زیست شناسی میکروارگانیسم ها
سال:1391 | دوره:1 | شماره:3 |تعداد مقالات:6

مقدمه: استفاده هم زمان گونه های پروبیوتیکی به همراه پربیوتیک های مناسب (سین بیوتیک) به عنوان سوبسترا برای افزایش غالبیت و رشد پایدار باکتری های پروبیوتیکی، به علت ناتوانی گونه های پروبیوتیکی برای تشکیل کلونی پایدار و حفظ غالبیت در میکروبیوتای روده ای آبزیان پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه، بررسی ترکیب های مختلف سین بیوتیکی باکتری پروبیوتیکی Pediococcus acidilactici با پربیوتیک های اینولین، الیگوفروکتوز، زایلوالیگوساکارید به منظور معرفی بهترین ترکیب سین بیوتیکی بود.مواد و روش ها: باکتری P. acidilactici در محیط های حاوی پربیوتیک های اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید رشد داده شد. میزان رشد باکتری ها و اسیدیته نهایی محیط تحت شرایط کشت بی هوازی بررسی شد. به علاوه تعیین کمی مقادیر اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (بوتریک، پروپیونیک و استیک اسید) تولید شده در هریک از تیمارهای سین بیوتیکی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام شد.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان رشد باکتری P. acidilactici در ترکیب سین بیوتیکی با زایلو الیگوساکارید به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارهای سین بیوتیکی و تیمار شاهد فاقد پربیوتیک بود (P value<0.05). سایر تیمارها تفاوت معنی داری از نظر رشد باکتری نداشتند (P value>0.05). همچنین اسیدیته نهایی محیط نیز در تیمار P. acidilactici با زایلو الیگوساکارید کاهش معنی داری در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد(P value <0.05) . بیش ترین و کم ترین اسید چرب زنجیره کوتاه تولیدی در همه تیمارهای سین بیوتیکی به ترتیب پروپیونیک و استیک اسید بودند. اگرچه مقادیر تولید شده استیک و پروپیوتیک اسید تفاوت معنی داری بین تیمارهای سین بیوتیکی نشان نداد (P value > 0.05)، بیشترین میزان بوتریک اسید تولید شده مربوط به تیمار P. acidilactici با زایلو الیگوساکارید بود که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشت (P value <0.05).بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده همزمان از باکتری پروبیوتیکی P. acidilactici و زایلو الیگوساکارید، می تواند به عنوان ترکیب سین بیوتیکی برای آبزیان بهینه مطرح باشد.

مقدمه: در این تحقیق، برای تشخیص سریع مقاومت به کانامایسین، آمیکاسین، کاپرئومایسین، چند روش مولکولی طراحی و مقایسه شدند.مواد و روش ها: از میان 120 سویه کلینیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، 70 سویه برای بررسی موتاسیون های احتمالی انتخاب شدند. در روشPCR-RFLP از آنزیم ajii برای تشخیص سویه وحشی و از آنزیم BstFNI برای شناسایی سویه موتانت استفاده شد. علاوه بر این، در طراحی روش آلل اسپسیفیک هم زمان (mAs PCR) از سه پرایمر اختصاصی برای تعیین حالت های وحشی و نیز موتان کدون های 1401 و 1402 استفاده شد. تعدادی از سویه ها تعیین توالی (سکوئنس) شدند.نتایج: در روشPCR-RFLP از میان 70 سویه مورد بررسی، با آنزیم BstFNI،17 سویه موتان از میان 24 سویه مقاوم فنوتیپی و 44 سویه غیر موتان از 46 سویه، حساس تشخیص داده شدند. حساسیت این روش 70.83 و ویژگی آن 95.65 درصد بود. آنزیمajii از میان 52 سویه مورد بررسی، 12 سویه موتان از میان 20 سویه مقاوم و 29 سویه غیر موتان را از میان 32 سویه حساس فنوتیپی تشخیص داد. حساسیت این روش 60 و ویژگی آن 90.62 درصد بوده است. در روش آلل اسپسیفیک 23 سویه بررسی شدند. این روش قادر به تشخیص 3 سویه موتان از میان 6 سویه مقاوم و 12 سویه غیرموتان از میان 17 سویه حساس فنوتیپی شد. حساسیت این روش 50 و ویژگی آن 70.58 درصد بوده است. نتایج تعیین ترادف اثبات کننده صحت نتایج روش های مولکولی استفاده شده، بود.بحث و نتیجه گیری: روش PCR-RFLP با آنزیم BstFNI، به عنوان یک روش سریع در تشخیص مقاومت مایکوباکتریوم توبرکلوزیس به داروهای تزریقی خط دوم درمان سل پیشنهاد می شود.

مقدمه: پروتئین های شوک حرارتی تولید سایتوکاین های پیش برنده التهاب را مهار می کنند. کاربنوکسولون القا کننده پروتئین های شوک حرارتی به شمار می آید. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تجویز این دارو در کاهش شدت التهاب ناشی از تجویز لیپو پلی ساکارید در موش است.مواد و روش ها: ابتدا دوز کشنده 80 درصد لیپو پلی ساکارید در موش تعیین و سپس دوز مناسب دارو به منظور کاهش میزان مرگ و میر مشخص شد. در نهایت دارو به همراه لیپو پلی ساکارید در گروه های متفاوت با زمان بندی متفاوت تزریق شد. پس از 24 ساعت میزان مرگ و میر محاسبه و کلیه، کبد، طحال، ریه و روده موش های زنده از نظر شدت نکروز بررسی شد. در هر گروه سه ساعت پس از تزریق، مقادیر عامل نکروز توموری سرمی تعیین شد.نتایج: تجویز دارو همزمان با لیپو پلی ساکارید میزان مرگ در موش ها را از 80 به 20 درصد کاهش داد. شدت نکروز در کبد وکلیه گروه های دریافت کننده دارو نسبت به کنترل مثبت، کمتر بود. همچنین در گروه دریافت کننده لیپوپلی ساکارید، سطح سرمی عامل نکروز توموری آلفا نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار یافت (P=0.032)؛ ولی در گروه های دریافت کننده دارو نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود.بحث و نتیجه گیری: تزریق داروی کاربنوکسولون دی سدیم سالت باعث کاهش التهاب و آسیب ناشی از شوک آندوتوکسیک می شود.

مقدمه: قرن هاست که باکتری های اسیدلاکتیک در محصولات لبنی تخمیری به دلیل مشارکت در ایجاد عطر و طعم، بافت و در بسیاری موارد خواص پروبیوتیکی اسفاده می شوند. از آن جایی که کشت های آغازگر لاکتیکی در تولید مقدار بهینه اسید لاکتیک در فرآیند تولید انواع پنیر و ماست، استفاده می شوند، بررسی سویه های بومی مولد اسید لاکتیک می تواند با اهمیت باشد.مواد و روش ها: جداسازی لاکتوباسیلوس ها با کمک محیط کشت MRS از نمونه های مختلف انجام شد. سپس، بررسی تنوع و ویژگی های لاکتوباسیل های موجود در نمونه های مختلف از لحاظ توانایی تولید دی اکسید کربن از گلوکز، توانایی رشد در اسیدیته های 2.50 تا 8.50، غلظت های مختلف نمک 1.50 تا 10 درصد (وزنی/حجمی) و دماهای 15 و 45 درجه سانتی گراد بررسی شد. همچنین، توانایی حرکت باکتری ها، تولید اندول و تولید سولفید هیدروژن نیز بررسی شد. میزان تولید اسید لاکتیک کل در محیط شیر بدون چربی به روش تیتراسیون با سود یک درصد به شکل کمی محاسبه و میزان حضور ایزومر -L لاکتات با استفاده از کیت رندوکس انگلستان بررسی شد.نتایج: در این بررسی از 30 نمونه ماست و پنیر بومی نقاط مختلف استان 43 جدایه باسیل های گرم مثبت، کاتالاز منفی و اکسیداز منفی جداسازی شدند. همه جدایه ها به اسیدیته 2.5 مقاوم بودند و به ترتیب 30 و 69 درصد نمونه ها به غلظت های 7.5 و 10 درصد نمک حساس بودند. بیشترین تولید اسید لاکتیک در یکی از جدایه ها برابر با 1.8 درصد و -L لاکتات 6.8 گرم بر لیتر بود. این جدایه بر اساس آزمون های بیوشیمیایی به عنوان لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس شناسایی شد.بحث و نتیجه گیری: در اکثر جدایه ها میزان تولید اسید لاکتیک در دمای 37 درجه سانتی گراد بیشتر از دمای 25 درجه سانتی گراد ارزیابی شد که از نظر آماری در سطح یک درصد معنادار بود. با توجه به تولید مطلوب اسید لاکتیک در جدایه بومی و تحمل مناسب اسیدیته و نمک در آن، زمینه ای مناسب برای مطالعات تکمیلی و زمینه سازی برای کاربرد آن در صنایع غذایی فراهم است.

مقدمه: ناباروری و سقط جنین می توانند به زیان های جدی اقتصادی منجر شوند. استافیلوکوکوس اورئوس می تواند ناباروری و سقط جنین ایجاد نماید. با توجه به اهمیت آنچه ذکر شد، مطالعه حاضر برای ردیابی استافیلوکوکوس اورئوس در موارد ناباروری و سقط گاو در شهرکرد انجام شد.مواد و روش ها: ترشحات واژنی 90 گاو مبتلا به آندومتریت و 26 گاو سقط کرده برای ردیابی استافیلوکوکوس اورئوس بررسی شدند. نمونه ها روی محیط کشت مانیتول سالت آگار کشت داده شدند و در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 48 ساعت انکوبه شدند. کلونی های مشکوک برای ردیابی استافیلوکوکوس اورئوس به وسیله آزمون های بیوشیمیایی و واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) ارزیابی شدند.نتایج: استافیلوکوکوس اورئوس از 5.5 درصد (5 از 90) از موارد آندومتریت گاو و از 7.7 درصد (2 از 26) از موارد سقط جداسازی شد.بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استافیلوکوکوس اورئوس ممکن است در ایجاد آندومتریت و سقط جنین در گاو در شهرکرد نقش داشته باشد اما نمی توان استافیلوکوکوس اورئوس را عامل اصلی ایجاد آندومتریت و سقط گاو در این منطقه تلقی نمود.

مقدمه: با توجه به افزایش روزافزون آلاینده هایی نظیر هیدروکربن های آروماتیک و مشکلات زیست محیطی ناشی از انتشار آن ها، تجزیه زیستی و پاک سازی این ترکیبات سمی توسط میکروارگانیسم ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. تولوئن یکی از مواد اصلی موجود در صنایع پتروشیمی و از مواد آلوده کننده رایج محیط زیست است که آثار مخربی بر سلامتی انسان و سایر موجودات زنده دارد.مواد و روش ها: در این تحقیق، به منظور جداسازی باکتری های تجزیه کننده تولوئن، از آب های نواحی مختلف از جمله سواحل دریای خزر و خلیج فارس و همچنین فاضلاب شهری نمونه برداری انجام شد. سویه ای که بیشترین توانایی را در تجزیه تولوئن داشت، با استفاده از آزمایش های بیوشیمیایی و مولکولی شناسایی و توالی 16S rDNA آن در بانک ژنی NCBI با عنوان Bacterium Ex-DG74 با شماره HQ414235 ثبت شد. در ادامه میزان حذف تولوئن از محیط کشت با استفاده از دستگاه طیف سنج نوری و کروماتوگرافی گازی، فعالیت آنزیمی سیتوکروم P450 و رشد در حضور آلاینده های نفتی و پتروشیمی بررسی شد.نتایج: پس از انجام مراحل غنی سازی در محیط حاوی تولوئن، در حدود 20 سویه جداسازی شد که در بین آن ها سویه جداشده از پساب تصفیه خانه اصفهان توانایی بالایی در تحمل و مصرف تولوئن به عنوان تنها منبع کربن و انرژی داشت. نتایج حاصل از طیف سنج نوری و کروماتوگرافی گازی مشخص کرد که این سویه می تواند تا غلظت 25(v/v) درصد تولوئن را به خوبی تحمل کند و بیش از 70 درصد از تولوئن 1(v/v) درصد را به عنوان تنها منبع کربن و انرژی مصرف کند. سویه Bacterium Ex-DG74 علاوه بر تولوئن توانست در محیط های حاوی نفت سیاه، نفت سفید، زایلن، نفتالین، اولئیک اسید، استایرن، دی هیدروآبتیک اسید و پلی اکسی اتیلن اکتیل فنل اتر نیز به خوبی رشد کند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که فعالیت آنزیمی سیتوکروم P450، یکی از عوامل مهم در تجزیه آلاینده های مختلف توسط Bacterium Ex-DG74 است. از این باکتری به علت توانایی رشد در غلظت بالای تولوئن و تجزیه دامنه وسیعی از آلاینده ها، می توان به عنوان بذر سلولی در پاک سازی محیط های آلوده به ترکیبات سمی مختلف استفاده کرد.