بالینی پرستاری و مامایی
سال:1393 | دوره:3 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: هویت حرفه ای خدشه دار باعث نارضایتی دانشجویان پرستاری از محیط یادگیری می شود و پیامدهای رفتاری آن عملکرد مراقبتی ضعیف در بالین، کاهش انگیزه، تلاش کمتر برای یادگیری مراقبت پرستاری و شادمانی کم در محیط یادگیری را در پی دارد و بر کیفیت مراقبت از بیمار و اثربخشی نظام آموزشی تاثیرگذار است. این مطالعه با هدف تبیین اثرات هویت حرفه ای بر یادگیری مراقبت های پرستاری در دانشجویان انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع کیفی، 25 دانشجوی پرستاری در مقطع لیسانس به صورت نمونه گیری مبتنی بر هدف از دانشکده های پرستاری مامایی تهران و شهید بهشتی انتخاب شدند. از مصاحبه های نیمه ساختار یافته برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. روش آنالیز محتوی قراردادی، برای تجزیه و تحلیل داده ها و تعیین الگوهای مرتبط مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: از تحلیل مصاحبه ها یک الگو با عنوان هویت حرفه ای خدشه دار به دست آمد. این الگو شامل دو طبقه پایمال شدن شان و منزلت فردی- اجتماعی و بی صدایی پرستاران بود.نتیجه گیری: استفاده از الگوی هویت حرفه ای خدشه دار طراحی شده در این مطالعه در فرآیند یادگیری می تواند به مربیان و مدیران آموزشی کمک کند تا استراتژی هایی را برای تقویت هویت حرفه ای مثبت در دانشجویان پرستاری و به دنبال آن ارتقاء یادگیری آن ها به کار گیرند.

زمینه و هدف: آموزش به بیمار به عنوان یکی از محورهای حاکمیت بالینی، در تمامی بیماران از جمله قربانیان سوختگی اهمیت دارد. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی مدل بهینه سازی فرهنگ سازمانی آموزش بیمار بر میزان اضطراب و رضایتمندی بیماران سوختگی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که به صورت نیمه تجربی انجام شد، 80 بیمار سوختگی به صورت غیر تصادفی در دو گروه مداخله (40 بیمار) و کنترل (40 بیمار) قرار گرفتند. جلساتی جهت نهادینه سازی آموزش بیمار در پرستاران و مدیران پرستاری در ابعاد فرآیند برقراری ارتباط موثر، تصمیم گیری مشارکتی، هدف گذاری، برنامه ریزی، اجرا، ثبت، نظارت و افزایش انگیزه برگزار شد و اثربخشی این آموزش در بیماران توسط پرسشنامه اضطراب اشپیلبرگر ارزیابی و رضایتمندی سنجیده شد.یافته ها: در مجموع 80 بیمار مطالعه را به اتمام رساندند. قبل از مداخله میانگین اضطراب موقعیتی در گروه کنترل و مداخله به ترتیب 47.12±4.40 و 45.55±4.86 بود که از نظر آماری معنی دار نبود (p=0.13)، این مقادیر پس از مداخله به ترتیب در گروه کنترل و مداخله به 43.70±5.36 و 38.45±4.08 رسیدند و اختلاف معن داری را بین دو گروه نشان دادند (p=0.002). همچنین میانگین رضایتمندی افراد در گروه کنترل و مداخله قبل از مداخله به ترتیب 18.82±5.76 و 20.75±4.22 بود که پس از انجام مداخله، به ترتیب به 21.02±6.56 و 26.75±4.51 افزایش یافت که افزایش مقادیر، در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (p=0.001).نتیجه گیری: نتایج نشانگر راهبردی بودن این مدل در ارتقای آموزش بیماران سوختگی از طریق ارتقای مهارت های آموزشی و انگیزه پرستاران، افزایش تعهد و مسوولیت پذیری سیستم بر اجرای بهینه آموزش بیمار بود، لذا به کارگیری این مدل در ارتقای سلامت این بیمارن پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: تریاژ یکی از مهمترین عملکردهای بالینی پرستاران بخش اورژانس می باشد که تسلط یافتن به این عملکرد می تواند روند تثبیت موقعیت را در این بخش در پی داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش تریاژ مبتنی بر مدل تثبیت موقعیت، بر رضایت شغلی پرستاران انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که به صورت نیمه تجربی در سال 1392 انجام شد، 34 پرستار مرد بخش اورژانس بیمارستان نظامی منتخب که مسوول انجام تریاژ بودند، وارد مطالعه شدند و رضایت شغلی آنان قبل از مداخله ثبت گردید. سپس آموزش تریاژ با استفاده از وسایل کمک آموزشی (اسلاید و پمفلیت) و همچنین به صورت آموزش چهره به چهره به مدت یک هفته، به پرستاران دخیل در تریاژ داده شد و تریاژ به شیوه علمی با حضور محقق طی یک هفته انجام شد. پس از یک هفته مجددا رضایت شغلی شرکت کنندگان در مطالعه ثبت شد.یافته ها: رضایت شغلی پرستاران شرکت کننده در مطالعه بعد از انجام مداخله آموزش تریاژ مبتنی بر مدل تثبیت موقعیت افزایش یافت. به طوری که قبل از مداخله میزان رضایت شغلی آنان 68.00±13.00 بود که پس از مداخله به 71.44±11.80 تغییر یافت و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p<0.01). همچنین رضایت شغلی با سابقه کار پرستاری و وضعیت تاهل ارتباط معنی داری داشت (p<0.05).نتیجه گیری: در این مطالعه آموزش تریاژ به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر رضایت شغلی پرستاران معرفی گردید، لذا بر آموزش پرستاران در زمینه های تخصصی خصوصا تریاژ تاکید می گردد.

زمینه و هدف: بیماری های دستگاه گوارش یکی از اختلالات شایع بوده و آندوسکوپی مهم ترین روش تشخیصی برای این اختلالات است که به علت تهاجمی بودن، می تواند باعث ترس و اضطراب بیماران گردد. اضطراب قبل از آندوسکوپی باعث کاهش تمایل بیماران و افزایش زمان انجام آندوسکوپی می شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخلات پرستاری بر میزان اضطراب و برخی علایم حیاتی بیماران کاندیدای آندوسکوپی انجام گرفت.روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده به صورت یک سو کور بر روی 80 بیمار واجد شرایط آندوسکوپی مراجعه کننده به بیمارستان آیت اله طالقانی ارومیه در سال 1392 انجام شد. نمونه ها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی کنترل و مداخله تقسیم شدند. مداخلات پرستاری برای گروه مداخله قبل از آندوسکوپی و در روز آندوسکوپی اجرا گردید. میزان اضطراب، فشارخون و نبض قبل از مداخله و بلافاصله قبل از آندوسکوپی در دو گروه اندازه گیری شد. ابزار اندازه گیری اضطراب، پرسشنامه اضطراب آشکار اسپیل برگر بود.یافته ها: قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه کنترل و مداخله از نظر متغیرهای جمعیت شناختی وجود نداشت (p>0.05). بعد از اجرای مداخلات پرستاری و بلافاصله قبل از آندوسکوپی، میانگین و انحراف معیار میزان اضطراب، فشار خون سیستولیک و نبض بیماران در گروه مداخله (40 نفر) نسبت به گروه کنترل (40 نفر) کاهش معنی داری نشان داد (p<0.01).نتیجه گیری: اجرای مداخلات پرستاری در بیماران کاندیدای آندوسکوپی می تواند باعث کاهش اضطراب بیماران قبل از انجام این روش تشخیصی شود. بنابراین می توان از تکنیک های مداخله ای پرستاری به عنوان یکی از روش های غیر دارویی برای کاهش اضطراب بیماران، قبل از انجام روش های تشخیصی تهاجمی استفاده کرد.

زمینه و هدف: همودیالیز از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگی و سلامت معنوی بیماران کلیوی محسوب می شود. از طرفی بهبود کفایت دیالیز مهمترین عامل کاهش عوارض و مرگ و میر بیماران دیالیزی به شمار می آید. این پژوهش با هدف بررسی رابطه کفایت دیالیز با کیفیت زندگی و سلامت معنوی بیماران تحت درمان با همودیالیز طراحی و اجرا شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع تحلیلی- همبستگی بود که در بیماران تحت درمان با همودیالیز بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود در سال 1391 انجام گرفت. روش نمونه گیری از نوع در دسترس و حجم نمونه 72 نفر بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی و سلامت معنوی جمع آوری شد. برای بررسی کفایت دیالیز از شاخص های آزمایشگاهی استفاده گردید.یافته ها: سطح سلامت معنوی (68.1 درصد) و کیفیت زندگی (86 درصد) اکثر بیماران در محدوده متوسط قرار داشت. شاخص های کفایت دیالیز در اکثر بیماران در حد قابل قبول بودند. در بین ابعاد کیفیت زندگی، عملکرد جسمانی (p<0.05) و محدودیت ایفای نقش (p<0.05) با شاخص های کفایت دیالیز همبستگی معنی داری نشان دادند. همچنین در بین ابعاد سلامت معنوی، تنها بعد سلامت وجودی با شاخص های کفایت دیالیز همبستگی معنی داری نشان داد جسمانی (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه اهمیت کفایت دیالیز را به عنوان متغیر تاثیرگذار بر سلامت معنوی و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی مورد تایید قرار می دهد، بنابراین مداخلات جهت بهبود کفایت دیالیز به منظور ارتقا کیفیت زندگی و سلامت معنوی بیماران پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: عزت نفس عامل اصلی و اساسی در سازگاری عاطفی- اجتماعی بوده و بر تمام سطوح زندگی از جمله بر فعالیت های فرد تاثیر می گذارد. با توجه به شیوع بالای فرسودگی شغلی در میان پرستاران، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین عزت نفس و فرسودگی شغلی پرستاران انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، 300 پرستار شاغل در بخش های ICU، سوختگی و اورژانس بیمارستان های آموزشی شهر اهواز در سال 1392 به روش سرشماری انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، فرسودگی شغلی ماسلاچ و عزت نفس کوپر اسمیت جمع آوری و عزت نفس و فرسودگی شغلی پرستاران مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه اکثریت پرستاران (248 نفر) مونث (%82.7) بودند و میانگین سنی نمونه ها 30.76±4.92 سال بود. میانگین نمره عزت نفس پرستاران 81.91±28.74 به دست آمد. نتایج فرسودگی نشان داد اکثر پرستاران به جز در بعد شدت خستگی هیجانی و مسخ شخصیت، در سایر ابعاد دچار سطوح متوسط فرسودگی شغلی بودند. تنها میان عزت نفس و فراوانی کفایت فردی همبستگی معنی داری وجود داشت (p=0.035، r=-0.105). بین عزت نفس و سایر ابعاد فرسودگی همبستگی مشاهده شد، اما این ارتباط از نظر آماری معنی دار نبود (p>0.05).نتیجه گیری: با توجه به ارتباط میان عزت نفس و فراوانی کفایت فردی و نیز سطح متوسط به پائین عزت نفس و سطوح متوسط به بالای فرسودگی شغلی در پرستاران، لزوم انجام اقداماتی جهت تقویت و افزایش عزت نفس پرستاران ضروری است.

زمینه و هدف: در دوران بارداری تغییرات زیادی در زنان رخ می دهد و آن ها را هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی آسیب پذیر می کند. این تغییرات می تواند کیفیت زندگی زنان را دچار تغییرات زیادی کند و بر جنین ایشان نیز تاثیر بگذارد. لذا این پژوهش با هدف تعیین کیفیت زندگی و ابعاد آن در زنان باردار شهر فرخشهر طراحی و اجرا شده است تا بتوان به بخش های مورد نیاز بهبود بخشید.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که از نوع مقطعی است کیفیت زندگی زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر فرخشهر در سال 1391 مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور 170 نفر زن باردار به عنوان نمونه به روش سیستماتیک انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابعاد مختلف وضعیت سلامتی نمونه ها با استفاده از نسخه ترجمه شده پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SF-36) اندازه گیری و وضعیت کیفیت زندگی محاسبه شد.یافته ها: میانگین نمره کیفیت زندگی در ابعاد مختلف وضعیت سلامتی از حد متوسط به بالا بود و نمره کل کیفیت زندگی برابر 66.48±15.57 به دست آمد. بین متغیر سن با عملکرد جسمانی (-0.283)، محدودیت جسمانی (-0.156)، درد (-0.240) و نمره کل کیفیت زندگی (-0.226) ارتباط معکوس و معنی داری وجود داشت (p<0.05). همچنین بین سن بارداری با عملکرد اجتماعی (-0.173)، عملکرد جسمانی (-0.299)، درد (-0.182) و نمره کل کیفیت زندگی (-0.193) ارتباط معکوس و معنی داری مشاهده شد (p<0.05). میانگین نمره کیفیت زندگی در دوران بارداری در مادران با تعداد 2 بارداری و نیز دارای حاملگی ناخواسته کمتر از مادران با 1 بار حاملگی و حاملگی خواسته بوده است (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به کیفیت زندگی متوسط زنان باردار به دست آمده در این مطالعه، شایسته است متولیان امر بهداشت اقداماتی جهت ارتقاء کیفیت زندگی در این گروه مهم داشته باشند.

زمینه و هدف: لزوم بازنگری در روش های فعلی آموزش در پرستاری و استفاده از روش های آموزش و ارزشیابی نوین در سال های اخیر مورد توجه جدی قرار گرفته است، لذا این مطالعه با هدف مقایسه رضایتمندی دانشجویان پرستاری از به کارگیری روش آموزش و ارزشیابی بالینی پورت فولیو و روش روتین صورت گرفت.روش بررسی: در این پژوهش کارآزمایی بالینی، کلیه دانشجویان ترم 6 کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه جندی شاپور اهواز (37 دانشجو) که طبق برنامه ریزی دانشکده به 4 گروه تقسیم شده بودند، جهت گذراندن کارآموزی به روش پورت فولیو و روتین انتخاب شدند. روش کار بدین صورت بود که در یک واحد کارآموزی به صورت روتین و واحد کارآموزی بعدی به شیوه پورت فولیو آموزش داده و ارزشیابی شدند. رضایت دانشجویان از دو شیوه آموزشی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته رضایت سنجی مقایسه گردید.یافته ها: در موارد مشابه بودن موضوعات موجود در روش آموزش و فرم ارزشیابی با تجربیات بالینی مواجه شده، ایجاد علاقه و انگیزه برای مشارکت دانشجو در یادگیری، ایجاد انگیزه برای استفاده از کتاب ها و سایر منابع علمی، کمک به یافتن موارد نقص و جبران آن طی کارآموزی، همسو بودن موضوعات موجود در روش ارزشیابی به شیوه پورت فولیو با اهداف آموزشی و میزان یادگیری در روش پورت فولیو میزان رضایتمندی دانشجویان بیشتر و معنی دار بود (p<0.01). همچنین متوسط نمره کل رضایت مندی دانشجویان از روش پورت فولیو (29.83±2.25) بیشتر از روش متداول (27.89±3.06) بود (p<0.01).نتیجه گیری: رضایت بیشتر دانشجویان در برخی زمینه ها از شیوه آموزش پورت فولیو، موید مزایای استفاده از این روش آموزشی جدید می باشد و می توان آن را به عنوان یک روش تلفیقی از آموزش و ارزشیابی دانشجو محور به کار برد.