تحقیقات در علوم زیستی ورزشی
سال:1391 | دوره:2 | شماره:6 |تعداد مقالات:8

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط تعهد سازمانی با دلبستگی شغلی کارشناسان سازمان تربیت بدنی بود. بر اساس جدول مورگان 140 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه تعهد سازمانی میر وآلن (1990) و پرسشنامه دلبستگی شغلی کانونگو (1983) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده گردید. نتایج آزمون تی استیودنت و تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که در ادراک تعهد سازمانی با توجه به متغیرهای جمعیت شناختی (جنسیت، سابقه خدمت و وضعیت استخدامی) تفاوت معناداری وجود ندارد، اما در ادراک تعهد سازمانی در سطوح تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده شد (P<0.05). ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ابعاد تعهد سازمانی (عاطفی، مستمر و هنجاری) با تعهد سازمانی و بین تعهد سازمانی با دلبستگی شغلی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. آنالیز رگرسیون چند متغیره نشان داد که تعهد عاطفی و تعهد مستمر متغیرهای پیش بین دلبستگی شغلی می باشند (P<0.01).

هدف: هدف پژوهش بررسی تاثیر ماساژ ورزشی پس از یک جلسه تمرین شدید بر غلظت لنفوسیت و مونوسیت خون دختران فوتسالیست بود.روش: 5 بازیکن از تیم بزرگسالان و 13 بازیکن از تیم جوانان بانوان ذوب آهن، با میانگین سن 5±21 سال، وزن 60.5±5 کیلوگرم و قد 5±67 سانتی متر به صورت هدفمند انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه مساوی تجربی و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی 40 دقیقه ای بیشینه در گروه ها اجرا شد. سپس گروه کنترل 20 دقیقه استراحت غیرفعال و گروه تجربی 20 دقیقه ماساژ ورزشی داشت. جمع آوری نمونه های خونی، قبل، بعد از فعالیت و 20 دقیقه پس از مداخله صورت گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت معنی داری بین لنفوسیت دو گروه (P=0.393) وجود نداشت با این وجود غلظت مونوسیت گروه ماساژ (P=0.086) افزایش یافت اما این افزایش معنی دار نبود.نتیجه گیری: ماساژ ورزشی به عنوان تکنیک بازگشت غیرفعال بعد از پروتکل تمرینی با شدت بالا، تا حدودی باعث افزایش غلظت مونوسیت ها می شود.

این تحقیق با هدف تعیین ارتباط بین میزان آشنایی دبیران تربیت بدنی از فنآوری اطلاعات با سبک رهبری آنها در مقطع متوسطه سال 1389 انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق، کلیه دبیران تربیت بدنی شهر اصفهان، با تعداد 219 نفر بود. حجم نمونه 168 نفر برآورد گردید که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شد. تحقیق از نوع همبستگی است که به شیوه پیمایشی اجرا گردید. جهت اندازه گیری میزان آشنایی آزمودنی ها از فنآوری اطلاعات، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید که روایی آن از طریق آزمون کندال 0.80 و پایایی آن بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 0.93 برآورد گردید و جهت تعیین سبک رهبری از پرسشنامه استاندارد مدل باس و اولیو که روایی آن 0.81 و پایایی آن 0.90 برآورد شده بود استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین میزان آشنایی دبیران از فنآوری اطلاعات با سبک رهبری تحولی (p£0.01 و r=0.22) رابطه مثبت و معنی دار و با سبک رهبری آزاد (p£0.01 و r=-0.27) رابطه منفی، ولی معنی داری وجود دارد ولی بین مولفه های فنآوری اطلاعات یعنی استفاده از رایانه و سطح توانایی های رایانه ای با سبک های رهبری تحولی، تبادلی و آزاد رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین مولفه های استفاده از رایانه یعنی استفاده از اینترنت، استفاده سخت افزاری، نرم افزاری و استفاده دستورالعملی، تنها بین استفاده از اینترنت و سبک رهبری آزاد (p£0.01 و r=-0.21) رابطه منفی، ولی معنی دار است. همچنین بین میزان آشنایی دبیران تربیت بدنی از فنآوری اطلاعات با سبک رهبری تحولی و آزاد از لحاظ ناحیه، داشتن رایانه شخصی و دسترسی به شبکه اینترنت در مدرسه و سبک های رهبری تبادلی و آزاد از لحاظ جنسیت، و سبک رهبری تبادلی از لحاظ رده سنی، و سبک های رهبری تحولی و تبادلی از لحاظ مدرک تحصیلی تفاوت معنی داری مشاهده گردید.

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر نوع جنسیت بر عملکرد تکلیف هماهنگی دودستی مداوم و تکلیف ترسیم آینه ای در رده های سنی مختلف بود. بدین منظور 90 آزمودنی زن و مرد که همگی راست دست بودند، از میان سه رده سنی جوانان (22.8±2.36 سال)، میان سالان (46.2±3.51 سال)، و سالمندان (62.3±2.23 سال) و دو گروه مرد (45 نفر) و زن (45 نفر) به صورت نمونه در دسترس از میان دانشجویان، کارمندان، اساتید و بازنشسته های غیرفعال دانشگاه رازی در این پژوهش شرکت کردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش دستگاه آزمون هماهنگی دودستی مداوم و ترسیم آینه ای ساخت شرکت Lafayette بود. اجرا شامل 5 کوشش در اجرای تکلیف هماهنگی دودستی و 2 کوشش (ساعت گرد و پادساعت گرد) در ترسیم آینه ای با هر دست بود. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس در اجرای هماهنگی دودستی بین زنان و مردان نشان داد که در دو رده سنی جوانان (p>0.05) و میان سالان (p>0.05) تفاوت معناداری وجود ندارد، اما در میان سالمندان زن و مرد تفاوت معناداری وجود داشت (p<0.05). همچنین نتایج نشان داد که بین گروه مردان و گروه زنان در ترسیم آینه ای در هر سه رده سنی جوانان (p<0.05)، میان سالان (p<0.01) و سالمندان (p<0.01) تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به این که زنان در تکلیف هماهنگی دودستی مداوم در رده سنی سالمندان و در تکلیف ترسیم آینه ای در هر سه رده سنی، عملکرد بهتری را داشتند، می توان نتیجه گرفت که جنسیت می تواند متغیر مهم و تاثیرگذاری بر اجرای الگوهای حرکتی که هماهنگی در آن نقش زیادی دارد، باشد.

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر واسپین، ویسفاتین و مقاومت به انسولین زنان میانسال بود.مواد و روش ها: بدین منظور 30 نفر از زنانی (میانگین سنی 48.73±9.44 سال، قد 156.03±5.6 سانتی متر و وزن 68.37±10.57 کیلوگرم) که در کلاس ورزش صبح روزهای فرد استادیوم ورزشی حجاب شهرستان شیراز شرکت می کردند، به صورت تصادفی و پس از پرکردن پرسشنامه سلامت و فرم رضایت نامه آگاهانه به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در ابتدا پس از اندازه گیری قد و وزن، آزمودنی ها بر اساس شاخص توده بدن به دو گروه همسان تقسیم شدند. تمرینات هوازی شامل هشت هفته تمرین هوازی با شدت 55 تا 65 درصد حداکثر ضربان قلب و هر هفته سه جلسه بود. 24 ساعت قبل از شروع دوره تمرینی و پس از پایان آخرین جلسه تمرینی از آزمودنی ها خون گیری به صورت ناشتا صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون های t مستقل و وابسته استفاده شد (a£0.05).یافته ها: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی اثر معنی داری بر افزایش واسپین دارد (p=0.000) با این وجود اثر معنی داری بر افزایش ویسفاتین (p=0.08) و کاهش مقاومت به انسولین (p=0.75) ندارد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر هشت هفته تمرین هوازی اثر معنی داری بر افزایش واسپین دارد ولی بر افزایش ویسفاتین و کاهش مقاومت به انسولین ندارد. از اینرو به افراد غیر ورزشکار و میانسال توصیه می شود که جهت کنترل عوامل اثرگذار بر حساسیت انسولین به فعالیت های ورزشی هوازی بپردازند.

هدف ما از انجام این پژوهش، بررسی میزان شیوع نگرانی در مورد ظاهر بدنی و اختلال بدشکلی بدن در میان ورزشکاران جوان کرمانشاه بود. بدین منظور 350 نفر از میان ورزشکاران شهر کرمانشاه در رشته های؛ بدنسازی، وزنه برداری، کاراته، کشتی، بدمینتون، فوتیال و والیبال (هر رشته 50 نفر) به روش نمونه گیری تصادفی در این پژوهش شرکت کردند و پرسش نامه اختلال بدشکلی بدنی(BDDQ)  را پاسخ دادند. نتایج حاصل از تجزیه تحلیل داده ها از طریق SPSS نسخه 18 و آمار توصیفی (مقایسه میانگین ها و انحراف معیار) نشان داد که بدنسازان 65%، وزنه برداران 49%، کاراته کاران 47%، کشتی گیران 57%، بدمینتون بازان 28%، فوتیالیست ها 34% و والیبالیست ها 38% از وضع ظاهری خود نگران بودند و همچنین بدنسازان 19%، وزنه برداران 15%، کاراته کاران 16%، کشتی گیران 21%، بدمینتون بازان %5.2، فوتیالیست ها %7.1 و والیبالیست ها 12% دچار بیماری اختلال بدشکلی بدنی(BDD)  بودند. بنابراین نتیجه گرفته می شود که ورزشکاران به ترتیب بدنسازان، کشتی گیران، وزنه برداران و کاراته کاران از وضع ظاهری خود بیشتر نگرانند و احتمالا درصد بیشتری از افرادی که در رشته های ورزشی که بدن آنها در معرض دید است دچار این اختلال بدشکلی بدنی هستند.

پژوهش ها نشان می دهد تمرینات شدید و یا طولانی می تواند بر بیوشیمیایی، هورمونی و ایمنی بدن اثرگذار باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک وهله رقابت تکواندو بر پاسخ IgA، کورتیزول و تستوسترون بزاقی تکواندو کاران لیگ برتر تکواندو ایران بود.روش: به این منظور بازیکنان 2 تیم لیگ برتر سال 88 شامل 16 ورزشکار تکواندو با میانگین سن 24±4 سال، قد 179.3±15.7 سانتی متر، وزن 74.7±35.3 کیلو گرم، شاخص توده بدنی 23.03±6.5 و سابقه تمرینی 12.4±5.4 سال به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از آزمودنی ها در زمان استراحت و 24 ساعت قبل و 20 دقیقه پس از رقابت نمونه گیری به عمل آمد، نمونه گیری شامل 4 میلی لیتر از بزاق تحریک نشده آنان بود که نهایتا جهت بررسی تغییرات غلظت ایمونوگلوبولین A بزاقی و همچنین کورتیزول و تستوسترون بزاقی مورد آزمایش قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار SPSS در سطح معنی داری (P<0.05) صورت پذیرفت.یافته ها: پژوهش حاضر نشان داد که یک وهله رقابت تکواندو به کاهش معنادار IgA بزاقی منجر شد (P<0.001)، در این شرایط کورتیزول بزاقی افزایش معناداری یافت (P<0.006)، ولی تغییرات تستوسترون بزاقی با وجود کاهش معنادار نبود (P<0.454). تاثیر یک وهله رقابت تکواندو باعث گردید که نسبت تستوسترون به کورتیزول(T/C)  بزاقی نیز پس از رقابت نسبت به قبل از آن کاهش یابد.نتیجه گیری: یک وهله رقابت تکواندو ممکن است وضعیت ایمنی تکواندو کاران را به مخاطره بیاندازد لذا توصیه می شود راهبردهای تغذیه ای و تمرینی مناسب مد نظر قرار گیرد.

هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی عوامل موثر بر ارتقای جایگاه بین المللی کاراته ایران در دهه گذشته و ارائه راهکارهای پیشرفت آن از دیدگاه صاحبنظران می باشد. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی و ابزار تحقیق، پرسشنامه ای با 51 سوال بسته بود که با روش دلفی و با ضریب پایایی (a=%94) و روایی داخلی پرسشنامه از طریق اظهار نظر تعدادی از متخصصان مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری این تحقیق عبارت بودند از: الف- مربیان فعال در سوپر لیگ و لیگ برتر و تیم های ملی و مربیان درجه 1 کشور (80 نفر)، ب- گروه ورزشکاران (بازیکنان فعال سوپر لیگ و لیگ برتر (278 نفر)، ج- گروه مسوولین (داوران، مسوولین فدراسیون، روسای هیات ها، سبک ها و کمیته ها، سرپرستان تیم های لیگ) که شامل 175 نفر می باشند. نمونه آماری تحقیق را 3 گروه از بازیکنان (162 نفر)، مربیان (66 نفر) و گروه مسوولین (123 نفر) تشکیل می دادند. نمونه به صورت نمونه گیری تصادفی سهمیه ای انجام شد. همچنین با استفاده از روش دلفی 51 متغیر از بین راهکارهای پیشرفت کاراته برگزیده شدند. این متغیرها به منظور تجزیه و تحلیل و مقایسه، در 7 بعد اصلی طبقه بندی شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای تعیین طبیعی بودن توزیع داده‎‎ ها، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای تعیین اختلاف نظرات مدیران، مربیان و مسوولین در ارتباط با میزان اهمیت راهکارهای پیشرفت، آزمون شفه جهت بررسی اختلاف بین نظرات مربیان، مسوولین و بازیکنان حاضر در تحقیق در ارتباط با رتبه‎بندی معیارهای پیشرفت و از آزمون فریدمن جهت اولویت بندی ابعاد و مقایسه تفاوت میانگین های رتبه ای استفاده گردید. و در نهایت درجه اهمیت ویژگی ها تعیین گردید. نتایج کلی تحقیق نشان داد: بین نظر مربیان، بازیکنان و مسوولین در مورد توانایی و تبحر اولیه، تجهیزات سخت افزاری، روش ها، راهکارهای مدیریت، نیروی انسانی و اهمیت رسانه ها اختلاف معنی داری وجود دارد و در مورد بعد نقش انگیزش اختلاف معنی داری مشاهده نشد و بین نظر سه گروه مربیان، بازیکنان و مدیران اختلافی وجود نداشت. از نظر مسوولین و ورزشکاران مهمترین راهکار ارتقاء سطح قهرمانی کاراته کشور وضعیت آمادگی جسمانی است. اما از نظر مربیان داشتن برنامه ریزی استراتژیک مهم تر می باشد.