زیست شناسی میکروبی
سال:1394 | دوره:4 | شماره:14 |تعداد مقالات:15

مقدمه: مشکلات ناشی از پدیده گلخانه ای و آلودگی محیط زیست، افزایش تقاضای جهانی انرژی و کاهش منابع سوخت های فسیلی، پژوهش های زیادی در زمینه تولید انرژی های تجدیدپذیر از جمله سوخت های زیستی را در سال های اخیر به دنبال داشته است. به تازگی از میان سوخت های زیستی، بوتانول به عنوان یک سوخت مایع جایگزین بنزین و گازوئیل معرفی شده است. باکتری های بی هوازی مانند کلستریدیوم استوبوتیلیکوم توانایی تولید استن، اتانول و بوتانول را از منابع قندی مختلف دارند. این باکتری به علت دارا بودن آنزیم آلفا- آمیلاز قادر به هیدرولیز نشاسته و استفاده مستقیم از آن به عنوان سوبسترا است.مواد و روش ها: در این پژوهش از سوبستراهای گلوکز، نشاسته تصفیه شده و نشاسته تصفیه نشده در غلظت های متفاوت برای تولید بوتانول توسط باکتری کلستریدیوم استوبوتیلیکوم 1492 PTCC به روش بی هوازی استفاده شد.نتایج: برای هر سه منبع کربنی استفاده شده، غلظت بهینه سوبسترا 60 گرم بر لیتر به دست آمد. نتایج نشان داد که این باکتری توانایی تولید بوتانول با استفاده از هر سه منبع کربن بدون هیچ گونه پیش تیماری را دارد. غلظت بوتانول تولیدی با استفاده از نشاسته تصفیه نشده، نشاسته تصفیه شده و گلوکز به ترتیب برابر با 6.45، 5.81 و 4.64 گرم بر لیتر بود که نشان داد نشاسته تصفیه نشده به خوبی توانایی تولید بوتانول را دارد.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که امکان استفاده از نشاسته بدون هیدرولیز به عنوان منبع کربن برای تولید بوتانول وجود دارد. همچنین، نتایج نشان داد که نشاسته تصفیه نشده بوتانول بیشتری نسبت به نشاسته تصفیه شده تولید می کند.

مقدمه: اسیدهای چرب امگا 3 در سلامتی انسان نقش مهمی را بازی می کنند. دوکوزاهگزانوئیک اسید جزو مهم ترین اسیدهای چرب غیر اشباع با چند پیوند دوگانه است که از طریق مصرف روغن ماهی تامین می شود. در نتیجه به علت احتمال وجود آلودگی های فلزات سنگین در روغن ماهی، نیاز به منابع جایگزین جدید مثل روغن های تک سلولی وجود دارد.مواد و روش ها: در این پژوهش از جنگل های مانگرو در خلیج فارس و دریای عمان نمونه برداری شد. سویه های پروتیست دریازی در محیط اختصاصی جداسازی شد. غربال گری سویه های تولید کننده روغن توسط میکروسکوپ فلورسانت انجام شد. سویه منتخب از طریق تعیین توالی ژن 18S rRNA شناسایی و پروفایل اسیدهای چرب غیر اشباع با چند پیوند دوگانه توسط کروماتوگرافی گازی تعیین شد.نتایج: بیش از 20 سویه پروتیست دریازی جداسازی شد. گرانول های تری آسیل گلیسرول در سویه TA4 با رنگ فلورسانت نارنجی شناسایی شد. سلول های دوتایی، چهارتایی و هشت تایی و زئوسپورها در سیکل سلولی مشاهده شد. توالی ژن 18S rRNA این سویه (1730bp) بیش از 97 درصد با سویه آئورانتیوکیتریوم مشابهت داشت (شماره دسترسی: KJ938302). محتویات روغن در این سویه 46 درصد وزن خشک سلولی است. اسیدهای چرب دوکوزاهگزانوئیک اسید، دوکوزاپنتانوئیک اسید و ایکوزاپنتانوئیک اسید به مقدار 105، 46 و 26 میلی گرم در لیتر تولید شد. محتویات آن ها به ترتیب برابر با 16، 7 و 4 درصد از کل اسیدهای چرب است.بحث و نتیجه گیری: سویه های ترائوستوکیتریدها به علت داشتن توانایی منحصر به فرد در تولید اسیدهای چرب غیراشباع و دوکوزاهگزانوئیک اسید می توانند جایگزین مناسبی برای این ترکیبات با ارزش باشند. با توجه به پتانسیل سویه های بومیترائوستوکیتریدها در تولید دوکوزاهگزانوئیک اسید، این سویه ها می توانند برای تولید روغن های امگا3 استفاده شوند.

مقدمه: ترکیبات فنلی جزو سمی ترین آلاینده های محیط زیست به شمار می آیند. بنابراین، وجود این ترکیبات در پساب های صنعتی مشکل بزرگی محسوب می شود. تجزیه زیستی فنل روشی است که می تواند جایگزین روش های فیزیکی- شیمیایی مرسوم شود. هدف از این مطالعه جداسازی میکروارگانیسم های نمک- قلیادوست تجزیه کننده فنل به منظور حذف این ترکیب از پساب های صنعتی با شرایط شور و قلیایی است.مواد و روش ها: نمونه برداری از خاک و آب های آلوده به ترکیبات نفتی انجام شد. بعد از غنی سازی نمونه ها در محیط پایه معدنی دارای فنل به عنوان تنها منبع کربن و انرژی، کنسرسیوم میکروبی به دست آمده خالص سازی شد. سویه های تجزیه کننده فنل شناسایی مولکولی شدند. بهترین سویه انتخاب و شرایط رشد آن در حضور فنل بهینه سازی شد.نتایج: سه سویه تجزیه کننده فنل متعلق به جنس های باکتریایی Halomonas، Janibacter و Pseudomonas از نمونه های آب مخزن جداسازی و شناسایی شد. در این میان سویه YF3 با 98.92 درصد شباهت به Janibacter cremeus به علت سرعت رشد بالاتر در محیط پایه معدنی دارای فنل به عنوان سویه برتر شناسایی شد. این سویه کوکوس گرم مثبت با محدوده تحمل سدیم کلراید 1 تا 10 درصد و بهینه غلظت 5 درصد است.بحث و نتیجه گیری: YF3 قادر به رشد در شرایط قلیایی با اسیدتیه 9.5 و بهینه غلظت فنل 400 میلی گرم بر لیتر است. بیش ترین رشد این سویه در دمای 30 درجه سانتی گراد و در حضور نمک سدیم نیترات به عنوان منبع نیتروژن است. دامنه تحمل شرایط سخت برای این سویه نمک- قلیادوست از نظر اسیدیته و غلظت فنل به ترتیب 6.5 تا 9.5 و 1000 میلی گرم بر لیتر بود که نشان دهنده پتانسیل بالای این سویه اکستریموفیل، در حذف فنل است و می تواند به عنوان سویه ای کاربردی در حذف ترکیبات فنلی از پساب های شور و قلیایی استفاده شود.

مقدمه: در سال های اخیر جایگزینی شیر سویا با شیر گاو به علت ویژگی های آنتی اکسیدانی در افراد مبتلا به بیماری های التهابی در مطالعات کلینیکی مورد توجه خاصی قرار گرفته است. این در حالی است که غیر اشباع بودن چربی شیر سویا در مقایسه با شیر گاو، آن را در برابر اکسیداسیون مستعد تر می سازد. از طرفی، اثر مثبت تخمیر در افزایش خواص آنتی اکسیدانی هم در مورد شیر گاو و هم درمورد شیر سویا گزارش شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی ثبات اکسایشی نمونه های شیر و شیر سویای پاستوریزه غیر تخمیری و تخمیر شده با لاکتوباسیلوس پلانتاروم است.مواد و روش ها: شیر و شیر سویای تجارتی با درصد یکسانی چربی با سویه لاکتو باسیلوس پلانتاروم A7 تخمیر شدند. شاخص های اکسایش چربی شامل میزان مواد واکنش پذیر با تیوباربیتوریک اسید و عدد پراکسید طی 14 روز دوره نگهداری در نمونه های تخمیری و غیر تخمیری بررسی شدند.نتایج: تخمیر نمونه های شیر و شیر سویا به شکل قابل توجهی در کاهش شاخص های اکسیداسیون چربی موثر بود. حداکثر میزان عدد پر اکسید در روز پنجم مطالعه در نمونه های غیر تخمیری شیر و شیر سویا مشاهده شد. در این شرایط، عدد پر اکسید در هر دو نمونه به اندازه افزایش پیدا نمود. در مقابل، شاخص ترکیبات حساس به تیوباربیتوریک اسید در تمام دوران نگهداری در شیر سویا بیشتر از شیر اندازه گیری شد. احتمالا اکسایش چربی شیر سویا در طی مراحل تهیه آن و حتی پیش از رسیدن به دست مصرف کننده علت این تفاوت است.بحث و نتیجه گیری: اگرچه شواهدی از اثر آنتی اکسیدانی شیر سویا در ثبات اکسایشی چربی در این مطالعه مشاهده شد ولی به طور یقین می توان گفت که این اثر در برابر اثر تخمیر ناچیر است.

مقدمه: تعیین بهینه شرایط کشت یک جلبک تک سلولی با استفاده از محیط های کشت ضروری از مهم ترین ملزومات کشت صنعتی یک جلبک است. دو ریزجلبک هماتوکوکوس و دسمودسموس کوناتئوس جزو ریزجلبک های مهم آب شیرین با کاربرد صنعتی بالا هستند که به تازگی از آب های داخلی استان آذربایجان غربی جداسازی شدند.مواد و روش ها: به منظور تعیین بهترین محیط کشت برای این دو گونه تاثیر پنج محیط کشت مختلف (BM، RM، OHM، BBM و CHU) بر رشد، محتوای اسید چرب و پروتئین این دو گونه در یک دوره 12 روزه بررسی شد. برای تعیین نرخ رشد، تراکم سلولی و زمان دو برابر شدن جمعیت ریزجلبکی، شمارش جلبک ها به شکل روزانه و با استفاده از لام هموسیتومتری انجام گرفت. در مرحله سکون ریزجلبک ها به منظور تعیین میزان اسیدهای چرب و پروتئین برداشت شدند.نتایج: نتایج این پژوهش بالاترین میزان تراکم سلولی (18.9±0.68´105 سلول در میلی لیتر) و میزان رشد ویژه (0.16±0.06 در روز) را در ریزجلبک هماتوکوکوس در محیط کشت OHM نشان داد. این بررسی نشان داد بیشینه تراکم سلولی (21.31±1.11´105 سلول در میلی لیتر) و بالاترین میزان رشد ویژه (0.17±0.06 در روز) دسمودسموس کوناتئوس در محیط کشت RM حاصل می شود. علاوه بر این بیش ترین میزان اسیدهای چرب چند غیراشباع و n-3/n-6 در هر دو ریز جلبک در محیط کشت BBM به دست آمد.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، بین ارزش غذایی ریز جلبک از نظر محتوای اسیدهای چرب و میزان رشد ارتباط چندانی مشاهده نشد و به نظر می رسد مسیر مکانیسم رشد جلبک ها در تعادل با ارزش غذایی آن ها نیست و مطالعات بیشتری در این زمینه لازم است. هرچند با استفاده از محیط کشت BBM برای این دو ریز جلبک می توان به نرخ رشد کمابیش مناسب و ارزش غذایی کافی دست پیدا کرد.

مقدمه: پروتئاز های قلیایی از مهم ترین آنزیم های صنعتی محسوب می شوند و با توجه به کاربرد های فراوانی که در حذف آلاینده های محیطی و پیشبرد فرآیند های صنعتی دارند، مورد توجه پژوهشگران بسیاری قرار گرفته اند. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی مخمر بومی مولد آنزیم پروتئاز قلیایی و تعیین فعالیت آنزیم در این جدایه است.مواد و روش ها: نمونه گیری از خاک، آب و پساب کارخانه های مختلف انجام شد. به منظور غربال گری گونه های مولد آنزیم پروتئاز قلیایی در ابتدا از محیط کشت پپتون آگار با اسیدیته قلیایی و محیط کشت میلک آگار استفاده شد. در مرحله بعد سنجش آنزیم با روش لوری انجام و اثر محیط کشت های مختلف در تولید آنزیم پروتئاز قلیایی بررسی شد. برای شناسایی بهترین گونه مولد، DNA جدایه استخراج و PCR انجام شد.نتایج: از بین تمام جدایه ها، 27 جدایه مولد آنزیم پروتئاز قلیایی بودند و جدایه ای که بیش ترین تولید آنزیم پروتئاز قلیایی معادل 525 (واحد/ میلی لیتر) را داشت برای مراحل بعدی انتخاب شد. بیشینه تولید آنزیم پروتئاز قلیایی در محیط کشت YPG براث مشاهده شد. مقایسه توالی 18s rDNA مخمر جدا شده با توالی های موجود در پایگاه اطلاعات ژنومی حداکثر شباهت جدایه را با گونه یاروویا لیپولیتیکا نشان داد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به کاربرد های فراوان این آنزیم در صنعت و تولید نشدن آن در کشور، به نظر می رسد استفاده از سویه های محلی می تواند در دستیابی به تولید بالای آنزیم پروتئاز قلیایی مفید واقع شود. همچنین، با توجه به غیر بیماری زا بودن سویه معرفی شده و تولید بالای آنزیم می توان این سویه را به عنوان سویه صنعتی مناسب معرفی کرد.

مقدمه: اسینتو باکتر بومانی یک کوکوباسیل گرم منفی است که در طبیعت انتشار وسیعی داشته و به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی محسوب می شود. به واسطه ایجاد مقاومت های آنتی بیوتیکی در این باکتری، مشکلات فراوانی در درمان موفقیت آمیز بیماران و در پی آن مرگ و میر آن ها ایجاد شده است. مطالعه حاضر با هدف ردیابی شایع ترین ژن های کد کننده مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های اسینتو باکتر بومانی جدا شده از عفونت های بیمارستانی انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی در دو بیمارستان شهر تهران بر روی 121 ایزوله اسینتوباکتر بومانی جدا شده از عفونت های بالینی انجام شد. پس از شناسایی ایزوله ها با استفاده از روش های بیوشیمیایی، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله ها به دو روش انتشار دیسک و روش مولکولی (برای ردیابی ژن های کد کننده مقاومت آنتی بیوتیکی) تعیین شد.نتایج: از تعداد 121 ایزوله اسینتوباکتر بومانی جدا شده از نمونه های عفونی، بیش ترین مقاومت به آنتی بیوتیک تتراسایکلین با فراوانی 90.90 درصد و بیش ترین حساسیت به آنتی بیوتیک های کلرامفنیکل، نیتروفورانتوئین و مروپنم با فراوانی 1.65 درصد مشاهده شد. فراوانی حضور ژن های dfrA1، tet (A)، aac (3) - IV، sul1، tet (B)، aadA1، qnr، CITM، blaSHV، sim، vim، Oxa-58-like، Oxa-24-like، imp، Oxa-51-like، Oxa-23-like، cat1، cmlA به ترتیب 79 (65.28 درصد)، 71 (58.67 درصد)، 68 (56.19 درصد)، 67 (55.37 درصد)، 44 (36.36 درصد)، 41 (33.88 درصد)، 29 (23.96 درصد)، 28 (23.14 درصد)، 24 (19.83 درصد)، 17 (14.04 درصد)، 16 (13.22 درصد)، 14 (11.57 درصد)، 12 (9.91 درصد)، 10 (8.26 درصد)، 9 (7.43 درصد)، 8 (6.61 درصد)، 5 (4.13 درصد) و 3 (2.47 درصد) بود.بحث و نتیجه گیری: وجود مقاومت آنتی بیوتیکی چندگانه در ایزوله های مورد مطالعه، استفاده از روش های مولکولی در کنار آزمون آنتی بیوگرام برای انتخاب موثرترین آنتی بیوتیک در درمان عفونت و لزوم برقراری نظام مراقبت آنتی بیوتیکی به منظور موفقیت در برنامه کنترل عفونت را در آینده نشان می دهد.

مقدمه: بیوفیلم ها جمعیتی از سلول های باکتری هستند که با تولید پلی مر های خارج سلولی و ایجاد ماتریکس اگزو پلی ساکاریدی موجب اتصال برگشت ناپذیر باکتری ها به سطوح می شوند. ایجاد بیوفیلم باعث مقاومت باکتری نسبت به عوامل ضد میکروبی شده و می تواند به بروز مشکلات حاد در این زمینه منجر شود.مواد و روش ها: بررسی حاضر با هدف ارزیابی تشکیل بیوفیلم در برخی ایزوله های سودوموناس آئروجینوزا (13 مورد)، استافیلوکوکوس اورئوس (13 مورد)، انتروباکتر (13 مورد) و اسینتوباکتر (13 مورد) جدا شده از عفونت های انسانی بیمارستان الزهرا اصفهان انجام گرفت. جدایه ها با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی تایید شدند و در ادامه حداقل غلظت مهار کننده (MIC) کلرهگزیدین و تاثیر آن بر روی رشد پلانکتونی و تشکیل بیوفیلم توسط این جدایه ها بررسی شد. تجزیه های آماری و رسم نمودار ها با استفاده از نرم افزار های SPSS نسخه 20 و Excel انجام شد.نتایج: همه جدایه ها (52 مورد) بیوفیلم تولید کردند. میانگین حداقل غلظت مهارکننده کلرهگزیدین برای باکتری های سودوموناس آئروژینوزا، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروباکتر و اسینتوباکتر به ترتیب 0.001، 0.00013، 0.001 و 0.00003 گرم بر میلی لیتر بود. رشد پلانکتونی باکتری سودوموناس آئروژینوزا و انتروباکتر در حضور کلرهگزیدین در 60 درصد موارد در 1.4 MIC و در 40 درصد موارد در 1.8 MIC و برای باکتری های اسینتوباکتر و استافیلوکوکوس اورئوس 40 درصد موارد در 1.4 MIC و 60 درصد موارد در 1.8 MIC مهار شده بود. بیوفیلم در هیچ یک از رقت های MIC و 2MIC تولید نشد، و با کاهش رقت ضدغقونی کننده قدرت تشکیل بیوفیلم به شکل معنادار ی افزایش پیدا کرد.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استفاده از کلرهگزیدین در غلظت های مناسب (MIC) می تواند از تشکیل بیوفیلم در گونه های مختلف باکتری های عامل عفونت های بیمارستانی جلوگیری کند اما دوزهایی از کلرهگزیدین که کم تر از MIC هستند می توانند محرک تولید بیوفیلم باشند.

مقدمه: عوامل محیطی و همچنین جیره غذایی از جمله مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر جمعیت میکروبی دستگاه گوارش است. سیستم های ضد میکروبی بسیاری به طور طبیعی در زنبوران عسل و غذای آن ها وجود دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تغذیه ای استفاده از استیک اسید، کنسانتره مخلوط پروبیوتیکی و آنتی بیوتیک های اکسی تتراسایکلین و نئومایسین بر تغییرات جمعیت باکتریایی کلیفرم و لاکتوباسیل در شفیره زنبورعسل است.مواد و روش ها: این آزمایش با 14 تیمار آزمایشی شامل سطوح مختلف اسید استیک 5 درصد (10، 20 و 30 گرم در لیتر)، پروبیوتیک پروتوکسین و آنتی بیوتیک های اکسی تتراسیکلین و نئومایسین 20 درصد با سطوح 0.1، 0.2 و 0.3 گرم در لیتر و شربت شکر 50 درصد و شربت عسل 50 درصد با 4 تکرار در قالب یک طرح کاملا تصادفی به مدت 20 روز انجام شد. پس از تغذیه گروه های آزمایشی، از هر تکرار یک گرم از نمونه شفیره های زنبوران کارگر 18 روزه داخل 9 سی سی محلول فیزیولوژی ریخته شد. پس از تهیه رقت های مختلف، از هر نمونه در محیط کشت مک کانکی آگار و ام آر اس آگار تلقیح شد. در پایان دوره انکوباسیون شمارش کلونی های کلی فرم و لاکتوباسیلوس انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد که بیش ترین جمعیت باکتری های کلی فرم مربوط به تیمار شربت شکر (2.58 لگاریتم واحد تشکیل کلونی بر گرم) و کم ترین مقدار مربوط به تیمارهای 0.2 و 0.3 گرم نئومایسین، اکسی تتراسیکلین و پروبیوتیک و برابر صفربود (p value<0.05). همچنین، بیش ترین جمعیت لاکتوباسیل ها به تیمار 0.2 گرم پروبیوتیک (4.05 لگاریتم واحد تشکیل کلونی بر گرم) و کم ترین مقدار به تیمارهای 0.2 و 0.3 گرم نئومایسین و برابر صفر مربوط بود (p value<0.05).بحث و نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که افزودن پروبیوتیک به شربت شکر مورد استفاده در تغذیه کلونی های زنبور عسل، سبب افزایش جمعیت لاکتوباسیلوس ها در بدن شفیره های زنبور عسل نسبت به گروه های شاهد خواهد شد.

مقدمه: در دهه اخیر روش های زیستی و میکروارگانیسم ها برای پاکسازی آلاینده های محیطی نظیر فلزات سنگین مورد توجه قرار گرفته اند. جداسازی سویه های مقاوم به فلز برای رسیدن به این هدف اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش جداسازی سویه های مقاوم به کروم مطالعه و بررسی شد.مواد و روش ها: برای انجام این پژوهش، 5 نمونه خاک های نفتی مناطق خوزستان تحت شرایط سترون جمع آوری و پس از انتقال به آزمایشگاه، نمونه های همگن شده خاک تا 10-10 در سرم فیزیولوژی سترون رقیق، و بر روی محیط های لوریابرتانی آگار حاوی 5 قسمت در میلیون دی کرومات پتاسیم کشت داده شد. پس از 24 ساعت گرمخانه گذاری، پرگنه های سویه های مقاوم جدا و روی محیط مکانکی آگار کشت شد تا سویه های مناسب جدا شود. باکتری های جداشده با آزمون های بیوشیمیایی و رنگ آمیزی گرم شناسایی شد. حداقل غلظت مهارکنندگی رشد در محیط کشت لوریابرتانی آگار برای غربال گری و جداسازی سویه های مقاوم انجام شد. بعد از انجام آزمون تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی سویه ها، شرایط رشد بهینه باکتری در حضور کروم در دما، سرعت تکان و اسیدیته با روش اسپکتروفتومتری در 600 نانومتر در کشت 24 ساعته بررسی شد. آزمون حذف کروم در شرایط بهینه برای سویه برتر انجام شد.نتایج: در مجموع 24 سویه سودوموناس جدا شد که 14 سویه مقاوم به کروم بودند. سویه برتر (2-Mac) در این مطالعه توانست، در اسیدیته برابر با 8، دمای 40 درجه سلسیوس و سرعت تکان 200 دور بر دقیقه، 35.6 درصد از کروم را از محیط حاوی 100 قسمت در میلیون فلز حذف کند.بحث و نتیجه گیری: از آنجا که فلزات سنگین در بیشتر نقاط دنیا در اشکال مختلف فیزیکی- شیمیایی به عنوان آلوده کننده محیط زیست تلقی می شوند باید از محیط حذف شوند. سویه جدا شده می تواند برای مطالعات زیست پالایی مکان های آلوده به کروم استفاده شود.

مقدمه: سیانوباکتری ها به عنوان منابع جدید و غنی از ترکیبات فعال زیستی شناسایی شده اند. توجه به خواص سیانوباکتری ها به عنوان منبع سرشاری از متابولیت های ثانویه در گذشته بسیار کم بوده است اما امروزه نشان داده شده که این میکروارگانیسم ها دارای کاربردهای فراوانی در زمینه پزشکی و داروسازی هستند.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، سویه های سیانوباکتری Fischerella ambigua ISC67،Synechococcus elangatus ISC106 و Schizothrix vaginata ISC108 از کلکسیون ریز جلبک ها در پژوهشکده علوم پایه کاربردی جهاد دانشگاهی تهیه شد. عصاره گیری با آغشته کردن بیومس سیانوباکتری با حلال و سپس، صاف و خشک کردن مخلوط حاصل انجام شد. به منظور بررسی اثر ضدمیکروبی از روش انتشار در دیسک و برای تعیین حداقل غلظت مهارکننده از روش براث میکرودیلوشن استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که عصاره متانولی گونه Synechococcus elangatus بر روی باکتری ها اثر در خور توجهی نداشت، اما عصاره متانولی گونه Fischerella ambigua فعالیت ضدباکتریایی نشان داد. عصاره آبی Fischerella ambigua اثر چشمگیری بر روی باکتری های گرم مثبت داشت، به طوری که بیش ترین تاثیر را بر روی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس (PTCC 1112) با قطر هاله 33.33 میلی متر داشت. از بین عصاره های مورد آزمایش تنها عصاره متانولی Fischerella ambigua برروی هر چهارگونه قارچ فوزاریوم سولانی، راینکوسپوریوم سکالیس، بوتریتیس سینره آ و فوزاریوم اوکسیسپوروم اثر مهاری داشت. تاثیر عصاره آبی Fischerella ambigua بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (PTCC1112) و استافیلوکوکوس اپیدرمیس (PTCC1114) از تمام آنتی بیوتیک های موثر بر آن ها بیشتر بود. بیش ترین اثر ضدباکتریایی سیانوباکتری ها مربوط به عصاره آبی Synechococcus elangatus و بیش ترین اثر ضد قارچی مربوط به عصاره متانولی Fischerella ambigua بود.بحث و نتیجه گیری: از میان سه گونه سیانو باکتری مورد بررسی، دو گونه Fischerella ambigua و Synechococcus elangatus دارای فعالیت ضدمیکروبی بودند. بنابراین، می توانند یک کاندیدای خوب برای استخراج ترکیبات ضدمیکروبی باشند و می توان از ترکیبات موجود در عصاره آن ها به عنوان دارو در کنترل و مهار بسیاری از بیماری ها استفاده کرد.

مقدمه: اینتگرون ها عناصر ژنتیکی متحرکی هستند که توانایی کسب و درج کاست های ژنی مقاومت آنتی بیوتیکی را دارند و نقش مهمی در گسترش مقاومت دارویی ایفا می کنند. هدف از این پژوهش، ارزیابی نقش اینتگرون کلاس 1 در مقاومت دارویی جدایه های اشریشیاکلی اسهال زا در کودکان زیر 5 سال است.مواد و روش ها: 164 جدایه اشریشیاکلی اسهال زا در کودکان زیر 5 سال از نظر حضور ژن intI1 و کاست ژنی درج شده در اینتگرون کلاس یک ارزیابی شد. همچنین، مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از استاندارد CLSI بررسی شد.نتایج: میزان شیوع ژن intI1 و کاست ژنی در جدایه های اشریشیاکلی به ترتیب 70.73 و 64.63 درصد بود. اندازه کاست های ژنی در این نمونه ها از 750 تا 2000 جفت باز متغییر بود. همچنین، بین حضور اینتگرون کلاس 1 و کاست ژنی آن و مقاومت نسبت به استرپتومایسین، جنتامایسین، کانامایسین، آمیکاسین، کلرامفنیکل، تتراسایکلین، نالیدیکسیک اسید و کوتریموکسازول ارتباط معناداری به دست آمد.بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اینتگرون کلاس 1 و کاست های ژنی درج شده در آن، در بین اشریشیاکلی های اسهال زا در منطقه مورد پژوهش شیوع در خور توجهی دارد. با توجه به امکان شیوع گسترده سویه های مقاوم به دارو، ضرورت پایش مولکولی جدایه های اشریشیا کلی در سایر مناطق کشور وجود دارد.

مقدمه: هورمون رشد انسانی یک پروتئین تک رشته است که دارای 191 اسید آمینه و وزن مولکولی حدود 22 کیلودالتون است. به علت فعالیت های زیستی مهم و متنوع هورمون رشد، این هورمون دارای کاربردهای گسترده ایی در پزشکی و بیوتکنولوژیست. از اواخر سال 1970 استفاده از بیان ژن برای تولید پروتئین های نوترکیب صنعتی تبدیل به یک صنعت چند میلیارد دلاری شده است. از طرفی مشکلاتی که در استخراج پروتئین درون سلولی وجود دارد باعث شده است که چندین روش برای این کار ارایه شود که در بسیاری از این روش ها نیاز به تجهیزات خاص است. اما در بیشتر مطالعات، پژوهشگران نیاز به یک روش سریع و ارزان قیمت برای تخریب سلول دارند. هدف این پژوهش، تولید هورمون رشد انسانی توترکیب و مقایسه میزان استخراج آن با روش انجماد و ذوب و روش اولتراسونیک در سویه اوریگامی اشریشیاکلی است.مواد و روش ها: سلول های مستعد سویه اوریگامی اشریشیاکلی با وکتور حاوی ژن هورمون رشد انسانی ترانسفورم شده و با کشت در محیط LB و القا با IPTG هورمون رشد انسانی نوترکیب تولید و با دو روش انجماد و ذوب و اولتراسونیک، استخراج و سپس این پروتئین با استفاده از روش های الایزا، برادفورد، دات بلات و وسترن بلات بررسی شد.نتایج: عمل ترانسفورم کردن باکتری با کارایی بالایی انجام گرفت و نتایج حاصل از دات بلات و وسترن بلات نشان داد که پروتئین هورمون رشد انسانی نوترکیب به خوبی تولید شد. با استخراج پروتئین با روش ها ی انجماد و ذوب و اولتراسونیک و بررسی نتایج حاصل از روش های الایزا و برادفورد مشخص شد که میزان پروتئین استخراج شده در روش انجماد و ذوب آهسته بیشتر از انجماد و ذوب سریع و کمابیش هم اندازه پروتئین استخراج شده در روش اولتراسونیک است.بحث و نتیجه گیری: برابر بودن میزان پروتئین استخراج شده در روش انجماد و ذوب آهسته و روش اولتراسونیک نشان دهنده این است که روش انجماد و ذوب آهسته، در مواردی که امکان استفاده از تجهیزات خاص و گران قیمت مثل اولتراسونیک وجود ندارد، جایگزین مناسبی برای این روش است.

مقدمه: باسیلوس تورنجینسیس مهم ترین عامل زیستی است که با تولید پارا اسپورال بادی، نقش مهمی در مقابله با آفات کشاورزی دارد. همچنین، لایه سطحی تولید می کند که ساختاری کریستالی از جنس پروتئین یا گلیکوپروتئین است و کاربرد وسیعی در نانوبیوتکنولوژی دارد. بنابراین، مطالعه آن دارای اهمیت است.مواد و روش ها: در این مطالعه، پارا اسپورال بادی خالص سازی شده، مخلوط کریستال/ اسپور با کوماسی بلو G250 رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری مشاهده شدند. با ایجاد جهش نقطه ای، افزایش پایداری در پروتئین CRY4Ba پیش بینی شد و جایگاه حفره ها در این پروتئین توسط نرم افزار molegro پیش بینی شد. در نهایت، لایه سطحی استخراج و شکل و وزن مولکولی آن بررسی شد. به منظور مقایسه لایه سطحی و پاراسپورال بادی، برخی ویژگی های پروتئین آن ها توسط پایگاه Protparam تعیین شد.نتایج: یافته ها گویای وجود کریستال های پروتئینی چند وجهی بود که پس از آزاد شدن از اسپور مجتمع می شوند و کریستال های درشت تر تشکیل می دهند. همچنین، در این پژوهش پیش بینی می شود که با جایگزینی اسید آمینه آسپارتیک اسید موقعیت 451 با ایزولوسین، پروتئین مقاوم تر کشنده حشرات CRY4Ba ایجاد می شود. این پروتئین سه زیر واحدی حاوی 59 حفره است و همانند لایه سطحی از همین سویه، درصد حضور اسیدهای آمینه متیونین، هیستیدین، سیستئین و تریپتوفان درآن بسیار پایین است.بحث و نتیجه گیری: باسیلوس تورنجینسیس در فاز اسپورزایی، کریستال های کشنده حشرات تولید می کند که این کریستال ها پس از رها شدن از اسپور مجتمع می شوند و کریستال های درشت تر را تشکیل می دهند. پیش بینی می شود که جایگزینی آسپارتیک اسید موقعیت 451 با ایزولوسین، موجب افزایش پایداری پروتئین CRY4Ba می شود. این باکتری در فاز رویشی پروتئین سطحی 100 KD تولید می کند که از لحاظ ریخت شناسی و درصد برخی اسیدهای آمینه به پارا اسپورال بادی شباهت بسیاری دارد.

مقدمه: بروسلوز یکی از مهم ترین بیماری های زئونوز است که در کشورمان یافت می شود. شتر از جمله حیواناتی است که به فراوانی به ایران وارد می شود و هیچ برنامه نظارتی برای بیماری بروسلوز آن وجود ندارد. هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان آلودگی فعال و غیر فعال با استفاده از روش های جستجوی سرولورژی و ژنومی بروسلا در شتران کشتار شده در مرکز ایران در سال های 1391 تا 1392 است.مواد و روش ها: از تعداد 150 نفر شتر که در کشتارگاه نجف آباد کشتار شده بودند نمونه خون تهیه و در ظرف یخ به آزمایشگاه منتقل شد. ابتدا نمونه ها به وسیله آزمایش های سرولوژی شامل: آزمون رزبنگال، رایت لوله ای و 2ME ارزیابی شدند. نمونه هایی که تیتر آنتی بادی ضد بروسلا را برابر یا بیشتر از 1:80 در آزمون رایت و تیتر برابر یا بیشتر از 1:40 را در آزمون 2-ME نشان دادند، مثبت تلقی شدند. سپس، اسید نوکلئیک نمونه ها استخراج و به وسیله واکنش زنجیره ای پلیمراز آزمون شد.نتایج: نتایج نشان داد میزان آلودگی در روش های سرولوژی رزبنگال، رایت و 2-ME، به ترتیب 12، 8 و 6 درصد بود. اگر چه 1.3 درصد نمونه ها در آزمون PCR مثبت بودند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به تیتر 2ME، نتایج مطالعه سرولوژی گویای مزمن بودن عفونت در این حیوانات است. در این مطالعه قطه ای از ژن pb26 ردیابی شد که در بیشتر گونه ها مشترک است. پژوهش حاضر نشان داد که شتر بالقوه می تواند حامل باکتری باشد و از این رو ورود شتر به کشور، یکی از راه های گسترش باکتری به بخش های مرکزی ایران است.