/16و %9/30 در گروه دوم گردید؛ کاربرد غلاف میانگین افزایش ظرفیت ستون ها در روش آزمایشگاهی در گروه اول به میزان 15/4 برابر و در گروه دوم 51/3 برابر و در روش عددی در گروه اول به میزان 26/4 برابر و در گروه دوم 25/3 برابر را نتیجه داد. هرچند که دورپیچ و غلاف هر دو محصوریت ایجاد می کنند، اما مقایسه اثر محصوریت غلاف با دورپیچ نشان داد که غلاف به خاطر محصوریت بیشتر، تاثیر بسیار زیادتری بر بهبود رفتار ستون ها به ویژه ستون های ساخته شده از بتن معمولی دارد.

سازه های بتنی با سیستم قاب خمشی بخش وسیعی از سازه های کشورمان را در بر می گیرد. عدم توجه به موضوع خرابی پیشرونده در این نوع از سیستم های سازه ای می تواند هزینه های گزاف جانی و مالی در پی داشته باشد. در اکثر آیین نامه های مربوط به سیستم قاب خمشی بتنی تدابیر جامعی جهت مقاومت در برابر نیروهای لرزه ای اندیشه شده اما تنها به ارائه چند راهکار کلی جهت افزایش مقاومت در برابر خرابی پیشرونده بسنده شده است. در این مطالعه به ارزیابی تاثیرات بکارگیری مصالح کامپوزیتی پایه سیمانی الیافی در نواحی اتصال تیر –,ستون و اثرات استفاده از آن بر مقاومت سازه های بتنی در برابر خرابی پیشرونده پرداخته شده است. به این منظور بعد از صحت سنجی مدل سازی ها با نتایج آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزار Opensees عملکرد مقاومتی دو سازه 10 طبقه بتنی تحت شرایط خرابی پیشرونده مورد ارزیابی قرار گرفته است. عملکرد نمونه ها با استفاده از شاخص مقاومت پیشنهادی توسط فستی و همکاران سنجیده شده است. شاخص مقاومت فستی تلفیقی از تحلیل های دینامیکی و استاتیکی غیرخطی می باشد که مقاومت سازه در برابر خرابی پیشرونده را مورد ارزیابی قرار می دهد. نتایج حاصل از تحلیل نمونه ها نشان می دهد استفاده از مصالح کامپوزیتی پایه سیمانی الیافی در نواحی اتصال تیر-ستون می تواند شاخص های مقاومتی سیستم های قاب خمشی در برابر خرابی پیشرونده را به میزان چشمگیری بهبود بخشد.