علوم پزشکی صدرا
سال:1398 | دوره:7 | شماره:2 |تعداد مقالات:9

یکی از مهم ترین منابع استرس والدین، بستری نوزاد در بخش مراقبت های ویژه و تغییر در نقش والدینی آن ها بعلاوه احساس گناه، نگرانی در مورد زنده ماندن نوزاد و سلامت او، شک داشتن به توانایی خود برای مراقبت نوزاد هست. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه توانمندسازی مادران برای ترخیص بر رضایتمندی آنان و وزن گیری نوزاد آن ها انجام شد. مواد و روش این پژوهش طرحی نیمه تجربی از نوع پیش و پس آزمون، بر روی60 نوزاد نارس و مادران آن ها و به روش نمونه گیری در دسترس دربخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان امام رضا(ع) شهرکرمانشاه انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه ها شامل اطلاعات دموگرافیک مادر ونوزاد، پرسشنامه رضایتمندی مادران که امکانات رفاهی، مراقبت های پرستاری و مراقبت های پزشکی با 13 سوال سنجیده و جمع آوری گردید. گروه کنترل مراقبت های معمول بخش را دریافت کردند و در مورد گروه آزمون، علاوه بر مراقبت های معمول بخش، مداخله مورد نظر اجرا شد. در گروه آزمون علاوه بر مراقبت روزانه معمول در بخش، مداخله مورد نظر با ارائه مطالب آموزشی(شامل شستن دست، تغذیه، تقویت مکیدن نوزاد، دارو دادن، لمس و ماساژ نوزاد، حمام دادن، روش های پیشگیری از عفونت، علائم هشدار دهنده ارائه شد. پرسشنامه رضایتمندی در بدو پذیرش و قبل از ترخیص توسط مادر تکمیل گردید. همچنین 15 روز پس از ترخیص، وزن نوزاد ثبت گردید سپس داده ها با آزمون آماری تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها یافته ها نشان داد که میانگین نمره رضایتمندی مادران در گروه کنترل و مداخله، قبل از ترخیص به طور معنی داری بیشتر از زمان ابتدای مطالعه بود (p<0/001). همچنین قبل از ترخیص میانگین نمره رضایتمندی مادران در گروه کنترل به طور معنی داری کمتر از میزان رضایتمندی مادران در گروه مداخله بود (p<0/001). اختلاف وزن گیری نوزاد هنگام ترخیص در گروه مداخله و کنترل، ازنظر آماری معنی دار نبود (p=0/943). اما میانگین وزنگیری نوزادان 15 روز پس از ترخیص در گروه توانمندسازی به طور معنی داری ازنظر آماری بیشتر از گروه کنترل بود (p<0/001). بحث و نتیجه گیری نتایج نشان داد حضور مادر بر بالین نوزاد و مشارکت فعال در مراقبت از نوزاد وتبادل اطلاعات با مادر، افزایش رضایتمندی مادران را به دنبال داشته و با ادامه مراقبت با کیفیت در منزل، رشد وتکامل بهتر نوزاد و افزایش وزن گیری را در پی خواهد داشت.

مقدمه مشکلات بیماران مبتلا به استروک، مراقبان را با چالش هایی مواجهه می کند. شناسایی میزان بهزیستی معنوی به عنوان عامل تعدیل گر سازگاری با این چالش ها مهم است. هدف از انجام این مطالعه بررسی بهزیستی معنوی در مراقبان بیماران مبتلا به استروک و شناسایی عوامل موثر بر آن بود. مواد و روش مطالعه حاضر به صورت مقطعی انجام شد. 122 مراقب بیمار مبتلا به استروک به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. از پرسشنامه بهزیستی معنوی پولوتزین و الیسون استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و آزمون تی تست، آنوا و رگرسیون خطی تحلیل شد. یافته ها میانگین بهزیستی معنوی 85/29 با انحراف معیار 13/89 بود. بهزیستی معنوی مراقبان در سطح متوسط بود. بین بهزیستی معنوی مراقب و سن و سطح تحصیلات بیمار ارتباط وجود داشت. بین توانایی انجام کار و چگونگی راه رفتن بیمار با بهزیستی معنوی مراقب ارتباط وجود داشت و بیمارانی که اصلا توانایی انجام کار شخصی را نداشتند و اصلا نمی توانستند راه بروند، مراقب آنها از بهزیستی معنوی بالاتری برخوردار بود. نتایج آزمون رگرسیون خطی نشان داد بین بهزیستی معنوی با چگونگی راه رفتن (0/002=p، 3/22=t، 0/27=b) و سطح تحصیلات بیمار (0/01=p، 2/59-=t، 0/22-=b) ارتباط وجود داشت. بحث و نتیجه گیری یافته ها نشان داد که بهزیستی معنوی مراقبان بیماران مبتلا به استروک در حد متوسط است. به علاوه سطح تحصیلات، سن، چگونگی راه رفتن و توانایی انجام کار شخصی بیماران از عواملی است که با بهزیستی معنوی در ارتباط است. ناتوانی بیمار در راه رفتن و انجام فعالیت شخصی از عواملی بود که بهزیستی معنوی مراقب به آن ها مرتبط بود. لذا مراقبان در مواقع ناتوانی بیمار در تحرک و بروز فلجی سعی می کنند که بهزیستی معنوی خود را بالا ببرند.

مقدمه شستن دست، یکی از موارد کارا و موثر برای پیشگیری از انتقال میکروارگانیسم ها از یک شخص و یا از یک مکان به بیماران می باشد. اما علیرغم اهمیت زیاد رعایت بهداشت دست توسط پرسنل درمانی، نتایج برخی مطالعات حاکی از عدم شستشوی دقیق و مناسب دست توسط آنها می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین موانع شست و شوی دست از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستان های عمومی آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1396 انجام شد. مواد و روش این مطالعه، یک مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی بود که بر روی 312 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های عمومی آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای روا و پایا مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیکی و 48 آیتم مربوط به موانع رعایت بهداشت دست در چهار حیطه موانع فردی، مدیریتی، تجهیزاتی و محیطی بود. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 21. 0 و آزمون های تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه انجام شد. سطح معنی داری، 05/0 درنظر گرفته شد. یافته ها نتایج نشان داد که موانع تجهیزاتی بالاترین میانگین (0/65± 2/85) و موانع فردی پایین ترین میانگین (0/46± 2/62) را کسب نمودند. همچنین، بین میانگین موانع مدیریتی و تجهیزاتی با جنسیت، بین میانگین موانع فردی و مدیریتی با وضعیت استخدامی، بین میانگین موانع تجهیزاتی با وضعیت تاهل، و در نهایت بین میانگین موانع مدیریتی و شیفت کاری ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (0/05 >p). بحث و نتیجه گیری با توجه به یافته ها، برای رفع موانع شست و شوی دست در پرستاران می توان پیشنهاداتی نظیر برگزاری دوره های آموزشی کافی و مناسب و فرهنگ سازی در بخش های بیمارستانی جهت افزایش رعایت بهداشت دست، استفاده از سیستم های نظارتی و انگیزشی مناسب، فراهم آوری به موقع و کافی امکانات و تجهیزات و نیز مواد ضدعفونی کننده مناسب برای شستشوی دست ها، و. . . ارائه نمود.

مقدمه با توجه به اینکه دیسکوباتی یک بیماری رایج بوده و شیوه های مختلف سنتی و ورزشی در درمان آن موثر هست، لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسه تاثیر 8 هفته طب سوزنی و ورزش در آب بر روی میزان درد، دامنه ی حرکتی و کیفیت زندگی بیماران مبتلابه دیسکوپاتی کمر بود. مواد و روش نمونه این پژوهش شامل 24 نفر زن مبتلابه بیماری دیسکوپاتی کمر شهرستان اصفهان بود که به 2 گروه 12 نفری تقسیم شدند. پس از انتخاب آزمودنی ها، میانگین نمرات درد، معاینه فیزیکی فرد، بیماران کمردرد و کیفیت زندگی بیمار به ترتیب به وسیله شاخص دیداری درد (VAS)، آزمون بالا آوردن مستقیم پا (SLR) و پرسشنامه کیفیت زندگی(SF36) ثبت شد. گروه تجربی، برنامه حرکت درمانی در آب و طب سوزنی را به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه 45 تا 60 دقیقه ای دریافت کردند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و آزمون آماری t همبسته و آزمون t مستقل استفاده شد. یافته ها نتایج این تحقیق نشان داد که پس از 8 هفته طب سوزنی و ورزش در آب بر روی میزان درد، دامنه حرکتی و کیفیت زندگی بیماران زن مبتلابه دیسکوپاتی کمر تاثیر معناداری مشاهده شد(0/00> p). بااین حال تفاوت معنی داری در دو گروه طب سوزنی و ورزش در آب مشاهده نشد(p=0/12). بحث و نتیجه گیری طب سوزنی و ورزش در آب اثرات مثبتی در کاهش میزان درد و بهبود دامنه ی حرکتی و افزایش کیفیت زندگی در مبتلایان به دیسکوپاتی کمر ایجاد کرد.

مقدمه کاهش مدت اقامت بیمار یکی از ابزارهای کلیدی برای کنترل و کاهش هزینه های سلامت است که استفاده از آن، جهت جلوگیری از هدر رفتن منابع محدود بیمارستانی بسیار حائز اهمیت است. این مطالعه با هدف بررسی مدت و علل طولانی شدن اقامت بیماران پس از صدور دستور ترخیص پزشک در بیمارستان شهید فقیهی در سال 1395-1394 انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه توصیفی-تحلیلی، به صورت مقطعی بر روی بیماران مراجعه کننده به بخش های مختلف بیمارستان شهید فقیهی شیراز انجام شد. جهت جمع آوری داده ها فرم ثبت داده با توجه به اهداف پژوهش تنظیم گردید که شامل 10 عنوان در رابطه با اطلاعات دموگرافیکی (شماره پرونده، سن، جنس) و داده های مربوط به بستری بیمار شامل (تاریخ پذیرش، تاریخ ترخیص، مدت زمان اقامت بیمار، بخش بستری) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون آماری T-tset و آزمون همبستگی پیرسون و آزمون کای اسکوار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها یافته ها نشان داد که بیماران به دلایل مشکلات مالی (4/68 %)، عدم تمایل به ترک بیمارستان (2/7 %)، نبود پرسنل بیمه (2/6 %)، نداشتن همراه (1/7 %)، نداشتن بیمه (4/4 %) و انتقال به سایر بیمارستان ها (1/11 %) اقامت طولانی تری در بیمارستان دارند. بحث و نتیجه گیری مطالعه حاضر نشان داد که آگاهی بیمارستان از میانگین مدت زمان طولانی شدن اقامت بیماران و دلایل آن می تواند در تصمیم گیری ها و توسعه برنامه ریزی ها موثر باشد. شناسایی این مشکلات و ارایه راهکارهای مناسب جهت کاهش مدت اقامت بیماران و برنامه ریزی برای آن می تواند از اقامت های غیرضروری و بیش از حد جلوگیری کند و درنتیجه، هزینه های بیمارستان را کاهش دهد.

مقدمه در عصر حاضر گوش سپردن به آوای کارکنان برای سازمان ها اهمیت ویژه ای یافته است لذا هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر تسهیل آوای سازمانی بر اساس دیدگاه پرسنل بیمارستانهای دولتی استان مازندران و سمنان می باشد. مواد و روش ابتدا با بررسی مبانی نظری و تئوریک تحقیق مولفه های اصلی و فرعی و شاخص های موثر بر تسهیل آوای سازمانی شناسایی و در قالب چک لیست امتیازی تهیه و تدوین گردید و برمبنای رویکرد دلفی تلاش شد شاخص ها و مولفه های تحقیق تایید گردید، سپس براساس روش مدل سازی ساختاری-تفسیری عوامل موثر بر تسهیل آوای سازمانی طراحی گردید. یافته ها براساس پیشینه پژوهش 4 عامل و 16 معیار شناسایی شد. باور مثبت مدیران (X1)، سبک رهبری (X2)، رفتار سرپرست (X3)، جو اعتماد و حس ظن (X4)، مسئولیت پذیری (X6)، حفظ موقعیت کنونی (X10) در گروه متغیرهای وابسته، مولفه های عدم همنوایی با جمع (X5)، ویژگی های جمعیت شناختی (X11)، جلوگیری از گروه اندیشی(X7) و اعتماد و خوش بینی به مدیر (X8) در گروه متغیرهای خودمختار، ساختار سازمانی (X12)، مکانیزم بازخورد (X13)، پیشرفت و توسعه شغلی (X14)، ارتباطات سازمانی (X15)، فرهنگ سازمانی (X16) و نگرش و ویژگی های شخصیتی (X9) در گروه متغیرهای مستقل قرار می گیرند. بحث و نتیجه گیری نتایج نشان می دهد که در گروه متغیرهای وابسته عوامل موثر بر آوای سازمانی از قدرت نفوذ ضعیف اما تا حدی از وابستگی بالا برخوردار هستند و در گروه متغیرهای مستقل از قدرت نفوذ بالا اما تا حدی از وابستگی پایینی برخوردار هست.

مقدمه اگرچه ارزیابی درک دانشجویان پرستاری از عملکرد نقش از اهمیت بسزایی برخوردار است. ولیکن برای سنجش این مهم پرسشنامه ای در دسترس نمی باشد. هدف از این مطالعه طراحی ابزار به منظور بررسی ادراک دانشجویان از گستره عملکرد نقش پرستاری و روان سنجی آن است. مواد و روش مطالعه حاضر به صورت مقطعی به منظور توسعه پرسشنامه و ارزیابی ویژگیهای روان سنجی آن انجام شد. محل مطالعه دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز و مشارکت کنندگان دانشجویان پرستاری بودند. در مرحله توسعه ابزار، از 21 نفر از دانشجویان پرستاری درخواست شدکه عملکرد نقشهای ثانوی پرستاری را تشریح نمایند. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و در چهارده طبقه با 55 گویه تحلیل شدند. سپس، نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا تعیین شد. در مرحله ارزیابی روان سنجی پرسشنامه، 134 دانشجوی پرستاری، پرسشنامه مشتمل بر 52 گویه را تکمیل نمودند. اعتبار ساختاری نیز مورد ارزیابی قرار گرفت و به جهت ارزیابی قابلیت اطمینان پرسشنامه از روش سازگاری درونی و آزمون مجدد استفاده شد. یافته ها پرسشنامه درک دانشجویان از عملکرد نقش پرستاری شامل 51 گویه در هفت حیطه « مراقبت حرفه ای اخلاقی»، « مراقبت همه جانبه »، « آموزشی و ارتباط حرفه ای »، « فرهنگی و معنوی »، «حفاظتی»، « مهارت عملکرد حرفه ای » و « حمایتی» طراحی گردید. نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا در کلیه گویه ها بالاتر از 0/60 و 0/75 بود. مدل نهایی در تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که این 51 گویه پرسشنامه درک دانشجویان از عملکرد نقش پرستاری تناسب خوبی دارند. همچنین، ضریب آلفای کرونباخ در کل پرسشنامه و ضریب پایایی آزمون مجدد به ترتیب 0/967و 0/793 بود. بحث و نتیجه گیری پرسشنامه طراحی شده، ابزاری معتبر و قابل اعتماد برای تعیین ادراک دانشجویان از عملکرد نقش پرستاری است. اندازه گیری ادراک دانشجویان پرستاری از عملکرد نقش نه تنها موجب ارتقای فهم این پدیده می شود، همچنین به طراحی مطلوب تر برنامه های درسی و تدوین استراتژی های مناسب تر آموزشی برای دانشجویان پرستاری می انجامد. بدین صورت آنها جهت پذیرش نقش های آتی خود در آینده آماده می شوند.

مقدمه اختلال تمپوروماندیبولار (TMD) یکی از شایع ترین اختلالات فک وجود دارد که به عنوان عامل اصلی دردهای صورتی با منشاء غیر دندانی محسوب می شود. TMD دارای علایم مختلفی است که هنوز شناخته شده نیستند. مورفولوژی اجزای مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) به عنوان یک عامل اتیولوژیک TMD بحث شده است. این پارامترها شامل موقعیت کندیل در فضای مفصلی، زاویه افقی کندیلی، شیب، عرض و ارتفاع برجسته مفصلی می باشند. رابطه احتمالی بین مورفولوژی TMJ و بروز TMDدر این مطالعه بررسی می شود. مواد و روش ها جستجوی رایانه از 5 پایگاه داده های الکترونیکی شامل، Medline، Scopus، Web of Sciences و Google Scholar از ژانویه1980 تا ژوئن 2018 انجام شد. "اختلال مفصل گیجگاهی فکی"، "مفصل گیجگاهی فکی" و "مورفولوژی" به عنوان عبارت کلیدی استفاده گردید. یافته ها از میان 102 مقاله یافت شده 59مقاله با توجه به عدم ارتباط با موضوع، حذف شدند. بنابراین، 43 مقاله مرتبط که با تمام معیارهای انتخاب شده منطبق بودند، در بررسی گنجانده شدند. نتیجه گیری بیشتر مطالعات انتخاب شده در این بررسی نشان دادتد که مورفولوژی TMJ نقش مهمی در پاتوژنز TMD دارد. بنابراین، تنوع مورفولوژیک تنوع مفصل باید به عنوان یک عنصر مهم در پاتوژنز TMD در نظر گرفته شود.

سرطان پانکراس رتبه چهارم مرگ و میرهای ناشی از سرطان را به خود اختصاص داده است. بقای مبتلایان به آن بسیار پایین بوده و میزان مرگ و میر آن در مردان بیش تر از زنان می باشد. عوامل مختلف ارثی و غیرارثی در شکل گیری سرطان پانکراس دخیل هستند که از جمله عوامل مهم غیرارثی می توان به سیگار کشیدن اشاره نمود. علاوه بر این، مشخص شده است که خطر ابتلا به سرطان پانکراس در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس دو برابر افرادی است که دیابت ملیتوس ندارند. از شرایط ارثی نیز می توان به تغییرات ژنتیکی (فعال شدن آنکوژن ها و غیرفعال شدن ژن های سرکوبگر تومور) و اپی ژنتیکی (ncRNA) اشاره کرد. جهش در آنکوژن KRAS در 95 درصد مبتلایان به سرطان پانکراس دیده می شود. علی رغم کاربرد معمول سونوگرافی و نشانگرهای تومور در تشخیص سرطان پانکراس، اهمیت آن ها به عنوان ابزار تشخیصی قدرتمند دچار چالش شده است. نوآوری در استراتژی های درمانی رایج مثل شیمی درمانی و ایمنی درمانی و نیز ژن درمانی بر پایه حامل های ژنتیکی ابزار نوید بخشی را برای درمان فراهم کرده است. استفاده از ویروس های آنکولیتیک با ویژگی تکثیر انتخابی در سلول های سرطانی و عوارض جانبی حداقل، چشم انداز جدیدی را برای آینده درمانی این سرطان گشوده است. علاوه بر این، فناوری های نوین ویرایش ژنی از جمله کریسپر دست ورزی ژنوم سلول های سرطانی را در جهت شناسایی و تنظیم مسیرهای مولکولی دخیل در سرطان پانکراس ممکن کرده است. با توجه به اینکه تغییرات ژنتیکی و اپی ژنتیکی متعدد در بیماری زایی این سرطان نقش دارد، کنترل همزمان این مسیرها با روش های درمانی متعدد می تواند استراتژی درمانی مفیدی برای سرطان پانکراس باشد.