شخصیت و تفاوت های فردی
سال:1393 | دوره:3 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش ویژگی های شخصیتی، سبک های هویت و تعهد در پیش بینی اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان به روش توصیفی همبستگی انجام شد. با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای مرحله ای، 450 نفر (225 نفر دختر و225 نفر پسر) از دانش آموزان دوره ی متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 93 92 انتخاب شدند و پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984) و ویژگی شخصیتی نئو (کاستا و مک کری، 1985) و سبک های هویت برزونسکی(1989) را تکمیل نمودند. یافته ها نشان داد که بین اهمال کاری تحصیلی با روان رنجوری، انعطاف پذیری، سبک هویت سردرگم/اجتنابی رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد. هم چنین، بین اهمال کاری تحصیلی با وظیفه شناسی، موافق بودن، برون گرایی، تعهد، سبک هویت هنجاری و سبک هویت اطلاعاتی رابطه ی منفی و معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که وظیفه شناسی، روان رنجوری، انعطاف پذیری و تعهد توانستند به طور معناداری متغیر اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی کنند. با توجه به این یافته ها، می توان گفت که با افزایش میزان روان رنجوری و انعطاف پذیری در دانش آموزان، میزان اهمال کاری تحصیلی نیز در آن ها افزایش می یابد و با افزایش میزان وظیفه شناسی و تعهد در دانش آموزان، میزان اهمال کاری تحصیلی در آن ها کاهش می یابد.

هویت اخلاقی خود پنداره ای است که حول ارزش های اخلاقی شکل گرفته و مقیاس «اهمیت برای خویشتن هویت اخلاقی» (آکویینو و رید، 2002) آزمونی است که این سازه را با دو بعد درونی سازی و برونی سازی می سنجد. در این تحقیق ابتدا این مقیاس از حیث روایی ترجمه و روایی صوری مورد بحث و اصلاح واقع شد. از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 180 دانشجوی کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز به این آزمون و دو گویه ی اضافه و هم چنین به آزمون هایی برای سنجش دین داری (آرین، 1377)، همدلی (بار آن، 1997) و مقبول نمایی اجتماعی (کران و مارلو، 1960) پاسخ گفتند. علاوه بر این، نمونه ای متشکل از 32 دانشجو بعد از 55 روز برای بازآزمایی انتخاب شدند. نتایج تحلیل عامل تاییدی موید مدل اندازه گیری این مقیاس بود. به علاوه رابطه ی معنی دار با گویه های اضافه موید روایی ملاکی و رابطه ی معنی دار با همدلی و دین داری موید روایی همگرای این مقیاس بود. پایایی این مقیاس از طریق همسانی درونی (درونی سازی: 776.0، نمادی سازی: 776.0) و بازآزمایی (درونی سازی: 505.0، نمادی سازی: 364.0) تایید شد. البته روایی واگرای این مقیاس به دلیل رابطه ی معنی دار با مقبول نمایی اجتماعی تایید نشد. در نتیجه، توصیه می شود که با توجه به رابطه ی این مقیاس با مقبول نمایی اجتماعی در کنار استفاده از این مقیاس، از مقیاسی برای سنجش مقبول نمایی جهت تفکیک های آماری استفاده شود.

رضامندی از روابط و تمایزیافتگی بر عملکرد خانواده تاثیر دارد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط رضامندی از روابط و تمایزیافتگی با عملکرد خانواده دانشجویان متاهل بوده است. روش پژوهش همبستگی بوده است و نمونه ی آماری شامل 225 نفر از دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی سنجش عملکرد خانواده استین و همکاران (1983)، فرم کوتاه مقیاس رضامندی از روابط برنز (1993) و پرسشنامه ی خود متمایزسازی اسکورن و فریدلندر (1998) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین متغیر عملکرد خانواده با متغیر رضامندی از روابط (687r=0.) و مولفه موقعیت من تمایز یافتگی (r=0.682) همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. رابطه عملکرد خانواده با مولفه واکنش هیجانی (r=0.485)، مولفه آمیختگی با دیگران (r=0.388) و مولفه جدایی هیجانی تمایز یافتگی (r=0.479) منفی و معنی دار به دست آمد. نتایج ضریب همبستگی چند متغیری به روش ورود نشان داد که متغیر رضامندی از روابط و خرده مقیاس های تمایزیافتگی در تبیین متغیر عملکرد خانواده دانشجویان متاهل (15% ) سهم دارند. نتایج نشان داد بین رضامندی از روابط و خرده مقیاس های تمایزیافتگی با عملکرد خانواده در دانشجویان متاهل رابطه ی معنی دار وجود دارد. این تحقیق نشان داد برای افزایش عملکرد خانواده ی زوجین لازم است تمایزیافتگی و رضامندی از روابط آنان تقویت شود.

اختلالات شخصیت می تواند نقش عمده ای در عملکرد تحصیلی دانشجویان و متغیرهای مرتبط با آن داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش علایم اختلالات شخصیت در پیش بینی تاب آوری دانشجویان دارای عملکرد تحصیلی پایین بود. از میان دانشجویان دانشگاه ملایر 498 دانشجو در نمونه گیری اولیه به صورت خوشه ای انتخاب شدند و از میان آن ها 82 دانشجو که دارای عملکرد تحصیلی پایین بودند به عنوان نمونه ی نهایی در نظر گرفته شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی بالینی چند محوری (میلون، 1987) و مقیاس تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با روش ورود استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین علایم اختلالات شخصیت اسکیزوئید (r= 0.232)، پارانوئید (r= 332)، اسکیزوتایپال (r=0.227) و نمایشی (r=0.225) با تاب آوری دانشجویان رابطه ی معنی داری وجود دارد. علایم اختلالات شخصیت تقریبا 18 درصد واریانس تاب آوری را تبیین نموده است. بر اساس یافته ها توجه به اختلالات شخصیت و درمآن های مرتبط با آن، می تواند نقش مهمی در بهبود سلامت و عملکرد تحصیلی دانشجویان داشته باشد.

هدف این پژوهش بررسی رابطه ساده و چندگانه ویژگی های شخصیت، باورهای هوشی و هدف های پیشرفت با خودکارامدی تحصیلی در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر خرم آباد بود. حجم نمونه در این پژوهش 290 نفر دانش آموز بود که به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه شخصیتی نئو فرم کوتاه (مک کری و کاستا، 1985)، مقیاس نظریه تلویحی هوش (عبدالفتاح و یتس، 2006)، مقیاس هدف های پیشرفت (میگلی و همکاران، 2000)، و مقیاس کارامدی تحصیلی (پاتریک و همکاران، 1997) بود. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که خرده مقیاس های ویژگی های شخصیت، هدف های پیشرفت و باورهای هوشی با خودکارامدی تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری دارند. هم چنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش بین 42 درصد واریانس خودکارامدی تحصیلی را تبیین می کنند. به علاوه از میان متغیرهای پیش بین به ترتیب؛ وظیفه شناسی، هدف تبحرگرا، باور هوشی افزایشی، برونگرایی و هدف عملکردی پیش بین های مناسبی برای خودکارامدی تحصیلی هستند.

هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه ی بین هوش های چندگانه و هوش هیجانی در دانش آموزان بود. نمونه ی پژوهش شامل 200 دانش آموز (100 دانش آموز دختر و 100 دانش آموز پسر) می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از مقیاس اندازه گیری رشد هوش های چندگانه ی شرر (1996) و هوش هیجانی شات (1998) استفاده شد. یافته ها نشان داد که هوش های موسیقیایی، زبانی و میان فردی با هوش هیجانی همبستگی مثبت معنی دار و بین هوش های ریاضی و درون فردی با هوش هیجانی همبستگی منفی معنی دار دارند. بین هوش های بدنی، فضایی و طبیعت گرایانه با هوش هیجانی همبستگی معنی داری به دست نیامد. هم چنین، نتیجه رگرسیون گام به گام نشان داد که هوش های میان فردی، بدنی، درون فردی، زبانی و فضایی بهترین پیش بینی کننده ی هوش هیجانی دانش آموزان به شمار می روند. مقدار بالای توانایی هوش میان فردی و درون فردی در پیش بینی هوش هیجانی، نشان دهنده ی توانایی مدیریت احساسات خود و درک مهارت های اجتماعی در روابط با دیگران است. هم چنین، می توان با تقویت هوش میان فردی و درون فردی افراد دارای هوش هیجانی پایین، توانایی این افراد را در هوش هیجانی افزایش داد و از این راه به بهبود مهارت های اجتماعی ایشان کمک نمود.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت و منبع کنترل با سازگاری شغلی کارکنان شرکت گاز کرمانشاه بود. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شرکت گاز شهر کرمانشاه بود که در سال 1392 مشغول خدمت بودند. با استفاده از فرمول کوکران نمونه ای به حجم 211 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های پنج عامل بزرگ شخصیت فرم کوتاه (مک کری و کاستا، 1985)، پرسشنامه منبع کنترل (راتر، 1966)، پرسشنامه سازگاری شغلی (بل، 1961) پاسخ دادند. نتایج همبستگی نشان داد بین ویژگی های شخصیتی روان نژندی، برونگرایی، دلپذیری، وظیفه شناسی و منبع کنترل با سازگاری شغلی رابطه معناداری وجود دارد و نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد ویژگی شخصیتی روان نژندی و منبع کنترل توان پیش بینی سازگاری شغلی را دارند. بنابراین پیشنهاد می شود سازمآن ها برای سازگاری شغلی مطلوب در آینده، هنگام استخدامی ویژگی شحصیتی و منبع کنترل داوطلبان را مد نظر قرار دهند. با این وجود نقش شخصیت در سازگاری شغلی پژوهش های بیش تری را می طلبد.

تخمین شناختی تلاش برای ارائه پاسخ های مناسب به سوالاتی است که پاسخ از قبل آموخته شده ای ندارد اما برای یک تخمین منطقی، آزمودنی باید مجموعه دانش خود را بازبینی کرده، تغییرات مناسبی بر روی آن ها انجام دهد و در مورد منطقی بودن آن قضاوت نماید تا پاسخ مناسبی ارائه کند. آسیب به لوب پیشانی باعث ارائه پاسخ های عجیب به این سوالات می شود. این پژوهش با هدف تهیه فرم فارسی آزمون تخمین شناختی و مقایسه آن در گروهی از زنان و مردان بهنجار طراحی شد. 268 نفر با دامنه سنی 50 11 سال به شیوه نمونه گیری در دسترس، انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. یک آزمون تخمین شناختی با 30 آیتم تهیه شد و 12 آیتم برای تحلیل آماری نهایی انتخاب شدند. اگرچه نتایج آزمون تی گروه های مستقل نشان داد که زنان در مقایسه با مردان، خطاهای بیش تری در تخمین شناختی دارند، استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد این تفاوت تحت تاثیر اطلاعات عمومی است. رابطه منفی معناداری بین سن و خطای تخمین شناختی (r= 0.17) مشاهده شد. بین تحصیلات با خطای تخمین شناختی ارتباط معناداری به دست نیامد. این پژوهش نشان داد تفاوت های زنان و مردان در تخمین شناختی بیش تر تحت تاثیر اطلاعات عمومی قرار دارد و اثر جنسیت معنی دار نیست.