سابقه و هدف: حوادث و اتفاقات از مهم ترین عوامل تهدیدکننده سلامت بشر هستند و شایع ترین علت مرگ ومیر قابل پیشگیری در کودکان را تشکیل می دهند. استفاده از اطلاعات اپیدمیولوژی مربوط به حوادث، در پیشگیری وکنترل حوادث کودکان نقش اساسی دارد. این مطالعه با هدف بررسی مصدومیت ها درکودکان زیر5 سال مراجعه کننده به اورژانس بیمارستانهای کامیاب و طالقانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1395انجام گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود که در آن پرونده ی تمامی افراد زیر 5 سال مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان کامیاب و طالقانی مشهد در سال 1395 موردبررسی قرار گرفت. نمونه ها به صورت سرشماری انتخاب شدند. داده ها به وسیله فرم جمع آوری داده ها شامل جنس، سن، روز مراجعه، روز ترخیص، مدت زمان بستری در بیمارستان، نوع حادثه، نوع آسیب، عضو یا اعضای آسیب دیده، نوع بیمه بود که با استفاده از سیستم اطلاعاتی بیمارستان و همچنین پرونده های پزشکی افراد مراجعه کننده استخراج و با استفاده از نرم افزارSPSS-21 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: بیشترین تعداد حوادث مربوط به پسران (4%/59) و کودکان 2 ساله (8/20%) بود. در بین مراجعه کنندگان بیشترین نوع بیمه، مربوط به بیمه سلامت (6/34 %) بود. و بیشترین نوع آسیب وارده، شکستگی (59 %) بود. سر (4/63 %) به عنوان عضوی که بیشترین آسیب را متحمل شده ثبت گردید و ماه و فصلی که اکثر اتفاقات در آن رخ داده مرداد (5/12 %) و تابستان (4/34%) بود. ارتباط معنی داری بین سن و جنس کودک با نوع آسیب مشاهده نگردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد بیشترین حوادث در سن 2 سالگی اتفاق افتاده است. با توجه به اینکه کودکان در این سن شروع به بازی کردن در محیط های باز می کنند باید آموزش های لازم در خصوص پیشگیری از حوادث کودکان به مادران ارائه گردد. همچنین موارد ایمنی در محیط های بازی و منزل رعایت گردد.