مقدمه: با توجه به اثرات ناشی از همه گیری بیماری کووید 19 بر سطح فعالیت بدنی، الگوهای غذایی و کیفیت زندگی (Quality of life یا QoL) افراد جامعه، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی، رژیم غذایی دریافتی و شاخص توده بدنی (Body mass index یا BMI) با QoL افراد مبتلا به نشانگان داون در دوره همه گیری کووید 19 صورت گرفت. روش ها: در این مطالعه توصیفی-همبستگی که در سال 1400 انجام شد، 384 دختر و پسر مبتلا به نشانگان داون (به ترتیب با میانگین سنی 48/3 ±,07/12 و 03/3 ±,28/12 سال) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسش نامه های فعالیت بدنی برای کودکان (Physical activity questionnaire for older children یا PAQ-C) و بزرگسالان (PAQ for Adolescents یا PAQ-A)، بسامد خوراک (Food frequency questionnaire یا FFQ) و کیفیت زندگی (36-Item Short Form Survey یا SF-36) بود که توسط والدین تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی Spearman و آزمون Mann-Whitney U) در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره سطح فعالیت بدنی پسران و دختران به ترتیب 93/0 ±,62/2 و 95/0 ±,53/2 بود که نشان دهنده نامطلوب بودن سطح فعالیت بدنی آن ها می باشد. در بعد QoL و بر اساس خرده مقیاس هشت گانه، مشخص شد که تفاوتی بین ابعاد QoL در دختران و پسران وجود نداشت. همچنین، رابطه معنی داری بین میزان فعالیت بدنی دختران و پسران با ابعاد QoL مشاهده نشد. یافته های مربوط به مصرف درشت مغذی ها و ابعاد QoL حاکی از آن بود که در دختران و پسران، بین مصرف پروتیین و چربی با درد بدنی ارتباط ضعیفی وجود داشت (05/0 > P). همچنین، در دختران و پسران، بین مصرف کربوهیدرات و چربی با سرزندگی، عملکرد جسمانی و محدودیت جسمانی ارتباط منفی مشاهده شد (05/0 > P). بر اساس نتایج مشخص گردید که در دختران و پسران، رابطه منفی و معنی داری بین BMI با سرزندگی، عملکرد جسمانی و محدودیت جسمانی وجود داشت (05/0 > P). در پسران، رابطه منفی و معنی داری نیز بین BMI و مشکلات روحی مشاهده شد؛ بدین معنی که با کاهش BMI دختران و پسران، ابعاد QoL در آنان بهبود یافت (05/0 > P). نتیجه گیری: کاهش مصرف کربوهیدرات و چربی در دختران و پسران، منجر به تغییرات در برخی از ابعاد QoL (افزایش سرزندگی، بهبود عملکرد جسمانی و کاهش محدودیت جسمانی) ناشی از همه گیری بیماری کووید 19 می شود. همچنین، می توان انتظار داشت که با کاهش BMI، بهبود در شاخص های سرزندگی، عملکرد جسمانی و کاهش محدودیت جسمانی حاصل گردد.