به منظور بررسی تنوع و برداشت پوشش علفی در محوطه های باستانی تول گیلان و مریان از روش تعیین حداقل سطح پلات از روش ویتا کر (حلزونی) استفاده شد. در هر پلات، شیب، جهت جغرافیایی و ارتفاع مشخص و ارتباط آن با سطح پلات مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به کمک شاخص های تنوع شامل سیمپسون و شانون- وینر ومک آرتور N1 آنالیز شد و مقدار اهمیت گونه های علفی (SIV) نیز محاسبه شد. نتایج نشان داد حداقل سطح پلات 2×4 متر در دو منطقه مناسب ترین سطح می باشد و در دو منطقه با افزایش اختلاف ارتفاع وسعت پلات ها کاهش می یابد. در تول گیلان دو متغیر وسعت پلات و درصد شیب پلات از هم مستقل هستند و در منطقه مریان با افزایش درصد شیب وسعت پلات ها افزایش می یابد. از 111 گونه شناسایی شده، منطقه مریان و تول گیلان به ترتیب دارای 105 و 85 بودند. مقادیر عددی شاخص سیمپسون و شانون اختلاف معنی داری را در دو منطقه نشان ندادند ولی در مورد شاخص مک آرتور این اختلاف معنی دار بود. در منطقه تول گیلان بیشترین شاخص SIV مربوط به ماشک (Vicia sativa) و کمترین آن متعلق به تاج ریزی (Solanum nigrum) است و در مریان گونه شبدر سفید (Trifolium repens) بیشترین تعداد و هفت بند خوابیده (Polyonum avcular) کمترین تعداد را دارد. در حالت کلی محوطه باستانی مریان نسبت به تول گیلان از تنوع زیستی پوشش علفی بالاتری برخوردار بوده و کمتر تخریب یافته است، نتایج این تحقیق می تواند به عنوان الگویی در شناسایی پوشش گیاهی محوطه های باستانی مشابه در حوزه وسیع گرگانرود و دیگر مناطق مشابه از لحاظ ویژگی های محیطی شمال کشور بکار رود.