علوم تکثیر و آبزی پروری
سال:1395 | دوره:4 | شماره:10 |تعداد مقالات:6

این مطالعه با استفاده از کنستانتره کشت داده شده Saccharomyces cerevisiae در چهار سطح (0.3، 0.5، 0.7 و 1 گرم در هر کیلوگرم غذا) مخلوط شده با غذای پلیت و در یک دوره غذادهی 60 روزه به لاروهای کپورمعمولی F 1 (Cyprinus carpio) به صورت یک طرح کاملا تصادفی در چهار تیمار آزمایشی T 1، T 2، T 3 و T 4 و همچنین یک جیره غذایی پلیت شده از محصولات کارخانجات فرادانه ولی فاقد محصول تجاری ایمکس به عنوان جیره غذایی شاهد (CF) با سه تکرارانجام شد. جهت انجام این آزمایش ابتدا جیره های آزمایشی (T1، T2، T3 و T4) با محصول ایمکس مخلوط شده و به مدت 5 ساعت جهت خشک شدن درون انکوباتور قرار داده شده و سپس مورد تغذیه لاروها قرار گرفت. برای این منظورتعداد 600 قطعه لارو ماهی کپور معمولی با میانگین وزن اولیه (انحراف معیار ± میانگین وزن) 1.3 ± 0.273 گرم تهیه و به آزمایشگاه منتقل گردید. پس از سازگاری یک هفته ای لاروها با شرایط آزمایشگاه به صورت تصادفی در پنج تیمار هر کدام با سه تکرار (چهار تیمار آزمایشی و یک تیمار شاهد) تقسیم شدند. همگی لاروها در ابتدا و انتهای دوره مطالعه زیست سنجی شدند، همچنین در انتهای مطالعه ماهیان تحت استرس های محیطی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده بیانگر وجود تفاوت معنی دار بر عملکردهای رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، میانگین رشد روزانه، سرعت رشد وزنی، سرعت رشد طولی، ضریب تغییرات طولی، ضریب رشد حرارتی، کارایی تبدیل رشد، ضریب رشد روزانه، فاکتور وضعیت، نرخ بازماندگی، تولید خالص ماهی) شاخص های تغذیه ای (ضریب تبدیل غذایی، کارایی غذا، نسبت کارایی پروتئین، نسبت کارایی چربی) و مقاومت در برابر استرس های محیطی در لاروهای کپور معمولی در تیمارهای آزمایشی بود (P<0.05). در پایان اینگونه نتیجه گیری می شود که افزودن کنستانتره S.cerevisiae کشت داده شده به میزان 1 گرم در هر کیلوگرم جیره غذایی لاروهای کپور معمولی F1 باعث افزایش رشد، بهبود عملکرد تغذیه و افزایش مقاومت در برابر استرس های محیطی در لاروهای کپور معمولی F1 می شود.

جهت بررسی اثر جیره حاوی نوکلئوتید بر رشد، ترکیب لاشه و شاخص های خونی در ماهی تیلاپیای نیل، ماهیان با وزن اولیه 52 گرم در 4 گروه با افزودن نو کلئوتید به میزان (0، 0.05، 0.1 و 0.15 درصد) به جیره پایه هر یک با3 تکرار در یک دوره 45 روزه پرورش یافتند. تغذیه ماهی ها به میزان 3 -2 % وزن توده زنده و دو بار در روز انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش سطح نوکلئوتید جیره برخی شاخص های رشد مانند وزن نهایی، افزایش وزن، رشد روزانه و ضریب رشد ویژه بطور معنی داری افزایش یافت (P<0.05) در حالیکه ضریب تبدیل غذایی با افزایش سطح نوکلئوتید کاهش یافت. نتایج آنالیز تقریبی لاشه نشان داد اگرچه با افزایش سطوح نوکلئوتید میزان پروتئین لاشه افزایش و میزان چربی و خاکستر لاشه کاهش مختصری یافت اما این اختلافات اثر معنی داری (در سطح 95 درصد) نداشته است. نتایج اندازه گیری شاخص های خون شناسی نشان داد که نوکلئوتید در سطوح مختلف تاثیر معنی داری بر شاخص های خونی تیلاپیا نداشته است اگرچه میزان برخی از این شاخص ها با افزایش نوکلئوتید به جیره بهبود یافته اند اما این اختلافات از نظر آماری معنی دار نبود (P>0.05). با توجه به نتایج حاصله می توان بیان کرد که افزودن نوکلئوتید به جیره تیلاپیای نیل رشد را بهبود می بخشد اما بر ترکیبات لاشه و شاخص های خون شناسی اثری ندارد.

تحقیق حاضر به بررسی تاثیر استفاده از مکمل غذایی آکوابلند (Aquablend Avian) بر عملکرد رشد، تغذیه، بازماندگی و ایمنی ماهیان زینتی گرین ترور (Aequidens Rivulatus) می پردازد. تعداد 150 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن 1.50 ± 0.20 گرم، با جیره غذایی حاوی مقادیر 0.125، 0.25، 0.5 و 1 گرم مکمل غذایی آکوابلند در کیلوگرم جیره پایه (به ترتیب تیمار 1، 2، 3 و 4) به مدت دو ماه تغذیه گردیدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تیمار 4 تاثیر معنی داری بر روی نسبت کارایی پروتئین، میزان غذای مصرفی، افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه و تعداد گلبول های سفید خون، آلبومین، گلبولین و پروتئین کل سرم داشت (0.05> p). ضریب تبدیل غذایی توسط هیچ کدام از تیمارها، نسبت به گروه شاهد، به طور معنی داری کاهش نیافت (0.05 > p)، البته تیمار 3 و 4 نسبت به تیمار 1 باعث کاهش معنی دار ضریب تبدیل غذایی گردیدند (0.05> p). ضمنا کمترین بازدهی مربوط به پارامترهای رشد، تغذیه و ایمنی در تیمار 1 مشاهده گردید. تیمار2 و 3 تاثیر مثبتی بر فاکتور تغذیه و افزایش وزن بدن نداشتند، ولی پارامترهای مربوط به فاکتور ایمنی را به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد بهبود بخشیدند (0.05> p). همچنین، در بین تمام تیمارهای آزمایشی، تیمار 4 بیشترین تاثیر را داشت، در نتیجه، به دلیل تاثیر معنی دار تیمار 4 (دوز 1 گرم آکوابلند) در کیلوگرم بر روی فاکتور های رشد، تغذیه و ایمنی، می توان از این مکمل در تغذیه ماهی گرین ترور استفاده نمود.

در مطالعه حاضر، آرد پایه قارچ (MSM) که حاصل از ضایعات تجاری قارچ دکمه ای محسوب می شود، بعنوان جایگزینی برای آرد ماهی در رژیم غذایی ماهیان قزل آلای رنگین کمان در طول 46 روز آزمایش گردید. دو جیره غذایی شامل 0% و 100% MSM فرموله شد. ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد (1.35 ± 0.036) به صورت معنی داری نسبت به تیمار آرد پایه قارچ افزایش یافت (5%> p).بهترین نتایج افزایش وزن (16.50 ± 5.18%)، شاخص رشد ویژه (1.35 ± 0.550%)، ضریب تبدیل غذا (1.29 ± 0.660)، شاخص کبدی (1.53 ± 0.235%) و شاخص امعا و احشاء (20.52 ± 0.763%) در تیمار MSM حاصل شد (5%> p). بر اساس نتایج بدست آمده، عملکرد رشد ماهیان تغذیه شده با جایگزینی 100% آرد پایه قارچ علاوه بر اینکه کاهش نیافت بلکه افزایش نیز یافت. این مطالعه نشان داد که آرد پایه قارچ می تواند تا 100% جایگزین آرد ماهی در رژیم ماهی قزل آلا شود. انجام تحقیقات تکمیلی جهت مشخص نمودن فرمول های مناسب از آرد ماهی نسبت به آرد پایه قارچ در مراحل مختلف رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان نیاز است.

قزل آلای خال قرمز جمعیتی آسیب پذیر از ماهی آزاد دریای خزر بوده ولی در اغلب آبهای شیرین حوزه ایرانی دریای خزر انتشار دارد و در رودخانه شفارود نیز، این ماهی دارای فراوانی مناسبی در مناطق بالادست است. این بررسی با هدف آشنایی از خصوصیات زیست شناختی تغذیه قزل آلای خال قرمز و از زمستان 1388 تا پاییز 1389 انجام و از دستگاه الکتروشوکر و تور پرتابی جهت صید ماهیان استفاده شد. ماهیان مورد بررسی دارای اوزان 7.57 تا 78.4 (26.56 ± 14.7) گرم، طول کل 89 تا 192 (میانگین 128.43 ± 21.8) میلیمتر و سن +0 تا +4 (میانگین 2.15 ± 0.8 سال) بودند.میانگین های شاخص طول نسبی لوله گوارش (RLG) 0.85 ± 0.10، شاخص پری لوله گوارشGSI) ) 6.08 ± 3.5 و شاخص شدت تغذیه (IF) در آنها 195.45 ± 157.4) برآورد و شاخص تهی بودن لوله گوارش (CV) صفر (0) تعیین گردید. در لوله گوارش قزل آلای خال قرمز شفارود 31 خانواده از 14 راسته شامل کرمهای کم تار (Lambricidae و Lumbriculidae)، ناجورپایان (Gammaridae)، جورپایان (Asellidae)، عنکبوت های آبی (Hygrobatidae)، هزارپایان (Myriapoda)، حشرات قاب بال (Dytiscidae و Elmidae)، دوبالان (Blephariceridae، Chironomidae، Empididae، Simuliidae، Stratiomyidae، Tabanidae و Tipulidae)، یکروزه ها (Baetidae، Ephemeridae و Heptagenidae)، پرده بالان (Formicidae)، مگالوپترا (Sialidae)، سنجاقک ها (Agrionidae)، بهاره ها (Leucteridae، Nemouridae، Perlidae و Taeniopterygidae)، بال موداران (Hydropsychidae، Lepidostomatidae، Limnephilidae، Philopotamidae و Rhyacophilidae) و نیم بالان جداسازی گردید و لذا این ماهی در منطقه مطالعاتی، گونه ای وسیع خوار و گوشتخوار محسوب می گردد. بررسی فراوانی مشاهدات طعمه ها نشان داد که در لوله گوارش قزل آلای خال قرمز در زمستان دوبالان و یکروزه ها، در بهار، دوبالان، یکروزه ها و بال موداران، در تابستان، دوبالان، یکروزه ها، بال موداران، بهاره ها و پرده بالان و در پاییز، دوبالان و یکروزه ها بعنوان غذای اصلی مصرف شده که در سنین مختلف نیز تغییرات دیده می شود و در کل، دوبالان (97.9 درصد)، یکروزه ها (83.3 درصد)، بهاره ها (52.1 درصد) و بال موداران (52.1 درصد) بعنوان غذای اصلی و سایر اقلام غذایی بعنوان غذای ثانویه (فرعی) یا اتفاقی (تصادفی) مصرف شده اند.

این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از پودر حشره مگس گوشتخوار Chrysomya megacephala به عنوان جایگزین مناسب آرد ماهی بر شاخص های رشد ماهی اسکار سلطنتی (Astronotus ocellatus) و تعیین میزان جایگزینی بهینه، تحقیقی در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گردید. حاوی4 جیره غذایی (M25، M50، M75، M100) با افزایش سطوح جایگزینی 25، 50، 75 و 100 درصد پودر حشره با آرد ماهی، به مدت 12 هفته انجام شد. در طول دوره آزمایش، زیست سنجی ماهیان و فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب (اکسیژن محلول، دما و pH) هر 15 روز یکبار انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که جیره های حاوی پودر لارو مگس گوشتخوار اثر معنی دار بر ضریب تبدیل غذایی (FCR)، نسبت بازده پروتئین (PER)، درصد افزایش وزن (PWBI)، افزایش وزن (WBI)، نرخ رشد ویژه (SGR) و میانگین رشد روزانه (ADG) داشته اند (0.05> P) و با وجود این که اختلاف معنی دار در درصد بازماندگی ماهیان مورد آزمایش با تیمارهای مختلف مشاهده نشد (0.05< P)، ولی افزایش بازماندگی با افزایش درصد پودر لارو مگس گوشت خوار دیده شد. در تیمار جایگزینی 100درصد پودر حشره با آرد ماهی، بهترین نتایج در شاخص های رشدی و بازماندگی مشاهده شد.