گیاهان زینتی
سال:1397 | دوره:8 | شماره:4 |تعداد مقالات:7

به منظور بررسی اثر فنیل فتالامیک اسید (PPA) (0 (PPA0)، 1000 (PPA1000)، 2000 (PPA2000) و 3000 (PPA3000) میلی گرم در لیتر) و کود کامل (PF) (0 (PF0)، 100 (PF100)، 200 (PF200) و 300 (PF300) میلی گرم در لیتر) بر رشد رویشی و زایشی فلفل زینتی آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که اثر متقابل "PPA×PF" موجب بهبود صفات مورد اندازه گیری می شود؛ بطوری که کمترین زمان تا آغاز گلدهی (40/55 روز)، کمترین زمان تا آغاز میوه دهی (93/62 روز)، بیشترین عمر گلدانی (93/93 روز) و بیشترین تعداد میوه (89/15) متعلق به تیمار "PPA2000 × PF200" بود. بیشترین تعداد گل (07/20)، تعداد ساقه گلدهنده (4/6)، قطر ساقه گلدهنده (7/3 میلی-متر)، ارتفاع بوته (83/45 سانتی متر)، بیشترین وزن تر میوه (71/6 گرم)، بیشترین وزن خشک میوه (79/3 گرم)، بیشترین وزن تر بوته (96/11 گرم) و بیشترین وزن خشک بوته (17/7 گرم) متعلق به تیمار "PPA2000×PF300" بود. همچنین این تیمار دارای بیشترین مقدار آنتوسیانین میوه (9/372 میلی گرم در 100 گرم وزن تر) بود. تیمارهای "PPA2000×PF300" و "PPA3000×PF300" نیز در صفات کلروفیل a، b و کل برترین تیمار بودند.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر ترکیبات مختلف نور و مقطع زمانی کاربرد نور مکمل بر نحوه رشد رویشی و زایشی بنفشه (Viola × wittrockiana Rose) بود. این پژوهش با استفاده از آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و دو عامل مقطع زمانی کاربرد نور مکمل (شب شکنی و انتهای روز) و ترکیبات متفاوت نور شامل نسبت های مختلف نور آبی (طیف 467 نانومتر) و قرمز (625 نانومتر) به همراه نور لامپ پرفشار سدیم به عنوان شاهد انجام گرفت. تیمار ترکیبات نور (شدت 65 میکرومول بر متر مربع بر ثانیه) شامل 100٪ قرمز، 15٪ آبی: 85٪ قرمز، 30٪ آبی: 70٪ قرمز و پرفشار سدیم بود. نتایج نشان داد که گیاهان با کاربرد ترکیب نوری 15٪ آبی: 85٪ قرمز بیشترین وزن تر و خشک برگسار (06/2 گرم و 23/0 گرم)، قطر ساقه (42/1 میلی متر)، سطح برگ (72/44 سانتی متر مربع)، تعداد برگ (5/16) و با کاربرد نور قرمز بیشترین وزن تر و خشک ریشه (63/1گرم و 39/0گرم) و بیشترین ارتفاع (17/6 سانتی متر) را داشتند. نتایج بیانگر اثر معنی دار برهمکنش مقطع زمانی بکارگیری نور مکمل و ترکیبات نور بر محتویات کلروفیلa، کلروفیلb، کلروفیل کل، کارتنویید و زمان گلدهی بود. کاربرد ترکیب نوری 15٪ آبی: 85٪ قرمز به صورت شب شکنی منجر به بیشترین محتویات کلروفیل a (86/0میلی گرم در گرم وزن تازه)، کلروفیلb (52/0 میلی گرم در گرم وزن تازه) و کلروفیل کل (51/1 میلی گرم در گرم وزن تازه) شد. بیشترین محتویات کارتنویید (69/0 میلی گرم در گرم وزن تازه) با کاربرد ترکیب نوری 30٪ آبی: 70٪ قرمز به صورت شب شکنی و کوتاه ترین زمان گلدهی (56 روز بعد از کاشت بذر) با کاربرد ترکیب نوری30% آبی: 70% قرمز به صورت شب شکنی و بدون اختلاف معنی دار با کاربرد این ترکیب نوری در انتهای روز بدست آمد.

به­ منظور بهبود کیفیت گل رز شاخه بریده رقم ’ دولس ویتا‘ آزمایشی در قالب طرح بلوک­ های کامل تصادفی با 20 تیمار، 3 تکرار و 2 بوته در هر تکرار در یک گلخانه با سیستم کشت بدون خاک طی سال­ های 90-89 انجام گرفت. تیمارها شامل شاهد (آب مقطر)، پوتریسین 1، 2 و 3 میلی­ مولار، اسپرمیدین 5/0، 1 و 5/1میلی­ مولار، اسپرمین 1، 2 و 4 میلی­ مولار، سولفات کلسیم 5/2 و 5 میلی­ مولار و تیمارهای ترکیبی پوتریسین + سولفات کلسیم و اسپرمیدین + سولفات کلسیم بود. صفاتی شامل ارتفاع شاخه، طول و قطر غنچه گل، وزن تر شاخه، عمر گلجایی و میزان جذب عناصر معدنی ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن و روی برگ اندازه­ گیری شد. براساس نتایج کاربرد ترکیبی پلی­ آمین­ ها به همراه سولفات کلسیم اثر معنی­ داری بر افزایش صفاتی از قبیل ارتفاع شاخه، قطر و طول غنچه، وزن تر شاخه و عمر گلجایی داشت. بوته­ های تیمار شده گل رز با پوتریسین 2میلی­ مولار به همراه سولفات کلسیم 5/2میلی مولار، اسپرمین یک میلی­ مولار و اسپرمین 5/0 میلی­ مولار به همراه سولفات کلسیم 5 میلی­ مولار بیشترین عمر گلجایی را به ترتیب با مقدار 2/16، 16 و 16 روز در مقایسه با سایر تیمارها نشان دادند. کاربرد ترکیبی پلی­ آمین­ ها و سولفات کلسیم سبب افزایش جذب عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن و روی در برگ گل رز در مقایسه با کاربرد این تیمارها به تنهایی گردید. بوته­ های محلول­ پاشی شده با اسپرمیدین و سولفات کلسیم بیشترین میزان کلسیم برگ را نشان دادند.

برای تکثیر مطلوب گل اطلسی رقم ’ مرلین مورن صورتی‘ ، ما یک روش ساده ریزازدیادی آزمایشگاهی ابداع کردیم. برای این منظور جوانه های انتهایی 30 روزه حاصل از گیاهان رشد یافته در محیط آزمایشگاهی از بذرهای هیبرید، در محیط موراشیگ و اسکوگ (MS) تیمار شده با 36 ترکیب تیماری حاصل از سطوح 6-بنزیل آمینوپورین (0، 5/0، 1، 2، 3 و 5 میلی گرم BA در لیتر) در سطوح آلفا نفتالین استیک اسید (0، 1/0، 5/0، 1، 5/1 و 3 میلی گرم NAA در لیتر) کشت داده شدند. نتایج نشان داد که فقط BA در مقدار 5/0 یا 2 میلی گرم در لیتر برای طول ساقه، تعداد ساقه، تعداد گره و تعداد برگ در مقایسه با سایر غلظت های BA و BA در ترکیب با NAA، بهتر بود. بیشترین تعداد شاخه فرعی (44/8) و حداکثر طول ساقه (16/13سانتیمتر) در محیط MS حاوی 50/0 میلی گرم در لیتر BA بدون NAA ثبت شد. حداکثر طول ریشه (2/5 سانتی متر) و تعداد ریشه (77/8) در محیط حاوی 10/0 میلی گرم NAA لیتر مشاهده شد. گیاهان پرورش یافته در محیط آزمایشگاهی در داخل گلدان های حاوی پرلیت و کوکوپیت کاشته شدند و در طی 4 هفته با بقای 100٪ رشد کردند. گیاهان تکثیر شده از لحاظ مورفولوژیکی با گیاهان مادری مشابه بودند و هیچ گونه تنوع فنوتیپی قابل تشخیص مشاهده نشد.

در این تحقیق، تکثیر درون شیشه­ ای داوودی گونه C. morifolium ارقام ’ هما‘ و ’ دلکش‘ و گونه بومی (C. coccineum) از طریق اندام زایی مستقیم، غیر مستقیم و جنین زایی غیرجنسی گزارش شده است. BAP در غلظت­ های صفر، 1، 2 و 3 میلی­ گرم در لیتر و NAA در غلظت­ های صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 میلی­ گرم در لیتر جهت القای اندام­ زایی مستقیم و غیر مستقیم در ریزنمونه­ های نوک شاخه­ های انتهایی استفاده شد. جهت مطالعه القای کالوس و جنین زایی غیرجنسی، ریزنمونه­ های جوان برگ بر روی محیط کشت MS حاوی BAP (صفر، 1، 2 و 3 میلی­ گرم در لیتر) و 2و4-دی (صفر، 1، 2 و 3 میلی­ گرم در لیتر) کشت شدند. باززایی مستقیم شاخه از ریزنمونه­ های نوک شاخه­ های انتهایی ارقام ’ هما‘ و ’ دلکش‘ و همچنین در گونه بومی C. coccineum مشاهده شد. بالاترین تعداد شاخه­ ها از طریق اندام­ زایی مستقیم (78/13 و 89/8 شاخه در هر ریزنمونه به ترتیب برای C. coccineumو ’ هما‘ ) با 2 میلی گرم در لیتر BAP و 05/0 میلی­ گرم در لیتر NAA مشاهده شد. در هر دو گونه، بالاترین فراوانی تشکیل کالوس و جنین­ زایی روی محیط کشت حاوی 2 میلی­ گرم در لیتر 2و4-دی و 2 میلی­ گرم در لیتر BAP بدست آمد. پایداری ژنتیکی 10 گیاه سازگار یافته حاصل از اندام­ زایی مستقیم از هر گونه با استفاده از6 پرایمر از نشانگرهای مولکولی (IRAP, ISSR, SCoT) به اثبات رسید. در کل 56، 56 و 39 قطعه برای IRAP، ISSR و SCoT به­ ترتیب تکثیر شدند. در کل، نتایج ما نشان داد که یافتن عکس­ العمل بهتر ریزنمونه­ ها به جنین­ زایی یا اندام­ زایی در یک رقم ویژه و با یک ترکیب هورمونی و غلظت­ های آن­ ها نقش مهمی را در کارآیی تکثیر درون شیشه­ ای گونه­ های داوودی، بازی می­ کند.

به­ منظور ارزیابی اثر جدایه های مختلف قارچ تریکودرما بر کاهش اثرات تنش خشکی در گیاه زینتی گل مریم، دو آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار، اجرا گردید. در آزمایش اول و دوم، فاکتور اول جدایه Bi وجدایه 65 قارچ تریکودرما هاریزیانوم هر کدام در سه سطح (0، 10، 20 درصد حجمی گلدان) و فاکتور دوم در هر دو آزمایش، سه سطح تنش خشکی (25، 50، 100 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتایج نشان داد هر دو جدایه در شرایط تنش، باعث افزایش وزن تر و خشک زیست توده و وزن خشک ریشه گل مریم در شرایط تنش شدند. وزن تر زیست توده به مقدار 4 گرم در حالت تنش 25 درصد توسط جدایه Biو 14 گرم توسط جدایه 65 افزایش یافت که بیانگر افزایش رشد این گیاه در حضور قارچ تریکودرما می باشد. مقدار پرولین در جدایه 65 در سطح 20 درصد حجمی نسبت به سایر مقادیر همین قارچ در تنش 50 و 25 درصد افزایش یافت. میزان رطوبت نسبی و سطح سبز برگ با اعمال سطوح مختلف دو قارچ با افزایش سطح تنش افزایش یافت. به طور کلی به نظر می رسد که جدایه های Bi و 65 قارچ تریکودرما هارزیانوم تاثیرات متفاوتی در شرایط تنش خشکی دارد.